ถ้าหากความมืดแห่งรัตติกาล คือความเจ็บช้ำที่เธอเคยเจอมา แสงสว่างแห่งอาทิตย์ยามทิวาก็คือความสุขที่เธอจะได้เจออีกไม่นาน (แสงศรัทธา ณ.ปลายฟ้า) อยู่กับความดายเดียว กับพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวบนฟากฟ้า ความเหงาซุกซ่อนในเงาตา เคยชินกับความปวดปร่าข้างในใจ คะน้า ซ่อนใจอยู่กับซอกมุมของความเหงา ช่างอ้างว้าง...ว่างเปล่า...อารมณ์อ่อนไหว นับจากนี้และไม่รู้อีกนานสักเท่าไหร่ ความเจ็บร้าวในใจจึงจะลบเลือน yayee แม้จะชินแต่ไม่ชายังรู้สึก ยิ่งดึกดึกยิ่งเหงาเศร้าใดเหมือน เจ็บยิ่งแปลบแสบทรวงหนักหน่วงเยือน อกสะเทือนใจสะท้านมัวม่านตา ไม้เก็ด ปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความเหงา ความรู้สึกซึมเศร้าที่ผ่านเข้ามาหา ภาพเดิมๆที่แฝงความร้าวรานไว้ในแววตา คงมีเพียงหัวใจโรยรากับความเหว่ว้าที่ได้ยิน mono บินไปเถิดโบยบินไปหัวใจฉัน ปล่อยใจฝันล่องลอยไกลได้โผผิน เมื่อความเหงาคืบคลานมาเกาะกิน น้ำตารินหม่นหมองเศร้าเหงาดวงใจ ธนรัฐ สวัสดิชัย ความเหงาเจ้านั้นหรือคือเพื่อนแท้ จะเหลือบแลมองไปที่ข้างใหน ถึงมีเพื่อนมากมายสักเพียงใด เจ้ายังซ่อนอยู่ภายในใจของเรา ผีเสื้อปีกบาง พระจันทร์ร้องไห้หรือฉันร้องไห้ หยดน้ำตาจากใครที่ไหลอย่างเศร้าๆ เสียงสะอื้นจากใหนที่เหมือนเสียงหัวใจเรา ความเหงาจากใครเขาที่เข้าทำลาย ยังแคร์ ค่ำคืนนี้ฉันยังเหม่อมองฟ้า เผื่อว่าความเหว่ว้าจะเลือนหาย อยากให้ไออุ่นจากจันทร์โอบกอดใจ ให้คนเหงาได้รู้สึกเหมือนมีใครบ้างสักคน โคลอน ข้างจันทรามีดาวหม่นเป็นเพื่อน แม้นฟ้าเลือนเคลื่อนไปทุกแห่งหน ดาวยังอยู่เคียงข้างไม่อับจน ซุกกมลแอบแนบกายให้คลายเศร้า kOrOkOsO ดวงดาวบนฟ้ากว่าแสนล้าน ทำไมไม่เบิกบานช่างเงียบเหงา แสงกระพริบริบหรี่ที่อับเฉา แสน-ล้านความเศร้าเฝ้าท้องฟ้า dokkoon ก็ชีวิตมันชอบคิดไปเรื่อยเปื่อย มันเหงาเรื่อยเฉื่อยแฉะเหมือนดังว่า ก็ยังดีมีหลายคนมาร่วมชะตา ช่วยสรรหาคำแทนค่ามาเปรียบเอา คะน้า ก็ใช่! เราอยู่กับความเดียวดาย ทางออกจึงอ้างเอาง่ายๆว่าเหงา อ้างทั้งเพ พ้อทั้งจันทร์ฝันกับเงา อ่อนแออ่วมกับเศร้าก็เท่านั้น ผมชื่อโจ้
1 ธันวาคม 2544 22:25 น. - comment id 22293
อืมม อยากร้องไห้
1 ธันวาคม 2544 23:21 น. - comment id 22300
.....ดีใจจังเลยมันคนร่วมทางฝัน สะพานดาวนี้คงไม่เหงาอีกแล้ว น่ะ.... ...........แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.....
2 ธันวาคม 2544 01:47 น. - comment id 22313
อยากให้มีต่อกลอนแบบนี้บ่อยๆ จัง.... มีความรู้สึกว่าได้ทำกิจกรรมร่วมกันครับ.... แม้ไม่ได้มาพบเจอกัน แต่ก็มีความรู้สึกที่ดีๆ ทุกครั้งเลย.... เพื่อนๆ ที่ร่วมต่อไม่ทันก็ไว้คราวหน้านะครับ... ประเดี๋ยวคะน้า ก็จะหยิบประเด็นมาใหม่เรื่อยๆ ละครับ... ขอชมครับ...
2 ธันวาคม 2544 10:52 น. - comment id 22357
เห็นด้วยกับ ธนรัฐ ไม่ได้เพียงคำชมนะ คะน้า คือสุดยอดแล้ว เหมือนหัวหน้าของนักกลอนที่ Thaipoem ทำให้เรามีกิจกรรมร่วมกันได้บ่อยๆ
2 ธันวาคม 2544 23:37 น. - comment id 22510
คะน้า...ไม่ใช่แค่สุดยอดอย่างเดียวนะคะ...แต่เป็นยอดสุดด้วย...ก็คะน้าเป็นคนริเริ่มคนแรกในการต่อกลอนลักษณะนี้ไงคะ...