รอยนั่น วันนั่น ยังจำอยู่ เป็นรอยรู รู้สำนึก ลึกความหมาย ริ้วรอยลวง ริ้วมีด ขีดใจวาย รอย ราย ราย กายรับ จับใจตรม หนักกว่าตีนกา หนากว่าตีนยักษ์ รอยช้ำหนัก อย่างเขียวเสวย ชิมเชยขม รอยนี่ใหญ่ ไพศาลกว้างกว่าแผ่นน้ำ ที่เคยชม เจ็บในอารมณ์ ขย่มย้ำ ระกำใจ เป็นรอยข่วนด้วยคำนาง คนลืมคำ ด้วยรอยคำ จดจำได้ ทุกอณูนัย เป็นรอยปิดความคิดถึงเคยฝักใฝ่ เป็นร่องเปิดความห่างต่างกันไป เป็นรอยร่องใหม่ ในใจฉันและใจเธอ
3 พฤษภาคม 2547 16:55 น. - comment id 259446
เหมือนดั่งมีดกรีดลึกรู้สึกได้ ในดวงใจแม้ว่ากายจะไม่เห็น แต่ยอมรับว่ายังช้ำระกำเป็น กับแผลเย็นแผลเก่าตอนเรามี *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 04:48 น. - comment id 259915
.ในความต่าง ในความห่าง เธอกับฉันพลันสลายหายไป โลกนี้ก็ไม่เหลือสิ่งใด นอกจากความเศร้าในใจฉัน
4 พฤษภาคม 2547 09:32 น. - comment id 260018
นั่งทบทวนดูความหลังเมื่อครั้งก่อน ก็เมื่อตอนเธอจาก ฉันครานั้น ฉันรู้ถึงพิษรัก พี่พ่นมาให้ลากัน จากวันนั้น ฉันรู้ดี ถึงรักลวง เพราะมากครับ