คืนเดือนเสี้ยวทองคำวันแรมลาร่มรัก!!

พุด


url http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=359
(ไกลบ้าน)
*********
คืนเดือนเสี้ยวเคียวทองส่องโศกฟ้า
พุดพัดชาลาพรากไกลใจโศกศัลย์
ฝากร่มรักเรือนทองใต้เงาจันทร์
ฝากใจขวัญไว้ที่นี่..นะที่รัก!
ฝากคิดถึงซึ้งเศร้ากับหนาวฝน
ฝากกมลดายเดียวเปล่าเปลี่ยวนัก
ฝากน้ำผึ้งฝันจันทร์ดวงหวานผ่านทายทัก
ฝากลมรักโอบอกอุ่นละมุนละไม..
ฝากน้ำใจใสพร่างน้ำค้างแก้ว
วะวับแวววะวับวาวพราวพร่างใส
ให้รินหวานพร่างพรมห่มหอมใจ
ให้สดใสราวดวงดอกไม้ใกล้แย้มบาน
ดวงดอกพุดพิสุทธิ์ใจกลีบไหวอ่อน
เพียงมาอ้อนฝากใจละไมหวาน
เคียงคู่ขวัญวันยาวไกลไปแสนนาน
เหมือนจันทร์หวานหยาดน้ำผึ้งซึ้งสุขใจ
ถ้าหัวใจเราตรงกันฝันคิดถึง
เติมรักซึ้งข้ามขอบฟ้ามาชิดใกล้
นับวันรอคืนหลังฝังใจกาย
สวาทหมายได้กระซิบพร่ำย้ำสัญญา
ถึงเสียใจเสียขวัญในวันนี้
ดวงชีวียังกระจ่างพร่างห่วงหา
ยังตราตรึงซึ้งสิ่งดีปีผ่านมา
ลบเหว่ว้าน้ำคำทำร้ายใจ..สะเทือนใจ..
หวังทบทวนความดีมากมีค่า
แก้วล้ำค่าน้ำใจพิสุทธิ์ใส
ถึงตอกย้ำคำไม่รักสักเสี้ยวใจ
ไม่เป็นไรใครคนนี้ไม่มีตน..
ลาดวงใจไปนานใจรานโศก
วิปโยคไกลบ้านรานสับสน
ปีศาจวสันต์กระหน่ำซัดแหลกกมล
สิ้นสายฝนสิ้นสายฝันสวรรค์ลานะวันนี้!
*******


คืนเดือนเสี้ยวเคียวทอง
จำล่องลาแรมร่มรักเรือนทองเรือนไทย
ดวงมาฝากขวัญฝากฝันฝากใจ
ลาทุกดวงใจในร่มรักเรือนทอง
ล่องแรมไกลไปไกลกรุงกรงนานหลายวัน
จำพรายพรากขวัญพรากเรือนรจนาบุหงาลดาวัลย์
อันอ่อนหวานอบอุ่นโอบเอื้อ หลายทิวาราตรีกาล..
จนกว่า..จะได้พบกันอีก..
หากยังมีชีวิตชีวาคืนกลับมา..
กระซิบค่าคำงาม*ดั่งแก้วสารพัดนึก*
อันลึกซึ้งลึกล้ำ
นะกลางจิตกลางใจกลางดวงวิญญาณรักงานงามกวี
ที่เกินกล่าว..ร่ายมาเป็นอักษราภาษาฝัน
เป็นมนต์อันดลรักเสน่หาตราบชั่วฟ้าดินสลาย..
*******


http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=359
ไกลบ้าน   
วิปโยคโศกใจ เหมือนเมื่อไกลบ้าน
ไกลสถานพักพิง ยิ่งใจเหงา
ห่างไกลหัวใจจำเศร้า เจ้าอยู่ดีเป็นไฉน
พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก
ไกลที่รักพักพา จะอาศัย
เจ้ามีเพื่อนชมคนใหม่ แล้วทิ้งพี่ให้ชอกช้ำชีวี
อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า
เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี
อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง
เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า
จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง
ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง
ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล
  
อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า
เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี
อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง
เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า
จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง
ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง
ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล...
 
  
				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    11 สิงหาคม 2547 18:26 น. - comment id 310384

    
    :::งานออกมางามมากครับคราวนี้
    กลอนสื่อความนัยแห่งการห่วงหา 
    ออกมาอย่างรุนแรง  แต่เป็นเรื่อง
    ของการไกลบ้าน มืใช่นืราศร้างก็
    คงไม่เท่าไรมั้งครับ คงมิกล้าอาจ
    เอื้อมอวยพร ขอวอนให้พระโปรด
    เมตตาคุ้มครองแด่คนดีครับ๚ะ๛
    
    size>
  • ผีขี้เมา

    11 สิงหาคม 2547 20:34 น. - comment id 310473

    ไปไหนไปด้วยช่วยสองบาท...
    
    
  • อัลมิตรา

    11 สิงหาคม 2547 21:16 น. - comment id 310513

     ค่ะ จนกว่าเราจะได้พบกันอีกค่ะ ..
    
  • ยโส

    11 สิงหาคม 2547 22:51 น. - comment id 310560

    เธอ...
    ยโส แวะมาอ่านแล้วครับ
    ....ฝนมาซัดกระหน่ำซ้ำเติมใจ
    เจ็บภายในลึกร้าวเศร้าเกินเปรียบ
    แหลกสลายหายไปใดจะเทียบ
    เหมือนโดนเสียบด้วยคมจมฝังดิน
    ....ฝนลาน้ำตาเอ่อซึมคลอเบ้า
    คงจากเราเหมือนก่อนตอนโผผิน
    ทิ้งรอยร้าวรอยรักก่อนโบยบิน
    สุดถวิลหาฝนยามจากลา
    
    เธอ...
    ยโส โย-อริน ไปก่อนนะครับ วันหลังจะแวะชมผลงานใหม่
  • แก้วประเสริฐ รหัส 6104

    11 สิงหาคม 2547 23:04 น. - comment id 310566

    จะไปให้หรือครับ คิดถึงจังเลยครับ อย่างไรรีบกลับมาเร็วๆนะครับ 
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 สิงหาคม 2547 23:42 น. - comment id 310583

    แม้จากไกลเพียงใดยังห่วงหา
    และขอบอกสักคราอุราฉัน
    จะเฝ้ารอพี่คนดีในชีวัน
    ในร่มเงาไทยนั้นไทยโพเอ็ม
    
    *-*รีบกลับมานะค่ะ  จะรออ่านงานคุณพี่ค่ะ  คิดถึงเสมอนะค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    12 สิงหาคม 2547 05:18 น. - comment id 310654

    เด็กใหม่ขออนุญาติเรียกพี่พุด ตามนะครับ ผมเข้ามาอ่านงานของพี่พุดแล้วซาบซึ้งมากยอดเยี่ยมได้เอาเป็นแบบอย่างครับ แถมมีเนื้อเพลงเก่า ๆ ดีจังครับ
  • rain..

    12 สิงหาคม 2547 05:46 น. - comment id 310674

    ..เรน..จะรอ..ผู้หญิงที่อ่อนหวาน..คนนี้นะคะ..
     
                คิดถึง...
  • ชัยชนะ

    12 สิงหาคม 2547 06:51 น. - comment id 310692

    บ้านเรือนไทยคงจะร้างและว่างเปล่า
    บึงบัวเฉาไม่มีใครคอยเคียงใกล้
    มวลพฤกษาคงเหว่ว้ารอขวัญใจ
    ฝูงหยากไย่คงไต่ทั่วกระท่อมน้อย
    
    ใครจะพาเพลินทุ่งนาหาผักบุ้ง
    ใครจะปรุงเรื่องเงียบงามความชดช้อย
    ใครจะจูงมุ่งท่องฝันอันเลิศลอย
    คงนั่งคอย คนดี ทุกวี่วัน
    
  • cool-hearted

    12 สิงหาคม 2547 08:27 น. - comment id 310707

    คิดถึงพี่พุดนะค่ะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    12 สิงหาคม 2547 09:40 น. - comment id 310760

    มาอ่านด้วยหัวใจ
    จากข้างในที่ห่วงหา
    เรายังมีกันตลอดเวลา
    ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ
    
       วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
    
    
  • คนแห่งกาลเวลา

    12 สิงหาคม 2547 10:18 น. - comment id 310818

    ยาวมาก แต่เล่นคำเพราะดี
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    12 สิงหาคม 2547 18:24 น. - comment id 310970

    ไกลบ้านถูกใจจัง ขอบคุณครับผม อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน