แรงกายอ่อนล้า หยิบรูปเธอมายิ้มให้ พลังที่หดหนีไป ก็เติมได้ดังใจต้องการ งานนี้แม้นจะหนัก หากรักสื่อใจประสาน เหนื่อยกายที่ทรมาน ก็หายเมื่อเห็นยิ้มนาง เหน็ดเหนื่อยเมื่อยกาย อ้ายนี้ก็พอทนได้ แต่ว่าหากเหนื่อยเมื่อยใจ ทำไงจะได้สะสาง ขอเพียงนวลน้องนั้งเรียง อยู่เพียงเคียงข้าง ทุกอย่างทำเพื่อนวลนาง หาทางพิชิตใจเธอ
6 สิงหาคม 2547 17:14 น. - comment id 307506
ลำนำตำนานแห่งชีวิตออกมาได้งดงามมากๆ๚ะ๛ size>
6 สิงหาคม 2547 17:23 น. - comment id 307516
แต่งได้เพราะจริงๆ ค่ะ เยี่ยมมากเลย ชอบค่ะชอบ แรงใจหาไม่ได้ตามท้องถนน ทุกทุกคนย่อมมีซึ่งที่หมาย หากได้พบในไม่ช้าจะสบาย แม้ใจกายก็หายเหนื่อยเมื่อยไม่มี
7 สิงหาคม 2547 00:26 น. - comment id 307762
คงเคียงข้างได้อุ่นอวลยามกายหนาว เย็นคละเคล้าเข้าดับร้อนอารมณ์หนา เหนื่อยเมื่อใดปรับกายโปร่งโล่งชีวา หลับเถิดหนาอุ่นอวลลอยคอยเคียงกัน ขอธรรมะคุ้มครองคุณกวีบ้านไร่และทุกท่านค่ะ
7 สิงหาคม 2547 05:03 น. - comment id 307817
เพราะมากค่ะ แวะมาชื่นชมค่ะ
7 สิงหาคม 2547 17:08 น. - comment id 308096
การงานแม้เหนื่อยหนัก แต่ก็จักหายผ่อนคลาย รูปน้องเคียงข้างกาย อ่อนเพลียหายแรงใจดล
9 สิงหาคม 2547 11:34 น. - comment id 308859
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมน่ะครับ
10 สิงหาคม 2547 15:46 น. - comment id 309554
เป็นบทกลอนที่ไพเราะมาก ๆ ครับ