อำลา THAIPOEM

กวีบ้านไร่

ในห่วงแห่งความรู้สึกที่กวีบ้านไร่ จะได้อำลา thaipoem ในครั้งนี้ 
แต่กวีบ้านไร่ขอลาเพียงชั่วคราว ด้วยใจหวังว่าคงมีโอกาสเข้ามาเขียนเรื่องราว
สื่อใจฝันในครั้งนี้ เพราะภาระหน้าที่ของกวีบ้านไร่คนที่ยังด้อยเรื่องภาษา
กาพย์กลอน ต้องจากไปในอีกไม่ช้าไม่นาน
          หากมีโอกาสเข้ามาแต่งกลอนอีกครั้ง กวีบ้านไร่ขอโอกาสจากเพื่อนๆ สักครั้ง -----> รักเพื่อน และคิดถึงเพื่อนๆ ทุกคน  และขอลาเพื่อนๆ ด้วยบทกลอนบทนี้
ขอส่งข่าวบอกลาเพื่อนพี่น้อง
อยู่ในห้องthaipoemส่งใจหา
กวีบ้านไร่คนนี้ขอกล่าวลา
หยุดภาษากาพย์กลอนเพียงชั่วคราว
ด้วยภาระหน้าที่อันเปรี่ยมล้น
ให้ดาลดลจากผองเพื่อนทั้งหนุ่มสาว
กวีน้อยขอเก็บผ่านห้วงเรื่องราว
ประดับดาวเป็นเพื่อนใจยามอ่อนแอ
ขอลาเมกเพื่อนรักส่งใจผ่าน
กับวันวานส่งใจให้ยามยอมแพ้
ให้ฮึดสู้ไม่ท้อถอยหรืออ่อนแอ
เข้ามาแวะแลชมกลอนอยู่เรื่อยมา
ลาโรเบิร์ตผู้คอยส่งใจให้
commentในบทกลอนอ่อนภาษา
ให้ดูเด่นมีเรื่องราวขึ้นมา
ดูมากค่าในคุณงามภาษากลอน
ขอขอบคุณพี่ทิกิพี่หญิงใหญ่
คอยส่งใจบอกกล่าวมาสั่งสอน
ให้กวีบ้านไร่รู้กาพย์กลอน
คอยสั่งสอนกวีน้อยให้แกร่งมา
ขอขอบคุณเหล่าผองเพื่อนมิตรสนิท
ให้ข้อคิดตริติงเรื่องภาษา
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามา-
อ่านภาษาจารกลอนทุกเรื่องราว