วิมานใบไม้

พุด

http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=72
(หนึ่งในร้อย)
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=219
(เดือนต่ำดาวตก)
..............

ร่มรักเรือนไทยเรือนใจในโลกฝัน
มิต่างจันทร์แม้ต่างใจใครแปรผัน
วันและคืนชื่นและหวานมานานวัน
เธอและฉันฝันและฝากรากรักรจนา...
โลกของเธอโลกของฉันอาจฝันค้าง
แต่รู้วางรู้ว่างร้างห่วงหา
วันนี้รักพรุ่งนี้ชังช่างชีวา
ศิลปินพาศิลปะใจไหวพ้อเพ้อ...
ถึงเวียนวนค้นหาฝันพบวันโศก
ถือเป็นโชคใจช่างใจไยจะเก้อ
รักโลกฝันวันพบงามหลงละเมอ
ขอเพียงเพ้อฝันระบายหน่ายโลกจริง...
ปิดดวงใจปิดดวงตาถ้าหวั่นไหว
ดำรงใจใสงามฝึกวางนิ่ง
ดำรงร่างทิ้งโลกฝันทิ้งโลกจริง
กลางใจนิ่งกลางใจว่างห่างวกวน...
โลกเงียบงามตามต่อมาก่อรัก
มีคนภักดิ์ฝากน้ำใจใสดั่งฝน
ให้พลังให้ความหวังชุบกมล
ประคองตนประคองร่างห่างทางลวง...
สร้างวิมานใบไม้ไว้รอท่า
รู้รักค่ารองามคอยตามห่วง
รู้เข้าใจรู้อภัยไม่ลาล่วง
ใช่ลิ้นลวงหลอกขยี้ธุลีลา...
ขอคืนหลังฝังร่างใจในไพรกว้าง
ไพรห่มพร่างร่างห่มหอมเสน่หา
กับโลกจริงโลกน้ำใจยอดชีวา
คืนซบหน้าจูบดินจนสิ้นใจ...
วิมานใบไม้ร่ายมนต์รอของามเงียบ
รับรสเฉียบน้ำค้างพร่างเพชรใส
มีบึงบัวเรือลำน้อยลอยลำไป
เด็ดบัวใจพุทธบูชาภาวนาธรรม...
บรรจงร้อยมะลิลาลารักเศร้า
ทิ้งใจร้าวไร้ใจรักระรินร่ำ
หอมความดีหอมใจนี้รสพระธรรม
ภาวนาพร่ำหยุดหัวใจในรักตรม...
จุดแสงเทียนวับแวมแกล้มไม้หอม
หวังเทียนทองส่องนำทางคอยพร่างห่ม
ลืมทางโลกโศกชะตาพาระทม
ทิ้งขื่นขมห่างหัวใจไกลมายา..
************


พุด..มาขอบพระคุณทุกดวงใจที่ห่วงใยนะคะ
ในความรักพุด พุดดีขึ้นแล้วค่ะ
ยิ่งพุดไข้จะยิ่งออกกำลังกายค่ะ
ทั้งว่ายน้ำ แบดมินตัน เต้น
และ
จริงๆพุดกำลังจะเดินทางข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา
ไปวัดไปไหว้พระค่ะ
ริมฝั่งชลค่ะ
และจะ
ไปร่ายรจนาเรื่องวิมานใบไม้..ฉบับสมบูรณ์
ใต้ร่มเงาพิกุลดอกละมุนหอมพราวละเมียด
แต่บังเอิญ
แต่งบทกวีประกอบไว้ก่อน
เลยนำมาลงให้อ่านไปพลางๆนะคะให้งามว่างวันหยุด
และสำหรับ
พุดพัดชาฝากรจนาเรื่องนี้
ด้วยเบื่อ
กรุงกรงมากเหลือเกินแล้วค่ะ
พุดเหมือนปลาผิดน้ำ..
และ
อยากกลับไปสร้างกระท่อมใบไม้
ในหุบเขาไพรพะงัน
ได้เดินฝ่าสายหมอกดวงดอกไม้ไพร
ลัดเลาะเนินเขา..เหงางามเงียบ
ออกมาวัด..
มานมัสการ
กราบหลวงพ่อฟังธรรมะในโบสถ์คร่ำ
และ
อบร่ำดวงใจใต้ร่มเงาพิกุล
ให้ชีวิตใสงาม..
และ
อยากทำงานสอนหนังสือเด็ก
โรงเรียนใต้ต้นไม้
ในอาณาจักรไพรของพุดเอง
เฮ้อ..
พุดก็กำลังบอกขายที่ใกล้ทะเล
ทั้งๆที่เสียดายผืนดินเกิดมาก
แต่ทว่าพุดต้องตัดสินใจ
หากขายได้..
พุดจะได้ไปซื้อที่ใหม่กลางหุบไพรพะงัน
และสร้างกระท่อมฝันให้เป็นจริงเสียทีค่ะ
แม้นว่ามีบางคนเขายินดีที่จะสร้างให้
แต่พุดอยากได้ที่ของตัวเองค่ะ
ช่วยพุดภาวนานะคะนะคะ
ทุกดวงใจ


