พายุใหญ่ไล่ล่ามาคลุ้มคลั่ง ร้องหวีดดังทั่วไปในแรงหวน ไม้บางต้นกิ่งหักเสียงคร่ำครวญ บางต้นเพียงร่างซวนโอนเอนไกว ในพายุเดียวกันนั้นต่างผล เหมือนดั่งคนมีกรรมนำผลักไส มีความหนักและเบาต่างกันไป แม้นอยู่ในเหตุการณ์งานเดียวกัน บางคนถึงลิขิตชีวิตฆาต บ้างแขนขาเพียงขาดร่างแปรผัน บ้างสูญทรัพย์เพิ่มหนี้ถูกกดดัน บ้างเสียขวัญหวั่นใจในภัยพาล อะไรหรือคือเงื่อนไขให้แตกต่าง คือกรรมที่เคยสร้างในสังสาร บาปครั้งเก่าไล่ล่ามารุกราน ตามกำลังกิเลสมารที่ทำมา ทัวร์ฉิ่งฉับนับร้อยไร้รอยข่วน บางขบวนตายสยองต้องกังขา เรือบางลำคว่ำล้มจมธารา บางชีวาปลอดภัยไม่ปลิดปลง อย่าประมาทเวรกรรมว่าทำน้อย หากทำบ่อยกำลังมีปรี่ประสงค์ ตบยุงวันละตัวอย่างบรรจง ครบหนึ่งปีเวียนวงหลายร้อยตัว เมื่อฆ่าเขาเราจึงต้องถูกฆ่า หากเศษกรรมตามมาถึงเงาหัว ต้องเจ็บป่วยพิการพาลหม่นมัว อายุสั้น...คือตัวอย่างผลกรรม
พี่ดอกแก้ว 13 ก.พ. 2548 20:28 น. - ID 71106 
1505
23
0
13 กุมภาพันธ์ 2548 21:11 น. - comment id 424927
ไม่ กับไหม้ มาเจอตรงกองดิน ไหม้ทรัพย์สินสูญหายเสียดายหนอ ไม่เสียใจชีวียังมีต่อ ทดระท้อทิ้งถ่มบ่มตามกรรม วันนี้อยู่กู่ร้องได้ก้องฟ้า เผลอหลับตาไหม้ตายดูน่าขำ เสียงเจ้าไก่ข้างบ้านร้องประจำ วันนี้ยำไก่ย่างเปลี่ยนตามดวง
13 กุมภาพันธ์ 2548 21:32 น. - comment id 424938
บ่วงกรรมย่อมเป็นไปโดยการกระทำ อยู่ที่มาถึงเราช้าหรือว่าเร็วเท่านั้น
13 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น. - comment id 424951
เมื่อแก้ไขกรรมเก่าไม่ได้ก็ต้องตั้งหน้าตั้งตารับกรรมกันไป.. แต่ที่แน่ๆ หากเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง.. การสร้างกรรม ความเห็นแก่ตัวคงน้อยลงนะคะ.. สวัสดีค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 21:55 น. - comment id 424953
มาชื่นชม... ผลงานพี่ดอกแก้วจ้า งานงาม...ทรงคุณค่า.... สวนกระแส..วาเลนไทน์.... นำความรัก... มาฝาก.... เจ้าของบ้าน....
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:12 น. - comment id 424955
สาธุค่ะพี่ดอกแก้ว อ่านจากลานะรรมาแล้ว ชื่นชม งานพี่เสมอค่ะ กรรม ของใครของผู้นั้น ชดใช้ตามวาระกรรมไปค่ะพี่
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:31 น. - comment id 424958
สวัสดีวันวาเลนไทน์ค่ะพี่ดอกแก้ว กานต์ชอบรังแกสัตว์ตอนเด็กๆค่ะ ตอนนี้ก็มีแผลเป็นเยอะมากค่ะ เกี่ยวกันไหมคะพี่ดอกแก้ว กานต์คิดว่าเกี่ยวค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:32 น. - comment id 424959
ต้องรีบทำความดีแล้วค่ะพี่ดอกแก้ว ก็จ๋อ ช๊อตยุงวันละหลายศพด้วยซีคะ... กลัวบาปเหมือนกันต้องบอกกับยุงว่า ขออโหสิด้วยเถิด สัพเพสัตตา อะเวรา โหนตุ
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:49 น. - comment id 424967
บทกลอนสอนให้คิดถึงบาปบุญเวรกรรม อะไรเล่าจำแนกให้คนเราต่างกัน มิใช่ผลแห่งกรรมหรอกหรือ ? ให้ข้อคิดดีมากจ้ะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 07:21 น. - comment id 425023
.. เรน .. รัก.. พี่ดอกแก้ว...
