เดินมานานผ่านวันอันรวดร้าว แต่ละก้าวเปี่ยมแรงแห่งความหวัง กำหนดทิศลิขิตทางอย่างจริงจัง หมายไปยังดวงดาวที่พราวพรรณ ไม่รั้งรอขอร้องกองโชคเสริม มุ่งตนเพิ่มเข้มแข็งแรงมหันต์ ทุกนาทีที่ผ่านกาลคืนวัน เพียงบากบั่นด้วยตนบนผองภัย ในบางคราวก้าวล้าคราเหนื่อยหนัก อยากพิงพักกายผ่อนนอนหลับไหล เหลียวหาคนเคียงข้างบนทางไกล เหม่อมองไปไร้เพื่อนช่างเลือนลาง ใจวูบวับลับแสงแห่งความหวัง หลายหลายครั้งพ่ายตนจนหม่นหมาง อยากลบดาวความหวังที่ปลายทาง แรงต่อสู้เจือจางจากหัวใจ เมื่อคร่ำครวญหวนไห้จึงได้คิด หนึ่งชีวิตต้องต่อสู้และแก้ไข อุปสรรคคือผู้มาเตือนภัย หากไม่ก้าวต่อไปต้องอัปปาง สร้างความหวังพลังใจในวงล้อม ดั่งเบ้าหลอมความแกร่งแห่งเรือนร่าง งามตามพิมพ์นักสู้ผู้กู้ทาง แกะแบบวางข้างดาวเข้าครองชัย
23 สิงหาคม 2547 08:25 น. - comment id 315053
มีความหมายที่งามมากครับ ตนเป็น ที่พึ่งแห่งตน เพื่อนสนิทที่สุดของเรา คิอตัวเราเอง ทุกอย่างต้องเริ่มขึ้นมา จากพลังใจของตัวเราเอง ขอเพียงหวังตั้งจิตอย่าคิดท้อ ระย่นย่อ อุปสรรค์ ที่ขัดขวาง ใช้สติและปัญญาคอยเบิกทาง ความสว่างก็ประจักษ์ชัดแก่ตา ๚ะ๛ size>
23 สิงหาคม 2547 12:55 น. - comment id 315205
อ่านแล้วพลันจิตรันทดช่างเลี้ยวลดหมดสิ้นเสียแล้วหนอ พลังใจเคยมีไว้หดหายไปตามกาลเวลาที่บั่นทอนชีวิตคิดว่าพอด้วยความท้อเข้าระรานในจิตใจเรา อนิจจานี่หรือโลกมนุษย์. แก้วประเสริฐ.
23 สิงหาคม 2547 15:44 น. - comment id 315305
ไม่ผิดหวังอีกแล้วครับท่านผู้ชม อิ_อิ มากลอนไหน ก็กลอนนั้นครับ สุดยอด เมกขอเก็บไว้อีกบทนะครับ (บทที่เท่าไหร่แย้วหว๋า) จิ๊จิ๊ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
23 สิงหาคม 2547 17:12 น. - comment id 315334
มีความหมายที่งามมากค่ะ ตนเป็น ที่พึ่งแห่งตน เพื่อนสนิทที่สุดของเรา คิอตัวเราเอง ทุกอย่างต้องเริ่มขึ้นมา จากพลังใจของตัวเราเอง ขอลอกคุณโรเบิร์ตค่ะ
23 สิงหาคม 2547 17:35 น. - comment id 315343
พี่ดอกแก้วค่ะ...กลอนก้อเพราะดอกไม้ก้อง๊ามงามค่ะ... พี่ดอกแก้วสบายดีนะค่ะ... ดาหลาและน้องหญิงฯคิดถึงค่ะ...ช่วงนี้น้องหญิงฯงานยุ่งและเรียนหนักค่ะ...
