..๏ สายลมแผ่วแนวไผ่พลันไหวหวั่น ลำเคียงกันก่ายเกยเลยเสียดสี บังเกิดเสียงจากปล้องก้องราตรี ทำนองมีเสียงเสนาะไพเราะดัง ใบรีเรียวเพรียวพัดสะบัดกิ่ง ไม่แน่วนิ่งโยกย้ายส่ายหน้าหลัง บ้างลู่ลมเรียงรายคล้ายลำพัง ดุจชวนฟังเพลิดเพลินจำเริญใจ มีบางปล้องต้องเอียงดังเลี่ยงหลบ บ้างกระทบเบียดบังยังลำใหญ่ มีเอียดเสียดสอดแทรกแหวกกิ่งใบ เสียงเปลี่ยนไปหลายหลากหากฟังเพลิน ครั้นลมแรงแข็งขันพลันลู่ริ้ว ใบปลิดปลิวลอยล่องต้องห่างเหิน สีซีดสดหลากใบคล้อยไกลเกิน ต่างดำเนินแยกย้ายตามสายลม ยามลมพัดสะบัดกิ่งชิงโดดเด่น ปล้องพลอยเอนเอียงบ้างช่างเหมาะสม กอกวัดไกวกิ่งแกว่งตามแรงลม ช่างน่าชมยิ่งนักประจักษ์ตา ครั้นลมนิ่งอิงกันไม่หวั่นไหว ปล้องกิ่งใบสงบครันชักหวั่นผวา หากเมื่อลมพัดผ่านซ่านอุรา คืนชีวากอไผ่ให้ไหวตาม การแข็งขืนยืนเด่นเช่นไม้ใหญ่ พายุใดข่มเหงสิ้นเกรงขาม เพื่อท้าทายแรงลมโหมคุกคาม ผ่านย่ำยามอาจโค่นลำต้นตาย จงลู่เอนเช่นไผ่อันไหวอ่อน ลมยอกย้อนผ่อนปรนจนห่างหาย ประคองตนพ้นผ่านภยันตราย พายุคลายคงเด่นงามเช่นเคย ๚ะ๛
29 กันยายน 2547 09:23 น. - comment id 340257
เทรส!
29 กันยายน 2547 09:24 น. - comment id 340259
คุณอัลฯจ๋าคิดถึงจังค่ะ... (-_-) อ้อนนะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ.....ไปนะ
29 กันยายน 2547 09:43 น. - comment id 340274
แวะมาทักทายพี่อัลมิตรา อีกเช่นเคยนะคะเพราะเหมือนเดิมค่ะ
29 กันยายน 2547 09:50 น. - comment id 340279
สวัดีครับ.......อัลมิตรา...... ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี สงสัยไปนั่งพิจารณากอไผ่มา ....อิ.......อิ......... กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
29 กันยายน 2547 10:43 น. - comment id 340307
สวัสดีครับ ทิ้งแง่คิดไว้ดีนะคะ นิ่ม ลึก สุขุม อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ ยอมงอดีกว่าหัก แต่เมื่องอแล้วพร้อมจะดีดตัวเองตั้งตรงทันทีที่มีโอกาสครับ อ่านคร่าวๆจับใจความได้อย่างนี้ ไม่ทราบว่าตรงใจคนเขียนหรือเปล่าครับผม
29 กันยายน 2547 11:15 น. - comment id 340333
งามจริงๆนะแฝงปรัชญาไว้ด้วย แก้วประเสริฐ.
29 กันยายน 2547 12:23 น. - comment id 340411
เคยมีคนบอกว่า... ต้นไทรแม้ต้นใหญ่เพียงใด แต่ก็อาจแตกหักได้เมื่อเจอพายุแรง เพราะความทรนง แต่ต้นไผ่ อ่อนเอน อ่อนน้อม ตามแรงลม จะเจอพายุ สักเท่าไร เมื่อผ่านอันตรายไป ก็กลับมางดงาม เด่นเป็นเช่นเคยคะ อัลมิตราเขียนกลอนได้ลึกซึ้งจังคะ แอ็ปเปิ้ลแวะมาทักทาย และชื่นชมคะ ^___^
29 กันยายน 2547 12:31 น. - comment id 340416
ผิวไผ่พ้องไพเราะเพราะพริ้ง จับจิตจริงจากใจจึ่งแจ่มแจ้ง รู้หลบหลีกรู้ลื่นไหลรู้ละแรง สบัดแสร้งแซ่ซ้องส่องธรรม ขอชื่นชมจากใจจริงครับ
29 กันยายน 2547 14:38 น. - comment id 340535
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ที่สวนผู้หญิงไร้เงาปลูกเหมือนกันค่ะ
29 กันยายน 2547 15:00 น. - comment id 340563
ไม่มีอะไรในกอไผ่นอกจากหน่อไม้ อิอิ เป็นเพียงนิยาม วลีที่พูดเย้าเยาะกันซึ่งไม่เป็นความจริง ในกอไผ่นอกจากหน่อไม้แล้วมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่งดงาม อัลมิตรา ร้อยเรียง มาให้เห็น ก็คงได้นั่งพิศดู นั่งฟังสำเนียงของกอไผ่แต่ถ้าบุกเข้าไปในกอไผ่ก็จะได้พบมากกว่าหน่อไม้ เห็ดโคน ในหน้าฝนมักจะขึ้นอยู่บริเวณกอไผ่ หนูนา ขุดรูออกลูกออกหลานมากมาย รถด่วน อย่าเพิ่งตกใจ ไม่ใช่รถด่วนที่วิ่งไปเชียงใหม่ แต่เป็นแมลงชนิดหนึ่งมาเจาะปล้องไม้ไผ่แล้วไข่เอาไว้ พอถึงเวลาก็จะเป็นตัวหนอนเต็มปล้อง ผ่าออกมาตัวอ้วนขาว ขึ้นเหลาเป็นอาหารจานพิเศษ ตอนกลางคืนไก่ป่ามักจะมาจับกิ่งไผ่นอนตัวเดียวบ้างเป็นฝูงบ้างเอาไฟฉายส่องก็ไม่หนีนอนหลับพริ้มรอลูกปืน นอกจากไม้ไผ่แล้ว ซอไผ่ ก็คือต้นตอ ที่เขาตัดเอาต้นไปนานแล้ว ซอของมันที่เหลืออยู่อายุมากขึ้นก็แข็งและเหนียวแน่นใช้ทำเครื่องเรือนเครื่อมือเครื่องใช้ดีนัก ที่จริงไม่มีอะไรหรอก หาเรื่องมาเยี่ยมอัลมิตรา เท่านั้นเอง
29 กันยายน 2547 15:20 น. - comment id 340587
แกงหน่อไม้ดีกว่า...อร่อยดีน่ะ... ละครโรงเล็ก..ไปดูมารึยังค่ะ.. ถ้ายังเตรียมตัวได้ ... ..
29 กันยายน 2547 16:31 น. - comment id 340633
อ่อนไหว..กิ่งไผ่..ลู่ลม คนชม..หวั่นหวั่น..ใจหาย ความรัก..เจ้าเป็น..เช่นใด คงไม่..เหมือนไผ่..ลู่ลม ........................................
29 กันยายน 2547 22:26 น. - comment id 340919
คุณทักทาย .. สัปดาห์นี้ เริ่มอ่านบัลลังก์รักที่คุณมอบให้มาค่ะ ก่อนหน้านั้น ฟ้าจรดทรายอ่านจบแล้ว ระลึกถึงคุณเสมอนะคะ ทางโน้นยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก หากพร้อมเมื่อไหร่ มารับไปด้วยนะคะ คุณเพราะรัก ..ชื่อของคุณถูกใจอัลมิตรามากเลยค่ะ เพราะรักจึงย้ำคำนี้ เพราะมากไมตรีสื่อสรรค์ เพราะสิ่งร่วมร้อยรำพัน เพราะฉันมีใจให้อิง คุณผลิใบฯ.. ขอบคุณมากค่ะ ความจริงแล้ว แถวบ้านของอัลมิตราไม่มีก่อไผ่เลย อัลมิตรามองจากรูปวาด ที่ซื้อมาจากชายแดนเขมรค่ะ มีรูปต้นไผ่ ที่เหลือคือจินตนาการค่ะ คุณคนผ่านมา .. ขอบคุณมากค่ะ ทุกอย่างเปิดกว้างในมุมมอง สิ่งที่คุณเห็นอาจจะตรงกับหลายๆท่าน รวมถึงอัลมิตราด้วย แต่รายละเอียดปลีกย่อยอาจมีบ้างที่แตกต่างกันค่ะ :) คุณแก้วประเสริฐ .. ขอบคุณมากค่ะ หลายกระทู้ที่ผ่านมานี้ รู้สึกโล่งใจ ที่ไม่เห็นสายสะพายประดับยศ ที่คุณแก้วมักจะมอบให้เป็นประจำ รู้สึกสดชื่น วิ่งฉิว ปลิวลม ได้เลยค่ะ คุณแอ็ปเปิ้ล .. ขอบคุณมากค่ะ บางคนอาจต้องเป็นทั้งต้นไทรและต้นไผ่ในร่างเดียวกัน หากแต่ต่างสถานการณ์ และกาละเทศะที่นำมาใช้ค่ะ อ่อนไหว อ่อนโยน แต่ไม่ใช่อ่อนแอ .. อัลมิตราต้องการจะสื่อเช่นนั้นค่ะ ขอบคุณอย่างยิ่งเลย ที่เข้าใจในสิ่งที่อัลมิตราแฝงไว้ในกลอนค่ะ คุณprajanyimm .. ฝีมือไม่ธรรมดาเสียแล้ว กลบทอักษรล้วนในกลอนชุดนี้ จบท้ายด้วยธรรม คือบทสรุปทั้งหมดของกลอนที่อัลมิตราทั้งสิ้นค่ะ ขอคารวะ ด้วยใจจริงค่ะ :) คุณผู้หญิงไร้เงา .. ดีจัง อัลมิตราอยู่ไกลจากคำว่าสวน ไร่ นา .. ดูเหมือนว่า อัลมิตราน่าจะเกิดมาเป็นจิ้งจกเกาะคอนกรีตนะคะ หันไปไหนก็เจอแต่คอนกรีตค่ะ คุณฤกษ์ .. กระไรเลย มาเยี่ยมเยียนทั้งที หอบหิ้วเอาของฝากมาหลายกระบุงบุ้งกี๋ รึ ว่าจะเขินหนอ .. เห็นอักษรคุณทีไร อัลมิตรามักคิดไปถึงหนุ่มคนหนึ่งที่หวีผมเรียบแปล้ หน้าปะแป้งลายพร้อย สวมเสื้อลายดอก กางเกงขาก๊วย ผ้าขาวม้าคาดพุง คุณทำให้คนรอบ ๆ ข้าง รู้สึกสดชื่นนะคะ ทำให้มีความสุข คลายความกังวลที่ทับถมมานาน หลายหนที่อ่านอักษรของคุณ ต้องแอบหัวเราะเบา ๆ บางทีก็ลอบยิ้ม แล้วแสร้งเฉไฉเปิดข่าวดูนั่นนี่ กลบเกลื่อน คุณโชคดีจัง ที่โลกทัศน์เปิดกว้าง ได้เห็น ได้สัมผัส ได้รับรู้อะไรตั้งมากมาย .. พูดถึงรถด่วน ทราบว่าราคาแพงนะ เคยเห็นรถด่วนในกระป๋อง มีคนเคยซื้อมาให้ลองทาน แต่อัลมิตรา ทำใจไม่ได้เลย ... ได้แต่จ้อง แล้วก็เลี่ยงที่จะทานตลอด ฮานามิ ฮานามิ ไม่ไหว ไม่ไหว .. ไม่กล้าทานค่ะ ปล .คุณรับมุขได้ดีจัง เปิดสำรับกรีดไพ่กลางสวนไผ่เชียวนะคะ คุณกุ้งหนามแดง .. รออยู่นะคะ .. (อย่างใจจด ใจจ่อ ...) คุณmagic ..ความรักคงมิใช่ก่อไผ่หรอกค่ะ แม้ไผ่ยามต้องลม ต้นโอนอ่อนเอน .. รักยังคงมั่น ค่ะ อัลมิตราคิดเช่นนั้น ..
29 กันยายน 2547 22:33 น. - comment id 340923
คมครับ คมมาก มาชื่นชมครับ แต่สำหรับผมน่ะครับ กอไผ่ นอกจากหาหน่อไม่แล้ว ตอนเป็นเด็กมีอยู่กอนึง อยู่ข้างบ้านชอบไปตัดมาเป็นคันเบ็ดตกปลา หาเรื่องทำบาปได้เรื่อยๆ แต่เสียงกอไผ่กลางคืนน่ากลัวน่ะครับ ....ขอบอก
29 กันยายน 2547 22:49 น. - comment id 340944
เคยไปพักบ้านเจ้านาย แถวๆเขาใหญ่ เส้นทางนครนายก มีป่าไผ่อยู่ด้านหลังของบ้าน อัลมิตราจะโดนขู่ ..อย่าไปใกล้นะ มีงูชุม .. ถึงไม่ขู่ อัลมิตราก็ไม่กล้าไปอยู่แล้วค่ะ แต่ก็เกิดเรื่องจนได้ ตอนที่จะต้องไปเรือนเล็ก ซึ่งอยู่ติดกับป่าไผ่ อุปกรณ์ครัวบางอย่างอยู่ที่นั่น เมื่อที่เอื้อมไปขอบประตูด้านบน คลำหาลูกกุญแจที่ซ่อนไว้ .. คว้าถูกหนังงูที่ลอกคราบ ... วิ่งหน้าตั้งออกมาแทบแย่ค่ะ .. กลัวจัง จากนั่นก็เชื่อมาตลอด ต้องมีงูแน่ๆเลย แถวๆนั้น .. คันเบ็ด .. อัลมิตราเคยเห็นพี่ชายเอามาเหลานะคะ ไม่ได้เอาเป็นปล้องอ้วนๆ เวลาปลาเย่อ .. ลุ้นเหมือนกันว่าเบ็ดจะหักหรือเปล่า แต่ก็ไม่หักแฮะ .. เสียงกอไผ่เวลากลางคืน เหมือนเสียงครางของผี รึ เปล่า ..( เอ หันซ้ายหันขวา เปิดไฟในบ้านทุกดวง) .. บรรยากาศไม่น่าไว้ใจแล้ว สิ .. ตอนที่บุปผาราตรีกำลังดัง เล่นเอาไม่กล้าเข้าห้องน้ำ ผีช่องแอร์ดัง ก็เปิดแต่พัดลม .. เนี่ยถ้ามีผีตู้เย็น อัลมิตราผอมตายแน่เลยค่ะ ..
