นกจ๋า ลมเชยมาพัดหวนทวนกระแส เจ้าไม่ แลต้นไม้เหี่ยวใยไม่เหลี่ยว หรือมีดงไม้กว้างคอยให้เที่ยว จึงไม่เหลี่ยวหวนรังที่ยังรอ นกเจ้ามีเสรีบินผ่านฟ้า สู่เวหานภาจากเรือนหอ แต่ตัวเราต้นไม้เหี่ยวปักรากรอ ลมพัดตอรอวันล้มอยู่ลำพัง ต้นไม้นี้ยังห่วงนกทุกเช้าค่ำ รอฟังคำเจ้าพูดยามหวนหลัง เห็นเจ้ากลับสุขชื่นยามคืนรัง ต้นไม้ยังชุ่มใจให้ยินดี ข้าต้นไม้หาติดตามนกอย่างเจ้า จึงขอเอาความห่วงใยส่งให้นี้ หวังเพียงเจ้าจะล่วงรู้ความหวังดี จะปราณีต้นไม้เหี่ยวที่เปลี่ยวใจ
23 สิงหาคม 2547 14:43 น. - comment id 315256
อิสระเป็นสื่งที่ใฝ่หาไม่ว่าจะเป็น คนหรือสัตว์ แต่งนัยกลับของมุม มองได้อย่างยอดเยี่ยมลงตัวมาก ๚ะ๛ size>
23 สิงหาคม 2547 15:11 น. - comment id 315282
ต้นไม้ใหญ่ตามหาเจ้านกน้อย เฝ้ารอคอยมองหาเจ้าอยู่ไหน สายลมผ่านพัดมาฝากบอกไป อยู่แห่งไหนนกเจ้าใครเขารอ โปรดบินมาหาต้นไม้อีกสักครั้ง กลับสู่รังเรืองรองเขาร้องขอ มาเถิดหนาแก้วตาอย่ารีรอ มาเพิ่มก่อความผูกผันนั้นดังเดิม...
23 สิงหาคม 2547 17:02 น. - comment id 315328
เข้ามาชมงานใกล้ ๆ บทสุดท้ายของเพื่อนนะ ถึงไม่ได้เขียนกลอนตอบ แต่นายคงรู้นะ ว่าใส่ใจ ถึงไม่มีบทกลอนให้ กำลังใจจากเพื่อนคนนี้ยังเต็มเปี่ยม
23 สิงหาคม 2547 18:13 น. - comment id 315363
ตอบ โรเบิร์ต ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาอ่าน ผมคิดว่า เสรีภาพของใครหลายคนนั้นมันมีนัยยะ ที่สำคัญ อย่าใช้เสรีภาพเกิดขอบเขต สิ่งนี้จะดีที่สุดครับ
23 สิงหาคม 2547 18:17 น. - comment id 315367
ตอบ ดาหลา ต้นไม้ยังรอคอยวิหกกลับ อย่าบินห่างหายเกิดตาเห็น ยามเจ้าบินห่างน้ำตากระเซ่น เพราะห่วงเนื้อเย็นผู้บินไกล ปานนี้มีเรื่องราวสิ่งใดหนอ ชะเง้อรอขวัญตาเจ้าอยู่ไหน ข้าเป็นห่วงน้องนางขวัญใจ กลับเร็ววัยกลับคืนรังบ้านของเรา
23 สิงหาคม 2547 18:18 น. - comment id 315369
ตอบ เมกกะ ขอบใจครับ เมกที่แวะมาให้กำลังใจเพื่อน
24 สิงหาคม 2547 03:58 น. - comment id 315768
แวะมาเยี่ยมนะคะ อยากเกิดเป็นนกบ้างค่ะ คงมีอิสระเสรี อยากไปไหนก็ไปได้ ค่ำไหนก็นอนนั่น
24 สิงหาคม 2547 12:46 น. - comment id 315929
เป็นนกน้อยสัญจรร่อนไปทั่ว ค่ำมืดมัวกลับรวงรังแหล่งอาศัย ไร้พฤกษาปักษาชาติคงสั่นกาย ไร้ที่หมายพักพิงอิงกายา
25 สิงหาคม 2547 08:45 น. - comment id 316347
ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