14 กุมภาพันธ์ 2548 08:33 น. - comment id 425035
คนที่ประสบเคราะห์นั้น ถือว่าเป็นกรรม ผู้ที่ผ่านพ้นมาได้ นั่นคือ การทดสอบ ค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 09:55 น. - comment id 425089
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม...
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:30 น. - comment id 425496
@...อาภาภัส... ไม่เหมือนกันฉันเธอเสมอมา ไม่เหมือนเช่นกายาและนิสัย ไม่เหมือนกรรมที่กระทำต่างกันไป ไม่เหมือนใครแต่สุดท้ายไหม้เหมือนกัน ไม่เหมือนกัน..และไหม้เหมือนกัน ขอบคุณในบทกลอนที่ที่นำมานะคะอาภาภัส ไม่เครียดกับชีวิต ..ช่างคิดและให้ข้อคิดได้มาก... ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:32 น. - comment id 425500
@...แม่จิตร... เรื่องผลของกรรม ถ้าจะเปรียบให้เข้าใจง่ายๆ ก็เหมือนกับบูมเมอแรง...ที่เวียนกลับมาหาคนขว้างเสมอ ขอบคุณที่แวะมาค่ะแม่จิตร
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:33 น. - comment id 425502
@...น้องปราย กอกก... ใช่แล้วค่ะน้องปราย ...ต้องตั้งหน้าตั้งตาและตั้งรับกรรมกันให้ดี สมัยนี้มักมีความเข้าใจผิดๆกันว่า แก้กรรมได้ แล้วก็พากันเสียเงินเสียทองไป..แก้กรรม ด้วยวิธีต่างๆ ที่จริงแล้ว นั่นมิใช่การแก้กรรม แต่เป็นการกระทำกรรมใหม่ที่ดีเพื่อเบียดเบียนผลแห่งกรรมชั่วให้หมดไปหรือคลายไปโดยเร็ว เป็นอุบายที่พยายามสร้างพลังใจให้เข้มแข็ง ให้อยู่กับกุศลในยามที่ช่วงชีวิตตกต่ำ คือขณะที่ได้รับผลกรรมชั่วนั่นเอง และความเมตตาจะเป็นเหตุให้สร้างกรรมที่เบียดเบียนกันน้อยลงค่ะ ขอบคุณในความคิดเห็นนะคะน้องปราย
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:33 น. - comment id 425503
@...น้องภูตะวันฯ... คนรื่นเริงอารมณ์ดี..มาอ่านกลอนซีเรียสแล้ว ยังอุตส่าห์มีน้ำใจนำความสดใสของวันวาเลนไทน์มาฝากด้วย ขอบคุณมากนะคะ..น่ารักจัง คิดถึงอุบัติภัยทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับคนไทย ก็เลยเขียนงานนี้ขึ้นมา ..สวนกระแสไปบ้างก็หยวนน่า
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:35 น. - comment id 425504
@...น้องนิ่ม ดาหลา & ปะการัง... ขอบคุณที่ไปร่วมกิจกรรมที่ลานธรรมนะคะ ต้องขออภัยด้วยที่บางครั้งพี่ดอกแก้วเข้าไปตอบช้า เพราะเครื่องคอมพ์ไม่ดีเลยในช่วงนี้ สายโทรศัพท์ก็มีสัญญาณบ้างไม่มีบ้าง และเมื่อเห็นว่ามีผู้ให้คำตอบไว้ดีแล้ว ...ก็จะไม่เพิ่มเติมอะไรให้หนักขึ้นค่ะ ว่างๆแล้ว หรือมีข้อสงสัยอีก น้องนิ่มก็ไปถามได้นะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:35 น. - comment id 425506
