Url http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=389 (ไฟรัก) ******** เจ้าบินไกลอยู่หนไหนในฟากฟ้า หลงรอท่าให้คืนกลับรับอ้อมขวัญ เจ้านกเอ๋ยไยพรากเลยตามตะวัน ให้หลงฝันหลงคอยหลงน้อยใจ.. ฝากลมหวานผ่านแผ่วพลิ้วทายทัก ฝากลมรักกระซิบร่ำคำหวามไหว อย่าชาเฉยเลยลาลับนะดวงใจ รู้ว่าใครคนนี้ที่เฝ้ารอ.. ยังจดจำคำซึ้งซึ้งตรึงใจฝัน คำรินร่ำให้เกียรติใจมิไหวพ้อ คำเข้าใจในไมตรีที่รู้พอ คำวอนขอรอได้ให้น้ำใจ.. นานกี่วันฝันกี่ค้างห่างนกน้อย ดาวก็คล้อยเดือนก็คลาฟ้าสิ้นใส ไยพรากลาทิ้งรังรักเคยพักใจ ตราบอุทัยหมุนโลกหวานรอผ่านมา.. หรือเจ้ามีรังใจใครให้รัก อบอุ่นนักจนลืมสิ้นถวิลหา หากยังมีใจถึงใจยอดชีวา บินกลับมา..นะนกพเนจรเลิกรอนแรม..อย่ารอนรานให้รักโรย! ************* ฝันสล้างกลางฝนพรำ พุดพัดชา ฝนตกพรำพรำ จนถึงย่ำรุ่ง.. ดวงตื่นนอนยามค่อนมืด.. ดวงดาวยังส่องแสงสุกใส วาระแห่งทิวากาล แลเห็นเพียงแสงเรื่อเรื่อ ตามขอบฟ้าทิศตะวันออก ได้ยินเสียงนก..รายรอบบ้านร้องระงมจอแจ และบินพรูพราว.. เสียงไก่โต้ง ขันอยู่เป็นระยะ จากบ้านชาวสวนละแวกข้างเคียง ดวงค่อยๆแลลอดเห็นดาวประจำเมือง แขวนฟ้า กิ่งจำปีริมชายคากวัดแกว่งส่ายใบ เห็นหยาดฝนพรำ สั่นไหวใบจำปีไปตามแรงลม....กระโชกกระชั้น.. ดวงหลับตา ฟังเสียงดนตรีธรรมชาติงาม ด้วยใจดวงเงียบ เสียงพริ้งพราวของสายฝน ต่อสายฝันให้พริ้งเพริศตามไปด้วยคิดถึงใครบางคน ยามนี้.. บทเพลงแห่งธรรมชาติ ที่เป็นความยิ่งใหญ่หวามไหว ในใจดวงละมุนต่างๆกันไป ตามสถานที่....... เคยฟังเสียงคลื่นราวดนตรีกระฉอกซัดสาด หาดแผ่วๆ ยามอรุณรุ่งที่เกาะพะงัน ที่เป็นเสียงดนตรี กล่อมฝัน กล่อมจิตวิญญาณ มาตั้งแต่ยามเยาว์ .... ธรรมชาตินี้ที่ซึมซับ ให้มีเช้าที่หอมงาม ที่ตามติด ในทุกยามแห่งชีวิต ให้รู้จัก เงี่ยหูฟัง มิใช่นอนฝัน เป็นผีดิบคลุมโปง จนสายโด่งแบบคนเมือง วาระแห่งอรุณ..ที่สะอาดสะอ้าน มีชีวิตชีวา ที่คนบางคนไม่รู้ค่าปล่อยกาลเวลาให้ผ่านๆไป ไม่ไยดี เอาเวลาแสนดีมาเป็น ผีตาโบ๋ นั่งสว่างคาตา หน้าจอคอม(ว่าใครกันนะนี่) เอาเถอะนะ..คนเราต่างฝันต่างสุข นี่นา ก็ตัวใครตัวคุณแล้วกันนะที่รัก.. เปิดประตูออกไปสัมผัส ไอเย็นของละอองฝน และสายลมเย็น แหงนมองฟ้ากว้าง ฝากดวงดาวและจันทราที่ค้างฟ้า ให้โลมไล้ร่าง คนดี.....พรมจูบจากใจ แทนห่วงใย ส่งพลังใจหยิบผ้าห่มคลุมร่างให้ จูบแผ่วผ่านริมคางและแก้มสากๆ ก่อนซุกตัวหลับไหลไปด้วยกันในอ้อมฝัน ที่อยากให้เป็นจริงและแสนดี ที่ฝันฝากใจไปทุกค่ำคืน.. พร้อมเปิดเพลง แผ่วรับอรุณ..Hello ของไลโอเนล ริชชี่ หวานแว่วแผ่วมาจากC.D อยากฝากเพลงนี้แทนใจไปกระซิบบอก ขอให้มี..มหัศจรรย์วันแสนดี ทุกคืนค่ำ วันที่เรายังมีเรา..กันและกัน..ในความเข้าใจ ในสายใยห่วงหาอาทร..มิรู้สิ้น เพื่อปลุกปลอบใจ ให้มีหวังว่า วันจะไม่ดายเดียว เหงาเงียบใจ..ในโลกกว้างใบนี้ ที่แสนวุ่นวาย นะดวงใจ.... ซุกใจ ซุกฝันสล้างกลางใจฉันนะ คนดี ส่วนร่างนั้นคือหน้าที่แห่งชีวิต ที่จักดำรงอยู่คู่กันไปกับโลกใบนี้ที่ยังหมุนวน..มิรู้สิ้น.......... http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=389 ไฟรัก ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดี โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ หนักจนร้อนชีวี รัก เอย ไม่เคยปราณี ช้ำจนเหลือที่ แทบชีวีวาย นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ แบกความรักเจียนตาย ผลาญ ใจ แทบไหม้มลาย รักเดียวมาหน่าย พ่ายเกมชีวี ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดี โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์ รัก เอย ก่อนเคยชื่นชม ช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟ ถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดี โอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรัก พอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์ รัก เอย ก่อนเคยชื่นชม ช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย...
พุด 20 ส.ค. 2547 17:23 น. - ID 59347 
1160
11
0
20 สิงหาคม 2547 19:05 น. - comment id 313653
ฝากลมครวญความคิดถึงด้วยใจภักดิ์ ฝากลำนำเพลงรักไปฝากพี่ ฝากดวงใจไปฝากใจที่แสนดี ผู้อารีรับรักในอุ่นไอ ............................................ ข้าพเจ้ามาทักทายพี่พุดค่ะ ....ระลึกถึงพี่เสมอค่ะ
20 สิงหาคม 2547 22:10 น. - comment id 313774
ให้ไฟรักจักผลาญพาลมืดมิด ให้ไฟรักมืดสนิทนานแค่ไหน ให้ไฟรักโชติช่วงระอุใน ให้ไฟรักคุในใจเมตตา ธรรมะสวัสดีค่ะ คุณพุด
21 สิงหาคม 2547 00:45 น. - comment id 313853
งดงามเหมือนเดิมครับพี่ ยามใดที่เธอค้นพบความรัก เธอจะรู้ว่ารักนั้นมีค่า และทุก-ทุกวันเวลา จะเป็นวันสำหรับเธอ
21 สิงหาคม 2547 01:03 น. - comment id 313864
:-)
21 สิงหาคม 2547 01:17 น. - comment id 313872
............ พี่พุดมักจะมีภาพเด็ดๆเรื่อยเลย แต่ภาพนี่ เช็กชี่ น้อยไปครับ เมื่อก่อนวิจิตรเข้ามามีทีเด็กกว่านี้อีก .............. ถ้ารักเปรียบดั่งไฟ วิจิตรก็คงตายบนกองไฟ.....ละครับ ........ขอบคุณพี่พุดนะครับที่แวะเยี่ยมเยียนวิจิตรและมอบกำลังใจดีๆเสมอ
21 สิงหาคม 2547 11:59 น. - comment id 314061
งดงามมากครับกับงานที่เพียรบรรจง๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 13:23 น. - comment id 314118
คิดถึงพี่พุดค่ะ แวะมาอ่านงานเพราะๆให้ชื่นใจ
21 สิงหาคม 2547 14:33 น. - comment id 314157
พี่พุดค่ะ... ดาหลาจะเอาเพลงมาฝากพี่พุดแต่ดาหลาไปค้นหาไม่เจอค่ะ..ขอโทษด้วยนะค่ะ... เพลงที่ดาหลาอยากเอามาฝากพี่พุดคือ...เพลง..ทรายกับทะเล...ของคุณนันทิดาค่ะ... ดาหลาว่าเพลงนี้เหมาะกับพี่พุดมากๆเลยค่ะ...มีโอกาสเมื่อไหร่ดาหลาจะเล่นไวโอลินแล้วพี่พุดเป็นคนร้องนะค่ะ...อิอิฝันจะเป็นจริงไหมหนอ..อิอิ......อย่าลืมหัดร้องเพลงนี้นะค่ะพี่พุด.. รักพี่พุดค่ะ...
