ฉันจะไปวาดความทรงจำตรงกลางหัวใจเธอ

pigstation

ยามค่ำน้ำค้างหยดรดริน
แว่วเสียงยินกลิ่นไอรัก
จึงชะเง้อคอแทบหัว
คิดถึงหนัก- - - คนรักเรา
ยามดึกความคึกหาย
ผ่านความหมายทั้งหน่ายเศร้า
ไหวลมโบกโยกมะพร้าว
ปีกค้างค้าวก้ามข้ามฟ้ารัตติกาล
ยามตีสอง - - - มองนาฬิกา
หนวกหูหมาพากันหอนเนิ่นนาน
เอนหลังนั่งกรรมฐาน
สวดมโนกรานกราบเทพเทวา
ยามเช้าเข้าพรุ่งนี้
จะเร่งรี่หนีเมืองการพัฒนา
ไปสู่ดูเยี่ยมตรงชายป่า
เพื่อเก็บภาพบริสุทธิ์ตา - - มางล้างใจ
เตรียมกระดาษไปวาดศิลป์
เตรียมสีดินสอกล่องใหญ่ ใหญ่
เตรียมฝีมือ - - ศิลปินสมัครใจ
ใครจะไปยกมือขึ้นแล้วตามมา
พรุ่งนี้จะเตรียมข้าของกล่องสีกระดาษผ้าใบ  ไปวาดรูปเพื่อถ่ายทอดความทรงจำกับชาวกระเหรี่ยงที่หมู่บ้านไม่ไกลจากตัวอำเภอที่เราอยู่ (กระเหรี่ยงที่เขตภาคกลางก็มี เช่น เมืองกาญจน ราชบุรี และ อุทัยบ้านเรา)
ได้ทุนมาจากนายอำเภอเมื่อ 4 ปีก่อน  ได้ฤกษ์ทำเสียที (ตอนนี้นายอำเภอย้ายไปเป็นอาจารย์สอนนายอำเภอแล้ว)
เหมือนเป็นสัญญาใจ  คาดว่าเมื่อทำงานเสร็จแล้ว (ในรูปแบบ สีอะครีลิคบนแคนวาส  สีดินสอ สีพาสเทล สื่อผสม หลายรูปแบบ) จะเปิดแสดงที่สโมสรอำเภอบ้านไร่ก่อน สร้างความฮือฮา (ไม่รู้ใครจะบ้ามาหลวมตัวเป็นสปอนเซอร์ กับ เข้าชมงาน )
จากนั้นก็จะมาแสดงในกรุงเทพ หาผู้ใจบุญ(ตาถึง)ซื้อไปเก็บเป็นคอลเล็คชั่น
รายได้เกือบทั้งหมดจะมอบให้ อบต.แก่นมะกรูด (ที่ชาวกระเหรี่ยงอยู่)
คงเป็นเหตุการณ์เล็กน้อย เมื่อเทียบกับความยิ่งใหญ่อื่นๆที่มี
แต่สุขใจที่ได้ทำ
หากมีความคืบหน้าจะรายงานมาจ้าาา
งวดนี้จะขึ้นไปพักที่สถานีอนามัยประจำตำบลใจกลางเขาสัก 2  3 วัน 
แล้วจะหอบเอาความทรงจำมาวาดตรงกลางใจเธอนะจ๊ะ ไทยโพเอม