หน้าส่วนตัว
ในวันศุกร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ.2547 ซึ่งเป็นวันหลังจากที่ฉันเริ่ม ชอบ เขามาได้ 1 วัน ฉันก็ต้องรับบทหนักในการตีหน้าซื่อและเก็บอารมณ์ของตัวเองไว้ทั้งต่อหน้าคนอื่นรวมทั้งตัวเขาเองด้วย..
วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนของฉันมีการเลือกชมรมที่ต้องเรียนสัปดาห์ละคาบกัน ชมรมที่โรงเรียนมีให้เลือกนั้นมีประมาณ 20 ชมรมได้ แต่ว่าในแต่ละห้องนั้นจะบังคับจำนวนนักเรียนต่อชมรมหนึ่งแค่ประมาณ 2 คนเท่านั้นเพื่อเป็นการกระจายนักเรียน
ฉันในฐานะนักเรียนคนหนึ่งก็มีความจำเป็นที่จะต้องเลือกชมรมเช่นกัน หลังจากที่ไล่ดูรายการของแต่ละชมรมแล้วฉันก็เลือกที่จะเข้าชมรม จิตรกร ซึ่งมี..เขาเป็นผู้สอน และชมรมนี้จากนักเรียนในห้องจำนวน 54 คนจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะได้เข้า.. ฉันก็นั่งเภาวนาขออย่าให้มีคนมาเข้าเลยเพราะชมรมนี้เป็นชมรมเดียวที่ฉันจะได้เจอเขา มิสท่านหนึ่งเริ่มให้นักเรียนยกมือเลือกชมรมทีละอย่างจนกระทั่งมาถึงชมรมจิตรกร..ฉันยกมือขึ้น และผลก็ปรากฎว่าฉันเป็นนักเรียนคนเดียวที่ยกมือและก็ได้เข้าเรียนในชมรมนี้ตามที่ได้คาดหวังไว้
หลังเลิกเรียนในเวลา 15.40 น. ฉันก็รีบโทรศัพท์หาแม่ให้มารับฉันในตอน 5 โมงและบอกคนขับรถโรงเรียนว่าวันนี้ไม่กลับด้วย หลังจากนั้นฉันก็รีบขึ้นไปนั่งทำงานประกวดที่ห้องศิลปะกับเขาต่อ ระหว่างที่ฉันนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะข้างๆโต๊ะของเขา เขาก็เดินมาดูงานที่ฉันทำเป็นครั้งคราวตามประสาครูกับศิษย์ แต่ทว่าหัวใจของศิษย์คนนี้มันสั่นไหวเหลือเกิน
ตอนนี้เย็นมากแล้วแต่ฉันก็ยังคงนั่งทำงานอยู่ ส่วนเขาก็เดินหายไปจากห้องศิลปะแต่สักพักก็กลับมาพร้อมกับถุงน้ำอัดลม 1 ถุง กับหลอด 2 หลอด และเขาก็ยื่นถุงน้ำอัดลมที่มีหลอดเสียบอยู่ให้แก่ฉัน
-อ่ะกินซะ
+ไม่เป็นไรค่ะมาสเซอร์ (ฉันตอบไปด้วยความเกรงใจ)
-กินไปเหอะหน่า
เขายื่นถุงน้ำอัดลมมาใกล้หน้าฉันมากขึ้น ฉันก็เลยรับมากินเสียโดยดี..โอ้ยย ใจละลายแล้ววว หลังจากนั้นฉันก็มุ่งมั่นทำงานต่อและงานชิ้นนี้ที่ฉันทำมันจะไม่สมบูรณ์หากขาดรูปคน ซึ่งฉันก็บอกเขาไปตามตรงว่าคนเป็นหนึ่งในองค์ประกอบเพียงน้อยนิดที่ฉันไม่สามารถวาดได้ เขาก็เลยไปหาหนังสือแบบคนมาให้ฉันเลือกรวมทั้งตัวเขาเองก็ช่วยเลือกด้วย หลังจากนั้นเขาก็อุตส่าห์เอาหนังสือลงไปซีร็อกส์รูปให้ฉันที่ชั้นล่างแล้วเขาก็ยังช่วยลอกลายใส่กระดาษให้ฉันอีกรอบเชียวนะเนี่ย ฉันเองก็เกรงใจอยู่ลึกๆแต่ที่ลึกกว่านั้นก็แอบดีใจอยู่นิดๆเหมือนกันนะ จน 5 โมงเศษฉันก็ขอลาเขาเอางานกลับไปทำต่อที่บ้านเอง
เหตุเกิดเพราะปาฏิหาริย์
อาชา 21 มี.ค. 2548 16:56 น. - ID 73118 
1446
3
0
21 มีนาคม 2548 16:59 น. - comment id 442344
อย่าตกใจๆรูปข้างบนนั่นอาชาเองค่า น่ารักใช่ม๊า (หลงตัวเองเหลือเกิน) เหอะๆตอนนี้สั้นๆเพราะขี้เกียจพิมพ์ ม่ายช่ายก็อยากโพสต์หลายๆตอน เลยเอาตอนสั้นๆมาลงด้วยไงคะ *-* ปล.ใครอ่านไม่เข้าใจให้ย้อนไปดูตอนที่แล้วนะคะ
21 มีนาคม 2548 22:57 น. - comment id 442553
เข้าใจค่ะ ยังจำได้สำหรับเรื่องที่คุณเคยเขียนไว้ตอนไปทัศนศึกษา ใช่ไหมเอ่ย อิอิ
22 มีนาคม 2548 12:18 น. - comment id 442757
แวะมาทักทายครับ
22 มีนาคม 2548 13:57 น. - comment id 442802
อาชา ภาพนี้ถ่ายที่ไหนเหรอ
22 มีนาคม 2548 13:57 น. - comment id 442803
อาชา ภาพนี้ถ่ายที่ไหนเหรอ
31 มีนาคม 2548 01:01 น. - comment id 446989
ดีจ้าเพื่อนรัก เราคิดถึงพี่ชายของเรามากเลยอะT^T ไปละ บ้ายบาย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
