เขียนวงกลมหัวข.ไข่ข้องใจว่า ถ้อยวาจาชื่นชมสมจริงไหม? ลวงให้เหลิงหรือก่อกำลังใจ ในคำหวานฝากไว้ท้ายบทกลอน บางชิ้นงานนั้นด้อยน้อยทักษะ กลับชื่นชมเปะปะกันสลอน มอบยาพิษเคลือบน้ำตาลให้ราญรอน หมดโอกาสเขียนกลอนให้งดงาม น้อยนักที่มีคำติริเพื่อสร้าง ส่วนใหญ่อ้างตำรามาเหยียดหยาม เพิ่มกระแสโทโสให้ลุกลาม และคุกคามปะทะคละคารม คำว่า จินตนาการ ถูกขานไว้ เป็นหัวใจบทกวีที่สวยสม ไม่จำเป็นต้องตามกรอบชอบนิยม คำพูดนี้ได้คำชมท่วมท้นจอ ในความข้องของใจได้ความคิด ต่างมีสิทธิ์ทำตามใจที่ร้องขอ เพียงอย่าหลงในคำที่ป้อยอ และอย่าท้อคำติริทบทวน คำชื่นชมแสนหวานปานน้ำผึ้ง มองให้ซึ้งถึงวจีที่ผันผวน บางครั้งเป็นเงื่อนร้อยดุจโซ่ตรวน มัดใจให้คร่ำครวญรอคำชม
ริ้วฟ้า 6 ก.ค. 2547 14:36 น. - ID 56601 
1474
9
0
6 กรกฎาคม 2547 15:25 น. - comment id 294043
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับน้องริ้วฟ้า
รู้มั้ยครับ พี่เมกน่างคอยอยู่ตั้งนาน เมื่อไหร่น๊า
กลอนบทแรกของน้องริ้วฟ้าจะมาซะที อิ_อิ ในที่สุดก็มาจนได้
คุ้มค่ากับเวลาที่รอคอยครับ พี่เมกรู้ครับว่าน้องริ้วฟ้าคงเขียนได้ดี
แน่ ๆ และก็เขียนได้ดีจริง ๆ อ่ะ น่ารักมากครับกลอนบทนี้
น้องริ้วฟ้าครับ กลอนแบบนี้ รู้มั้ยครับ พี่เมกเขียนไม่เป็นอ่ะ ฮิๆๆๆๆ
อายจังเลยอ่ะ พี่เมกเขียนเป็นแต่กลอนเปล่าครับ กลอนที่มีรูปแบบ
อย่างนี้ พี่เมกหมดปัญญาครับ ขอชื่นชมครับ เพราะมากเลย
ขอเป็นกำลังใจให้เสมอครับ จะมาทุกบทกลอนที่น้อง
ริ้วฟ้าเขียนครับ โชคดีและมีความสุขครับ
พี่เมกจะอยู่ตรงนี้เสมอเมื่อเธอเศร้าหมอง
พี่เมกจะมองทุกครา เมื่อยิ้มร่าสดใส
พี่เมกจะโอบกอดเธอทุกคราเมื่อเศร้าใจ
พี่เมกจะอยู่ใกล้ๆ คอยเข้าใจทุกๆ ครา ฯ
6 กรกฎาคม 2547 16:49 น. - comment id 294069
มิกล้า..จะชม
6 กรกฎาคม 2547 22:33 น. - comment id 294221
:) ... หลากความรู้สึกของหลายๆคน บางคนทนไม่ได้ที่จะมีใครแตะต้อง แม้ว่าการกระทำนั้นเป็นเจตนาที่ดีก็ตาม .. ทำให้พลาดโอกาสที่จะพัฒนาตนไปอย่างน่าเสียดาย .. ใช่ว่าขุนศึกไม่เคยลื่นล้ม นักปราชญ์ไม่เคยจนแต้ม ...
