urlhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973 ดวงใจในฝัน) ******************** ร้อยมาลัยพุดซ้อนและกลอนรัก แทนอ้อมตักอ้อมใจยามไกลแสน ร้อยมาลัยห่วงหารัดร้อยแทน อุ่นอ้อมแขนแทนอ้อมขวัญอันห่วงใย พับกลีบบัวน้ำตาปริ่มอิ่มปิติ ดอกมะลิลามะลิซ้อนงามอ่อนไหว อธิษฐานกราบพระพุทธพร้อมพลีใจ ยอดดวงใจพรากลาอีกคราแล้ว จิตเกษมหอมห่มธรรมย้ำรอท่า ทุกทิวาภาวนาใจใสดั่งดวงแก้ว น้ำค้างฝันจันทร์หวานทั่วถิ่นแนว กระซิบแผ่วน้องคนนี้พลีรักรอ.. มองดูจันทร์ฝันฝากใจนะยอดรัก จันทร์ใจภักดิ์คงมั่นฝันเฝ้าพ้อ จะเนิ่นนานสักปานไหนใจเฝ้ารอ จะมิท้อดอกธรรมหวานบานในใจ จะส่งจูบส่งใจไปคลายหนาว ห่มร่างร้าวเหนื่อยนักพักหวั่นไหว ให้เดือนดาวกระซิบพราวออดอ้อนใจ ยังมีใครคนนี้ที่รักนัก... ดอกพุดไพรฝากใจห่มหอมกว่าหอม หวังจิตหลอมสัญญามั่นขวัญรวมภักดิ์ น้ำค้างพรมลมลูบไล้มาทายทัก ดาราจักรหมุนวนรอคนดี.. น้ำค้างแก้วพราวใสจับใบไม้ น้ำตาพรายซึ้งเศร้าหนาวคืนนี้ นับวันรอยอดหฤทัยกี่ราตรี ใจดวงดีกราบขอพรวอนสวดมนต์ ฝากท้องฟ้าโอบกอดแทนห่วงหา ฝากดาราประจำเมืองทุกเวหน ฝากคำมั่นสัญญากลางกมล ฝากเทพดลบันดาลประทานพร ฝากใบไม้ร่ายฟ้อนแทนคำหวาน แทนร้าวรานรักรอขอออดอ้อน ฝากหมอนน้อยคอยเคลียแก้มก่อนจะนอน กระซิบอ้อนวอนว่านิทรารมย์..นะดวงใจ.. ******** ดึกดื่นคืนนี้ราตรีสิ้นไร้ดาราฝัน ก่อนดวงตาเดียวดาย..จะพรายพร่า หยาดน้ำตาค้างแก้มแต้ม...ใจขวัญ กรุ่นกลิ่นรักกลิ่นดาว...หนาวคืนวัน ปีกความฝันนกไพร...ไยโบกบิน ค่ำคืนดึกดื่นค่ำ..รำพันหา ใยดวงตามองไม่เห็น...สายถวิล กี่ความฝันทิ้งไว้...น้ำตาริน ดาราสิ้นแสงเต็มฟ้า....ลับลาไป แหงนมองฟ้าไม่เห็นดาว..พราวพรายพร่าง วิญญาณร่างไร้ฝันริบหรี่ไหว เหลือความหวังยังสถิตเป็นเพื่อนใจ หนาวเพียงใดใครเคียงกายหว่านสายดาว ราตรีกาลมาเยือนเตือนให้หลับ แม้นล่วงลับคืนฝันอันเหน็บหนาว ในห้วงลึกยังศรัทธา....ค่าคู่ดาว ฟากฟ้าหนาวปรารถนาบินฝ่าไป เพียงแต้มฝันอันสกาวคราวฟ้าหม่น เพียงปลุกคนปลุกชีวิตกระจ่างใส เพียงเป็นแสงแห่งอรุณ...อุ่นอาบไอ นำทางใจดาราฝันปันมวลชน..... ************* เย็นนี้ ฟ้าสวยเหลือเกิน สีฟ้าอ่อนอมเทาบางเบา เจือส้ม ชมพู ม่วง จนยากจะแยกออกว่าเป็นสีใด รู้แต่ว่าเป็นสีท้องฟ้า ที่อ่อนหวาน ปานสายไหมเลื่อมพรายพราว ตะวันเรี่ยยอดไม้โรยตัวลงช้าๆ ทิ้งแสงสีราวรุ้งทาบทา เป็นช่อชั้นส้มปนแดง จับเมฆหวานปานวิมาน ยามใกล้ค่ำ จันทร์เสี้ยวตะแคง ขี้เกียจ แขวนอยู่กลางฟ้ากว้างแล้ว รอเวลาทายทักราตรี ที่จะจุดเทียนแสงดาวประดับฟ้า ให้พราวพรายนับพันล้านเล่ม เต็มอ้อมฟ้า เต็มอ้อมฝัน.. ชาวสวนหลังบ้านก่อกองไฟ.. ควันไฟลอยอ้อยอิ่งแตะปลายกิ่งไผ่ที่ไหวเอนล้อลม.... พ้นดงไม้ขึ้นมา ช้าๆ ให้ได้สัมผัสกลิ่นนี้ ที่หวนไห้คิดถึง ท้องทุ่งนา ท่ามกลางป่าดงและไพรกว้าง ยอดโดม..สีขาวบ้านเพื่อนบ้าน ล้อแสงตะวันราวอยู่ในดินแดนแห่งความฝัน... ยามนี้.. ที่ฉันราวอยู่ลำพัง...คนเดียวในโลก ......... เวทีท้องฟ้า..เล่นแสงสวยช้าๆ ให้จับนัยน์ตาในใจ..ไล่โทนสีไปเรื่อยๆ.. ด้านโน้น ด้านนี้ ฟ้าเปลี่ยนสี เหมือนจะบอกเรานี้ว่า ใจคนเราก็ยังไม่สายที่จะเปลี่ยนแปลง.. เป็นลำพัง...ที่แสนดี ในความคิดความรู้สึก มีเพียงนกน้อยๆ เกาะกิ่งโมกอย่างโดดเดี่ยว เป็นเพื่อนใจ ฟ้า..มืดแล้วนะ..แต่ใจกลับนิ่ง สว่าง สงบ ไม่พบกับความวุ่นวาย สับสน ด้วยได้อยู่ลำพัง.. เอนกายราบ.. ทอดตาจับฟ้าเบื้องบน ฟ้าเริ่มมืดหม่น.. แต่จันทร์เสี้ยวกลับทอแสงนวลใยโลมไล้ราตรี... และใจดวงนี้ ให้คลายหม่นราวเมตตา........ มองจากเบื้องบนลงมา หากฟ้ามีตา..... คงเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง.. นอนนิ่งเงียบ..เดียวดาย..ลำพัง..กับฟ้ากว้างและจันทร์แรม.. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973 ดวงใจในฝัน อรวรรณ เย็นพูนสุข : : Key Eb รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง ฝังใจพะวง หลงรอคอย อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา จนใจ ไม่มีใครเมตตา เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา...
17 ตุลาคม 2547 01:41 น. - comment id 352395
. ..หากเหลือเพียงสายลมที่พรมฟ้า ในแสงพร่าจากเรียวเสี้ยวจันทร์ฉาย แม้นนิดนวลอวลผสม ลมชื่นชาย ก็พรมพรายรายอกเจ้านกไพร ...
17 ตุลาคม 2547 01:55 น. - comment id 352396
งามดีค่ะพุด
17 ตุลาคม 2547 06:55 น. - comment id 352407
ไขม่านทิพย์ ม่านฟ้ามาเมียงเจ้า พี่ยังเฝ้าดูแลดวงแขไข ร้อยเรียงธรรม คำหวานกานท์วิไล มอบธรรมไว้ใช้รินราด บาดแผลมี บาดแผลเจ้าเอาใจใส่ยาช่วย ประคบด้วยไอสวรรค์ฉัพรรณรังสี ไม่นานหายหมายใจไกลธุลี ยาทิพย์นี้ฝากมารักษาใจ ห่างไกลแสนยังมีแคว้นในแดนฝัน ร่วมแบ่งปันความรักอันผ่องใส แม้นไปอยู่ ณ แห่งหนตำบลใด หนึ่งดวงใจไม่ลืมคำย้ำสัญญา ตราบอินทรีย์แตกดับปราณลับสิ้น ยังถวิล ยังอาทร ยังห่วงหา จะฝากดาวแทนสองนัยนา เมียงกานดาด้วยวิญญาพลีภักดิ์พร ผ่านขุนเขาลำเนาไม้ไพรพฤกษ์เขียว จะเก็บเกี่ยวความฝันผ่านสิงขร รอคืนเรือนเยือนแดนฝันของบังอร จะฝากกลอนฝากถ้อยร้อยให้ยล แม้นต่อไปไม่อาจส่งสร้อยลิขิต ตามจำนงของกนิษฐ์ผู้งามล้น ด้วยเข้าใจในแก่นใจนฤมล พี่ขอปรนเพียงถ้อยผ่านลานฝันเรา จะคอยดูนวลน้องอยู่ห่างห่าง จะอยู่สร้างกำลังใจมิให้เหงา จะอยู่ปันความฝันไว้นานแนบเนาว์ ขอเพียงเจ้าอภิรมย์สมฤดี ทั้งงานนอกงานใน..ในดวงจิต ยามนึกคิดให้สายใจเปี่ยมสุขขี มีธรรมครองคล้องห่มบ่มความดี เพียงเท่านี้พี่วางใจแม้นไกลนวล
17 ตุลาคม 2547 10:35 น. - comment id 352435
เรน ..ไม่อยากไปไหนไกลๆเล้ยคะ.. บ้านพี่พุดพัดชา .. ..ให้เวลา .. ให้ความรู้สึก ..ที่อ่อนหวาน.. ตราบชั่ว นิรันดร์กาล.. ..เธออ่อนหวาน ..และงดงาม ..ให้เรนรู้สึกดี.. เรน ชอบที่นี่ .. มากเลยคะ.. บทกลอน ..ที่ร่วมแจม ..บทกวีของพี่พุดพัดชา.. ก็ไพเราะ ..นะคะ.. ผู้หญิงช่างฝัน .. ของเรน ..คิดถึง นะคะ
17 ตุลาคม 2547 11:41 น. - comment id 352452
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5879 TOP OF THE WORLD Carpenters : : Key Bb Such a feelins cominover me There is wonder in Most evrything I see Not a cloud in the sky Got the sun in my eyes And I wont be surprised If its a dream Evrything I want the world to be Is now coming true especially for me And the reason is clear Its because you are here Youre the nearest thing to heaven that Ive seen Im on the Top of the world lookin Down on creation and the only Explanation I can find Is the love that Ive found Ever since youve been around Your loves put me at the top of the world Something in the wind Has learned my name And its tellin me That things are not the same In the leaves on the trees and the touch of the breeze Theres a pleasinsense of happiness for me There is only one wish on my mind When this day is through I hope that I will find That tomorrow will be just the same for you and me All I need will be mine If you are here Im on the top of the world lookin Down on creation and the only explanation I can find Is the love that Ive found Ever since youve been around Your loves put me at the top of the world Im on the top of the world lookin Down on creation and the only explanation I can find Is the love that Ive found Ever since youve been around Your loves put me at the top of the world... แด่น้องพุด คนดีค่ะ
17 ตุลาคม 2547 11:53 น. - comment id 352454
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=884 Greatest Love Of All อัลบัม/Album : Whitney Houston ศิลปิน/Artist : Whitney Houston -------------------------------------------------------------------------------- เนื้อร้อง I believe the children are our future Teach them well and let them lead the way Show them all the beauty they possess inside Give them a sense of pride to make it easier Let the childrens laughter remind us how we used to be Everybodys searching for a hero People need someone to look up to I never found anyone who fulfilled my needs A lonely place to be and so I learned to depend on me I decided long ago Never to walk in anyones shadows If I fail, If I succeed At least I lived as I believed No matter what they take from me They cant take away my dignity * Because the greatest love of all is happening to me Ive found the greatest love of all inside of me The greatest love of all is easy to achieve Learning to love yourself, it is the greatest love of all I believe the children are our future Teach them well and let them lead the way Show them all the beauty they possess inside Give them a sense of pride to make it easier Let the childrens laughter remind us how we used to be I decided long ago Never to walk in anyones shadows If I fail, If I succeed At least I lived as I believed No matter what they take from me They cant take away my dignity (*) And if by chance that special place That youve been dreaming of Leads you to a lonely place Find your strength in love คุณพุด น้องรัก
17 ตุลาคม 2547 12:13 น. - comment id 352459
ฟ้าหลังฝนหลงฤดู พรูพร่างกลางสนธยาฝัน ไร้เรียวรุ้ง..คุ้งโค้งพาดผืนฟ้าไกล งามดวงใจไยหมองเศร้ายามแหงนเงยดูเมฆหม่น ไม่มีจินตนาการ ไม่มีหวานใด ไม่มีใครคิดถึงคะนึงหา ไม่มีกาลเวลาแห่งอดีตลาเลยลับกลับมาเตือนใจให้จำจด ไม่มี ห่วงหาอาวรณ์ ไม่มีอ้อมแขนอ้อมกอดใคร ให้ถวิลหา ไม่มีคำตอบจากสวรรค์ ไม่มีฝันไม่มีหวัง.. ไม่มี ไม่มี และไม่มี... เหลือเพียงความว่างเปล่า มองโลกเหงางามเงียบ เพียงสีเดียว สีเดียวดาย สีสิ้นไร้ คล้ายโลกสีน้ำเงินเพียง ลำพัง...และลำพัง เด็ดลั่นทม ชมพู พราว เสียบแซมผมริมเรียวแก้ม ดูใบไม้แล้งไร้คล้ายใจคนแล้งน้ำ หักใจรัก..สลัดใจ..สลัดกลีบทั้งดอกใบ..ดอกใจ..ร่วงกระจาย! ************ หากหัวใจปลิดได้คล้ายดอกฝน คงปลิดหล่นปลิดหล่นคล้ายชีพนี้ เพราะหัวใจไม่ใช่ดอกฝนนะคนดี จึงวันนี้แหลกยับดับภายใน หากหัวใจปลิดกลีบได้คล้ายดอกไม้ คงปลิดร่ายพรายพรมลมพัดไหว เพราะหัวใจมิใช่ดอกไม้นะดวงใจ จึงหวั่นไหวเสียใจเพียงลำพัง.. หากหัวใจปล่อยได้คล้ายสายฝน คงปล่อยหล่นปล่อยหล่นหมดสิ้นหวัง แตกกระจายคล้ายแก้วแล้วกระมัง ไร้ฝั่งฝันฝั่งใจใครเฝ้ารอ... เพราะหัวใจปลิดไม่ได้ในวันนี้ จึงต้องมีหัวใจไหวเพ้อพ้อ จึงต้องทนคนไม่รักใจดำพอ จึงต้องขอกล่าวคำลาว่าเสียใจและเสียใจ...ไปจนตาย! จาก : พุด
17 ตุลาคม 2547 12:28 น. - comment id 352462
พุดมากราบขอบพระคุณ ด้วยความซาบซึ้งใจมากค่ะคุณมณี อย่างที่สุด พุดรัก จิตงาม..จิตกระจ่างจิตเกษม รักดวงดอกธรรมนำทาง พบความงามว่างอันจักเป็นนิรันดร์ พุดแสนปิติใจดีใจ ที่ได้พบคุณมณี ที่เปรียบประดุจมณีแก้วจริงๆค่ะ และได้เพียรนำคำสอนแสนงามเกินงาม มานำทางจิตพุด.. มาตรแม้นชีวิตพุดนั้น อาจยังน้อยวาสนาบารมีนัก พุดก็จะเพียรตามรอยธรรมรอยทองค่ะ ด้วยจิตคารวะ
17 ตุลาคม 2547 12:30 น. - comment id 352463
วนา..คะ งามค่ะ หากเหลือเพียงสายลมที่พรมฟ้า ในแสงพร่าจากเรียวเสี้ยวจันทร์ฉาย แม้นนิดนวลอวลผสม ลมชื่นชาย ก็พรมพรายรายอกเจ้านกไพร สองวรรคสุดท้ายยิ่งงามค่ะ พุดขอบคุณนะคะ
17 ตุลาคม 2547 12:32 น. - comment id 352464
งามดีค่ะพุด จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki ขอบคุณสั้นๆด้วยซึ้งใจนะคะ
17 ตุลาคม 2547 13:08 น. - comment id 352476
มาลัยดวงดอกรักร้อยสาย ************ พุด..ไปวัดมาค่ะคนดี ไปนั่งใต้ร่มลั่นทมดอกดกพราว ค่อยๆเฝ้าดู ใบไม้ปลิดปลิว และนิ่งเงียบงันสงบงามใจอย่างที่สุดแล้วค่ะ กลับมา... ตั้งใจ ละเมียดอ่าน..งานคุณ ที่พุดมิอาจจะทราบได้ว่าคือใคร หากนาทีนี้ พุด พร้อมพลีหยาดน้ำตาปิติภาคภูมิใจค่ะ แม้ไม่ทราบว่าคุณคือใครดอกนะคะ และ น้ำตาที่พลีมอบให้ ใช่มาจากความอ่อนแอ หากทว่ามาจากเนื้อใจอันละมุน หอมกรุ่นของพุดเอง ที่บางครั้ง เรายากที่หาจะหาคำมาอธิบาย หรือบอกเล่าให้ใครเข้าใจ และรับรู้รับทราบได้ และ เขาไม่ให้โอกาส และเราไม่มีวาสนาพอที่จะ ทำตามจิต ที่เราแสนรักแสนซาบซึ้งใจ ในทุกลิขิตจากสวรรค์ให้เรานั้น ได้โผเข้าไปกอดรัดแสดงความขอบคุณ ด้วยความรักละมุนด้วยความซึ้งซาบใจ และได้กระซิบบอก ถึงความรู้สึก ถึงความล้ำลึกถึงจิตภายใน ที่เรารู้สึกได้เพียงผู้เดียว เหลียวไปบอกใครก็ไม่ได้ไม่มี ถึงเรื่องราว ที่แสนดีแสนปาฎิหารย์มหัศจรรย์รัก อันยิ่งใหญ่เป็นยิ่งนัก ในดวงจิตเราเพียงผู้เดียว เราจึงจำต้องเลือกระบาย กับตัวเองด้วยน้ำตานี้ ที่หลั่งไหลมาด้วยความงามความปิติใจ ใช่ความเศร้า ฤาแสดงความอ่อนแอ ฉะนั้นอย่าห่วงเลยค่ะ พุด เขียนอะไรไม่ออกค่ะ ตอบไม่ถูกเลยค่ะ ชีวิตที่ นานๆจะได้รับบทกวีงามๆยาวๆซึ้งๆ จากใจจากใครรจนามามอบให้พุด รู้สึกดีอย่างนี้ และกับวันที่ พุดรู้สึกว่าช่างเดียดาย หนาวในจิตในใจมาก อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ในรอบปีที่รจนานมามากมายค่ะคนดีและกับหลายวันมานี้ที่ พุดสุขแบบปนเศร้าสับสน จนต้องหาทางรำงับดับด้วยจิตพุดเองค่ะ
17 ตุลาคม 2547 13:10 น. - comment id 352478
น้องเรน พี่พุดรักน้องมากเช่นกันนะคะ ภาวนาอวยพร ให้น้องรักษางามใจงามใส อย่างนี้ไปตราบชั่วกาล พี่พุดต้องไปแล้วค่ะ จะกลับมาใหม่นะคะ รักทุกดวงใจ
17 ตุลาคม 2547 14:33 น. - comment id 352509
ยามราตรีหอมพุดซ้อนขจรเจ้า ช่างรึงเร้าเคล้าหทัยฤทัยฉัน ด้วยอิ่มเอิบเนิบเน้าสุดลาวัลย์ เกษมสันต์ซ่านจิตคิดถึงละเมอ ราตรีหนึ่งพึงแหงนมองดูฟ้า ท้องนภาอาบรดหมดจดเสมอ จันทร์เอ๋ยจันทร์ช่วยบอกนอกจากเธอ ที่ฉันเพ้อละเมอหาทุกกาลเวลา. แก้วประเสริฐ.
17 ตุลาคม 2547 16:49 น. - comment id 352560
เวลาที่เห็นดอกบัวพับกลีบนั้นนึกถึงสองอย่าง อย่างแรก คือ ลอยกระทอง และอย่างที่สอง เวียนเทียน แต่ผมชอบอย่างหลังมากกว่าสวยงามแบบสงบๆ ดีนะครับ กลีบบัวหนึ่งพึงเห็นเช่นความรัก กลีบจะหักรักจะลาหรือไฉน กลีบบัวหนึ่งเห็นซึ่งรัตนไตร รัศมีรำไรอยู่ในมวล ปิติใจไหนเล่าเท่าความหวัง มาประดังอบกลิ่นริ่นในสวน หอมอื่นใดไหนเท่าเล่ารัญจวน เท่าอบอวลหอมรัก...ไม่พักไม่วาย
17 ตุลาคม 2547 20:34 น. - comment id 352602
หวานแวะมาอ่านงานพี่พุดนะคะ คิดถึงค่ะฝันดีค่ะ
17 ตุลาคม 2547 21:03 น. - comment id 352621
:) แอบปลื้มค่ะ ..
17 ตุลาคม 2547 21:11 น. - comment id 352624
ประกายเก็จเพชรก่องกลางห้องฟ้า คือดวงตาค่าล้นของคนฝัน แก่คนคิดคือละอองของนิรันดร์ คือเพื่อนขวัญเคียงก้าวของชาวดิน ละอองน้ำฉ่ำฟ้าฟ่องอากาศ ย้อยหยดหยาดหยัดรายเป็สายสินธุ์ ชีพด่ำดื่มปลื้มปลาบได้อาบกิน ชุ่มชื่นถิ่นท้นถั่งพลังงาน วรรณศิลป์รินหยดหยาดรสทิพย์ ให้ใจจิบสุนทรีย์กวีหวาน รวมรวยรินจินตนาปรีชาญาณ ขับกล่อมกาลกัปกัลป์นิรันดร มาช้าหน่อยนะครับพี่พุด ฮิๆๆ ยุ่งกับงานอ่ะครับพี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 ตุลาคม 2547 21:43 น. - comment id 352642
คันธาธรรมนำกลิ่นไม่สิ้นหอม ให้ดมดอมรักษาใจไม่โหยหา แม้นรักแท้จักไปอยู่ไกลตา ยังรอกาลกลับมาเพื่อคู่เคียง เรียงหัวใจไว้เคียงคู่อยู่ด้วยธรรม ไม่ชอกช้ำห้วงใจไร้สรรพเสียง ที่ร้องขอรอคู่อยู่ร่วมเรียง หมายแค่เพียงเคียงคู่สู่นิรันดร์ แอบมาพบกับดวงใจที่งดงามค่ะน้องพุด
17 ตุลาคม 2547 21:48 น. - comment id 352646
อ่านบทร้อยแก้ว และเห็นภาพกระท่อมใบไม้ พร้อมบทเพลงบรรเลง The Jugle Palace ใน นาทีนี้ หาสิ่งไหนเปรียบไม่ได้แล้ว
17 ตุลาคม 2547 22:39 น. - comment id 352684
อยากเป็นตาฟ้า รับรองว่าจะไม่มองซุกซน แวะมาอ่านกลอนไพเราะมาก ๆๆๆ
19 ตุลาคม 2547 01:11 น. - comment id 353326
รอเธอเสมอมั่น มิมีหวั่นฉันมอบให้ รอเธอนั้นเรื่อยไป ด้วยมอบให้ใจเพียงเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*