หน้าส่วนตัว
งามแสงจันทร์งามตะวันในโลกหล้า
ก็ยังแพ้เจ้างามตาข้างกายพี่
งามกว่าดาวพราวกว่าจันทร์ในนที
งามกว่านี้จะมีไหนในแผ่นดิน
รักเหลือเกินรักเจ้ารักเกินเอ่ย
แม่ทรามเชยของพี่เอ๋ยอย่าใจหิน
พี่รักเจ้ายิ่งกว่าใครในชีวิน
รักของพี่ไม่มีสิ้นจากกลิ่นใจ
ใต้เงาจันทร์ยังมีฝันวันสวยสด
ตะวันลดจันทราขึ้นฟื้นคืนใหม่
แต่รักพี่ไม่มีจางไปจากใจ
ไม่มีใครเปลี่ยนพี่ได้ ... ในกมล
พี่รักเจ้าเพียงเจ้า ... เราชาตินี้
คงไม่มีสิ่งใดจะสุขล้น
เท่าเทียบเคียงมีเจ้า ... เราสองคน
ทุกแห่งหน ... ในกมล ... รักล้นใจ
Completely 17 มิ.ย. 2547 01:28 น. - ID 55406 
900
9
0
17 มิถุนายน 2547 01:38 น. - comment id 285998
เข้ามาอ่านแล้วเน้อเจ๋งๆ
17 มิถุนายน 2547 01:41 น. - comment id 286003
ใต้เงาจันทร์ยังมีฝันวันสวยสด และงามจรดความจริงใจให้ใฝ่ฝัน กับคนดีที่เห็นดั่งแสงจันทร์ ที่สวยเกินสิ่งสรรค์อันใดใด *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ*-*
17 มิถุนายน 2547 01:51 น. - comment id 286009
Aussy
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน ดีใจที่แกมาอ่านนะ
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
ขอบคุณค่ะพี่ ... คิดถึงพี่เหมือนกันค่ะ ช่วงนี้ไม่ว่างเลยล่ะ ... งานยุ่งมากๆเลย
17 มิถุนายน 2547 02:39 น. - comment id 286025
สวยมากเลย ภาพ ไพเราะมากเลย บทประพันธ์ ชอบค่ะ
17 มิถุนายน 2547 08:19 น. - comment id 286043
ไพเราะ..มากเลยคะ.. เรนแวะมา.. อรุณสวัสดิ์..นะคะ.. ซาแว๊ปป..
17 มิถุนายน 2547 09:11 น. - comment id 286060
ผิวดวงจันทร์ขรุขระตะติ้งโหน่ง ปากพูดโพล่งเลือกคำมาเสียดสี แกล้งชมฉันว่าเหมือนจันทร์นั้นหรือดี ดวงจันทร์มี.....ขึ้นแรม.....ไม่แน่นอน
17 มิถุนายน 2547 11:14 น. - comment id 286109
พี่ทิกิ
ขอบคุณมากค่ะ ... ดีใจที่พี่แวะมานะคะ
สายฝน
อรุณสวัสดิ์ค่า ... ขอให้เป็นวันฟ้าใสของเรนนะคะ
Insufficiency
ที่ชมนั้นชมจริง
ใช้กลอกกลิ้งหือเสียดสี
เมื่อเธอน่ารักดี
จนฉันนี้ต้องบอกไป
รักเธอนั้นแน่แท้
ไม่เปลี่ยนแปรไปไหนๆ
รักเธอจนหมดใจ
ไม่หวั่นไหวแม้แรมจันทร์ ...
ขอบคุณที่คอยมาเยี่ยมค่า ... คุณเป็นแขกคนพิเศษของโอเล่อีกหนึ่งคนแล้วนะ
17 มิถุนายน 2547 12:05 น. - comment id 286125
ใต้เงาจันทร์ดาราพาให้ซึ้ง
นั่งตลึงเบิ่งกลอนวอนประจักษ์
ความรักที่มีไว้ข้างกายนัก
ยังไม่ประจักษ์เท่าโอเล่ที่มี.......555
แก้วประเสริฐ.
ช่างงามงดย้อยอะไรปานนั้นจึงหนา หายากจริงๆนะ
17 มิถุนายน 2547 12:13 น. - comment id 286126
แหม ... พี่แก้ว ... มาแซวกันซะงั้นน่ะค่ะ
17 มิถุนายน 2547 15:37 น. - comment id 286196
ในค่ำคืนใต้แสงดาว... แม้ฟ้าพราวด้วยดาวไหว แต่ในห้วงหนึ่งของหัวใจ อ้างว้างเกินใจ...จะต้านทาน เพราะใจยืนอยู่บนความว่างเปล่า ใจมันร้าวรานแทบทนไม่ไหว เหินห่างยามรักจากไกล หลงเหลือไว้เพียงรอยน้ำตา คืนวันเคยสุขสนุกสนาน หายไปกับวันวานมิอาจเรียกหา เหลือไว้เพียงหัวใจที่ชินชา แล้ววันเวลาความเหงาก็แทนใจ ฯ **แวะมาอ่านครับ .. ^____^ ฝืนยิ้มนะเมก ** อืม................................เพราะจัง ** คนขี้เหงา.....แวะมาให้กำลังใจครับ
17 มิถุนายน 2547 18:19 น. - comment id 286291
เมกกะ
ชั้นว่า คุณเหงาและเศร้ามานานเกินไปแล้วนะ ... เดินออกมาจากใต้เงานั่นเร็วๆเถอะ ข้างนอกมีอะไรสวยๆอีกเยอะนะคะ ... ทำใจให้ร่าเริงเถอะค่ะ
21 มิถุนายน 2547 18:04 น. - comment id 287754
ใช่ๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
