จากนาทีถอทักรักเป็นผืน ผ่านวันคืนผืนรักถักร้อยฝัน สานน้ำใจกลมเกลียวเกี่ยวสัมพันธ์ เป็นเชิงชั้นลายรักที่ถักทอ พอปีผ่านนานไปไม่ขยัน รักผืนนั้นดำด่างร้างเข็มขอ แต่ยังเห็นลวดลายชัดเจนพอ แม้นหยุดทอยังเป็นผืนให้ชื่นชม ครั้นนานเนิ่นเพลินใช้ไม่คิดซ่อม ซักฟอกย้อมรอยคราบอาบขื่นขม รักผืนนั้นพลันขาดฟาดอารมณ์ ลายระทมผุดซ้อนตอนรักคลาย ใจหุนหันพลันทิ้งสิ่งเคยสร้าง ปล่อยผืนรักเคว้งคว้างปลิวเส้นสาย รอยขาดเพียงเล็กน้อยกลับวุ่นวาย ทิ้งดอกรักมากมายไม่เหลียวแล ไม่นานวันพลันคิดคืนผืนรัก หมายทอถักซ่อมลายสลายแผล แต่ต้องเจ็บปวดร้าวหนาวดวงแด ผืนรักแท้หายลับดับชีพชนม์
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:44 น. - comment id 427067
จารลายลักษณ์สลักรักปักใจผ่าน วานสายลมช่วยผ่านพัดปัดใจขม อย่าให้ต้องหมองเศร้าเปล่าอารมณ์ คลายระทมถอนทุกข์ให้สุขที ลายลักษณ์ฯ ครับ ลักษมณ์ :]
17 กุมภาพันธ์ 2548 16:37 น. - comment id 427100
++ ปล่อยคืนวันล่วงเลยไป ไม่สนใจเส้นใยขาดบนผ้าผืน รอยเริ่มใหญ่ไม่อาจจะเอาคืน ลายบนผืนด่างพร้อยน้อยราคา ...เปรียบผ้าไว้เหมือนความสัมพันธ์.. รักของฉันคงน้อยในคุณค่า ปล่อยทุกอย่างผ่านไปในกาลเวลา ไม่อาจย้อนคืนกลับมาเหมือนวันวาน.. ++++++++++++++++++++++++++++++ ..ลายรักลายระทม..ชัดเจนแล้ว..เหลือแต่จะ เอาลายนั้นไปทำผ้าขี้ริ้วแล้วล่ะ... .....มันไม่เหลือค่าแล้ว... ^:___:^
17 กุมภาพันธ์ 2548 17:08 น. - comment id 427136
ความรักคือสิ่งที่สวยงาม หากรักษาความรักนั้นด้วยความเข้าใจ ไม่ละเลยในกันและกัน ผืนรักที่ถักทอนั้นก็จะสวยงามตลอดไป... ***แวะมาเยี่ยมพี่ดอกแก้วครับ
17 กุมภาพันธ์ 2548 17:24 น. - comment id 427153
จริง อย่าง พี่ว่า ค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 17:40 น. - comment id 427166
ไม่ยากเลยที่จะถักทอรัก แต่การที่จะรักษารักที่ถักทอไว้ ยากยิ่งนัก ค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 17:47 น. - comment id 427171
ผ้าขี้ริ้วที่หายไป -_-.
17 กุมภาพันธ์ 2548 18:08 น. - comment id 427177
แวะมาเยี่ยมนะคะ มาทักทอลายรัก ให้ด้วยเน้อ รอลายรัก พักสักนิดแล้วถักต่อ แต่อย่าย่อ ท้อไป ดั่งใจหมาย มีคนที่รักเธออยู่มิรู้วาย เธออย่าหายไปลับไม่กลับคืน คิดถึงนะคะ แต่งได้ไพเราะมากๆคะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 18:49 น. - comment id 427199
พี่ดอกแก้วเปรียบเทียบได้ดีมากๆเลยค่ะ ขโมยไปไว้บ้านหน่อยนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 19:09 น. - comment id 427209
สายใยรักถักทอต่อเติมผืน ผ่านวันคืนเนิ่นนานเพื่อสานฝัน ผ่านขวากหนามริ้วรอยพลอยจาบัลย์ ผ้ารักนั้นด่างพร้อยรอยมลทิน ไม่รู้เกี่ยวกับกลอนของพี่หรือเปล่าค่ะ อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2548 22:21 น. - comment id 427312
มาชมผ้าผืนของกาลเวลา พี่อุ๊ ผ่านริ้วรอยด้วยเหรอ ฮ่า ๆ
17 กุมภาพันธ์ 2548 23:27 น. - comment id 427333
ว้าว..!!ทอนานไปหน่อยอะจ้า ทอจนดับเลย แต่งไพเราะเทียบเคียงได้ความหมายดีมากค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:00 น. - comment id 427464
@...ลักษมณ์... ปักลายลักษมณ์เลื่อมพรายแทนลายผ้า ลดแสงสีหม่นตาคราผ้าหมอง เสริมลายรักปักใหม่ให้ปรองดอง แม้นจะต้องฝืนใจในบางที เพิ่มลายลักษมณ์ลงไปแล้วค่ะ..ดูดีขึ้นมากเลย
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:11 น. - comment id 427472
@...น้องน้ำใส... สิ่งปรากฏคือบทของความจริง ใจที่กลิ้งเปลี่ยนไปในตัณหา จึงทิ้งขว้างของในมือไม่ถือพา แล้วไขว่คว้าของใหม่ไม่เคยพอ ที่มาของกลอนคราวนี้.. มาจากคำรำพึงรำพันในงานศพงานหนึ่งของบุคคลที่เหลืออยู่ในครอบครัวค่ะ... สายเกินไปแล้วจริงๆที่จะกล่าวคำเหล่านี้ที่ข้างโลง..เพราะเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วที่ถือไว้ในมือ อย่างที่น้องน้ำใสบอกนั่นแหละค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:14 น. - comment id 427474
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... ความรักที่งดงามต้องประกอบด้วยมิตรภาพอันเป็นรากฐานที่ยั่งยืน.. หากมีแต่ความพึงพอใจเพียงอย่างเดียวนั้น ก็ยากที่จะถักทอสวยๆให้เป็นผืนได้..ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:24 น. - comment id 427478
@...นู๋นิ่ม... ขอบคุณค่ะนู๋นิ่ม บางอย่างกว่าจะรู้ค่าก็สายเกินที่จะแก้ไขแล้วนะคะ.. เป็นเรื่องเศร้าของชีวิตอีกฉากหนึ่ง ขอบคุณที่มาทักทายอีกแล้วนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:27 น. - comment id 427480
@..น้องอัลมิตรา... ใช่ค่ะ...การสร้างอะไรสักอย่าง แม้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การรักษาสิ่งที่สร้างไว้ให้คงสภาพดี ไม่เสียหายนั้นยากกว่า ด้วยปัจจัยหลายอย่าง มิใช่เฉพาะในเรื่องของความรัก แม้การทำงาน..องค์กรเหล่านั้นก็ล่มสลายได้เสมอ :)
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:30 น. - comment id 427483
@...extreme life... ผ้าขี้ริ้วเปื่อยผุ หมดอายุการใช้งาน คลุกโคลนทำฝาบ้าน ยังประโยชน์อย่าโทษใคร สวัสดีค่ะ ..extreme
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:36 น. - comment id 427485
@...ทิฆัมพร (ใครคนนั้นที่หายไป)... ย้อมเส้นด้ายหลายสีไม่หนีหน้า ใช้เวลาอดทนบนความฝืน แล้วตั้งใจทอใหม่ใส่จุดยืน ลายของรักจักฟื้นมาอีกคราว ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจและมาช่วยต่อเส้นด้ายค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:37 น. - comment id 427486
@...น้องกานต์... เชิญหยิบไปตามสบายเลยนะคะ แล้วเตรียมตัวไว้...อีกไม่นานนี้ ไม่คลี่ผืนรักที่บ้านพี่ดอกแก้วกันค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:40 น. - comment id 427487
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... ผืนรักร้างด่างไปให้เจ็บจิต ให้ครวญคิดย้อมผ้าหาสีสัน เมื่อยังไม่ไร้ใจในสัมพันธ์ ผ้าผืนนั้นอาจเริ่มใหม่ในการทอ เกี่ยวค่ะน้องอุ๊..ลำเอียงเข้าข้างกันซะอย่าง ยังไงก็เกี่ยวกันอยู่แล้ว..ในการรีไซค์เคิ่ลไง
18 กุมภาพันธ์ 2548 12:41 น. - comment id 427488
@..แม่จิตร.. อย่าหัวเราะน้องอุ๊สิคะ... ผืนผ้าของน้องอุ๊อาจจะเป็นผ้านวมอย่างดีก็ได้ ใช้ไปชั่วลูกชั่วหลานโน่นเลย... :)
18 กุมภาพันธ์ 2548 17:29 น. - comment id 427582
พี่ดอกแก้วน่ารักมากๆค่ะ ช่วยจัดการแม่จิตรอีกตุ๊บซีคะ หมั่นไส้จริงๆ
18 กุมภาพันธ์ 2548 19:27 น. - comment id 427640
แวะมาอ่านค่ะ ทิกิ
21 กุมภาพันธ์ 2548 20:42 น. - comment id 428880
..สวัสดีค่ะ.....น้องอุ๊ อีกตุ๊บนึงคงต้องเก็บไว้คราวหน้านะคะ สวัสดีค่ะคุณทิกิ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2548 22:03 น. - comment id 428942
จากนาทีลายรักถักทอฝัน ก่อเป็นฉันและเธอเจอสุขสม พอนานนักรักหน่ายไม่มาชม จึงระทมกับลายลักษณ์ที่ถักทอ *-*ชอบจังเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอด้วยนะค่ะ*-*
21 กุมภาพันธ์ 2548 23:15 น. - comment id 429030
@...ผู้หญิงไร้เงา... เริ่มนาทีแรกรักถักทอผืน ความยั่งยืนผืนรักถักห่มขวัญ ผ่านเวลาเรามักันและกัน เธอกับฉันพี่กับน้องปรองดองรัก ขอบคุณค่ะน้องตูนคนขยัน...ขยันทั้งอ่าน เขียน และเรียนหนังสือ ..ชื่นชมเสมอค่ะน้องรัก