ครั้งหนึ่งเคยพลาดฝัน

กวีบ้านไร่

หมดความหวัง หลังรู้ประกาศผล
เกือบวายชนชื่อไม่มีที่ในฝัน
คณะเด่น มหาลัย เขาเรียนกัน
แต่เรานั้นเดินคอตก จากชุมชน
ณ  ตอนนั้นน้ำตามาจากไหน
ไหลนองไป  ชาติชายอับอายล้น
ตั้งสติคิดได้ในกมล
ชีวิตคนไม่ใช่อยู่กับที่เข้าเรียน
จึงสมัครเรียนต่อ ราชภัฏ
วางเกณฑ์จัด หมั่นเรียนฝึกอ่านเขียน
สานต่อฝัน ตั้งหน้า มาพากเพียร
จบการเรียนก็ได้ใช้ปริญญา
มาตอนนี้จบแล้วเป็นบัณฑิต
ชวนคบคิดถึงอดีตตอนศึกษา
จบที่ไหน ค่าของบัตรปริญา
จบออกมา ค่าตรี โทร ก็เท่ากัน
มาวันนี้ยังคิดและสับสน
ค่าของคน ใครเล่ามาสร้างสรร
คนเก่งดีเพราะปัจจัยอะไรนั้น
ช่วยตอบกันถามใจเราเข้าใจเอง				
comments powered by Disqus
  • atm

    6 พฤษภาคม 2547 18:23 น. - comment id 261810

    บางครั้งปริญญาก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญ  ถ้าสิ่งที่คุณเรียกว่าปริญญาได้มาอย่างง่ายดาย
  • magic

    6 พฤษภาคม 2547 19:41 น. - comment id 261892

    ค่าของคนอยู่ที่ใจใช่ปริญญา
    ให้เสาะหาความดีมีทุกหน
    เก็บเอาไว้ถ่ายทอดในกมล
    สู่ผู้คนให้สรรสร้าง..ทางเดินดี
    
    เพราะนี่คือ..ปริญญาค่ายิ่งใหญ่
    กว่ากระดาษหนึ่งใบที่ได้นี้
    คนที่เก่งต้องหัวใจใฝ่ความดี
    ปัจจัยที่ถามหา....คือค่าคน
    ..............................................
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 พฤษภาคม 2547 19:42 น. - comment id 261893

    สถานที่มิใช่ตัวกำหนด
    ความหมดจดงดงามตามชีวิต
    เพราะเรานั้นมั่นเป็นคนลิขิต
    และเลือกเดินตามชีวิตเราคิดเอง
    
    *-*สถานที่มิใช่สิ่งที่จะวัดความรู้ของคนได้เสมอไป  โดยเฉพาะผลการเรียน  เรียนได้เกรดดี ๆ ลอกเขามาก็มีถมไปค่ะ  กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักคนที่จบสถาบันเดียวกันนะค่ะ*-*
  • ฟุจิวาระ ซาอิ

    6 พฤษภาคม 2547 21:28 น. - comment id 261978

    ค่าของคน อยู่ที่ผลของงานครับ คุณกวีร้านไร่ .. 
    ป๊ะป๋า ผมบอกไว้อย่างนั้น 
    อย่าไปสนใจเลยครับเรื่องปริญญา  มันอยู่ที่ว่า 
    เราสามารถปรับตัวให้อยู่ในสังคมจริง ในปัจจุบันได้หรือไม่มากกว่า .. เชื่อผมเถอะครับ 
    
    ลูกผู้ชายตัวจริง....
    
    \^o^/
    
  • แก้วรัดเกล้า

    7 พฤษภาคม 2547 06:29 น. - comment id 262216

    เพียงหนึ่งใบ ปริญญา ว่ามีค่า
    ต่างเสาะหา ร่ำเรียน จนเป็นผล
    เพียรเรียนจบ สี่ปี ได้มายล
    แล้วก็รู้ ค่าของคน ใช่ปริญญา
     ค่าของคน  อยู่ที่ มีความคิด
    ใช้ชีวิต มีสติ ใช่ปัญหา
    ทุกย่างก้าว เดินไป ด้วยปัญญา
    เพียงปริญญา มิกำหนด ค่าของคน
    
    ....^0^  เย้ เย้ จับมือๆ พบพานเพื่อนสถาบันเดียวกัน  ดีจ๊าย ดีจาย
    
  • เงาเมฆ

    7 พฤษภาคม 2547 10:45 น. - comment id 262303

    เป็นกำลังให้นะ ไม่เป็นไรหรอก ยังมีที่อื่นอีกเยอะที่ต้อนรับเรา จะเรียนที่ไหนก็เหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียง จะดีจะเก่ง มันอยู่ที่ตัวเรา ไม่ใช่สถาบัน
  • แก้วประเสริฐ. รหัส 6104

    7 พฤษภาคม 2547 12:37 น. - comment id 262355

    อันปริญญาเขามีไว้ใช้ฝ่าขวากหนาม
    มิได้ตามว่าใบปริญญามาจากไหน
    ทำงานได้ให้พวกเขาสำเร็จลุล่วงไป
    จะเป็นสถาบันใดหากทำไม่ได้เขาไม่เอา.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
  • ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน

    7 พฤษภาคม 2547 15:42 น. - comment id 262494

    เอ่อ สังคมไทยเป็นยังงี้แหละค่ะ
    ทิกิมันเลยขวางโลกเค้ามาแต่เด็ก
    55....ทำไม้ คนเราต้องมาวัดกันด้วย
    กระดาษอะไรปิดข้างฝา กันนักนะ
    
    ปริญญา กระดาษเต็มลัง ไม่เห็นมันช่วย
    อะไรเราได้เลย เฮ้อ
  • กวีบ้านไร่

    10 พฤษภาคม 2547 09:38 น. - comment id 264930

    ขอใจเพื่อนๆ น่ะครับ ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจผม ถูกต้องตามที่เพื่อนๆ เข้าใจแล้วครับ ว่าเรียนที่ไหน ค่าของปริญญาก็เท่ากัน แต่ค่าที่เหนือกว่านั้นมันคือค่าของคน นั้แหละครับ คนเรียนเก่ง จบจากสถาบันการศึกษา คณะที่เยี่ยมที่สุดใช่ว่าจะประสบความสพเร็จในชีวิตเสมอไป ฉะนั้นจงภูมิใจกับบทบาทที่เขาให้เรามาอย่าทำให้เสียชื่อเสียงน่ะครับ
             กวีบ้านไร่ขอแสดงความยินดีที่มีเพื่อนร่วมสถาบันเดียวกันน่ะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน