URL http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=65 ดาราฝันส่องสว่างพร่างแสงใส นำทางใจนำทางฝันสวรรค์หวาน คืนเดือนดับนับครบเดือนพรากผันผ่าน คืนรักหวานบานกลางใจใครเฝ้ารอ... รักแท้.รักใด.รักไหนใจเทียมเทียบ มิรู้เปรียบมิรู้แปรแพ้เพ้อพ้อ คืนและวันวันและคืนมิเคยท้อ สวดมนต์รอหวังมิเก้อเธอเข้าใจ หากรักจริงทิ้งทอดใจกันไยเล่า ให้หลงเฝ้าวาดหวังหวั่นหวามไหว ให้ทางฝันฉันเธอทอดยาวไกล ได้เอนไหล่แอบอิงทำสิ่งดี.. เป็นนิยามรักนิยามใจใครเล่ารู้ ไม่ต้องคู่มิหวังเคียงเพียงรักนี้ ให้ความหวังให้พลังใจให้ปรารถนาดี ให้ชีวีที่เธอรู้ค่าคู่ควร เสมอจิตเสมอใจเสมอฝัน สนองวันสนองโลกโศกสิ้นหวน สนองรักสนองใจไม่เรรวน เป็นรักล้วนรักแท้แพ้งามใจ โปรยดอกไม้สายใยรักถักทอทอด หวังให้ยอดรักแท้ก้าวคว้าไขว่ ได้ดาวเดือนในอุ้งมือสมดั่งใจ โปรยทานไปในผองชนคนยากรอ เด็ดดอกฝันมั่นใจไม่ไหวหวั่น ตราบมีขวัญตราบมีหวังอย่าได้ท้อ โลกเรานี้มีดอกไม้หวานตระการรอ ขอเพียงขอให้เธอนั้นฝ่าฟันไป และวันหนึ่งเมื่อถึงคราพสุธาทับ ร่างแตกดับจิตมิแยกแตกไปไหน สองวิญญาณผ่านภาคภูมิพร้อมพลีใจ หวังชาติใหม่เป็น*คู่ธรรม*รับกรรมดี!รับฝันดี! ********** http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_32082.php เดิมพัน..ด้วยใจ..นะคนไกล..คนดี..พุดพัดชา เคยบ้างไหม.. ที่คุณเปิดใจ..ให้ใครบางคน..ก้าวเข้ามา.. ในโลกของชีวิตอันแสนเงียบเหงาของคุณ.. เข้ามาสัมผัส..รับรู้..เข้าใจ ถึง..ความรัก ความหลัง ความหวัง พลังใจ เท่าที่คุณมี..คุณเป็น..คุณอยู่ คุณค่อยๆปล่อยให้เขาเดินก้าวล้ำเข้ามา ในใจดวงน้อย..ทีละนิด..ทีละนิด..โดยที่คุณไม่ทันรู้ตัว ที่สุดเขาก็กลายเป็น..ส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ....... เหมือนโลกที่ต้องมีพระอาทิตย์. ในตอนกลางวัน ....และมีพระจันทร์ในยามค่ำคืน........ วันใดที่เขาหายไป...... โลกที่เคยอบอุ่น.... ที่ดูราวมีใครสักคนที่พร้อมจะเคียงข้าง...รับรู้และรับฟัง..... พลันเดียวดาย.....ไร้หวัง ราวท้องฟ้าไร้จันทร์ในคืนแรม..... ไม่ยากเลย...ลองดู.... ถ้าคุณอยากให้ใครสักคนรักคุณ...และขาดคุณไม่ได้...... ให้เขาเห็นความสำคัญ.....และคุณค่าในตัวคุณ............ เพียงอย่าท้อแท้......สิ้นหวัง... คิดเสียใหม่......ยิ่งให้คุณจะยิ่งได้............ ในทุกทุกเกมของชีวิต..กับ..ทุกทุกคน..... และโดยเฉพาะกับคนที่คุณรักเขายิ่งชีวิต........... ไม่มีอะไรที่คุณจะเสีย... มีแต่ศรัทธาเปี่ยมด้วยรัก..จริงใจ ..มั่นคง..หนักแน่น..... เป็นเดิมพันใจ..เพื่อ..ใจ...