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=30
เช้าแล้ว...
ฟ้าพรายแสงแดงพร่าง
พรายพรมอมชมพูรำไรรำไร 
ในขอบฟ้าทิศตะวันออก
ชมพูพันธุ์ทิพย์ ร่วงพราว ให้สาวนาอาวรณ์อ้อนอาลัย
ไหนจะทองกวาวพราวช่อแน่น แดงดอกดกอมส้มห่มด้วยสายหมอกจางๆ
ริมทางก่อนถึงกระท่อมไพร..กระท่อมใจบ้านไร่ปลายนา..ของสาวนา..
ปีบ..เหลืองนวล ก้านยาว รูปแตร 
บานเหว่ว้าหอมแรง อยากแสร้งนำมาทัดหู 
แบบแม่หญิงโบราณ..คงงาม..ล้ำ..ร่ำภิรมย์ใจ

พวงคราม..ม่วงอมฟ้าหายากสี..ละม่อมละมุน  
กรุ่นหอมหวานบานสะพรั่งพรึบบนซุ้ม

พวงแสด  รูปหลอด ปลายแฉกแหวกคลุมหลังคากระท่อม 
กลายเป็น.*หลังคาดอกไม้*..
กลายสีแปรเป็นส้มสดจัดจ้าท้าสายลมหนาว...แทน.

จำปี..จำปา..กระดังงา..เศร้าสร้อย ห้อยกลีบพ้อรอหนุ่มนา
กลับมาเสียที..มาชี้ชวนเด็ดดม 
เสียบผมริมแก้ม แกมหอมพรม..ให้พร่างพรมภิรมย์ใจ..

จันทร์กะพ้อ.. บานพ้อรอระวี
พร่างหอมตลอดวัน และหอมพลันยิ่งจัดจ้านยามย่ำสนธนา
ในราตรีดึกสงัดงาม.ริมลำธาร สายสวยใส 
ยิ่งหอมหวานบานแข่งกับดวงใจ
แข่งกับหยาดสายพรายน้ำผึ้งพระจันทร์ในวันนี้
********

จันทกะพ้อร่วง พรระวี 
แสงสายัณห์ใกล้ลับกับทิวเขา
ทิ้งทอดเงาซีดจางกลางท้องทุ่ง
จันทกะพ้อระรินกลิ่นจรุง
อบร่ำคุ้งบ้านนาใกล้ราตรี
กลีบสีขาวพราวพลิ้วลิ่วลมคว้าง
คล้ายอ้างว้างหมองหม่นจนเหลือที่
อยู่ได้เพียงวันรุ่งของพรุ่งนี้
กลีบที่มีจะร่วงหมดรดแผ่นดิน
จันทเจ้าเอยเคยอาบฉาบกลิ่นหวาน
ย้อมวิญญาณให้ภักดิ์รักพื้นถิ่น
เมื่อกลีบเจ้ากลับที่ธุลีดิน
ยังไม่สิ้นสายเสน่ห์ทุกเวลา.
*******

จันทร์กะพ้อพ้อใจใครกันละหนอ..สาวบ้านนา
จันทร์กะพ้อพ้อใจใครกันหนอ
หลงให้รอให้รักแล้วพรากหนี
จันทร์หอมเศร้าร้าวรักด้วยภักดี
จันทร์ชีวีไยมาหมองต้องจากไกล
จันทร์กระพ้อพ้อใจเธอนะที่รัก
พ้อที่ภักดิ์ที่มั่นฝันหวั่นไหว
จันทร์กะพ้อพ้อเธอที่หัวใจ
ฝากฤทัยไยทิ้งเก้อเพ้อพ้อลา..
กลิ่นจันทร์กะพ้อหวานหยาดราตรีนี้
ฝากคนดีหอมริมแก้มยังห่วงหา
จันทร์กะพ้อรอน้ำผึ้งหวานจากจันทรา
รอวิวาห์จันทร์กะพ้อปลิดกลีบโปรยคำพร
แล้วจะหยุดพ้อหยุดเพ้อในอ้อมแขน
กอดแนบแน่นเพ้อฝากจันทร์ผ่านสิงขร
จันทร์กะพ้อหอมแก้มเราเห่กล่อมนอน
ขวัญออดอ้อนจันทร์กะพ้อพราวราวรับรู้รักยิ่งใหญ่ของสองเรา..ที่มั่นคง 
********

และไหนยังมี..
ช่อดอกมะม่วง หอมหอมร่วงรื่นรมย์ 
ไปกับสายลมหนาวเคล้าคลุกใจ..พัดพร่างไปในยามเช้า..
โน่นนกเขา..ร้องขันคู 
ในกอไผ่สล้างใบสะบัดไหวเสียงซอกแทรกๆเซาะเศร้า

ไก่ร้องกระต๊ากๆตีปีกพึ่บพั่บ ขุดคุ้ยหนอนรับแดดอ่อนอุ่น..
และโน่น ทุ่งข้าวละลิบลิ่ว ปลิวสะบัดไกวไหวรวงเรียวอ่อนๆ
สะท้อนแดดสีทองผ่านดงตาลเดี่ยวแลดูเปลี่ยวเหงา..
สาวนาหว่านข้าว *พันธุ์แก่นจันทร์*
ฝันว่าจะได้ใช้*แกะ*มาเกี่ยวเก็บทำเส้นขนมจีน
ให้อร่อยล้ำ ทำน้ำยาแกงแบบถึงพริกถึงขิงแซ่บซึ้งตรึงใจคนลิ้มลอง..
ให้จำจดรสมือไปแสนนานเลยทีเดียว..
(แกะทำจากไม้และมีคมเหล็กที่ปลาย)

สาวนา..ว่างนา เลยสานตะกร้าสานเสื่อสวย สลับสีจากกระจูด 
ตะกร้าไว้หิ้วไปปลายนาริมไร่ เก็บผัก ดอกไม้ ตามประสาสาวทุ่ง
ที่มิยุ่งมิรู้จักกระเป๋าแสนเแพงหลุยส์วิตตงวิตตอง 
นอกจากท้องนาท้องไร่ ให้แสนสุขใจพอกัน...

และเย็นนี้..
จะแกงขนุนสับใส่ปลาย่างหอมหอม
แกล้มแนมด้วยใบกะเพราป่า
ให้โอชารสหอมตรลบไปสามบ้านแปดบ้าน
ของหวานก็..น้ำกะทิแตงไทย..
ที่เก็บสดตอนแหวกพงหญ้ารกและพบรอยแยกแตกลายหอมแล้ว
มะพร้าว ก็มีริมรั้ว
ที่สูงชลูดแซมแกมรั้วชบาหลากสีเป็นทิวแถวแนวยาว  
ให้สอยมาขูดมาคั้นสดเดี๋ยวนั้น
นำน้ำตาลหวานมันส์ได้จากต้นโตนด
 ที่ใช้เตาเคี่ยวโบราณ
พร้อมมีกระบอกตักน้ำตาลกวาดสิ่งปลอมปนเก็บไว้ใช้ได้ตลอดปี..

สาวนา..มีเวลาหว่านพืชสมุนไพรมากมีไว้ด้านหลังครัวริมกระท่อมทับ
สะดวกกับการเก็บยามเข้าไต้เข้าไฟ 
ยามตะวันชิงพลบ ยามที่ครัวกำลังอวลอบร่ำ
ด้วยกลิ่นอันหอมหวนของข้าวแกงร้อนร้อน ให้ท้องร้องจ๊อกๆ

ที่หนุ่มนา..เคยโผล่หน้ามาแล้วแอบกระซิบริมแก้มว่า
ยามนี้ที่สาวนาแก้มแดงแรงร้อนหน้าเตาไฟปะทุ
 ดูช่าง..น่าหอมน่ากินกว่าแกงในหม้อเป็นไหนไหน..
*********

และบางวัน..
สาวนา..เข้าสวน มิได้ไปเก็บดอกลำดวน..
หากไปเก็บละมุดพุทรา
น้อยหน่า จำปาดะ เงาะป่าเงาะบ้าน มะไฟ 
มาล้างเรียงไว้ในกระด้ง
ไว้ปรนเปรอปากท้อง 
ยามนอนนับดาวตรงชานเรือน
ฟังเพลงขลุ่ย..คลอพ้อลมหนาว
กับนวลแสงดาวพราวะยับระยิบ
ที่สุกใสพร่างพราย
ราวใกล้จนแทบเอื้อมมือคว้าไขว่ใส่อุ้งมือได้เลยทีเดียวเชียว

บางค่ำคืน..
สาวนาจะก่อไฟทำ
*ขนมโค...*
ที่ต้องโม่แป้งข้าวเหนียวข้าวเจ้า
 แล้วนำมาคลุกเคล้าผสมน้ำนวดเอง
จนร่อนแล้วเด็ดเป็นก้อนๆ
เอาน้ำผึ้งแว่น(น้ำตาลโตนด)
มาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆยัดไส้ไว้ที่ใจลูก
หย่อนไปในน้ำเดือด เมื่อสุกจะลอยขึ้นมา
แล้วเอาเคล้าคลุกกับมะพร้าวทึนทึกที่ขุดเตรียมไว้แล้ว
ให้จับทั่วลูก แล้วโรยเกลือนิดหน่อย 
แล้วก็หยิบใส่ปากอมแก้มตุ่ย
ให้หอมนุ่มอุ่นลิ้นกรุบๆด้วยมะพร้าว
หวานๆด้วยน้ำตาลกำลังเหลวไหล..ชุ่มฉ่ำในปาก
มันๆเค็มๆ อร่อยแบบไพรๆ
ถึงใจเด็กบ้านนอกบ้านนา..ที่รู้ค่า...
และไม่เคยรู้จักคำโดนัท ..อันละแสนแพง..

เมื่ออิ่มท้อง
ก็นอนรับลมหนาวดูดาวพรายโชยฉายแสง
กับพร่างพรมลมโชยโปรยปรายปีบพราวเคล้าดวงใจ
กับดาวไสวเรียงรวง
กับดวงดอกไม้ไทยรายรอบกระท่อมน้อย 
โมก ราตรี  จันทร์กระจ่างฟ้า จันทร์ผา ลำดวนดง 
ให้ไหลหลงละมุนละม่อมหอมไปถึงนวลใจเนียนนุ่ม..รัดรึง..
ซึ้งสุขในธรรมชาติงามเงียบเรียบง่ายไร้แสงสี  
และ
 

ด้วยหัวใจดวงดี ที่ทุกคืนค่ำ 
หัวใจสาวนาจะหอมกรุ่นด้วยศรัทธารัก
สร้างละมุนใจ ได้พายเรือลงไปในบึงบัว
 ยามตะวันรอนรอนอ่อนอุ่นแสงยามสนธยา
ไปลอยลำดูฟ้าแสนหวานม่านเมฆช่อชั้นราวสรรค์เสก 
ยามอาทิตย์ใกล้อัสดง..ลงริมชายชล
ไปเด็ดบัวหลากสี บัวหลวง บัวสาย 
มาถวายต่อหน้าพระพุทธ น้อมนำดวงใจใสพิสุทธิ์อธิษฐาน
สวดมนต์ สร้างกุศล ศรัทธาปสาทะมั่นในศาสนา
และพระธรรมคำสอนพระบรมศาสดา
ที่งามล้ำให้ยึดมั่นในเหตุผลและสร้างแต่คุณงามความดี
ให้สมกับที่ได้เกิดมาในร่มเงาพระพุทธศาสนา
ที่บริสุทธิคุณยิ่งต่อมวลมนุษย์นี้ที่หลงว่ายวนในดงกรรม..เวียนวน..
ให้พ้นทุกข์พบสุขใจในความว่างทางสายสงบเสียที..
และ

นี่คือ..ชีวิตสาวนา
ในวันนี้ ที่ขอมีชีวีงามเงียบ เรียบง่าย 
ไร้มนตราพาทุกข์ใจในโลกแสงสี
ขอแค่มีชีวีดวงดีติดดิน มิถวิลวัตถุมากมี และ
ขอเพียงแค่มีหนุ่มนาคนดีเคียงข้างร่างและใจ
มีจิตวิญญาณไพร ช่วยกันเพาะพืชพรรณ 
สร้างฝันแสนดีกับท้องนาท้องไร่ให้อุดม 
บ่มด้วยความรักกตัญญูในผืนดินถิ่นเกิด
เพื่อเลี้ยงทุกชีวี เพื่อนร่วมโลกให้ยาวยืน
เป็นพอใจ เป็นสุขใจเป็นเพียงพอแค่พอเพียงแล้ว..นะแก้วตานะดวงใจ!
*********

วิมานบ้านนา พรระวี 
เสียงไก่แก้วแว่วหวานขับขานเช้า
น้ำค้างพราวพรายพรมห่มผืนหญ้า
เย็นยะเยือกหวามไหวในอุรา
รับทิวาวันใหม่ชื่นใจชนม์
สายหมอกโปรยโรยไล้ทิวไม้ลู่
ดาวฤกษ์หรู่แสงจางค้างเวหน
ดอกไม้ป่ากรุ่นกลิ่นหอมย้อมกมล
ผ่านตำบลทุ่งนาสู่ฟ้าไกล
เพลงชาวนาแผ่วผ่านจากบ้านทุ่ง
ล้วนแต่มุ่งทำงานคราดหว่านไถ
ไม่เคยทุกข์ไม่เคยท้อต่อสิ่งใด
มวลเภทภัยมิกล้ำกราย ณ ปลายนา
สายลมอ่อนโชยมาจากนาข้าว
กลิ่นสาบสาวจรุงอวลจากนวลหน้า
ประกายวิบแจ่มใสจากไรตา
โอ้..บ้านนาเปรียบปานวิมานแมน.