๏ จันทร์เอย... ฤๅจันทร์เย้ยยิ้มเย้าคนเขลาขลาด ปล่อยเวลาปล่อยใจให้พลั้งพลาด แลหวั่นหวาดวายวิบเพียงพริบดาว ๏ ลมเอย... ฤๅลมเอ่ยเพลงร่ำค่ำคืนหนาว แทนหัวใจเพรียกหาน้ำตาพราว สะทกร้าวรอนทรวงห่วงบางใคร ๏ ฝนเอย... ฤๅฝนเคยหลงรักทักแดดใส พอฝนซาฟ้าสางบนทางไกล จึงเห็นรุ้งรำไรมาหยอกฟ้า ๏ ฤๅเธอ...เป็นเช่นนั้น เพียงชั่ววันกลับกลายคล้ายแปลกหน้า เพียงชั่วคืนล่วงผ่านหวานน้ำตา ฤๅทุกสิ่งธรรมดาเป็นเช่นนั้น...
ศาลาไทย 23 ต.ค. 2547 19:06 น. - ID 64127 
1125
6
0
23 ตุลาคม 2547 19:15 น. - comment id 356424
ชอบจังค่ะ
23 ตุลาคม 2547 22:47 น. - comment id 356497
....อืม เพราะจัง ทั้ฝนทั้งลมทั้งแสงจันทร์
24 ตุลาคม 2547 00:58 น. - comment id 356522
:-)
24 ตุลาคม 2547 11:48 น. - comment id 356573
อ่านแล้วเหงาๆ เศร้าๆ พิลึก
24 ตุลาคม 2547 19:11 น. - comment id 356738
เขียนกลอนชุดนี้ ในคืนที่ความห่วงใยเพรียกหา ความคิดถึงเป็นเหตุ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนและฝากข้อความไว้ คุณรวยระรินกลิ่นชา คุณรัถยา คุณสีน้ำฟ้า คุณ ก.เฉดน้อย ขอบคุณค่ะ
24 ตุลาคม 2547 19:54 น. - comment id 356750
หน้าส่วนตัว
๏ ๏ ฤๅเธอ ๏ ๏ ๏
ศาลาไทย
๏ จันทร์เอย...
ฤๅจันทร์เย้ยยิ้มเย้าคนเขลาขลาด
ปล่อยเวลาปล่อยใจให้พลั้งพลาด
แลหวั่นหวาดวายวิบเพียงพริบดาว
๏ ลมเอย...
ฤๅลมเอ่ยเพลงร่ำค่ำคืนหนาว
แทนหัวใจเพรียกหาน้ำตาพราว
สะทกร้าวรอนทรวงห่วงบางใคร
๏ ฝนเอย...
ฤๅฝนเคยหลงรักทักแดดใส
พอฝนซาฟ้าสางบนทางไกล
จึงเห็นรุ้งรำไรมาหยอกฟ้า
๏ ฤๅเธอ...เป็นเช่นนั้น
เพียงชั่ววันกลับกลายคล้ายแปลกหน้า
เพียงชั่วคืนล่วงผ่านหวานน้ำตา
ฤๅทุกสิ่งธรรมดาเป็นเช่นนั้น...
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ฤๅเพียงลมพัดก็ปลิวหาย
ฤาเพียงยามสายก็จางสูญ
ฤๅเพียงชั่วคราวซึ่งเกื้อกูล
ฤๅมิคิดเพิ่มพูนซึ่งไมตรี
ค้อปี้มาอ่านเพราะมองไม่เห็นนะคะ
เป็นงานที่หวานน่ารักค่ะคุณศาลาไทย
25 ตุลาคม 2547 22:53 น. - comment id 357320
๏ ใจเอย... ไม่คิดเลยสักนิดคิดแปรผัน เดิมอย่างไรให้ผ่านไปนานวัน ยังคงมั่นเหมือนเก่าเคยเข้าใจ... ...............สวัสดีครับ.....................
26 ตุลาคม 2547 13:12 น. - comment id 357594
...จันทร์เอย เจ้าอยากเอ่ยคำใดในคืนหนาว ฤาอยากปาดน้ำตาที่พร่างพราว ในคืนที่ดาวห่างเจ้าไป ...ลมเอย เจ้าอยากเฉลยความในใจใช่ไหม จึงพัดแผ่วเบาจนรู้สึกหนาวถึงหัวใจ ฤาเจ้ากำลังคิดถึงใครที่ห่างไกลกัน ...ฝนเอย.. อย่าละเลยคนแปลกหน้าอย่างฉัน คืนนี้ดูช่างเหงาและเงียบงัน ฤาว่าเจ้าไม่อยากปันความฝันให้ใคร ..ใจเอย.. ไม่ต้องเอ่ยคำว่ารักหรือคำไหน เพียงสบตาให้ความเหงาเงียบหายไป ฤาเธอทำไม่ได้ เพราะฉันไม่มีความหมายกับเธอ สวัสดีพี่หนู สบายดีนะค่ะ
31 ตุลาคม 2547 10:16 น. - comment id 360702
แวะมาเยี่ยมจ้า จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้าเคยพบความเหงาเศร้าบ้างไหม ยามที่ต้องเดินทางแรมร้างไกล หมุนวนไปรอบโลกโศกไหมจันทร์ ลมเอ๋ย พัดรำเพยแผ่วแผ่วทุกสถาน เดินทางผ่านไปทั่วถิ่นดินเนิ่นนาน ข้ามผ่านกาลเวลาอันยาวไกล ฝนเอ๋ย ฝนที่เคยโปรยปรายกระเซ็นใส หลั่งลงมาจากฟ้าสู่พงไพร ชุ่มฉ่ำใจแมกไม้ในป่าดง แวะมาแจมจ้า เหมี้ยว ๆ ๆ ^_^
31 ตุลาคม 2547 22:06 น. - comment id 361184
พี่เพ็ญชอบมาก ถึงมากที่สุดเลยอ้ะ... มันเป็นเช่นนั้นเอง....
14 พฤศจิกายน 2547 17:37 น. - comment id 370061
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทาย คุณ tiki คุณ Malijauna พี่หิ่งห้อยน้อยใจ พี่จันทร์เพ็ญ จันทนา ๏ หากเธอ...เป็นเช่นนั้น มองเธอเก็บฝันในวันเก่า ปล่อยวางเรื่องราวระหว่างเรา สุขเศร้าเวียนวนจนวางวาย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