7 กรกฎาคม 2547 00:24 น. - comment id 294270
พอดีเนตเข้าได้ เวบนี้เวบเดียว ..แย่จัง. มาอ่านกลอนของคุณ..จึงอยากอธิบายว่า.. ที่บ้านกลอนนี้ อยู่แบบสังคมครอบครัว มองที่การคบหาเป็นเรื่องใหญ่ มากกว่าจะดูที่คุณภาพการเขียน..แค่เพียงสังคมในฝัน อ่านแล้วมีรอยยิ้มก็ถูกใจกันแล้ว..คบกันได้.. การชื่นชมเพื่อคบหากัน มันมีข้อดี และมีข้อเสียอย่างที่ว่า แต่ทั้งหมดอยู่ที่ความต้องการส่วนบุคคล...ซึ่งคุณเลือกได้... บางคนอาจจะเขียนเก่ง แต่ขาดความรู้สึกดีๆ ในการอยู่ร่วมกัน..บางทีเรื่องดีๆก็เปล่าประโยชน์..เขียนเองอ่านเอง.. ผมก็นานๆเข้ามาที จึงอยากจะบอกคุณว่า..หลิ่วตาหลบลม ซะบ้างก็ได้ ถ้าเป็นเรื่องที่มันเคยเป็นมา...สวัสดีครับ ขอให้มีความสุข..
7 กรกฎาคม 2547 12:36 น. - comment id 294408
อะไรมาจากใจปล่อยไปเถิด แล้วจะเกิดผลงาม......ตามวิถี เพราะหรือไม่ค่อยๆแก้ตามวิธี ต่อแต่นี้ เกิดกวี .ริ้วฟ้า เอย
7 กรกฎาคม 2547 16:12 น. - comment id 294518
บ้านกลอนไทยเป็นลักษณะอย่างที่คุณผู้เฒ่ากล่าวไว้จริง ๆ ค่ะ และผู้หญิงไร้เงาก็ยอมรับว่าตนเองเป็นหนึ่งในการเขียนกลอนชม ซึ่งถ้าถามว่าเพราะอะไร เนื่องจากน้อง ๆ บางคนยังไม่มีประสบการณ์ บางครั้งการติดตั้งแต่เริ่ม เขาจะไม่มีกำลังใจที่จะเขียนค่ะ ในความรู้สึกลึก ๆ เป็นเช่นนั้น กลอนคุณแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ชื่นชมในผลงานค่ะ
8 กรกฎาคม 2547 12:08 น. - comment id 294913
สืบเนื่องมาจากบทกลอน ส่งข่าวมาบ้าง..อย่าให้อ้างว้างเพียงลำพัง
ตอบ คุณริ้วฟ้า
สวัสดีครับคุณริ้วฟ้า กลอนน่ารักจริง น่ารักมากครับ
ไม่ได้มามือเปล่าแต่ยังเอากลอนมาฝากเมกอีกด้วย น่ารักจัง
ขอบคุณนะครับ
^*^รอรักเธอมานานแล้วนะ
เมื่อไหร่จะรับรักฉันหล่ะบอกได้ไหม
รอนานจนความรักมันล้นออกมาจากใจ
ช่วยมาแบ่งความรักไปใส่หัวใจเธอให้เต็ม ฯ
จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ
รหัส - วัน เวลา : 298138 - 05 ก.ค. 47 - 01:35
เมกแวะมาขอบคุณคุณริ้วฟ้ามาก ๆ เลยนะครับที่แวะ
ไปเยี่ยมชมเมก และเขียนกลอนหั้ยอีกต่างหาก
ขอบคุณมากครับ เมกหวังว่าในผลงานชิ้นต่อไปของเมก
เมกคงมีโอกาสได้ต้อนรับคุณริ้วฟ้านะครับ
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
เมก
ป.ล. เมกเห็นด้วยกับท่านผู้เฒ่าทุกประเด็น เพราะเมกก็เป็นเช่นนั้นครับ
นี้คือบ้านของคนที่ต้องการเพื่อน ไม่ใช่ที่แสวงหาเงินตราหรือชื่อเสียง
8 กรกฎาคม 2547 16:42 น. - comment id 295023
เขียนวงกลมหัวข.ไข่ใหม่อีกครั้ง ข้องใจยังคงอยู่มิรู้หาย สองสามปีที่อ่านงานมากมาย มิเคยกรายลงชื่อหรือเยี่ยมเยียน บ้านกลอนไทยใช่ว่าเพิ่งมาใหม่ มักมาอ่านความนัยที่ไขเขียน บางครั้งจำจดไว้เป็นบทเรียน แต่มิเคยคิดเขียนแสดงความ คราวครั้งนี้เขียนไว้กันใจลืม พลาดพลั้งปลื้มชื่นฉ่ำคำหวานหวาม และรอความคิดเห็นที่ติดตาม เพื่อพบความแตกต่างระหว่างใจ ขอบคุณทุกท่านที่กรุณามาอ่านกันนะคะ ความคิดเห็นของแต่ละท่านนั้นบอกถึงจุดยืนได้เป็นอย่างดี สองสามปีที่เข้ามาอ่านและก็อ่าน มีทั้งความประทับใจและไม่ประทับใจ ปีนี้เลยเปลี่ยนมาลองเป็นคนเขียนดูบ้าง คงจะได้อารมณ์ใหม่ๆ และประสบการณ์ใหม่ๆ ยินดีรับคำติชมจากทุกท่านด้วยความเต็มใจค่ะ
8 กรกฎาคม 2547 16:53 น. - comment id 295029
ขอบพระคุณน้ำใจที่แสนหวานจากท่านแรก ...คุณพี่เมกกะ......หากมีเวลาเมื่อใดจะเข้าไปเยี่ยมเยียนอีกค่ะ ไม่ชมก็ไม่เป็นไรค่ะคุณฤกษ์ และจะติก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน ประทับใจกับคำพูดของคุณอัลมิตรามากค่ะ ขอบคุณนะคะ พยายามทำความรู้จักกับคนในครอบครัวนี้อยู่ค่ะ ...ผู้เฒ่า โง่งม..... แม้จะรู้สึกคุ้นเคยมาแล้วหลายปี ขอบคุณในคำแนะนำนะคะ คุณโรเบิร์ต ทิงนองนอย ขอบพระคุณค่ะ จะนำวิธีการนั้นไปใช้นะคะ เข้าใจในความปรารถนาดีของคุณผู้หญิงไร้เงา ที่มีต่อนักเขียนหน้าใหม่ และเก่าเป็นอย่างมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาอ่านด้วยไมตรีจิต
18 กรกฎาคม 2547 13:23 น. - comment id 300411
เพิ่งมีโอกาสได้มาอ่านงานคุณ... คงมิต้องพูดถึงฝีไม้ลายมือในการขบเขียน เยี่ยมครับ.... แต่งานคุณฝากคำถามไว้ในใจผมมากมาย.. คงเป็นอย่างที่คุณว่าครับ สำหรับผม ใช้จินตนาเขียนงานซะมากมาย...งานเขียนทำให้ผ่อนทุกข์และอิ่มสุขครับ... บางครั้งรสนิยมในการใช้ชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันครับ... สำหรับผมแล้ว เชื่อว่าหลายท่านรู้ว่ารูปแบบแนวเดิมเป็นเช่นไร แล้วแต่ว่าจะจับจะเลือกขบเขียนแบบไหน...อิสระทางความคิดไม่น่ากลัวดอกครับ... คงเหมือนว่าใจเรารู้ว่าภาพวาดใดควรได้รางวัลยอดเยี่ยม แต่ใจเราอาจเลือกซื้ออีกภาพที่มิมีใครมองก็เป็นได้ครับคุณ.... ความเห็นคุณเป็นข้อข้องใจที่เป็นประโยชน์ครับ แต่โลกนี้จะมีใครได้ดั่งใจใครก็หาไม่...เพราะบางวันเรายังมิได้ดั่งใจเราเลย... ยืนยันจากใจครับว่าบ้านนี้เป็นครอบครัวที่อุ่นหัวใจ สำหรับผมจะรับฟังถ้อยคำคุณไว้ และตรองตริในงานเขียนมากยิ่งขึ้นครับ.... ขอบคุณหัวใจที่คาข้องใจให้ขบคิด มาเยือนจากใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