29 กันยายน 2547 23:43 น. - comment id 341005
...โอนเอน เล่นล้อ ต่อลมใหญ่ อ่อนไหว ตามแรง มิแข็งขืน ลู่ลม สมดั่ง ที่ยั่งยืน มิฝืน แข็งข้อ ต่อโพยภัย... ....................สวัสดีครับ...............
30 กันยายน 2547 00:39 น. - comment id 341047
ไผ่ กับ สน เห็นหลายๆ ท่านนำมาเปรียบเทียบทำนองนี้นะคะ โดยส่วนตัวแล้ว ...ชอบไม้ทั้งสองชนิดนี้มาก คงเพราะด้วยความที่เป็น.อย่างที่คุณอัลมิตราว่าไว้นะคะ ......................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
30 กันยายน 2547 04:57 น. - comment id 341126
อ่อน น้อมถ่อมตนไว้ นอก กราบไหว้ให้หมดจด แข็ง เข้มเต็มไม่ลด ใน ดวงจิตหากคิดทำ
30 กันยายน 2547 08:02 น. - comment id 341163
ขอบคุณค่ะ คุณค้างคาวคืนคอน , คุณลี่ , คุณชัยชนะ .. :)
30 กันยายน 2547 12:41 น. - comment id 341347
สวัสดีค่ะ เป็นบทกวีที่พริ้วมากๆเลยนะคะ ทั้งคำและอารมณ์ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
30 กันยายน 2547 12:45 น. - comment id 341353
ขอบคุณค่ะคุณSun&Moon .. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
30 กันยายน 2547 12:59 น. - comment id 341368
ระลึกถึงท่านมหาจำลอง ผู้ไม่ยอมเป็นต้นไผ่ลู่ลม ก็ ยืนฝืนสู้แรงลมต่อไปนะครับท่าน
30 กันยายน 2547 14:25 น. - comment id 341420
คุณคนผ่านทาง .. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยือน อัลมิตราขออนุญาตเสวนาด้วยการข้ามการเอ่ยนามชื่อท่านนั้น นะคะ .. แม้จะมาดนิ่งๆแต่ด้วยความที่เป็นชายชาติทหาร การที่จะยอมก้มโน้มโค้งให้ผู้ใด ดูเหมือนจะลำบากเสียจริง .. แต่ระยะหลังมานี่ รู้สึกว่า ลมจะปะทะต้นไผ่แรงไปหน่อย เสียงไผ่ที่เสียดสี ดังกราวเชียว ดุจมหาตบะแตก .. เสียงลั่นไพร ยี้ ยี้ ยี้ .. ผิดเสียงไผ่ที่เคยได้ยินเสียง วิ๊ว วิ๊ว .. ได้ยินกันทั่วถึงเชียวนะนั่น .. :)
1 ตุลาคม 2547 00:36 น. - comment id 341909
เสียงกอไผ่เสียดสีดนตรีสวรรค์ ธรรมชาติสรรค์บทเพลงบรรเลงสร้าง เกิดความร้อนกรุ่นควันอันเบาบาง จนร้อนจัดระหว่างลุกเป็นไฟ การเสียดสีสร้างเสียงใช่เพียงนั้น ยังเกิดควันเป็นผลจนลุกไหม้ ขยายวงเผาเป็นทางกว้างออกไป คือบทเรียนกอไผ่สอนใจเรา