เท่านั้น..... และคุณจะพบว่าคุณคือผู้ได้มา...มิใช่เสียไป....... เกมของรัก...เกมของใจ ..... เกมของความหวัง.....และเกมของความฝัน........ เพียงใช้ใจดวงงามที่ใสซื่อ....อดทน...รอคอย.....เพียงนั้น .. โลกทั้งโลกก็จะอยู่ในมือคุณ................... เส้นทางใจ...เส้นทางชีวิต ที่จะมีใครสักคนคู่เคียง... ไม่ว่า..ในยามทุกข์..หรือสุข.ตราบนิรันดร์.. มาตรแม้นบางครั้งเส้นทางนี้.. มิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ..มิได้หวานหอม..ตั้งแต่บทเริ่มต้น.......... ขอเพียงคุณ......ไม่ยอมแพ้พ่าย..... เอาใจดวงที่เปี่ยมรักบริสุทธิ์ล้ำ.....หนักแน่นยิ่งกว่า..... ขุนเขาและแผ่นผา.........แผ้วถาง ฟันฝ่า........ ปลายทาง.....มีสวรรค์บนดิน ที่พระเบื้องบนจะประทานให้..... มีความรัก..ความอบอุ่น..... มีน้ำใจจากหญิงงาม มากค่า ที่บริสุทธิ์ใสประโลมใจคุณทุกโมงยาม......... เปรียบประดุจสายธารา..แห่งชีวิต.. ที่คุณจะได้ดื่มกิน..แหวกว่าย..เย็นฉ่ำทั้งใจกาย....... ตราบจนถึงวันสุดท้าย.. นาทีสุดท้าย..แห่งลมหายใจของชีวิตนี้ที่แสนงาม........ ************ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=65 ความรักไม่รู้จบ จิตราวดี จิตตเกษม : : Key Ab ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้น ใจฉันยังคงที่ ความรัก ความภักดี ไม่มีสิ้นสลาย ถึงโลกแตกแหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่ ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย เคียงคู่เธอมิคลาย ฝากวิญญาณ ไว้เตือน ด้วย ความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบ ยากเพราะความรักเลือน จะเนิ่นนาน กี่วันกี่ปี กี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อน ใจมิเลือน รักเธอ ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด...
16 กรกฎาคม 2547 11:54 น. - comment id 299372
ร้อยเรียงภาษารักได้จับใจตามสไตล์ของพุดพัดชา ผู้มากไมตรีของไทยโพเอ็ม ที่มีคนคิดเลียนแบบ แต่ก็ไม่สามารถเทียบเคียงได้แม้หนึ่งในร้อย ไพเราะมากครับสำหรับกลอนบทนี้๚ะ๛ size>
16 กรกฎาคม 2547 12:58 น. - comment id 299409
แต่งได้งดงามมากนะครับ จะคอยแวะเวียนมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
16 กรกฎาคม 2547 13:06 น. - comment id 299420
พี่พุดคะ... แอ็ปเปิ้ลอ่านแล้ว..ชอบมากเลย(ดังนั้นจึงขออนุญาตเก็บ) เป็นดั่งถ้อยคำชโลมหัวใจ สัมผัสความรู้สึกดีดี แห่งการรับและให้ คงไม่บ่อยหนัก..ที่จะมีใครสักคนเดินทางเข้ามาในชีวิต และรับรู้ว่า...หัวใจนั้นคลิ๊กกันได้ลงตัว เหมือนพื้นที่ที่ขาดหายไป รอการต่อจิ๊กซอร์ของหัวใจที่แท้จริง หากแม้ที่ผ่านมา...จิ๊กซอร์นั้นไม่อาจคลิ๊กกันได้ลงตัว แต่ก็นับเป็นมิตรภาพ ที่เก็บไว้ในความทรงจำไม่ลืมเลือน โลกยังคงหมุนไป พระอาทิตย์ ระอุไอทอแสงอร่ามฟ้า กลิ่นไอรักยังอบอวลทุกช่วงเวลา ดั่งดอกไม้ผลิบานในหัวใน หอมกลิ่นไอรักคะ...ด้วยรักและชื่นชมคะพี่พุด..^__^
16 กรกฎาคม 2547 13:15 น. - comment id 299429
แก้คำผิดคะ..พี่พุด (บรรทัดสุดท้าย) กลิ่นไอรักยังอบอวลทุกช่วงเวลา ดั่งดอกไม้ผลิบานในหัวใจ คะ... แวะมาแก้ไขอีกรอบพร้อมบทเพลงเพราะมาฝากคะ ถึง จะแสน ไกล ไกล ถึงใต้หล้า สุด ขอบฟ้า แสน ไกล ไกล เพียงดวง ดาว ฉัน หรืออา-ทร แม้ จะร้อน ดังตะวัน กำ ลัง ใจ ฉัน ยังคงมั่น ใจฉันไม่เคยหวั่น ต่อ ขวากหนาม ขอ ให้เธอรักฉัน เต็ม ดวงใจ ถึงจะทุกข์ เท่าไหร่ จะสู้ ทน ดุจ ดังขุน เขา หรือ จะไป สน ต่อลมฝน ฟ้า ดิน ถึง จะแสน นาน นาน นับแรมปี แต่ ฉันนี้ เฝ้า คอย คอยวันคืนมา มา เป็นคู่ใจ เก็บ รักไว้ คงมั่น กาล เว-ลา หรือ จะมาเกี่ยว ใจฉันยังเด็ดเดี่ยว อยู่เสมอ ฉัน ยังซึ้งถึงวัน ที่เธอกับฉัน พร่ำ รัก รำพันเพียงเราสอง รัก ที่แสน หวาน รัก ที่แสน หวาน รักฉันนั้น เพื่อ เธอ ถึง จะแสน นาน นาน นับแรมปี แต่ ฉันนี้ เฝ้า คอย คอยวันคืนมา มา เป็นคู่ใจ เก็บ รักไว้ คงมั่น กาล เว-ลา หรือ จะมาเกี่ยว ใจฉันยังเด็ดเดี่ยว อยู่เสมอ ฉัน ยังซึ้งถึงวัน ที่เธอกับฉัน พร่ำ รัก รำพันเพียงเราสอง รัก ที่แสน หวาน รัก ที่แสน หวาน รักฉันนั้น เพื่อ เธอ...
16 กรกฎาคม 2547 14:14 น. - comment id 299478
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=701 ฝากใจไว้พัทลุง พี่ใจร้าว หลงมา พัทลุง ผู้หญิงเมืองกรุง หัก ทรวง พี่ มา มาเจอะภูเขา อก ทะลุ ปรุเลยหนา ยิ่งเหมือนอุรา พี่ พรุน ไป ทั่ว ได้เจอน้อง เนื้อทองสอง ตาคม บาดใจระบม ข่ม ความ น่า กลัว กลัวอย่างภูเขา กะบานแยก แตกที่หัว พี่ไม่เคยชั่ว อย่าง เขา หัว แตก มอง ทะเลสาปลำปำ หัวใจยิ่งช้ำ ถลำ รักซ้ำรักแซก น้ำ ทะเลจืดๆไป พี่ไม่แปลก เท่าพี่นี้มาเป็นแขก เยี่ยมถึงใจแล้วใยจืดจาง อย่าใจร้าย ขอตายพัทลุง ไม่ขอคืนกรุง พึ่งปอง แก้ว ตา ถึงตัวจะตาย ฝากใจไว้ อยู่คู่ฟ้า อยู่คู่กานดา ที่ พัทลุง มอง ทะเลสาปลำปำ หัวใจยิ่งช้ำ ถลำ รักซ้ำรักแซก น้ำ ทะเลจืดๆไป พี่ไม่แปลก เท่าพี่นี้มาเป็นแขก เยี่ยมถึงใจแล้วใยจืดจาง อย่าใจร้าย ขอตายพัทลุง ไม่ขอคืนกรุง พึ่งปอง แก้ว ตา ถึงตัวจะตาย ฝากใจไว้ อยู่คู่ฟ้า อยู่คู่กานดา ที่ พัทลุง อยู่คู่กานดา ที่ พัทลุง...
16 กรกฎาคม 2547 14:15 น. - comment id 299479
มาอ่านงานงดงามด้วยความคิดถึงและขอบคุณมากค่ะน้องพุด
16 กรกฎาคม 2547 15:08 น. - comment id 299512
ขวัญนั้นเล่าอยู่ไหนใครรู้บ้าง สุดอ้างว้างกลางทะเลก็มีขวัญ สำนวนถ้อยร้อยรสบทจำนรรจ์ สุดเสกสรรฝันสร้างสว่างอารมณ์ ลมเอ๋ยลมลมรักใครจักแจ้ง ช่างแสนแฝงแรงรสไม่เหมาะสม อารมณ์รักยังยากหากไม่ชม เพราะขื่นขมลมพัดสู่ขวัญทะเล แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2547 15:57 น. - comment id 299543
กลอนซึ้งตราตรึงใจมากเลยค่ะ
16 กรกฎาคม 2547 16:20 น. - comment id 299563
....ชื่นชมด้วยอีกคน นะ
16 กรกฎาคม 2547 16:38 น. - comment id 299569
เขาว่ากันว่า .. บางสิ่งบางอย่างอาจมาเยือนจนเราตั้งตัวไม่ทัน .. อัลมิตราคิดว่า .. เมื่อสิ่งที่มาเยือนเป็นปรารถนาที่ ควรถนอมไว้.. คุณพุดพัดชาล่ะคะ .. คิดเช่นไร ?
16 กรกฎาคม 2547 17:19 น. - comment id 299578
เขียนกลอนได้ดีเสมอเลยนะพี่ทะเลฝัน น้องเอ๋จะเป็นกำลังใจให้พี่ตลอดไปนะ
16 กรกฎาคม 2547 20:50 น. - comment id 299619
~*~ส่งหัวใจข้ามขอบฟ้า คิดถึงเธอยิ่งกว่าใครรู้ไหม ส่งความรักฝากลมไป ส่งความห่วงใยผ่านฟ้าไกลให้เธอ ~*~อยากให้เธอรับรู้ความรู้สึก ว่ามีใครนึกถึงเสมอๆ อยากให้เข้าใจว่ามีใครฝันละเมอ และยังเฝ้ารอรักเธออยู่เสมอไม่เปลี่ยนแปลง ~*~คิดถึงคนอีกโค้งฟ้า ไม่รู้ว่าเธอจะคิดถึงไหม คิดถึงพี่ชายคนดีที่อยู่ไกล อยากให้เธอห่วงใยคิดถึงเรา ~*~และยังอยากให้เธอมองมา ด้วยความนัยว่ารักคิดถึงฉัน อยากให้ความห่างไกลเป็นความผูกพัน และส่งความคิดถึงกันเช่นนั้นตลอดไป ฯ เมกแวะมาน่างมองน่างจ้องแลตะลึง ฮิๆๆๆๆ และให้กำลังใจพี่พุดในการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นต่อ ๆ ไปนะครับ...^___^ ให้เมกทำอย่างพี่พุด เมกคงทำไม่ได้อ่ะครับพี่เหนื่อยมากกกกกกกกกก ยอมรับว่าเหนื่อย เมกเห็นพี่พุดเม้นท์แต่ละที่ เมกอ่ะซึ้งเลยอ่ะครับสุดยอดจริง ๆ ครับพี่ เมกขอเป็นแค่กระบี่มือรองก็พอนะครับ ขอบคุณครับพี่ที่ให้เกียรติ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
16 กรกฎาคม 2547 23:03 น. - comment id 299646
มีผ่านมา และผ่านไป ในชีวิต ยากยึดติด กับตนเรา ที่เฝ้าหวัง เมื่อเก่าไป ใหม่มา ไม่จีรัง อย่าอินัง จนเกินไป พ่ายอาจพัง
17 กรกฎาคม 2547 02:24 น. - comment id 299657
ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร เบื่อที่จะคิด เบื่อที่จะเขียน ขอเป็นแค่เพียงคนอ่าน และชื่นชม ผลงานอย่างเดียวครับผม
17 กรกฎาคม 2547 08:35 น. - comment id 299726
อ่านแล้วนึกถึงหนังจีน เคยดูเมื่อยังเด็ก จำชื่อนางเอกได้คนเดียว จูอิงไต ดูๆร้องไห้ตามผู้ใหญ่เขาด้วย ความรักนิรันดรจริง ๆ ตายไปวิญญาณเป็นผีเสื้อตัวน้อยบินคู่กันไปสู่สรวงสวรรค์ อิอิ
17 กรกฎาคม 2547 14:39 น. - comment id 299846
แวะมาทักทายจ๊ะ... บทสื่อถึงความจริงใจมากนะคะ แล้วจะแวะมาทักทายกันอีกค่ะ ................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .