เกลอเราเหวยเคยคิดชีวิตนี้ ต้องได้ดีมีหวังกันทั้งสาม เงินถุงนี้อุตส่าห์พยายาม ปล้นมาตาม...เดิมพันชีวันเรา แน่ะ!ใบแดงนับได้หลายมัดซ้อน อ้ายเสี่ยตอนนอนหนอมันก็เขลา ปอกกล้วยเข้าปากหวานงานเบาเบา มารีบเอาสามหาร...ก็คร้านรวย โจรหนึ่งว่าช้าก่อนอย่าร้อนนัก มามิตรรักร่วมดื่มปลื้มโชคช่วย พอเพื่อนสองสนองคำทำงงงวย เกลออย่าฉวยเล่นดื้อไม่ซื่อตรง ทั้งสองเร่งรีบแบ่งแฝงด้วยเล่ห์ ยกถุงเท...เงินกองมองใจหลง เพื่อนหนึ่งพิศเสงี่ยมเหลี่ยมทะนง สามกองส่งสรรสุด...ยุติธรรม ก่อนเกลอจะขยับร่างก็ช่างสาย ปืนเขาหมายมุ่งยิงทิ้งกระหน่ำ สองเพื่อนรักสะดุ้งดิ้นแล้วสิ้นกรรม เลือดไหลคร่ำเครอะต้องกองเงินตรา เขายิ้มร่าคว้าแน่วแก้วเหล้าดื่ม ชะมันลืมเหลี่ยมสิ้นถวิลฆ่า ! แต่...ยาพิษผสมเหล้าเร้าชีวา ศพที่สามตามมา...นิจจาลืม! ของ ประพนธ์ เรืองณรงค์ หญ้าแพรกดอกมะเขือ ศรีเมืองการพิมพ์ พระนคร พ.ศ. 2512 ( ไม่มีเลขหน้า ) แสดงทัศนะเมื่ออ่านบทประพันธ์ ศพที่สาม สมน้ำหน้า...กรรมตามสนอง หลงเงินตราครอบงำจิตคิดปั่นป่วน โลภก่อกวนลืมมิตรไปจึงไร้ผล ทิ้งเพื่อนตายหมายสังหารมารลาภตน กลับไม่พ้นจบชีวิตเพราะพิษยา สมน้ำหน้า ไม่เห็นความเป็นเพื่อน ศพตายเกลื่อนกรรมสนองผองตัณหา จงสังวรเร่งคิดอนิจจา สร้างศรัทธาสืบสัจจะละบ่วงกรรม
6 สิงหาคม 2547 23:49 น. - comment id 307718
^___^..
7 สิงหาคม 2547 00:16 น. - comment id 307747
อิอิ มีกลอนนสอนใจด้วยนะ
7 สิงหาคม 2547 00:35 น. - comment id 307769
ศพทั้งสามตายหมดเพราะความโลภ แสนละโมบโลภไปไม่แบ่งสรร สมควรแล้วที่ต้องตายวายชีวัน หมดตัวหารก็หวานหวานคอลิง
7 สิงหาคม 2547 03:03 น. - comment id 307795
อ่านศพที่สาม โดยยังมิอยากเป็นศพที่สี่ค่ะ อิอิ
7 สิงหาคม 2547 08:17 น. - comment id 307851
คนสมัยนี้ตายยากถูกยิงจนพรุนไม่ยักกะตาย อิอิ
7 สิงหาคม 2547 09:21 น. - comment id 307888
สื่อออกมาได้อย่างลึ้กซึ้งเยี่ยมมาก แนวความคิด เฉียบกว้างไกลขึ้น ขอชม สื่อความนัยได้ดีมีความหมาย คนชั่วร้ายแล้วได้ดีมีที่ไหน ต้องรับทุกข์รับเวรกันทันใด โปรดระไวเวรทำถ้ากรรมมี ๚ะ๛ size>
7 สิงหาคม 2547 14:00 น. - comment id 308023
~*~ว่ายน่ากลัวจังอ่ะ ไปดีกว่า กลัวเป็นศพที่สี่ ฮิๆๆๆๆ เพ่เมกไปเที่ยวก่อนนะตะเองงงงง แวปปปปปปปปปป!!!!!
7 สิงหาคม 2547 19:14 น. - comment id 308155
ถึง...ยาสีฟัน อันรอยยิ้มแฝงด้วยเล่ห์เทใจหลง ป่านนี้คงไม่รู้เราเฝ้าเพ้อฝัน มีโอกาสจะยิ้มตอบกอปรมิตรพลัน รอยยิ้มนั้น...ดีที่สุดให้รุดเดิน ขอบคุณมากจ๊ะ
7 สิงหาคม 2547 19:24 น. - comment id 308160
ถึง...รัถยา กลอนนี้อาจารย์ให้อ่านนะคะ แล้วให้เขียนความคิดเห็นดู ก็ชอบมาก เพราะกลอนหรือคำประพันธ์นี้มีเนื้อหาเหมือนกับเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว ผู้เขียนเขียนได้ดีมาก ว่าหรือเปล่าคะ
9 สิงหาคม 2547 15:29 น. - comment id 309034
โอ้ พระเจ้าช่วย จอร์ช เป็นไปได้งัย น้องแคน งานนี้ เอาถึงตายเลยเหรอ
11 สิงหาคม 2547 00:40 น. - comment id 309934
ถึง...พี่sandsun ไม่ได้เอาถึงตายค่ะ เป็นเพียงบทคติสอนใจไว้ คำประพันธ์นี้ดีมากเลยคะ จึงอยากให้อ่านกัน
11 พฤศจิกายน 2547 00:44 น. - comment id 367796
โอ้..... เจ๋ง