ถ้าดวงดาว ที่พรางพร่าง อยู่กลางฟ้า คือดวงตา ของเธอ พี่เพ้อหา ถ้าจันทร์เพ็ญ ที่ลอยเด่น กลางนภา คือดวงหน้า ของน้อง พี่ปองพาน ถ้าเกสร มาลี ที่เลิศลิ้ม คือรอยยิ้ม ของเธอ ที่แสนหวาน ถ้าเสียงนก ร้องร่า ในพนานต์ คือเสียงขาน หวานใจพี่ ที่เฝ้าคอย พี่คงชื่น รื่นฤทัย หาใดเทียบ จะย่างเหยียบ ไปหนใด ไม่เหงาหงอย มีแก้วตา เป็นขวัญใจ ไม่เลื่อนลอย จะเฝ้าคอย รอวันรัก สลักลงฯ
30 พฤศจิกายน 2544 14:16 น. - comment id 21975
หวานหยด...เลยคุณณธีร์
30 พฤศจิกายน 2544 17:34 น. - comment id 22019
เพราะมากเลย ชอบนะ
30 พฤศจิกายน 2544 19:53 น. - comment id 22062
หวานมากครับ ..เข้าใจเปรียบเทียบ สิ่งต่าง ๆ กับนางอันเป็นที่รัก
1 ธันวาคม 2544 08:07 น. - comment id 22186
หวานซะ...อิจฉาเลยค่ะ....คุณณธีร์
8 กุมภาพันธ์ 2545 23:19 น. - comment id 34408
*^__^*