URLhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=173 (เหมือนคนละฟากฟ้า) *********** นั่งนิ่งนิ่งทิ้งตาเศร้าเฝ้ามองฝน เหงาเสียจนใจดวงฝันสั่นพร่าไหว คนดีเอ๋ยไยจำพรากจากกันไกล เหมือนร้างไกลคนละฟากฟ้าหลงท่ารอ.. เสียงกระซิบอ้อนริมหูฟังซึ้งซึ้ง คืนหวานตรึงคืนหวานฉ่ำพร่ำเพ้อพ้อ อยากโอบกอดยอดดวงใจใจเฝ้ารอ ทำไมหนอไกลเกินฝันสวรรค์วาย.. เอื้อมมือไปใกล้จนใจยินเสียงเต้น แล้วไยเร้นลาพรากฝากรอยหมาย หอมละมุนกรุ่นท้ายทอยตราบวันตาย กายชิดกายใจถึงใจไยหันลา... เพียงแค่เอี้อมเอื้อมไปก็แค่นั้น ฝันเพียงฝันวันอ้างว้างร้างแรมหา เพิ่มรอยเจ็บเหน็บหนาวร้าวอุรา ยอมหันลาหอมเพียงกายมิหมายเชย... เป็นความเศร้าเป็นความจริงนิ่งหลงฝัน เป็นงามวันเป็นงามไหวใจเราเอ๋ย เป็นดายเดียวเดียวดายลมรำเพย ยากจะเอ่ยอยากจะเค้นเน้นรอยจำ... ตราบชีพวายอย่าหมายเลยได้เชยชิด ขอลิขิตใจเราเหงาเจ็บช้ำ ฟากฟ้าเดียวหากไกลห่างรับรอยกรรม เหมือนไกลกันคนละฟากฟ้า..ชะตาพรหม๚ะ๛ ******** เหมือนคนและฟากฟ้า มีประโยชน์อื่นอันใด ที่หัวใจเรารักกันปานจะกลืน แต่กายต้องห่างดั่งอาทิตย์ไกลกลางคืน มืดมนทนฝืนฝืนโชคชะตา ได้แต่หลอกปลอบใจกัน ว่าสักวันความรักสมจินตนา จนสิ้นใจจาก ได้ครองรักเพียงอุรา เกินเอื้อมมือคว้าวิวาห์ดูหมดทาง ต่างกันทุกฐานันดร ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง ถึงเราสัญญารักกันว่ามั่นจีรัง แต่ดูเหมือนดังอยู่คนละฟากฟ้า คิดสลัดตัดใจไกล สุดฝืนใจด้วยรักแรกตรึงอุรา จำฝืนใจข่มอยู่กับรักอย่างทรมาน รอวาสนาชี้ชะตาจนกว่าจะตาย ต่างกันทุกฐานันดร ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง ถึงเราสัญญารักกันว่ามั่นจีรัง แต่ดูเหมือนดังอยู่คนละฟากฟ้า คิดสลัดตัดใจไกล สุดฝืนใจด้วยรักแรกตรึงอุรา จำฝืนใจข่มอยู่กับรักอย่างทรมาน รอวาสนาชี้ชะตาจนกว่าจะตาย... ********* http://www.thaipoem.com/web/poemedit.php?id=41557 ถอดใจ..พุดพัดชา เธอรู้บ้างไหม... ในวันนี้ ที่ฉัน อยากถอดหัวใจ วางไว้...ในกลุ่มเมฆ ให้ปุยเมฆ แสนนุ่ม ฟ้างาม และดวงดาวจรัสแสง ในยามค่ำช่วยกันเห่กล่อม...ปลอบประโลม.......... ฉันอยากมี..แค่ร่างนี้ ที่ไร้หัวใจ.. ไม่ต้องเหงาเศร้า และ เจ็บปวด ฉันอยากอยู่..ในร่างนี้ ที่อยู่ไปวันวัน.. กิน นอน ทำงาน เพื่อให้ผ่านๆไป ไม่ต้องมีหัวใจไว้โหยหา และคิดถึงใคร.... เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ เหลือเพียงร่างกาย ที่ยังรอเธออยู่ได้ โดยไม่ช้ำชอก เธอรู้บ้างไหม...ฉันอยากถอดใจ เอาไว้จนกว่าฉันนี้จะเลิกพบกับคำว่าพลัดพรากจากกันไกลอีกครั้ง เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ จนกว่าจะถึงอรุณรุ่ง ที่ตื่นขึ้นมาแล้วมีเธอนั้นในอ้อมกอด... เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ เลิกฟังเพลง ที่เธอฝากไว้ให้ และมันครวญคร่ำกระหน่ำซ้ำซัด จนใจฉันพังยับเยิน เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ ให้ลืมความเสียใจ ความรู้สึกที่รักเธอมากมาย... จนอายฟ้าดิน เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ จนกว่า เธอนั้นจะให้คำตอบว่า..รักฉันนิรันดร..... เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ เพราะวันนี้ ฉันอยู่กับร่างนี้ ที่ดูเหมือนจะมีใจ แต่มันไม่มี เพราะมันโบยบิน ข้ามขอบฟ้ามาซุกอยู่กับอกเธอ.. ที่รัก..อย่าใจร้ายนัก.. ช่วยเก็บดวงใจรักของฉันไว้ด้วย..อย่าโยนทิ้งให้แหลกสลายเลย..!
พุด 18 ก.ค. 2547 22:09 น. - ID 57553 
1621
12
0
18 กรกฎาคม 2547 22:25 น. - comment id 300668
คุณพุดฯนี่เป็นคนชอบเพลงเก่าๆมากคนหนึ่งเหมือนผมเลยครับ ผมร้องได้ทั้งที่เคยส่งมาให้เป็นจินตนาการที่งดงาม สร้างอารมณ์ได้ดีมักจะร้องอยู่คนเดียวเสมอๆเลย สงสัยเราคอเดียวกันเสียแล้วนา แก้วประเสริฐ. จาก : แก้วประเสริฐ รหัส 6104 รหัส - วัน เวลา : 305835 - 18 ก.ค. 47 - 22:09
18 กรกฎาคม 2547 22:54 น. - comment id 300683
พุด..ขอบคุณนะคะคุณแก้ว จริงๆพุดชอบฟังเพลง ได้ทั้งหมดค่ะ ไม่ว่าสากล..หรือไทย.. และลุกทุ่ง..ยิ่งรักยิ่งชอบ..ค่ะค่าที่ดิบเดิม สะท้อนทุ่งสะท้านสะเทือนใจดีค่ะ เพียงว่าบางทีคลิ๊กเห็นบางบทเพลง ในหน้าไทยซองที่นี่ ความหมายดีดีก็เลยชอบฟังและอ่านเอละไมภาษานะคะ และหวังฝากงามให้คนดีทุกดวงใจ รักและรักษา ภาษาที่งามละมุน ราวกรุ่นด้วย กลิ่นดอกไม้ไทยไทย โบราณๆหวานๆหอมๆไว้ ดอมดมอย่างภิรมย์ร่ำ นานนาน..แบบหวานหวาน ล้ำลึกถึงจิตเบิ้องลึกดำดิ่งเลยละค่ะ หวังจะเป็นเช่นนั้นนะคะ และ จริงๆนาทีนี้ฟังเพลงบรรเลงแบบเย็นฉ่ำ นำทางใจไปในทางสงบงามแบบวิถีเซนค่ะ ที่ที่รักมาก
18 กรกฎาคม 2547 22:58 น. - comment id 300684
ขอลาสักพักไปอาบน้ำอุ่นก่อนนะคะ และจะไปดื่มน้ำส้มสักแก้วโต แล้วจะมาร่ายรักทายทักทุกดวงใจใสงาม ที่แม้นร่างจะห่างกันไกล แต่หัวใจเรา ราวกำลังเคล้าคลอเคลียไคล้กันและกันค่ะ ด้วยรักซะ.. ไม่มีเลยละค่ะนะคะ
18 กรกฎาคม 2547 23:08 น. - comment id 300694
เรียนคุณพุด ขอ ลองหัดเขียนเพลงนะคะ ดังดวงใจดังดวงจิตที่ฝากฝัน ส่งใจมั่นวสันต์พรมลมตามหา ยอดชีวันยอดขวัญ แม้เจ้าอยู่ห่างไกลตา รู้เถิดว่าหนึ่งดวงใจให้เธอผู้เดียว หยาดฝนหล่นอย่าหม่นใจอย่าได้โศก รวมเอาโลกรวมรักอย่างแน่นเหนียว รักหนอรัก ฝากใจภักดิ์ รักเธอแน่ใจเทียว เฝ้าแลเหลียวเหนี่ยวใจใกล้ใจเธอ จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส
19 กรกฎาคม 2547 05:20 น. - comment id 300758
ร้อยเรียงตัวอักษรได้งดงามไพเราะ ลำนำเพลงที่ คุ้นหูมาูเพื่อโน้มน้าวอารมย์ผู้อ่านให้หลงเข้าไปสู่ ภวังค์เคลิ้ม แล้วบรรจงฆ่าด้วยความเศร้าโหยหา ของกลอน นี่คือสไตล์ที่แสนถนัดของพุดพัดชา ๚ะ๛ size>
19 กรกฎาคม 2547 06:22 น. - comment id 300785
อยู่ใต้หล้า ฟ้าเดียวกัน ปิดกั้นไว้ ไยดวงใจ ไม่มอง ส่องมาหา ปล่อยอ้างว้าง เป็นอาจิน กินน้ำตา โปรดกลับมา หาฉัน นั้นเฝ้ารอ
19 กรกฎาคม 2547 09:20 น. - comment id 300802
เศร้า ใจหาย ครับพี่.. คนอ่านสับสนในอารมณ์ยามซึมเศร้าอย่างนี้เลย... เหมือนทำใจไม่ได้ แล้วทำใจได้ แต่ก็มาตัดใจไม่ได้ นี้แหละความรัก
19 กรกฎาคม 2547 11:07 น. - comment id 300868
แวะมาให้กำลังใจครับ..
19 กรกฎาคม 2547 12:07 น. - comment id 300907
ต่างกันทุกฐานันดร ดั่งมีสิงขรปิดประตูกั้นขวาง เพลงนี้ถูกใจจังเลยตรงกับชีวิตปัจจุบันเราเลย อิอิ อยากขอเนื้อเพลงฟ้าต่ำแผ่นดินสูงหน่อยมีรึเปล่าครับ(ครับอีกแระ)
19 กรกฎาคม 2547 13:10 น. - comment id 300972
แต่งเพราะดีครับ pyw,jmbh]kpot vbvb
19 กรกฎาคม 2547 13:10 น. - comment id 300973
แต่งเพราะดีครับ pyw,jmbh]kpot vbvb
19 กรกฎาคม 2547 16:00 น. - comment id 301114
เป็นความเศร้าและความจริงยิ่งกว่าฝัน ที่ตัวฉันประสบพบหนักหนา กับความรักเหงาเศร้าเคล้าน้ำตา ในทุกวันทุกเวลาในหัวใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
