ในวันที่ แสงเดือน จะเลือนร้าง พบกับทาง ยาวไกล ในจุดหมาย อาจพบทาง เส้นนั้น อันตราย และอาจพบ ความหมาย ในหนทาง... ทางเส้นนี้ บอกอะไร ในชีวิต บอกถูกผิด รู้รับ กับมันบ้าง ให้รู้จัก รักแท้ และจืดจาง ให้รู้อย่าง ที่เห็น ความเป็นจริง... โน่นแสงดาว สกาวผ่อง ส่องปลายฟ้า ยามอ่อนล้า ดาวก็ดับ ัลับทุกสิ่ง จึงใคร่ถาม หัวใจ ไม่ประวิง ว่าความงาม ฤางามยิ่ง กว่าสิ่งใด... นั่นบ้านใคร เจ้าเอย ไม่เคยรู้ แต่คนอยู่ ไม่เอื้อเฟื้อ เกื้อที่ไหน บ้านหลังโต งามเด่น เห็นแต่ไกล แต่มิเห็น น้ำใจ ในที่นั้น... เดินมาถึง ปลายทาง ในวันนี้ พบเลวดี ทุกอย่าง ณ ทางฝัน อย่าปล่อยเลย น้ำใจ ให้แก่กัน ก่อนที่วัน ทางชีวิต จะปิดลง....
28 มกราคม 2548 01:14 น. - comment id 415948
จ้ะ
28 มกราคม 2548 04:03 น. - comment id 415974
กอบน้ำใจไมตรีมีมาฝาก ...ทั้งความรักห่วงใยอาลัยหา ......มาผูกมิตรรับขวัญ..ขวัญเอ๋ยมา .........สู่บ้านไทฯ...เถิดหนา...นะคนดี แคร์มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ฝันดีค่ะ
28 มกราคม 2548 07:19 น. - comment id 416008
แวะมาอ่านครับ
28 มกราคม 2548 19:25 น. - comment id 416386
^_^
13 กุมภาพันธ์ 2548 17:18 น. - comment id 424838
แม้เป็นทางแห่งชีวิตอย่าคิดท้อ คำว่ารออาจเป็นเช่นสวรรค์ ก้าวต่อไปสู่หลักชัยพร้อมฝ่าฟัน สานรักฝันที่สร้างไว้ให้เป็นจริง....ฯ บทกลอนให้แนวคิดที่ดีค่ะ..แวะมาทักทายกันค่ะ..