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... พี่ดอกแก้วเคยได้ฟังคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้มาบ้าง โดยคนพูดมีเหตุผลว่า ..เราจำเป็นที่จะต้องฆ่า เพราะจะทำให้เราป่วยเป็นโรค.. และตายในที่สุด.. ด้วยเหตุผลนี้ก็จะเห็นว่า ..เราเองก็ไม่อยากตาย ยุงหรือมดก็ไม่ได้บอกสักคำว่าอยากตาย.. ถ้าหากมีสัตว์ที่ใหญ่กว่าเราหรือดุร้ายกว่าจะมาฆ่าเราด้วยเหตุผลที่ว่า ..เราอาจนำโรคไปสู่เขา หรือเป็นอาหารของเขา.. สมมุติว่าเป็นเสือนะคะ... เราคงไม่อยู่เฉยอย่างยอมรับในเหตุผลหรือคำขออโหสิของเสือว่าเราเป็นอาหารที่เขาสามารถฆ่าได้อย่างถูกต้อง เจ้าของคำถามเช่นนี้จึงต้องตอบตนเองให้ได้ว่า ... มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้หรือไม่ เช่น จัดการบ้านให้สะอาด ไม่มีแหล่งที่น้ำท่วมขัง.. ติดมุ้งลวด ..เปิดไฟให้สว่าง เปิดพัดลม ..เปิดแอร์ ... นอนกางมุ้ง ... จุดยากันยุง.. ทายากันยุง ..ทาโลชั่นที่ไม่เป็นพิษ .. ฉีดสมุนไพรที่ใช้กันยุงได้ไว้ตามมุ้งลวด หรือบริเวณทางเข้าออก..อย่างนี้เป็นต้น หรือจะเลือกวิธีที่ง่ายที่สุด คือการฆ่า ...เพราะสะดวกดี แต่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น และสำหรับเรื่องของความเจ็บป่วยนั้น ถ้าหากเราไม่เคยทำบาปที่เกี่ยวกับการเบียนเบียนสัตว์ไว้ ยากที่ความเจ็บป่วยด้วยโรคต่างๆจะเกิดขึ้นกับเราได้ อย่างเช่น ไข้เลือดออกที่ระบาดอยู่ตามชุมชน ... ในชุมชนเดียวกันที่มียุงรุมล้อมอยู่เหมือนกัน..แต่ทำไมบางคนเป็นและบางคนไม่เป็น นี่คืออีกเหตุผลนึงที่มิได้หมายความว่า มียุงแล้วทุกคนจะต้องเป็นไข้เลือดออกเสมอไป อาจจะยาวและเครียดไปนิดนึงนะคะน้องอุ๊ ...แต่พี่ดอกแก้วไม่ได้ดุน้องอุ๊นะคะ เพียงแต่เสนอทางเลือกอื่นที่น้องอุ๊อาจจะอยากใช้บ้าง ... จะได้ไม่ต้องหวาดหวั่นใจคอยอโหสิกรรมอยู่แบบนี้ ขอบคุณที่แวะมาร่วมกลัวบาปกันนะคะ.... :)
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:36 น. - comment id 425508
@...ทิฆัมพร... สิ่งที่หลายคนสงสัย..ว่าทำไมจึงต่างกัน คำตอบเดียวก็คือ กรรมคือเครื่องจำแนกสัตว์ทั้งหลายให้แตกต่างกันไป แม้จะเกิดครอบครัวเดียวกัน ก็มีความต่างกัน แม้จะเป็นฝาแฝดกัน ก็มีความต่างกัน เพราะรายละเอียดในการกระทำกรรมที่ต่างกัน จึงทำให้รายละเอียดในชีวิตของแต่ละคนต่างกันไป ขอบคุณมากนะคะทิฆัมพร..ที่มาให้ความคิดเห็นที่ดีนี้
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:37 น. - comment id 425510
@...เรนน้อย... พี่ดอกแก้วก็รักและห่วงใยน้องเรนจ้ะ แต่อาจเป็นความรักที่ต่างจากใคร ที่หวังและฝันว่า ...ขอให้น้องเรนได้พบแต่ความสุขและทำแต่สิ่งที่เป็นความดี ทั้งเพื่อตนเองและผู้อื่น... ค่อยๆคิด ค่อยๆเขียน ค่อยๆเดินไปบนเส้นทางชีวิตนะจ๊ะ...เด็กดีของพี่
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:37 น. - comment id 425511
@...น้องอัลมิตรา... ในภาษาของพี่ดอกแก้วแล้ว มีคำจำกัดควาใว่า.. อุปสรรค..ท้าทายความสามารถ วิบาก(ผลของกรรม)..ท้าทายปัญญา พี่ดอกแก้วมีความเชื่อเป็นส่วนตัวว่า.. น้องอัลมิตรามีความเข้มแข็งมากพอ ที่จะผ่านบททดสอบหลายๆบทของชีวิตไปได้อย่างเข้าใจและยอมรับ ทั้งกลับมาใช้เป็นบทเรียนสอนชีวิตตนเองได้อย่างไม่ยอมแพ้
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:37 น. - comment id 425512
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... ใช่ค่ะ..ย่อมเป็นไปตามกรรม.. ความเชื่อนี้เป็นความเชื่อที่ถูกต้องทางพระพุทธศาสนาเลยทีเดียว เพราะฉะนั้นถึงจะบินเดี่ยวไปถึงไหน... หากมีกรรมดีนำทางเสียแล้ว...ย่อมผ่านพ้นอุปสรรคทั้งปวงได้ และได้รับชัยชนะในที่สุด..ขอบคุณที่แวะมาสนทนาธรรมกันนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น. - comment id 425767
โห...พี่ดอกแก้วใส่น้องเป็นชุดเลยนะคะ เราฆ่ามันเพื่อไม่ให้มันไปกัดคนอื่นด้วยไงคะ อิอิ เป็นคำแก้ตัวน้ำขุ่นๆค่ะ ขอบคุณมากค่ะพี่ดอกแก้ว..
15 กุมภาพันธ์ 2548 18:14 น. - comment id 425892
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง.... ชุดเล็กๆเท่านั้นเองค่ะน้องอุ๊..อย่าเพิ่งแตกตื่น อุทานแบบนี้..บ่งบอกถึงความเกเรเล็กน้อย...เพราะมีโห..มีแห..ด้วย ..๕๕๕ ขอบคุณมากนะคะที่แวะกลับมาอ่าน...แล้วไม่โกรธน่ะ...น่ารักจริงๆ
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:47 น. - comment id 425983
แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ดอกแก้วลืมตอบกานต์
15 กุมภาพันธ์ 2548 20:48 น. - comment id 426047
มีเคราะห์กันทั้งนั้นทุกท่านนี้ แล้วแต่ทำกรรมดีไว้ไฉน หากทำดีมากนักจักเป็นไป ตามผลกรรมที่ทำไว้ในที่มี แต่หากทำกรรมชั่วคงมัวหมอง ให้เศร้าใจใฝ่ประคองมิต้องหนี เพราะผลกรรมนำชัดจัดควรมี แล้วแต่เราทำไฉนี้นั้นฉันใด *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ น้องเองก็มีกรรมค่ะ แต่ไม่รู้มากน้อยเหมือนกัน*-*
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:14 น. - comment id 426147
@...น้องกานต์... อย่าเพิ่งร้องไห้นะคะ ... พี่ดอกแก้วไม่ได้ลืมตอบเลยค่ะน้องกานต์ แถมตอบยาวกว่าน้องอุ๊เสียด้วย แต่ด้วยความรีบตอนที่โพสท์ก็ไม่ได้สังเกตว่า ..ปรากฏข้อความหรือยัง.. ตอบให้อีกครั้งด้วยความตั้งใจอีกหนว่า ... ไม่มีสิ่งใดที่ทำแล้วจะไม่เกิดผลตามมา แต่ว่าผลนั้นจะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับความตั้งใจและความพากเพียรค่ะน้องกานต์.. เรื่องการให้ผลของกรรมนั้นเป็นไปได้หลายกาลเวลา ...แต่จะให้ชี้เฉพาะเจาะจงลงไปนั้น ก็เป็นเรื่องสุดวิสัยที่คนธรรมดาอย่างเราจะระบุได้ ..การทำนายในเรื่องผลของกรรมเป็นสิ่งพระพุทธองค์ทรงห้ามไว้..แต่เชื่อเถอะค่ะว่า ..ทำดีต้องได้ดีแน่นอน...และทำชั่วก็ต้องได้ชั่วเช่นนั้น ขอเพียงยอมรับเรื่องของเหตุผลนี้ให้ได้ ..ก็ไม่สำคัญแล้วละค่ะว่า เราจะสร้างเหตุไว้เมื่อใด ..แต่มั่นใจได้เลยว่าผลที่ได้รับคือแผลเป็นต่างๆนี้ย่อมเกิดมาจากการกระทำกรรมที่ไม่ดีไว้อย่างแน่นอน สำหรับบางสิ่งที่ไม่ดีและเราได้พลาดพลั้งกระทำลงไปแล้วด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ก็อย่าไปคร่ำครวญหรือย้ำคิดในสิ่งเหล่านั้นอีกเลยนะคะ เพราะจะเป็นการสร้างอกุศลจิตคือความไม่สบายใจให้เกิดมากขึ้น ..ยิ่งคิดบ่อยก็ยิ่งเหมือนการเพิ่มกระแสแห่งบาปทางใจให้มากขึ้น แล้วก็จะพลอยเป็นแม่เหล็กดึงดูดผลของอกุศลกรรมในอดีตให้ติดตามมาได้เร็วขึ้น..ซึ่งเป็นหลัการณ์เดียวกับการสะเดาะห์เคราะห์ของชาวบ้านตามที่ตอบน้องปรายไว้นั่นแหละค่ะ เช่น คนที่ประกอบอาชีพทุจริตแล้วยังมีนิสัยพาลเกเร ..ยิ่งทำบ่อยๆก็ยิ่งเรียกผลของอกุศลที่เคยทำไว้ให้มาถึงตัวได้เร็วขึ้น อย่างที่เขาเรียกกันว่า กรรมตามทันไงคะน้องกานต์... เพราะฉะนั้นเมื่อเราทราบแล้วว่า การรังแกสัตว์เป็นสิ่งไม่ดี ..และเหตุการณ์นั้นก็ล่วงเลยมาแล้ว กลับไปแก้ไขอีกมิได้ ... ทางที่ควรทำที่สุดก็คือ ..ตั้งใจที่จะไม่ทำเช่นนั้นอีก และตั้งใจที่จะให้ความเมตตากรุณาต่อผู้อื่นให้มากขึ้น ..เพื่อสร้างกุศลขึ้นมาทดแทนให้มีปริมาณที่มากขึ้นกว่าความไม่ดีที่เราได้ทำไป... เพราะว่านิสัยที่ชอบรังแกสัตว์มาตั้งแต่เล็กแต่น้อยนั้น..อธิบายทางธรรมแล้วก็คือความชำนาญที่ติดตัวมาจากการชอบเบียดเบียนผู้อื่นที่เคยสะสมไว้ในอดีตไงคะ ..พอมาถึงชาตินี้ก็สามารถกระทำได้โดยอัตโนมัติ.. เพราะฉะนั้นก็อย่าย้ำคิดในความผิดพลาดที่แก้ไขมิได้แล้วนะคะ เพราะนอกจากจะเป็นแม่เหล็กดูดผลกรรมที่ไม่ดีมาให้ถึงตัวเร็วแล้ว ยังจะมีผลเสียต่อชีวิตอีกมากอย่างน้อยๆก็ทำให้มีนิสัยเป็นคนคิดมากฟุ้งซ่านง่ายไร้ความสงบใจ และมีความชำนาญในการสร้างความทุกข์ใจให้แก่ตนเองโดยไม่จำเป็นนั่นเอง คงไม่เครียดเกินไปสำหรับคำตอบนี้นะคะน้องกานต์คนดี เพราะพี่ดอกแก้วตอบด้วยความปรารถนาดีอย่างยิ่งค่ะ...
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:20 น. - comment id 426155
@...ผู้หญิงไร้เงา... เรื่องของกรรมทำไว้ให้ลำบาก แต่ไม่ยากแก้ไขหากได้รู้ ความไม่ดีที่ประสบพบเป็นครู แล้วกอบกู้กรรมใหม่ในความดี สวัสดีค่ะน้องตูนคนดีที่น่ารักอีกคนนึง หากเรามีความประมาทลดน้อยลงแล้ว โอกาสที่จะกระทำสิ่งที่ดีก็มีมากขึ้น... ค่อยๆดูแลแก้ไขให้ชีวิตงดงามต่อไปนะคะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจเสมอค่ะน้องตูน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
