ถามเศรษฐศาสตร์ผู้ฉลาดการตั้งค่า ทรัพยากรนานาว่าสิ่งไหน ให้ประโยชน์โภชน์ผลประการใด มีข้อดีอย่างไรกับวงจร เศรษฐกรแม้นเก่งกล้าประมาณการ อุปสงค์อุปทานการลดถอน ตั้งต้นทุนคุณค่าตามขั้นตอน ทรัพยากรทั่วไทยให้ราคา แต่มิอาจวิเคราะห์ค่าคนดี ว่าจะมีผลใดแก่ใต้หล้า ขั้นเงินเดือนเป็นเพียงแรงราคา ปริญญาเป็นเพียงค่านิยม เพราะมากมีคนดีกิติมศักดิ์ ปริญญาตามทักเพราะเหมาะสม รู้เรื่องจริงสิ่งที่ทำน่าชื่นชม ปริญญาไม่อาจข่มค่าคนดี แม้นจะจนข่นแค้นแสนยากเข็ญ ชีพลำเค็ญสู้ไปไม่หน่ายหนี ไม่ค้ายาเสพติดฤทธิ์มากมี ไม่ปล้นจี้ฉกชิงวิ่งราวใคร ไม่ลุ่มหลงมัวเมาการพนัน เรื่องทุจริตบิดผันไม่หวั่นไหว รักษาศีลสัมมาอาชีพไท มีหัวใจรักชาติศาสน์กษัตรา คือผู้นี้ที่กอบกู้สังคมไทย มิใช่ใครมากดีกรีมีเงินหนา และมิใช่ผู้เชี่ยวชาญตำรา แต่เป็นผู้รู้จักค่าของความดี
พี่ดอกแก้ว 26 ก.ค. 2547 06:43 น. - ID 57927 
1286
12
0
26 กรกฎาคม 2547 08:35 น. - comment id 302317
ตำราเขียนเรียนกันหัวจะผุ ปากกาเขียนสมุดทะลุไปหลายโหล พูดไทยคำฝรั่งคำย้ำอวดโต หลักต้องโก้สามเอ็มเต็มตำรา เอ็มตัวแรกคือแมนวางแผนปรับ สิ่งสำคัญยอมรับกันทั่วหล้า กำลังคนสำคัญเนิ่นนานมา รบชนะกวาดต้อนล่าเป็นเชลย ปัจจุบันเรื่องคนต้องพัฒนา เพิ่มคุณค่าความชำนาญไม่นิ่งเฉย เปิดประชุมสัมนาอภิเปรย ไปดูงานกินนมเนยถึงเมืองเทศ ประพฤติชั่วอย่างไรใครจะสน แต่ละคนหิวโหยยิ่งกว่าเปรต มีโอกาศโกงกินสิ้นทุเรศ แล้วประเทศไทยจะเหลือเพื่ออะไร
26 กรกฎาคม 2547 08:38 น. - comment id 302318
ฤกษ์ เองครับพี่ดอกแก้วทำไมไม่ติดชื่อก็ไม่ทราบ
26 กรกฎาคม 2547 08:48 น. - comment id 302322
มาอ่านงานคุณดอกแก้วแล้วชื่นชม ราวกับเขียนเพื่อข้าพเจ้าเอง(อิอิ_นักฉวยโอกาส) เขียนได้ดีซึ้งในใจ ขอบพระคุณงานดีมีให้อ่านนะคะ
26 กรกฎาคม 2547 09:03 น. - comment id 302331
มาอ่านข้อคิดค่ะ สิ่งที่วัดค่าของคน คือ คุณความดี
26 กรกฎาคม 2547 10:48 น. - comment id 302349
