...แต่ ขอให้มีช่องว่างใหนการอยุ่ด้วยกันของเธอ และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบยไปมาระหว่างเธอ จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงมหาสมุทรอันเคลื่อนไหว อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง จงเติมด้วยของกันและกันแต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิงแต่ ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสะเทือน ด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้ และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้
22 ธันวาคม 2547 19:47 น. - comment id 393910
ระยะทาง....จำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวได้ค่ะ... ถ้าสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวได้ ต้องไปอยู่ในกล่อง ขนาดพอดีตัว... ขยับซ้าย..ขวา..เดินหน้า..ถอยหลังไม่ได้.. เจ้าสิ่งนั้นต้องอึดอัดค่ะ... และคงต้องหาทางทำลายกล่องนั้น.. เพื่อจะหายอึดอัด..และเป็นอิสระ.. จนสามารถเคลื่อนไหวได้ตามธรรมชาติ... ตอนเด็กๆ เคยเล่นกับพี่ๆ น้องๆ ... แล้วเค้าเอาผ้าห่มคลุมกี้ไว้แล้วนั่งทับ บางที เค้าก้อขังเราไว้ในตู้เสื้อผ้าที่ทั้งแคบและมืด... จำได้ว่า...กลัวและอึดอัดอย่างร้ายกาจค่ะ... ขอบคุณที่เอางานดีดีมาให้ได้อ่านนะคะ...
22 ธันวาคม 2547 19:53 น. - comment id 393916
:)
22 ธันวาคม 2547 21:05 น. - comment id 393962
ความรู้คือความเข้าใจ ผู้หญิงไร้เงารู้แบบนี้ค่ะ อิอิ
22 ธันวาคม 2547 22:55 น. - comment id 394072
:]
24 ธันวาคม 2547 08:33 น. - comment id 395030
คบหา ไม่ใช่ พึ่งพา ต่างคนต่างต้องเป็นตัวของตัวเอง
14 มีนาคม 2548 14:55 น. - comment id 414270
THE PROPHETS คาลิล ยิบราน ถ้าคุณบูชางานของเค้า คราวหลัง คุณลองบอกกับคนอื่นๆด้วยว่า สิ่งที่คุณเขียน คุณเอาความคิดของคนอื่นมา มิใช่ของตัวคุณเอง