23 สิงหาคม 2547 23:24 น. - comment id 315584
ตั้งแต่เว็ปมีปัญหา ก้อเพิ่งมาอ่านนี่แหละค่ะ พี่ดอกแก้วสบายดีนะคะ กลอนเพราะมากค่ะ
23 สิงหาคม 2547 23:44 น. - comment id 315607
@...ทิงนองนอย... ในช่วงชีวิตของแต่ละคน คงต้องมีการหยุดถามตนเองหลายครั้ง เพื่อทบทวนการกระทำในบางสิ่ง ยิ่งยามที่ใจอ่อนล้า...คำถามก็จะยิ่งมากมาย ว่าจะทำต่อไปหรือไม่..จะก้าวต่อไปหรือไม่ แล้วอาจร้องขอกำลังใจจากใครรอบข้าง ซึ่งบางครั้ง กำลังใจจากคนรอบข้างก็ไม่สามารถจะช่วยพยุงความกล้าต่อสู้เอาไว้ได้ เพราะใจของเรานั่นเองที่ยอมแพ้มาตั้งแต่ต้น การเริ่มต้นใหม่บ่อยครั้งเพราะการไม่กล้าต่อสู้กับทุกอุปสรรคที่กำลังเผชิญอยู่ จะทำให้เสียเวลา..และไม่ประสบชัยเลยสักคราว นั่นก็หมายถึงว่า ชีวิตต้องอยู่กับความพ่ายแพ้ตลอดเวลา หากใครที่พอจะคิดถึงเหตุผลนี้ได้ โอกาสที่ชนะย่อมมีเกิดขึ้น..เพราะไม่หยุดการก้าวนั่นเอง ขอบคุณที่แวะมานะคะ
23 สิงหาคม 2547 23:44 น. - comment id 315608
@...แก้วประเสริฐ... ทุกชีวิตย่อมมีอุปสรรค แต่จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับเหตุที่แต่ละคนสร้างมา เมื่อพบกับอุปสรรคแล้ว..มีทางเลือกสองทางคือ เอาชนะ หรือ ยอมแพ้ ความโศกเศร้ารันทดมักเกิดกับผู้ที่เลือกอย่างหลังเสมอ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่าน
23 สิงหาคม 2547 23:45 น. - comment id 315610
@...เมกกะ... ขอบคุณมากค่ะน้องชายอารมณ์ดี แวะมาเยี่ยมมาอ่านเสมอ แถมยังให้ความรู้สึกที่ดีไว้มากมาย เหมือนมาคอยเติมพลังงานการเขียนให้อยู่เสมอ
23 สิงหาคม 2547 23:45 น. - comment id 315611
@...คนเมืองลิง... กิ๊ว!..กิ๊ว!..น้องคนเมืองลิงแอบลอกทิงนองนอย ไม่เป็นไรค่ะ..ความคิดเหมือนกันได้ โดยเฉพาะความคิดที่งดงามนั้นย่อมเกิดจากจิตใจที่งดงามเช่นกัน ขอบคุณมากนะคะ
23 สิงหาคม 2547 23:45 น. - comment id 315612
@...ดาหลาและน้องตูน... ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ..อย่าหักโหมนัก เดี๋ยวจะหักเป๊าะลงมาล้มคะมำ ฝากความคิดถึงถึงน้องตูนคนงามด้วยนะคะ ขอให้ผ่านคอร์สเวิร์คทุกวิชาค่ะ ขอบคุณนะคะที่ชอบบทกลอนและดอกไม้ที่พี่ดอกแก้วนำมาประกอบ
24 สิงหาคม 2547 00:02 น. - comment id 315629
@...หมูเอม... ขอบคุณมากนะคะที่แวะทักทายเสมอ แล้วเมื่อไหร่จะได้อ่านงานของหมูเอมบ้างล่ะคะ
24 สิงหาคม 2547 12:29 น. - comment id 315908
เป็นนักสู้ สามารถ ประกาศศักดิ์ ใจพร้อมพรัก ผจญ หนทางหิน ไม่ยอมพ่าย ใจท้อ ต่อชีวิน ก้าวติดดิน ฟันฝ่า ท้าพวกมาร
24 สิงหาคม 2547 19:03 น. - comment id 316115
++++++++++++++++++++++++++ กำหนดทางกำหนดทิศลิขิตก้าว ชีวิตใช่ยืนยาวอย่างที่ฝัน หากประมาทพลาดพลั้งได้ทุกวัน เก็บเกี่ยวเพิ่มพลังสร้างความดี ++++++++++++++++++++++++++++ ชื่นชมผลงานค่ะ.. .......สุขภาพแข็งแรง...ก้อดีใจค่ะ ^___^