กราบขอบคุณอุ่นใจในคำท่าน เหมือนบอกผ่านให้ทนบนความเฝือน แม้บางครั้งมิรั้งให้ใจเยือน ถิ่นเสมือนความดีพลีกระทำ แต่ด้วยคำพ่อครูสู้สั่งสอน ท่านว่าวอนให้รู้อย่าถลำ ทำแต่ดีคิดดีเป็นประจำ อย่าได้ลำหลงเพลินคำเยินยอ กว่าชีวาลาจากต้องรู้จัก ละวางพักมิยึดติดใดหนอ แต่บางครั้งอยากฝังร่างเหมือนรอ ลงหลุมท้อที่ชื่อทาสมาดไม่มี
26 กรกฎาคม 2547 10:52 น. - comment id 302350
กราบขอบคุณอุ่นใจในคำท่าน เหมือนบอกผ่านให้ทนบนความเฝือน แม้บางครั้งมิรั้งให้ใจเยือน ถิ่นเสมือนความดีพลีกระทำ แต่ด้วยคำพ่อครูสู้สั่งสอน ท่านว่าวอนให้รู้อย่าถลำ ทำแต่ดีคิดดีเป็นประจำ อย่าได้ลำหลงเพลินคำเยินยอ กว่าชีวาลาจากต้องรู้จัก ละวางพักมิยึดติดใดหนอ แต่บางครั้งอยากฝังร่างเหมือนรอ ลงหลุมท้อที่ชื่อทาสมาดไม่มี
26 กรกฎาคม 2547 10:55 น. - comment id 302352
กราบขอบคุณอุ่นใจในคำท่าน เหมือนบอกผ่านให้ทนบนความเฝือน แม้บางครั้งมิรั้งให้ใจเยือน ถิ่นเสมือนความดีพลีกระทำ แต่ด้วยคำพ่อครูสู้สั่งสอน ท่านว่าวอนให้รู้อย่าถลำ ทำแต่ดีคิดดีเป็นประจำ อย่าได้ลำหลงเพลินคำเยินยอ กว่าชีวาลาจากต้องรู้จัก ละวางพักมิยึดติดใดหนอ แต่บางครั้งอยากฝังร่างเหมือนรอ ลงหลุมท้อที่ชื่อทาสมาดไม่มี
26 กรกฎาคม 2547 11:15 น. - comment id 302355
สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว เมกแวะเข้ามาอ่านผลงานของพี่ครับอย่างว่าอ่ะ ถ้ารักใครชอบใครแล้ว เมกไม่เคยลืม คนนั้นครับวันนี้กลอนช่างเต็มไปด้วยสาระจริง ๆ ครับพี่ มันน่าคิดมากเลยนะเราชาว พุทธมีข้อห้ามสำหรับชาวพุทธในเรื่องราวที่เขียน แต่ทำไม ชาวพุทธเราไม่เคร่งครัดเลย เมกขอเป็นกำลังใจให้พี่นะครับ ~*~เรือเก่าคร่ำนำทางกลางเกรียวคลื่น แผ่นดินอื่นจุดหมายได้เสาะหา ท้องทะเลอ้อนวอนย้อนถามมา จากไปหาความจริงกับสิ่งใด ธารน้ำตาหลั่งรินไม่สิ้นสาย หากไม่ตายจักทิ้งแผ่นดินใหญ่ จะเกี่ยวเก็บวิชาการนานเพียงใด มากำนัลหัวใจในรุ่งวัน จากแผ่นดินแผ่นน้ำข้ามพิภพ พบจุดจบยากยิ่งในสิ่งฝัน สำเร็จแล้ววิทยาท้าตามทัน กลับเงียบงันเดียวดายตายทั้งเป็น ฯ ~?:*:?:*:?:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛คนในนิยาย๛ll *:?:*:?:*:?~
27 กรกฎาคม 2547 04:36 น. - comment id 302404
อยากจะถามหาคนดีที่บอกกล่าว ที่ไหนเล่าเสาะหาพบหน้าเห็น การพนันทำได้ถูกฏเกณฑ์ ศีลห้าเว้นแค่ข้อห้าไม่นำพา
27 กรกฎาคม 2547 06:05 น. - comment id 302417
@...ฤกษ์... ค่านิยม....ปมใหญ่ไม้บรรทัด คอยชี้วัดวันนี้ใครมีค่า ไม้บรรทัดเปลี่ยนไปทุกเวลา ไร้มาตราเที่ยงตรงคงหลักเกณฑ์ หากคนสร้างไม้บรรทัดไร้สัตย์ศีล รอยจักปีนจากความจริงเป็นของเล่น ผิดเป็นถูกปลูกค่าใหม่ให้เอียงเอน โจรถูกเบนเป็นคนกล้าน่าชื่นชม แต่งตัวดีฐานะดีพูดจาดี ค่านิยมตอนนี้คือเหมาะสม เคารพกันที่เปลือกนอกปลอกอาจม ค่านิยมไร้ยางอายในบาปบุญ วันนี้มาแบบดุเดือดกันนะคะ สวัสดีค่ะฤกษ์..งดทะเล้นหนึ่งวัน
27 กรกฎาคม 2547 06:11 น. - comment id 302418
@...อาภาภัส... บนเส้นทาง..หลุมพราง..มีพร่างพราย ก้าวขวาซ้ายอาจพลั้งรั้งบ่วงแห หากใจไม่มั่นคงคอยปรวนแปร ตกหลุมพรางแน่แท้เพราะท้อใจ บนเส้นทาง...เขาวาง...เหยื่อไว้ล่อ หากทดท้อก็แพ้เห็นแก่ได้ หลงในสุขสรรเสริญเพลินพิไล วางศักดิ์ศรีไว้ในทรัพย์ศฤงคาร ลืมคำว่าต่อสู้รู้อดทน ลืมท่องมนต์บทเก่าที่ห้าวหาญ ลืมพืชพันธุ์แห่งบุญคุ้นบทมาร ลืมตำนานทำดีจักได้ดี ก้าวไปเถิดแม้ท้อต่อการก้าว ไม่สาวเท้าก็ต้องยืนอยู่ตรงนี้ กลายเป็นเช่นพวกเขาไม่เข้าที รู้จักพอแล้วจะดีต่อเส้นทาง
27 กรกฎาคม 2547 06:16 น. - comment id 302419
@...อาภาภัส... บนเส้นทาง..หลุมพราง..มีพร่างพราย ก้าวขวาซ้ายอาจพลั้งรั้งบ่วงแห หากใจไม่มั่นคงคอยปรวนแปร ตกหลุมพรางแน่แท้เพราะท้อใจ บนเส้นทาง...เขาวาง...เหยื่อไว้ล่อ หากทดท้อก็แพ้เห็นแก่ได้ หลงในสุขสรรเสริญเพลินพิไล วางศักดิ์ศรีไว้ในทรัพย์ศฤงคาร ลืมคำว่าต่อสู้รู้อดทน ลืมท่องมนต์บทเก่าที่ห้าวหาญ ลืมพืชพันธุ์แห่งบุญคุ้นบทมาร ลืมตำนานทำดีจักได้ดี ก้าวไปเถิดแม้ท้อต่อการก้าว ไม่สาวเท้าก็ต้องยืนอยู่ตรงนี้ กลายเป็นเช่นพวกเขาไม่เข้าที รู้จักพอแล้วจะดีต่อเส้นทาง
27 กรกฎาคม 2547 06:16 น. - comment id 302420
@...อาภาภัส... บนเส้นทาง..หลุมพราง..มีพร่างพราย ก้าวขวาซ้ายอาจพลั้งรั้งบ่วงแห หากใจไม่มั่นคงคอยปรวนแปร ตกหลุมพรางแน่แท้เพราะท้อใจ บนเส้นทาง...เขาวาง...เหยื่อไว้ล่อ หากทดท้อก็แพ้เห็นแก่ได้ หลงในสุขสรรเสริญเพลินพิไล วางศักดิ์ศรีไว้ในทรัพย์ศฤงคาร ลืมคำว่าต่อสู้รู้อดทน ลืมท่องมนต์บทเก่าที่ห้าวหาญ ลืมพืชพันธุ์แห่งบุญคุ้นบทมาร ลืมตำนานทำดีจักได้ดี ก้าวไปเถิดแม้ท้อต่อการก้าว ไม่สาวเท้าก็ต้องยืนอยู่ตรงนี้ กลายเป็นเช่นพวกเขาไม่เข้าที รู้จักพอแล้วจะดีต่อเส้นทาง
27 กรกฎาคม 2547 06:16 น. - comment id 302421
@...อาภาภัส... บนเส้นทาง..หลุมพราง..มีพร่างพราย ก้าวขวาซ้ายอาจพลั้งรั้งบ่วงแห หากใจไม่มั่นคงคอยปรวนแปร ตกหลุมพรางแน่แท้เพราะท้อใจ บนเส้นทาง...เขาวาง...เหยื่อไว้ล่อ หากทดท้อก็แพ้เห็นแก่ได้ หลงในสุขสรรเสริญเพลินพิไล วางศักดิ์ศรีไว้ในทรัพย์ศฤงคาร ลืมคำว่าต่อสู้รู้อดทน ลืมท่องมนต์บทเก่าที่ห้าวหาญ ลืมพืชพันธุ์แห่งบุญคุ้นบทมาร ลืมตำนานทำดีจักได้ดี ก้าวไปเถิดแม้ท้อต่อการก้าว ไม่สาวเท้าก็ต้องยืนอยู่ตรงนี้ กลายเป็นเช่นพวกเขาไม่เข้าที รู้จักพอแล้วจะดีต่อเส้นทาง
27 กรกฎาคม 2547 12:21 น. - comment id 302447
@...คุณทิกิ... สวัสดีค่ะ ต้องอมยิ้มเล็กๆ กับความใจในที่บอกมา กลอนบทนี้มีไว้ตอนรับฤดูกาลเลือกตั้ง และถามใจคนไทยค่ะ
27 กรกฎาคม 2547 12:25 น. - comment id 302448
@...เมกกะ... เรือลำเก่าแล่นไปไม่รอดแล้ว ความชราไล่แจวมาขัดขวาง ท้องเรือแตกแยกรอยเห็นลางลาง อาจอัปปางในไม่ช้าจงลาไกล เรือลำเล็กเด็กน้อยลอยละล่อง ต่างมุ่งมองรอบตนค้นทิศใหม่ ทะนงกับเรี่ยวแรงแห่งช่วงวัย ลิงโลดไปกับความคิดจิตของตน แล้วดัดแปลงแต่งตำรามาประยุกต์ ใช้ปลอบปลุกผู้ไม่รู้ร่วมฝ่าหน เปลี่ยนทิศใหม่เปลี่ยนกลไกให้พิกล จึงเวียนวนวงชลาพาซัดเซ สวัสดีค่ะน้องเมกผู้น่ารัก ขอบคุณจริงๆค่ะกับคำว่า ...ถ้ารักใครชอบใครแล้ว เมกไม่เคยลืม... พี่ดอกแก้วขออวยพรให้น้องเมกมีความสุขมากๆนะคะ
27 กรกฎาคม 2547 12:28 น. - comment id 302449
@...ชัยชนะ... ป่าวประกาศหาคนดีมีคุณค่า มิอาจใช้สื่อมายามาหาได้ ต้องเสาะค้นด้นหากันด้วยใจ เพราะคนดีไม่ยิ่งใหญ่ในมวลชน ต้องค้นหาด้วยตนเองค่ะ หากผ่านสื่อก็อาจมีการสร้างภาพลวงตาได้..อิอิ
30 กรกฎาคม 2547 23:42 น. - comment id 303154
หากคนดีถึงพร้อมด้วยความดี ไม่ได้มีราดีสิ่งโชดชั่ว มาตัดสินตันตสให้หมองมัว แล้วคนชั่วจะกลัวซึ่งคนดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
