ริ้นริ้น พิลาป ร่ำ ใยฤาเจ้า สะอื้นเศร้าโศกใด ขอให้เฉลย อกนี้ อุ่นนี้ พี่มิเคย สุดฤทัยให้เชย ให้ชิดชม หวานเจ้าหวาน รำพัน หรรษาสุข อ้อนซุก อกขลุก ปลุกเสพสม ช้อนเอวองค์อ่อน รอนอารมณ์ เนินพนมปทุมนางช่างยวนเย้า อิงแอบไออุ่นละมุนละม่อม จุมพิตถนอม ปรางน้อง ละอองเฉลา ประโลมโนมนวลเกลี้ยงเพียงแผ่วเบา ประเทียบเนาว์ประทับนัยแม้วายวาง ปะทะถากผากผาชะง้าเงื้อม ละลิ่วเลื่อมละโลดล่องผ่องสล้าง ซุกไซร้แทรกชำแรกเบิกเพิกไพรพราง เคว้งคว้าง เลื่อนรุดฉุดประดี พายุคลั่งตั้งเค้าเข้าโพยพัด ลมตระบัดฟาดโหมโถมเต็มที่ แทบถลาล้มทรุดหลุดชีวี ตั้งใจเข้มเต็มที่จะโบกบิน มั่นใจเรียมเถิดเจ้าเฝ้าตระกอง ปกป้องน้องข้ามสีทันดรสิ้น สู่ทิพยละหานวิมานอินทร์ ไปพบจินตนาการอันหวานล้ำ หลับเถิดอ้อมกอดพี่คืนนี้จะป้อง คอยปลอบน้องปลาบปลื้มจนดื่มด่ำ จะขับกล่อมบรรเลง เพลงลำนำ พูดซ้ำซ้ำจากใจรักจากใจจริง -------(ม้าก้านกล้วย)---------------
11 ธันวาคม 2544 18:50 น. - comment id 24405
เขียนเล่นคำได้ดีมากจ้ะ สละสลวย เป็นบทอัศจรรย์ ที่อ่านยังไงก็ไม่เป็น Rate R มีแต่ความสวยงามจ้ะ ขอชม
11 ธันวาคม 2544 19:32 น. - comment id 24433
แค่นึกคำว่าจะสื่อออกมายังไงให้เป็นบทอัศจรรย์แบบไม่ส่อแนวโป๊ เนี่ย ก็ยากพอดูแล้วยังต้องมาระวังคำให้เกิดสัมผัสและสละสลวย อีกทั้งต้อง ระวังเนื้อความอีก ค่อนข้างจะยากจัง แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว แต่งเก่งจังค่ะ นับถือ
11 ธันวาคม 2544 19:43 น. - comment id 24442
อืมมมมมมม ข้าน้อยขอคาราวะ....แต่มันยากเกินกว่าจะเขียน อ่ะ....
11 ธันวาคม 2544 23:02 น. - comment id 24488
กราบงามๆ ข้าน้อยขอเปงลูกศิลย์ ก้นกะทะ ด้วยคน สิเจ้าค่ะ นับถือ นับถือ ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง
12 ธันวาคม 2544 01:33 น. - comment id 24500
เยี่ยมมาก ... ใช้ภาษาได้สละสลวยจริง ๆ ครับ
12 ธันวาคม 2544 03:30 น. - comment id 24528
เก่งจริงๆครับนับถือจากใจเลย
12 ธันวาคม 2544 03:54 น. - comment id 24534
ยอดเยี่ยมมากที่สุดเลยครับ พี่ม้าก้านกล้วย....
19 ธันวาคม 2544 16:08 น. - comment id 26104
สุดยอดมากครับ