๐๐ ความสมบูรณ์ ๐๐

พี่ดอกแก้ว

   เสียงไชโยโห่ร้องก้องสนาม
ภาพของความยินดีปรี่ใบหน้า
ชัยชนะเหรียญทองของกีฬา
ส่งประกายเจิดจ้าสะกดใจ
 
  ให้คึกคักคึกครื้นจนตื่นเต้น
เมื่อได้เห็นธงชาติปลิวไสว
ด้วยภาคภูมิในเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ประกาศศักดิ์เกรียงไกรให้โลกยล
 
   บนรางวัลเหรียญทองกล่องนำโชค
ไล่ทุกข์โศกเคราะห์ร้ายอย่างได้ผล
ทิ้งไปสิ้นกลิ่นไอของความจน
กลายเป็นคนมีค่าสง่างาม
 
   เหนือทรัพย์สินเงินทองที่กองให้
เหนือขบวนเกริกไกรที่แหนหาม
เหนือสิทธิพิเศษในเขตคาม
คือเครื่องราชฯทรงนามดิเรกคุณาภรณ์
 
  ย้อนมองภาพข่าวคราวกล่าวยินดี
โอลิมปิกคราวนี้เป็นอุทาหรณ์
นโยบายเรืองรุ่งฟุ้งขจร
เมืองอมรประโคมข่าวทั้งเช้าเย็น
 
 พลันนึกถึงนักเรียนนักศึกษา
เข้าชิงชัยปัญญาให้พบเห็น
โอลิมปิกวิชาการอย่างลำเค็ญ
ผ่านด่านเป็นผู้ครองชัยในวิชา
 
 หากผู้ใหญ่ให้เงินทุนหนุนช่วยบ้าง
การศึกษาจะไม่ร้างไร้ปัญหา
ความสมบูรณ์ทั้งร่างกายและปัญญา
จะเกิดทั่วพาราแผ่นดินไทย
 
   อย่าให้แรงแกร่งกายไร้สมอง
คนไทยต้องมีปัญญาน่าเลื่อมใส
งามสง่าท่วงท่าทุกช่วงวัย
มิใช่งามเช่นพลุไฟเพียงครู่เดียว				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    8 กันยายน 2547 17:12 น. - comment id 327085

     
    เขียนออกมาได้ตรงประเด็น.......น่าชื่นชมมาก
    เลยครับในมุมมองที่กว้างไกล      คนส่วนใหญ่
    ศรัทธาการใช้กำลังมากกว่าสมอง     จึงได้มอง
    คุณค่าเหรียญแห่งการใช้กำลังไว้สูง   เพราะมัน
    มีข้อชักจูงให้คนติดตาม   จนกระทั้งลืมไปว่าที่
    มาของมนุษย์....ที่ถูกยกย่องว่าประเสริฐสุดกว่า
    ัสัตว์อื่นเพราะการใช้สมองมิใชใช้่กำลัง   ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ราชิกา

    8 กันยายน 2547 17:43 น. - comment id 327100

    เห็นด้วยกับพี่ดวงแก้วค่ะ...จริงๆรัฐบาลและสังคม..ควรหันกลับมามอง...เด็กที่มีความฉลาดในด้านการเรียนบ้าง..เพื่อความยุติธรรม..และสนับสนุนคนดีที่ควรยกย่อง..
    
    แวะมาเยี่ยมค่ะ..พี่ดวงแก้วสบายดีมั้ยคะ...
    
    
  • เมกกะ

    8 กันยายน 2547 18:02 น. - comment id 327112

    บทพิสูจน์ความแกร่ง แห่งเพชรแท้
    ความแน่วแน่ที่จะไป...ให้ถึงฝัน
    จะย่อท้อหวั่นไหว ทำไมกัน
    หวังและวันแห่งเส้นชัย...ไม่ไกลเกิน ฯ
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • คนเมืองลิง

    8 กันยายน 2547 18:40 น. - comment id 327143

    ^_^เห็นด้วยกับพี่ดอกแก้วค่ะ
  • เพราะรัก

    8 กันยายน 2547 19:01 น. - comment id 327158

    ยอดเยี่ยมจริงๆเลยค่ะพี่ดอกแก้วค่ะ
    คนไทยเราเนี่ยก็เก่งไม่แพ้ชาติไหนอ่ะคะ
    อิอิอิอิใช้เสมองดีที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะอย่าใช้กำลังกันเลยมีแต่จะเจ็บตัวสิ้นเปลื่องเงินทองแวะมาทักทายพี่สาวคนสวย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กันยายน 2547 22:18 น. - comment id 327286

    เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งจริงอย่างว่า
    กับกลอนนี้ที่มีมาในครานี้
    ทุกอย่างนั้นตรงใจใช่เลยพี่
    กับเนื้อหาที่มีนี้โดนใจ
    
    *-*เห็นด้วยมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
  • ชัยชนะ

    8 กันยายน 2547 22:54 น. - comment id 327309

    ไม่เห็นด้วย  คงจะไม่ใช่ชัยชนะแล้ว
    
    ทุกเรื่องราวล้วนยึดถือสื่อกระแส
    จึงไปแลเหลียวดูขมีขมัน
    เห็นเรื่องเล่าข่าวเล็กไปไม่สำคัญ
    ยากจะดันทุรังหันมาดู
    
    พบว่ากีฬาทุกประเภทย่อมใช้สมองเหมือนกัน
    ใช้แต่กำลังอย่างเดียวไม่ได้เหรียญหรอกครับ
    
    
    ไม่มีสิ่งใดที่สมบูรณ์ แม้แต่ชีวิตของเราเอง
    
    เต้นฟุตเวิคมานานแล้ว (อาจะเข้าชกหนักซักหน่อยยกนี้)
    คงถอยไปเต้นฟุตเวิคต่ออีกครับ
    
    
  • pongpet

    8 กันยายน 2547 23:12 น. - comment id 327316

    ภาพนี้เป็นรูปอะไรครับ แปลกดี 
    คุณดอกแก้วถ่ายรูปเก่งนะครับ  กลอนก็ดี
    
    
  • tiki

    9 กันยายน 2547 04:50 น. - comment id 327400

    สมบูรณ์ยิ่งค่ะ
           แต่ยังมีอีกโอลิมปิก คือโอลิมปิกผู้พิการ..
    ไม่มีข่าว...จะมีชูชัยเหรียญทองให้เหล่าคนพิการ
    โอลิมปิก ไหมคะ
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:05 น. - comment id 327402

    @...ทิงนองนอย... 
    
    แรกที่เขียนกลอนเรื่องนี้ 
    ก็เกรงใจผู้ที่ชอบกีฬาอยู่เหมือนกันว่า 
    จะไปกล่าวหาเขาว่าใช้แต่กำลังไม่ใช้สมองไป 
    บทกลอนคราวนี้เพียงต้องการให้ตื่นตัวและตูมตามส่งเสริมด้านการศึกษาให้กลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง 
    
    เหตุการณ์คราวนี้เหมือนกับย้อนประวัติศาสตร์ว่า 
    คราวที่มีพัฒนาการศึกษาเพียงด้านเดียว..เรื่องพลศึกษาก็ถูกทอดทิ้ง จนนักเรียนนักศึกษากลายเป็นมนุษย์หัวโตตัวลีบ 
    
    ความเฟื่องฟูคราวนี้ทำให้นึกถึงข่าวเล็กๆ ณ สนามบินดอนเมืองขึ้นมาว่า นักเรียนไทยได้เหรียญทองเหรียญเงินในการแข่งขันระดับโอลิมปิกวิชาการเช่นกัน ..แต่นักเรียนเหล่านี้สร้างโอกาสและทุ่มเทด้วยตนเอง และอาจมีกำลังใจสนับสนุนจากครูบาอาจารย์ในโรงเรียนบ้าง... ตามมีตามเกิด 
    
    จึงน่าเสียดายมากที่ผู้ที่มีความสามารถอีกด้านหนึ่งไม่ได้รับทุนสนับสนุนเท่าที่ควร...หากเป็นไปได้ก็น่าจะมีการให้น้ำหนักมาตรฐานในการพัฒนาที่เอื้ออำนวยอย่างไม่ห่างกันนัก 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:06 น. - comment id 327403

    @...น้องราชิกา... 
    
    เรื่องนโยบายนั้นเป็นเรื่องของผู้ที่มีอำนาจท่านจะกำหนด 
    แต่ถ้าหากกำหนดได้อย่างครอบคลุมและสอดคล้อง 
    การพัฒนาของประเทศก็จะเจริญรวดเร็วขึ้นในทุกๆ ด้าน.. 
    ทราบไหมคะ ..พี่ดอกแก้วรู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้เห็นภาพข่าวที่นักเรียนแพทย์และนักศึกษาสาขาอื่นที่ได้รับทุนจากพระเจ้าแผ่นดิน และพระบรมวงศานุวงษ์ ให้ไปศึกษาต่อในระดับต่างๆ ณ ต่างประเทศ ..เพราะนั่นคือการนำความเจริญกลับมาสู่ประเทสโดยตรง และในระยะยาว ...และแม้จะเป็นข่าวเล็กๆก็นำความสุขใจมาให้มากเลยค่ะ 
    
    ขอบคุณมากนะคะน้องราชิกา 
    แม้จะไม่ได้พบกันนานเลย ...แต่หวังว่าน้องราชิกาคงสบายดีนะคะ 
    สุขภาพพี่ดอกแก้วก็ปกติค่ะ ..คือป่วยเป็นปกติค่ะ .. 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:06 น. - comment id 327404

    @...ผู้ชายอารมณ์ดี... 
    
    การต่อสู้ทุกสังเวียนต้องเรียนรู้ 
    ความผิดพลาดเป็นครูให้แก้ไข 
    คุมอารมณ์ด้วยปัญญาพลานามัย 
    จะพบชัยไม่เจ็บช้ำนำเหรียญตรา 
    
    สวัสดีค่ะน้องเมก ... 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:07 น. - comment id 327405

    @...เพราะรัก... 
    
    คนไทยเป็นนักสู้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะน้องหวาน 
    เพียงแต่ที่ผ่านมาเราช้าในการพัฒนาทักษะและกระบวนการเรียนรู้..จึงสู้อยู่บนเวทีโลกได้ไม่นาน ..พอมีชัยชนะเกิดขึ้นบ้างเราก็จะดีใจกันทั่วหน้า และก็จะทุ่มเทไขว่คว้าเพื่อให้ได้มาอีกมากๆ..จนบางทีก็กลายเป็นเหยื่อของคนบางพวกไป ..แต่ตราบใดที่ยังแชร์ผลประโยชน์แก่กันได้ ปัญหาก็จะไม่เกิดขึ้น... 
    
    ขอบคุณนะคะตัวป่วนที่แวะมาให้กำลังใจ..อิอิ 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:07 น. - comment id 327406

    @...ผู้หญิงไร้เงา... 
    
    เคยเห็นนักกีฬาปาแร้กเก้ต 
    ดูดุเด็ดเดือดใจในแข่งขัน 
    ขาดสติริโทโสเข้าโรมรัน 
    สุดท้ายนั้นแพ่พ่ายสิ้นลายไป 
    
    
    สวัสดีค่ะน้องตูน.. 
    ได้แต่หวังนะคะ ..ว่าทุนการศึกษาจะเฟื่องฟูดังดอกเห็ดบ้าง 
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:08 น. - comment id 327407

    @...คนเมืองลิง... 
    
    หนึ่งในกีฬาที่พี่ดอกแก้วชอบเล่นก็คือ หมากกระดาน (หมากรุก หมากฮอส) 
    นอกจากคู่ต่อสู้แล้ว กีฬาชนิดนี้เป็นการแข่งขันกับตนเอง ..ในความรอบคอบ ความใจเย็น การควบคุมความคิด อารมณ์ และการวางใจเมื่อถึงคราวเพลี่ยงพล้ำหรือมีความเหนือกว่า.... 
    
    ขอบคุณในแรงใจและแรงเชียร์ที่เห็นด้วยนะคะ 
    น่ารักจริงๆ.. 
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 05:09 น. - comment id 327408

    @...ชัยชนะ... 
    
    หากผสานกันได้ในสองสิ่ง 
    ให้แอบอิงในสถานการศึกษา 
    คือผลักดันให้เชี่ยวเชิงวิชา 
    และหาญกล้าในการพลานามัย 
    
    มิให้เป็นวิชาช่วยด้วยพละ 
    ควรที่จะเสริมร่างกายให้สดใส 
    มีทักษะแพ้ชนะรู้อภัย 
    จะช่วยให้สมบูรณ์พูนดรุณ 
    
    และนอกรั้วโรงเรียนการเขียนอ่าน 
    อย่าเบิกบานการพนันขันอุดหนุน 
    ใช้กีฬาบังหน้าเพื่อหาทุน 
    สร้างตัวหุ่นขึ้นเชิดเปิดเวที 
    
    
    ชัยชนะคราวนี้พี่ดอกแก้วไม่ได้มองว่าเป็นการต่อสู้อะไร ...แต่ถ้าชัยชนะจะชกใครหรือจะเต้นฟุตเวิร์คก็ทำไปเถอะนะคะ ... 
    เพราะเสรีภาพในการคิดการเขียน(ในขอบเขต)ย่อมมีกันทุกคน 
    
    แน่นอนค่ะ นักกีฬาที่ฉลาดย่อมรู้จักที่จะใช้กำลังให้สอดคล้องต้องกันความคิด...นั่นคือสิ่งที่บอกว่า ความรู้เป็นเรื่องสำคัญมาก มากกว่าจะใช้กำลังเพียงอย่างเดียว ซึ่งผู้หลักผู้ใหญ่ท่านก็เห็นถึงจุดนี้ 
    
    แต่ในทางกลับกัน ..ความเอาใจใส่ในนักเรียนที่เก่งกาจสามารถมากนั้นยังไม่มีโครงการที่ชัดเจนในการปลุกปั้นเช่นการกีฬา... 
    
