หน้าส่วนตัว
ห่างเหเร่จากเรือนเหมือนเดือนลับ
ทิ้งห้องหับห่างหายมาหลายหน
สองเท้าก้าวเยื้องย่างอย่างอดทน
สองตาหม่นมุ่งมองหมายที่ปลายทาง
จากถิ่นเถือนเรือนเก่ายิ่งเหงาจิต
เพื่อชีวิตวันหน้าที่ฟ้าสาง
เพื่อเติมแต่งแต้มฝันที่เลือนลาง
ให้กระจ่างแจ้งในหัวใจตน
๑๔:๑๔ นาฬิกา
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๔
ฟา 29 พ.ย. 2544 18:14 น. - ID 6388 
736
5
0
29 พฤศจิกายน 2544 18:18 น. - comment id 21791
เรียบเรียงถ้อยคำได้ดีมากเลย ฟา และออกทางปรัชญาด้วย อิ อิ
29 พฤศจิกายน 2544 22:50 น. - comment id 21874
เพราะมากเลยค่ะ
30 พฤศจิกายน 2544 02:09 น. - comment id 21894
เพราะดีจังเลยจ้าา
30 พฤศจิกายน 2544 03:57 น. - comment id 21923
กลอนเพราะครับ หวังว่าผลมันคงคุ้มค่ากับการจากบ้านนะครับ
30 พฤศจิกายน 2544 10:29 น. - comment id 21952
การออกเดินทาง ย่อมสร้างความหวังใหม่ๆได้เสมอ
10 ธันวาคม 2544 23:56 น. - comment id 24237
จุดเริ่มต้นของรักที่ตามหา คือน้ำตาที่ใหลจากความเงียบเหงา มองค่ำคืนที่ฉันยืนไม่มีดาว สะอื้นไห้ปวดร้าวมากเท่าใด เมื่อมาถึงจุดหนึ่งของความรัก ฉันรู้จักคุณค่าความยิ่งใหญ่ ขอบคุณ...ที่สอนฉันด้วยหัวใจ ฉันจะเก็บมันไว้...กับความรักที่มีแต่ให้ของคุณ
15 ตุลาคม 2547 16:54 น. - comment id 145659
/*/ Thank you. /*/
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
