เราต่างเคยมีใครในครั้งก่อน เหมือนละครฉากสั้นถึงวันจบ ภาพอดีตกรีดฝันนั้นยากลบ เราต่างพบรอยขื่นคืนลำเค็ญ วันหนึ่ง...เมื่อรักมาทักถาม ฉันตอบตามใจจริงสิ่งใจเห็น ฉันรักเธอเท่านี้ที่เธอเป็น จึงอยู่เย็นยินยอมอย่างพร้อมใจ มีบางคน...ที่เธอย้ำว่ายังรัก ฉันตระหนักซึมซับยอมรับได้ หวังสักวันฝันร้ายจักคลายไป เหลือเพียงใคร...เธอเก็บเพื่อเจ็บจำ เราต่างเก็บรักเก่าของเราอยู่ เราเรียนรู้เปิดใจใช่เรื่องขำ ฉันยืนอยู่กับวันนี้ที่ฉันทำ เธอยังย้ำรักและรอ...พอกันที เธอไม่รัก...ไยมาใกล้ให้ไหวหวั่น ฤๅผูกพันอุ่นแววตาแค่หน้าที่ เพียงของเล่นข้างมือหรือคนดี คำตอบมี...คือเศษใจที่ใกล้ตา เมื่อเธอรักเฝ้าพ้อ...รอเพียงเขา ระหว่างเราจบแค่นี้คงดีกว่า ฉันเพียงคนผ่านทางธรรมดา ใช่หมดค่าหากแค่ไม่เคยมี...
ศาลาไทย 11 ก.ย. 2547 19:12 น. - ID 61070 
1212
9
0
11 กันยายน 2547 20:29 น. - comment id 329270
เข้ามายิ้มทักครับผม
11 กันยายน 2547 21:12 น. - comment id 329282
รูปที่เชียงของ เบื้องหน้าถัดจากลำน้ำโขงคือทิวเขาของประเทศลาว หมอกที่อ้อยอิ่งในยามเช้า กับ สาวสามคนที่อยู่ชายแดน ความทรงจำอันงดงามที่ไม่มีวันเลือน .. :)
11 กันยายน 2547 21:21 น. - comment id 329289
...เก็บรักเก่าเอาไว้ในส่วนลึก ความรู้สึกครั้งนั้นยังหวั่นไหว แต่เมื่อเจอเธอนั้นยิ่งหวั่นใจ จะเชื่อไหม...ทุกอย่างมิต่างกัน... ................สวัสดีครับ................
11 กันยายน 2547 23:43 น. - comment id 329337
รักของเราก้าวไปไม่ไกลพอ อยากให้ความรักของเรากก้าวต่อไปได้แต่เพราะรักเราไม่ใช่คน 2 คน จึงต้องจบลงอย่างที่เป็นเสียใจครับ แล้วเราก็ก้าวต่ออย่างเดียวดาย
12 กันยายน 2547 03:29 น. - comment id 329388
มาอ่านค่ะ
12 กันยายน 2547 09:08 น. - comment id 329431
เป็นละครเศร้าที่จำเรียงออกมา ได้อย่างวิจิตรงดงามครับ ๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 10:32 น. - comment id 329505
เธอไม่รัก...ไยมาใกล้ให้ไหวหวั่น ฤๅผูกพันอุ่นแววตาแค่หน้าที่ เพียงของเล่นข้างมือหรือคนดี คำตอบมี...คือเศษใจที่ใกล้ตา ...บทนี้โดนใจอย่างแรงทีเดียวเชียวค่ะ.. ..แวะมาแบบเปิดเผยตัวครั้งแรกค่ะ...
12 กันยายน 2547 12:12 น. - comment id 329544
คุณก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มค่ะ ศาลาไทยชอบให้คนยิ้ม ดูโลกสดใสดี เราตอบตัวเองได้ว่าทำไมถึงรักก็ตอนเขายิ้มนี่ล่ะคะ :-) คุณอัลมิตรา ขอบคุณค่ะ หนึ่งในสามสามสาว ริมโขง...เชียงของ ดีนะที่รู้จักหักห้ามใจ ไม่งั้นป่านนี้คงเอาหัวใจไปทิ้งไว้ฝั่งลาวเป็นแน่ คุณที่รักของฉัน ขอบคุณค่ะ อ่านชื่อแล้วหัวใจแทบละลาย คิดได้ยังงัยเนี่ย ?!? ไม่อาจแทนที่ใครในวันนี้ และไม่มีใจเหลือเผื่อวันหน้า ฉันคือคนผ่านทางธรรมดา ใช่หมดค่าหากแค่ไม่เคยมี คำตอบเป็นเช่นนี้เองค่ะ คุณยิปซี ขอบคุณค่ะ พูดว่า รักของเรา คงผิดไป เพราะไม่ได้มีความรักเกิดขึ้นจากทั้งสองฝ่าย - - - ถ้าเอาผิดกับฝ่ายที่ไม่รัก ก็ต้องแจ้งข้อหา แสร้งทำเป็นรัก - - - แต่หากเอาผิดกับฝ่ายที่รัก ก็ต้องเรียกว่า คิดเข้าข้างตัวเอง บทสรุปของคำตอบ จึงอยู่ที่ต่างคนต่างไป แต่คนเจ็บมีคนเดียว คือคนที่รักไปแล้ว คุณทิกิ_tiki ไม่ลงทะเบียน ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ :-) คุณ Robert TingNongNoi ขอบคุณค่ะ เป็นละครเศร้าแต่งเจือความหวานเอาไว้มากมายในบทย่อยของละครนั้น เป็นจริงที่ว่า โลกคือละครโรงใหญ่ เรื่องสองคนจึงเป็นแค่ฉากเล็ก ๆ ในละครสั้น ๆ หากแต่เมื่อตัวละครสวมบทแล้ว ย่อมสร้างภาพรอยของความทรงจำเก็บเอาไว้เสมอค่ะ คุณกุ้งหนามแดง ขอบคุณค่ะ ยินดีที่มาเปิดเผยตัวครั้งแรก และหวังอีกเช่นนี้ในคราวต่อ ๆ ไป เพื่อการแลกเปลี่ยนนะคะ ดีใจที่บางคำในกลอนที่เขียนเป็นที่ต้องใจของใคร ๆ และบางคราวเรามีความรู้สึกร่วมกันได้ ดีใจจริง ๆ ค่ะ เพิ่งวางกลอนชุดนี้เมื่อคืน เห็นมิตรหลายท่านแวะมาเยี่ยมเยียนกัน ถือโอกาสทักทายกันยาว ๆ บ้างนะคะ ขอบคุณค่ะ
14 กันยายน 2547 00:46 น. - comment id 330826
บางครั้ง-บางครา เมื่อความรักผ่านมาอยู่ใกล้ใกล้ มองเห็น-ไม่เห็น-เป็นอย่างไร ก็แล้วแต่ใครจะตีความ บางคน-บางใคร วันไหนเมื่อรักมาทักถาม มองโลกสดใสให้งดงาม ตอบตามจริงนะอย่าปิดบัง บางวัน-บางคืน ขมขื่นขุ่นเคืองเรื่องความหลัง ฝันร้ายทั้งคืนตื่นหรือยัง กี่ครั้งกี่ครากว่าจะจาง บางที-อาจคล้าย ความรักตื่นสาย-เหนื่อยไปบ้าง ทบทวนเรื่องราวระหว่างทาง เข้าใจกันบ้างในบางครา รัก-ไม่รัก รู้จักดูใจใช่ใบหน้า หรือคำพูดถึงใครที่ผ่านมา ว่ารอไปจนกว่าจะเปลี่ยนใจ ทบทวน-ทบทวน อย่าด่วนคิดร้างดังเงื่อนไข แค่คำว่ารอท้อทำไม คำคนเปลี่ยนได้ทุกเวลา รอหน่อย อย่าปล่อยรักไปโดยไร้ค่า แม้เพียงเศษใจที่ใกล้ตา ดีกว่าจมน้ำตาหมดทั้งใจ
24 ตุลาคม 2547 18:48 น. - comment id 356734
คุณม้าลาย บางที-อาจคล้าย ความรักตื่นสาย-เหนื่อยไปบ้าง ทบทวนเรื่องราวระหว่างทาง เข้าใจกันบ้างในบางครา ชอบบทนี้จัง อ่านแล้วคิดถึงตัวเองตอนนี้เลยจริง ๆ ความรักตื่นสายวุ่นวายว่อน นี่ก่อนโน่นหลังนั่นยังอยู่ ลังเลสับสนเพียงค้นดู ถามใจใจรู้ว่ายังรัก...
28 ตุลาคม 2547 00:43 น. - comment id 358564
ถ้อยรำพึง .. ... ฝนในฝันโปรยน้อยน้อยเป็นฝอยฟุ้ง คละกลิ่นคลุ้งบุษาพาหอมชื่น ลมพลิ้วแผ่วต้องผ่านซ่านสุดฝืน ทนทุกข์ขื่นชื่นพรรษาทว่าตรม นั่งนับนิ้วโป้งชี้นางกลางก้อย ค่าคำคอยค่อยค่อยคลายคล้ายคล้ายข่ม ฝอยหยาดฝนกระเซ้นปรอยคล้ายรอยคม ไยพระพรมแกล้งฉันให้มาได้เจอ .. ... ^L^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
