สักวัน.... ฉันคงเจอ

วิมานริน

เมื่อยามที่ฝนตกพร่ำ เธออยู่ข้างนอกใต้กันสาด
ฉันอยู่ในร้าน ต่างคนต่างมีจุดประสงค์เดียวคือ รอให้ฝนหยุดตก
มีเพียงกระจกกั้นกลาง เธอไม่รู้ ฉันไม่รู้
ฝนหยุดตกแล้ว..........เธอกลับฉันเดินไปคนละทาง ตามทางของแต่ละคน				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    28 มิถุนายน 2547 12:40 น. - comment id 290943

    คงมีสักวัน
    ที่จะเจอกัน
    เหมือนฟ้าบันดาล 
    ให้ฝันเป็นจริง
  • รักเอย

    28 มิถุนายน 2547 12:56 น. - comment id 290948

    สักวันหนึ่งจะเป็นวันของฉันและเธอ
    
    
    
  • InhelL

    28 มิถุนายน 2547 13:07 น. - comment id 290952

         
    ความรักที่กำลังจะเรื่มต้น
    คงต้องมีภาคสอง
    จะคอยชม
    
    
    
  • ใครบางคน

    7 กรกฎาคม 2547 20:38 น. - comment id 294630

    ต้องกล้าที่จะเปียกฝนสิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน