แรมรอนทั่วถิ่นแคว้น...........แดนไกล ตะวันออก ตก เหนือ ใต้........ห่างบ้าน ยามค่ำทอดอาลัย...................โดดเดี่ยว มองเหม่อทั่วสี่ด้าน.................เปลี่ยวร้างผู้คน สุริยนลอยคล้อยเคลื่อน.........จากนภา ลับเหลี่ยมชะง่อนผา..............ฉากชั้น สำเนียงกู่นกกา....................ทะยอยกลับ รังแฮ ยังแต่เราเท่านั้น..................ทดท้อระทมเหงา
ลุงอ่ำ 12 ก.พ. 2548 09:05 น. - ID 71006 
778
6
0
12 กุมภาพันธ์ 2548 10:43 น. - comment id 424333
งดงามมากครับ..นึกถึงบรรยากาศที่อยู่ท่ามกลางขุนเขาเมื่อเงาของตะวันลับลา ***แวะมาทักทายครับผม
12 กุมภาพันธ์ 2548 11:11 น. - comment id 424341
ไพเราะมากจ้า ลุงอ่ำนี่กลอนบทแรกหรือเปล่าจ๊ะ
12 กุมภาพันธ์ 2548 14:39 น. - comment id 424441
คำโคลงถ่ายทอดภาพคนคิดถึงบ้านได้ชัดเจน งดงามเหลือเกินค่ะ อ่านแล้วอยากกลับบ้าน มาชื่นชมค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:29 น. - comment id 424486
-- ครวญรำพันโสตก้อง แต่งคิด ถึงบ่ได้ใกล้ชิด แหล่งหล้า ถิ่นบ้านเกิดสนิท โดดเดี่ยว แสนเปลี่ยวแต่ใจว่า ส่งพ้อถึงเอย...
12 กุมภาพันธ์ 2548 18:21 น. - comment id 424570
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป สุขสุดใสไม่เคยดินตาม เพลงคุณพงษ์เทพเขาว่าไว้แบบนี้ บรรยากาศคิดถึงบ้านนี้ไม่ว่าเป็นของใครก็น่าประทับใจได้เสมอครับ
13 กุมภาพันธ์ 2548 19:30 น. - comment id 424894
ผมว่าฟังเพลง อย่างที่ คุณลำนำน่าน บอกแล้วด้วยนะ สุดยอดเลย คงคิดถึงสุด ๆ บ้านเก่าเคยพักพิง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