21 สิงหาคม 2547 16:05 น. - comment id 314203
สวัสดีค่ะ พี่พุด .. ผู้หญิงสีม่วง มาทักทายพี่พุดในชื่อใหม่ .. ชมอักษรค่ะ .. ( ยังไม่ค่อยได้บอกใครเลย ^_^ ) อ่านไปกำลังเพลิน ๆ มาสะดุ้งเอาตรงบรรทัดที่ว่า .. เอาเวลาแสนดีมาเป็น ผีตาโบ๋ นั่งสว่างคาตา หน้าจอคอม ^ ^; อยากจะฝากสายลม ไปโลมไล้ให้ไออุ่นคนไกลเช่นกัน .. แต่นกตัวนั้นคงจะบินไปไกลเกินส่งใจไปถึง .. จึงได้แต่คิดคำนึงเอาฝ่ายเดียว .. อืมม อ่านงานพี่พุดแล้ว .. ปล่อยใจไปไกลเลยค่ะ .. คิดถึงนะคะ.. ^_^ .......................
21 สิงหาคม 2547 18:50 น. - comment id 314259
@ สวัสดีค่ะน้องพุด แหมวันนี้อ่านสนุกมากค่ะแต่เศร้าลึกๆนะค่ะ..พี่ดอกแก้วให้กุญแจไว้ด้วยนะค่ะ ...กุญแจรัก กุญแจใจไขทางออก มีสองดอกเรียงร้อยห้อยเคียงคู่ กุญแจหนึ่งไว้ใช้ไขประตู อีกดอกหนึ่งไว้ไขดูหัวใจกัน .. ต่างถือไว้ในใจคนละดอก แม้นทางออกทางเข้าของเรานั้น อิสระสองหัวใจให้รู้กัน คอยแบ่งปันความห่วงใยและไมตรี
21 สิงหาคม 2547 20:22 น. - comment id 314296
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณพุดพัดชา...
อ่านงานงามๆ ของคุณแล้วให้หวนไปคิดถึงใครบางคนจัง เหมือนโดนใจเข้าอย่างจัง
ขอบคุณค่ะ
21 สิงหาคม 2547 20:24 น. - comment id 314297
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=683 พนาโศก นันทิดา แก้วบัวสาย : : Key Eb ย่ำค่ำยามพลบซบฟ้า โพ้นพนาโศกสั่ง นกกาคล้อยพาคืนรัง ข้ายังสัญจร ย่ำค่ำยามพลบโพล้เพล้ ขวัญซวนเซเร่ร่อน ร้างรอนนิจจาอาวรณ์ จะนอนไหนเล่า ไม้มองโคล้งครึ้ม ซบซึมทึมๆมึนเมา ว่ายวอนขอนอนซอมเศร้า ให้ลมเคล้าอกโรยร้าวราน ย่ำค่ำยามพลบลบไล้ ผีพรายไพรเพ่นพล่าน เสียงเพลงนกยังกังวาน กล่อมพรานฝันเปลี่ยว ค่ำคืนเดือนคล้องเคล้าฟ้า โพ้นพนาป่าเปลี่ยว ร้างรากันมาดายเดียว โศกเซียวเสียวทรวง ค่ำคืนยืนฝันขวัญหาย เห็นดาราลู่ร่วง ฟ้าปรายเสียดายดาวดวง ถูกทวงแสนเศร้า ซมซานฝันเพ้อ ละเมอเรียกเธอเบาๆ เปรียบมานิทราทูนเกล้า เฝ้าโลมเล้ากอดเกลาเคล้ากัน ค่ำคืนเดือนคล้อยลับฟ้า ขวัญชีวาหวาดหวั่น นกไพรพิไลรำพันว่ามันเหมือนข้า ค่ำคืนเดือนคล้อง เคล้าฟ้า โพ้นพนาป่าเปลี่ยว ร้างรากันมาดายเดียว โศกเซียวเสียวทรวง ค่ำคืนยืนฝันขวัญหาย เห็นดาราลู่ร่วง ฟ้าปรายเสียดายดาวดวง ถูกทวงแสนเศร้า ซมซานฝันเพ้อ ละเมอเรียกเธอเบาๆ เปรียบมานิทราทูนเกล้า เฝ้าโลมเล้ากอดเกลาเคล้ากัน ค่ำคืนเดือนคล้อยลับฟ้า ขวัญชีวาหวาดหวั่น นกไพรพิไลรำพัน ว่ามันเหมือนข้า...
21 สิงหาคม 2547 21:08 น. - comment id 314320
แว่นดอย น้องน้อย ผู้คอยส่องทางกระจ่างรัก ใจเจ้าช่างงามนักนะคะ สมแล้วกับที่ใช้คำว่าแว่นดอย ที่หัวใจคงราวแว่นแก้ว แวววะวับจับใจเลยละคะ สำหรับดวงใจพี่พุดคะ ก็ซึ้งใจจะไม่รุจะว่าไงแล้วละคะคนดี ********* คุณมณี ปัทมะ ตารา พุดมีไฟเย็น..มากกว่าค่ะ เย็นจนจับขั้วหัวใจแล้วค่ะ รอไฟรักมาหลอมละลายค่ะ เพราะพุดมีดวงทองผ่องผุดค่ะ รอผู้มาจุดไฟรัก อาจจะจุดรีบดับเลยหนาวใจค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ โลกนี้ก็เป็นเช่นนั้นเองค่ะ ไม่ร้อนก็หนาวไม่เศร้าก็ทุกข์น้อย ทุกข์บ่อยๆก็วางเองแหละค่ะ นะคะ ขอบคุณค่ะที่มาปลอบใจมากไมตรีรักเลย เมกกะมิเฮิร์ทมิเจ็บ ขอบคุณที่มาทุกงานพี่พุด ว่าไงนะคะ ทุกวันเลยเหรอ แปลกจังที่วันไม่มีไม่มีวันแล้วละคะ สำหรับชีวิตรักพี่พุด แหะแหะ สีน้ำฟ้า มีคนรอท่าน้ำตาจะท่วมจอแล้วจ้า กลับมาซะทีนะคะ วิจิตร เจตนามาดูภาพแถมใช่ไหมละรู้นะ เอางี้ สักพักจะหาแบบที่ชอบที่ชอบมาให้นะคะ เปลี่ยนเพื่อ วิจิตรจะได้วิจิตรใจ บันเทิงใจโดยเฉพาะเลยค่ะคนดี ยินดีอภินันทนาการรอแป๊บนะคะ และ คุณRobert TingNongNoi งดงามมากค่ะ กับน้ำใจมากมีมากมาย ที่หลั่งรินมาให้พุดและพวกเรา ในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง วันนี้พุดคิดถึงคุณค่ะ ตอนขับรถไปเต้นที่สวน และพุดไปเก็บดอกปีบที่ร่วงหล่น มาเสียบผมค่ะ อยากมอบให้คุณดอมดมมากค่ะ ด้วยหอมพร่าง อย่างละมุนเหมือนน้ำใจคุณเลยทีเดียวค่ะ พุดมั่นใจ ๚ะ๛ นางฟ้ามิใช่ซาตานสำหรับพี่พุด พี่พุด ขอบคุณมากค่ะ ที่ให้กำลังใจนะคะ รู้ไหม พี่พุดไปไหนๆก็คิดถึงแต่เรือนไทยร่มรัก และน้องๆหัวใจเดียวกัน หัวใจทองอันผ่องผุด ที่พี่พุดมีน้องๆที่รักและเข้าใจพี่พุดรออยู่ พี่พุดรู้ทุกคนรักพี่พุดและอยากให้มีความสุขเสมอค่ะ พี่พุดจึงน้ำตาเอ่อด้วยตื้นตันใจจังค่ะ น้องดาหลา พี่พุดซึ้งจนจะร้องไห้แล้วค่ะ จะพยายามหาทรายกะทะเลฟังนะคะ พี่พุดชอบเดียวดายอินตามบทเพลงค่ะเวลาฟัง บางทีหลั่งน้ำตาระรินเลยทีเดียว พี่พุดมีความรู้สึกลึกๆ ว่าน้องๆทุกคนห่วงใยห่วงใจพี่พุดค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ น้องชมอักษร น้องผู้หญิงสีม่วง ที่ดีใจมากค่ะกับนามปากกาใหม่ เชื่อไหมวันนี้ตั้งใจจะเข้าไปบอกว่ารักนามปากกานี้มากโดยยังไม่รุด้วยซ้ำ ใจตรงกันจังค่ะที่มาหาพี่พุดก่อน เรื่องนอนดึก พี่พุดว่าตัวเองค่ะ ตะก่อนนี้ชอบเป็นนกฮูกตาโต ไม่ยอมนอนเลยค่ะ จนตาโหลโบ๋เบ๋ไม่งามเลย พี่พุด เข้าใจค่ะ เราคงหัวอกหัวใจเดียวกัน และที่แย่คือว่านกของเรานั้น คงไม่กลับมาตายรังแน่นอนค่ะ เพราะว่ารังอื่นคงดีกว่า ก็ดีแล้วค่ะ ดีกว่าจะเห็นนกปีกหัก กลับมาให้เราเช็ดเลือดและน้ำตานะคะ พี่ดอกแก้ว พุดน้ำตาซึมค่ะ กับบทกลอนสอนใจที่ฝากไว้ พุดไม่กุญแจใจและดอกไหนก็ไม่มีค่ะ ไม่มีใครให้ถือสักดอกเลยค่ะ แล้วจะไปไขออกได้ไงละคะนี่ ด้วยรักและซึ้งใจมากๆนะคะ ทุกดวงใจที่ห่วงใยใจพี่พุด
22 สิงหาคม 2547 23:39 น. - comment id 314980
อยู่ในมือพี่นี้มีหนึ่งดอก ไขทางออกไปพบสุขและสดชื่น มอบให้แล้ว...ในฝันทุกวันคืน เวลาตื่น..กุญแจนี้คือมีความเข้าใจกัน..ไงล่ะคะน้องพุด มารับด้วยนะคะ ..คืนนี้
23 สิงหาคม 2547 19:53 น. - comment id 315394
นกน้อยบินโบยไปไม่ไกลแน่ คงจะแวะตายรังเดิมเติมความฝัน อาจท่องโลกสนุกไม่นานวัน คงผินผันกลับมาหาคนดี
25 สิงหาคม 2547 02:21 น. - comment id 316307
มาเที่ยวครับ ฝากงานผมด้วย เขียนมาอีกเป็นระยะพอประปราย ตามสไตล์หมูเองครับ เดาๆว่าอาจจะเป็นเพราะผมคุยกับอัลมิตราผ่าน ทางกระทู้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน แล้วมีแมงบังเอิญมาเห็นเลยอาจจะเกิดอาการหวงแหนขึ้นมา ทั้งที่หมูมักจะชอบเปลือยสมองออกมา เบ่งความคิด ออกมา แบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ คนอาจหมั่นไส้ด้วย ขำมากที่อัลมิตราเมลล์มาบอกว่า หมูเป็นคนถือตัว ถ้ามีคนมาหยามจะตกเป็นเครื่องมือได้ง่ายเพราะเป็นจุดอ่อน ตรงเผงเลย แต่ไม่ใช่หยิ่งนะครับ ออกจะขี้เล่นครับ งวดนี้เลยมีวีนแตก...โดยหมูวันแมนโชว์ ดีนะที่มีพี่พุด กะ อัลมิตราที่มีวุฒิภาวะสูง จึงค่อยสงบสถานการณ์ลงได้ สวัสดิภาพครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