    และสิ่งที่อาจสร้างค่านิยมผิดๆก็คือ การสร้างรางวัลจูงใจเพื่อชัยชนะ และหลังชัยชนะ ...อย่างนี้แล้วหัวใจของการแข่งขันกีฬาหรือเป้าหมายของการแข่งขันกีฬาอยู่ที่ใด ..มีหลายครอบครัวที่เห็นข่าวแล้วก็คิดจะปลุกปั้นลูกหลานของตนให้เล่นกีฬาเข้าแข่งขันให้ได้ชัยชนะเพื่อเงินทองชื่อเสียง .. ให้เข้าสู่อาชีพนักล่าเงินรางวัลตั้งแต่เด็กๆ ..แต่นั่นก็เป็นสิทธิของแต่ละคนในการประกอบอาชีพ ที่มีความโลภมากเป็นตัวนำ 
    
    จริงอยู่ที่ชีวิตของคนทั่วไปไม่สมบูรณ์พร้อม ...แต่สำหรับผู้ที่ฝึกปัญญาอย่างแตกฉานและมีอานุภาพแล้ว ..ชีวิตของท่านเหล่านั้นก็จะสมบูรณ์พร้อมและปราศจากการแข่งขันใดๆอีก 
    
    ขอบคุณที่แวะมาสร้างสีสันทางความคิดนะคะ 
    
  • ชัยชนะ

    9 กันยายน 2547 05:55 น. - comment id 327416

    อรุณสวัสดิ์
    แวะเข้ามาอีกสักรอบนะครับ
    (ชัยชนะจะชกใครหรือ)
    แหม! ก็แค่ผมชอบอุปมาอุปมัย 
    คือชอบพูดเปรียบเทียบ ไม่ค่อยจะพูดอะไรแบบตรง
    (กลัวบางคนอาจไม่เข้าใจ บางทีผมไปเปรียบเทียบให้น้องเรนฟัง
    เช่นเรื่องทรงผมน้องเขาก็ไม่เข้าใจ)
    
    ส่วนมากถ้าแสดงความคิดเห็นใด ๆ ไปแล้ว อาจจะทำให้เกิดความขัดแย้ง
    ก็จะละเลย(เต้นฟุตเวิร์ค) ไม่พยายามออกความเห็น เพราะทำไปก็เสมอตัว หรือขาดทุน
    แต่บางทีก็อดไม่ได้ผู้ชายขวานผ่าซาก(จำใครมาก็ไม่รู้)
    ก็ต้องพูดในสิ่งที่อยากพูด 
    ก็ไม่บ่อยเหมือนเข้ามาใหม่ตอนแรกครับ
    นาน ๆ จะพูดครั้ง
    (อย่างว่าอายุมากแล้วใจเย็นลงเยอะ)
    เดี๋ยวนี้รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหางมากกว่าครับ
    
    เรื่องชิวิตที่สมบูรณ์คงจะมีจริงตามที่พี่บอก
    แต่ที่แน่แน่ชีวิตของผมยังไม่สมบูรณ์ยังมีจุดจุดจุดให้เติมอยู่มากมายครับ
    
  • rain..

    9 กันยายน 2547 06:28 น. - comment id 327419

    โห้ยย ..  มีพาดพิง ..ถึงเรนด้วยหรอคะ..
             แบบ เรน..เห็นด้วย กับพี่ดอกแก้วนะคะ..
      ของพี่ชัย ..เรนก็ เห็นด้วย ..(นิดเดียว)..
      ..เพื่อนเรน ก็มี ..
     เธอร้องไห้ ทุกที .. ที่กลับมา..
        ..เหนื่อยยาก นักหนา..
      กับตำรา .. ที่ต้องฝึกฝน..
          
             บางที ..ในกลุ่ม ..
       ถูกรุม ..วิจารณ์ ..ด้วยเล่ห์กล..
          ..แบ่งฝ่าย ..เป็นตัวตน 
       ..เธอพิกล .. เป็นหนอน ..หนังสือ..
           ..เค้าว่า ..ยัยสี่ตา..
      รำคาญนักหนา .. พูดจา ..ซื่อบื้อ..
          เขียนบอก ..แค่เป็นสื่อ..
      ให้เพื่อนซื่อบื้อ ... ยัยสี่ตา ..  
    
              ..เรน ..แค่หัดแต่ง ..ไล่เสียง ..
      ตามที่คุณลุง สอน เรน ..นะคะ...
         
          ..เรนฝากถึง ..พี่ชัยนิดนึง ..นะคะ..
        แบบเรนงง ..  เกาหัวฟู..
            ..ทรงผม.? ..เรนไม่รู้จริง.. นะดิคะ..
        บาย เรน..ใหม่ ..ได้เปล่าร่า..
           ..น๊า ..นะ..
         แบบเรน ..อาจจะเหมือน คุณลุงของเรนนะคะ..
            ..ต้องบาย ยาว ๆ...ดิคะ..  อิอิอิ..
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 11:09 น. - comment id 327514

    @...ชัยชนะ....(อีกครั้ง)
    
    เฮ้อ..ก็อุปมามายังไง ก็อุปไมยกลับไปอย่างนั้น น่ะสิ...อย่าซีเรียส
    
    รู้หรอกว่า ...ขวานผ่าซากคนนี้มาเชียร์กัน แต่ก็มีความคิดเห็นส่วนตัวเช่นเดียวกัน...และที่พูดกับชัยชนะยาวๆนั้นก็เพราะเห็นว่า ประเด็นนี้น่าคุยยาวๆแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในมุมของค่านิยมและการพัฒนา...
    
    เวทีทัศนะเช่นนี้เป็นสิ่งที่มีค่า ...มิใช่ความฉาบฉวยในการเชียร์อย่างไร้จุดยืน ...เหตุผลของแต่ละคนนั้นเป็นสิ่งที่มีค่าทั้งสิ้น ไม่ควรปิดกั้นไว้ด้วยความเกรงใจ...
    
    ถ้ามีตรงไหนที่ทำให้ชัยชนะระคายเคืองใจ ก็ต้องขอโทษไว้ตรงนี้นะคะ... :]
    
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 11:24 น. - comment id 327528

    @...เรนน้อย...
    
    นานๆสักทีที่จะมีประเด็นแปลกมาให้เราเรียนรู้
    แต่ละคนที่อยู่ในแต่ละมุม...จะมองเห็นเหตุการณ์เดียวได้ต่างกัน ..อย่างเช่น กรรมการมองไม่เห็นการเตะได้แต้มของน้องวิวไงจ๊ะ...
    
    จึงไม่แปลกเลยที่คนเรามักจะขัดแย้งกัน ..อย่างที่ปรากฏอยู่รอบๆกาย... การยอมรับ..คือสิ่งที่จะยุติความขัดแย้งได้ ...ยอมรับในผู้อื่นว่าย่อมมีความแตกต่างจากเราในบางเรื่อง ....
    
    การยอมรับฟังความคิดของผู้อื่นนั้น นับเป็นการให้เกียรติที่สำคัญ ... และเป็นการให้ความสบายใจแก่ผู้อื่นอีกส่วนหนึ่งด้วย...
    
    พี่ดอกแก้วอยากทราบว่า นอกจากว่ายน้ำแล้ว ...น้องเรนเล่นกีฬาอะไรบ้างจ๊ะ ...เล่าให้ฟังบ้างสิ....
    
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 11:35 น. - comment id 327538

    @...pongpet ...
    
    ไม่แน่ใจในชื่อเช่นกันค่ะ...
    ภาพสวยๆเช่นนี้มีคนเขาส่งมาให้
    ส่วนฝีมือพี่ดอกแก้วเองนั้น ...แค่พอดูได้เท่านั้นค่ะ
    
    ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    9 กันยายน 2547 11:39 น. - comment id 327543

    @...คุณทิกิ...
    
    น่ารักจังเลยค่ะ..คิดอยู่เหมือนกันว่าใครจะนึกถึงผู้พิการบ้าง...
    
    แต่คิดว่า ใครก็ตามที่สามารถสร้างชื่อเสียงให้แก่ประเทศไทยได้..ไม่ว่าสาขาไหน ..คงจะต้องภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก ..แม้จะมีหรือไม่มีรางวัลก็ตาม ... รวมทั้งคนธรรมดาทั่วๆไปที่ปฏิบัติตนเป็นคนดี..ก็มีความภาคภูมิใจในความเป็นไทยได้ไม่แพ้กันนะคะ
    
    ขอบคุณที่มาเชียร์ค่ะ..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน