URL..http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=19 (อาลัยรัก) *************** แปลกดีไหมใจดวงแผกเห็นแตกต่าง เห็นงามว่างงามยากไร้คล้ายดอกฝัน ยิ่งไม่มียิ่งเห็นงามเกินรำพัน งามดอกฝันดับดอกใฝ่ใจยิ่งงาม... ในทุกข์ยากฝากดวงใจไหวประทับ ยิ่งจนจับยิ่งตราตรึงซึ้งวาบหวาม ยิ่งสิ้นไร้ยิ่งไม่ได้ยิ่งงอกงาม ยิ่งทุกยามพบทุกข์ทนยิ่งข้นใจ... ยิ่งลำบากยิ่งเคี่ยวใจไหวทนสู้ ยิ่งให้รู้ทันเท่าใช่ร้าวไหว ยิ่งจนยากยิ่งอดทนยิ่งเข้าใจ ยิ่งไร้ใครยิ่งไร้ฝันสวรรค์วาง.. ยิ่งไร้รักยิ่งสงบสยบร้อน ดับไฟฟอนช่อเชื้อเหลือกระจ่าง ดอกดวงใจไม่ไหวพ้อรอสายกลาง พบเส้นทางพบร่มธรรมกางกั้นใจ.. ยิ่งเงียบงันยิ่งงามงอกแตกดอกฝัน ยิ่งงามขวัญยิ่งงามใจกระจ่างใส ยิ่งไม่มีเธอคนดีเคียงข้างใจ ไม่แบกใครแบกรักหนักทุกข์ทน ยิ่งหันหลังลาพรากอยากให้พ้อ ยิ่งละออยิ่งละมุนเลิกสับสน ยิ่งเห็นเธอแบกรักใหม่หนักทุกข์ทน บัวกมลยิ่งบานพราวราวพ้นน้ำ..... ********* ไพล..ไปดูหนัง*เรื่องคำพิพากษามาค่ะ*และ สะอื้นไหวร้องไห้เงียบๆตลอดเวลาแทบตลอดเรื่อง ที่มากฉากรักประทับ..สะเทือนใจ.. อย่างมิอายใครมิอายฟ้าดิน เพราะ ไพลเห็น..งามในทุกสรรพสิ่ง ที่เป็นธรรมชาติไพรธรรมดาใจ ในทุก..ทุกข์ธรรมดาชีวิต เห็นงามใน.. กระท่อมน้อยของ*ฟัก*พักพิงใจ ริมบึงบัวไสว ยามสายฝนพรำปรายโปรย ยามฟักค่อยๆจุดตะเกียงน้อยน้อย ริบริบหรี่คลี่แสงระริกไหว จับนวลเนื้อนาง..หนั่นแน่น นวล นวล ยามฟักสะเทือนใจ หอบกล่องกระดาษใส่อัฐิพ่อ หน้าตามอมแมมเปรอะเปื้อนดำ ยามฟักร้องครวญครางครวญคร่ำราวสัตว์บาดเจ็บ เมื่อถูกเขี้ยวเล็บแห่งคำพิพากษาตัดสิน และ ไม่มีผู้ใด มางานเผาศพพ่อ ที่ฟักแสนรักแสนบูชาและเข้าใจ แม้นแต่สักเพียงผู้เดียว ภาพนางแบกร่างรักไร้ลมหายใจของฟัก ราวอาลัยนกปีกหักอาลัยรักอย่างสุดน่าสงสาร สะเทือนไหวสะเทือนใจ ภาพทุกภาพในวิถีการใช้ชีวีเรียบง่าย ภายในกระท่อมน้อย ที่เต็มไปด้วยรอยจนยากหากมิแล้งไร้ซึ่งน้ำใจ ที่ สำหรับดวงใจไพลคิดว่า... งามกระจ่างใจกว่าคฤหาสน์ใหญ่ ที่เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูดูแสนแพง.. แต่แล้งสิ้นไร้น้ำใจเสียอีกนะคะ ไพล..เคยอ่านบทประพันธ์เรื่องนี้นานมา และตราไว้ในดวงใจในกมลละมัย ได้นำมาเตือนตนสอนใจเป็นบทเรียนใจมาตลอดเวลา และจำได้ว่า ในหลายเรื่องรักรจนา ที่เคยขอฝากกระซิบรัก.. ย้ำปรารถนาดี อย่างจริงใจจริงจัง ด้วยน้ำใจใสเย็นนี้ ถึงทุกดวงใจ ที่แสนรักเอยแสนรักในกมลละมัยนี้ ให้..อย่าได้พิพากษาใจพิพากษาใครตัดสินใคร หากไม่รู้ใจรู้จักเขาดีพอ อย่าเชื่อสิ่งใดตามคำใครคำคน จาก*ปากต่อปาก*จากคำที่เขาเล่ามา* จาก*คำเขาว่า* ว่า....ว่า..และว่า... เพราะ ก้นบึ้งดวงใจทุกดวงใจทุกใครทุกคน เป็นมหัศจรรย์รักมหัศจรรย์ใจ.. ที่ยากยิ่งนักในบางใครในบางคนในบางครา ที่ยากจะหยั่งถึง... และ บางหนบางทีก็ ไม่มีใครสามารถสัมผัส..*งามดวงใจใครเล่ารู้นี้* ได้อย่าง ที่ปรารถนา..ได้อย่างที่คิด.. ได้อย่างที่อยากจะตามติด..ตามต่อ จ่อกุญแจใจไขประตูรักเข้าไปให้ได้ ด้วยเหตุว่า..เขา...หรือ...เธอ. อาจตอกสลักลั่นดาลรัก มิอยากเอ่ยมิอยากเผย มิอยาก*เปิดบ้านภายใน..ใจดวงงาม *นิยามรักนิยามจริงนิยามใจ..* ให้ใครมารับรู้รับทราบ มิจำต้องอยากป่าวประกาศ ความดีความงาม ความวาบหวามละออละอ่อนอ่อนหวานอ่อนไหว ในใจดวงใสดวงสวยดวงงาม เพียง *ใจ..เดิมพันใจ....ใจรู้ใจ ..ใจเพียงใจ..ใจพอใจ.. แค่ใคร..แค่คนเดียว..มาเกี่ยวเก็บรักไว้..กลางใจ ก็เกินพอ..ก็งามพอ..ก็งามใจ..ก็งามจริง..แล้วค่ะ และ อาจเพราะ.. เบื่อความสับสนมากกมลมากความมากรายกล้ำ ทำความวุ่นวายวกวนเวียนวน ไร้วางว่างกลางดวงใจ...ใสสวย.. และ คงด้วยประการละฉะนั้นจึงเป็นฉะนี้.. ที่บางที ราวชีวาชีวิตไพล จึงขอแค่เปิดใจ หวังสร้างงานงามใจงามไพร ดับเร่าร้อนด้วยอักษราภาษารัก ดับไฟฟอนแห่งอคติ ที่มนุษย์มากมีมากมาย ชอบใช้ปากกานำมาทิ่มแทงประหัตประหารกัน ไพลจึง.. เพียรพยายามเพิ่ม..เติมใจดวงเดิมดวงดี ฝึกจิตรู้ใจให้ไหวทัน และยิ่งเพิ่มงามขวัญงามใจให้ยิ่งรักงามเงียบ และ จากดวงใจแสนรัก จากดวงใจแสนจริง ไพล..จึงหวังจักแค่ อยากให้ทุกดวงใจ สร้าง..บ้านภายใน..กมลละมัยแห่งใจตน.. สร้างกุศลให้รู้รักตัวเอง เคารพตัวเอง เชื่อมั่นตัวเอง มิเกรงคำคนคำใคร มิพิพากษา มิหาเรื่องสาดโคลนสาดใครสาดใจ ให้รานแยกแหลกยับ กับความไม่รู้ใจรู้จริง..กันและกัน นะคะ ไพลจึงหวังและหวัง ให้ทุกดวงใจแห่งรัก มีภักดิ์พลีสร้างเชื่อมั่น ฝันดี ว่า.. เราทุกผู้มนุษย์มากมายมากมีในโลกนี้ ทั้งเขาและเราแสนโชคดีเป็นยิ่งนักแล้ว ที่ยังมีดวงตาดวงใจ มีอวัยวะครบถ้วนสามสิบสอง มีสมองสองมือ..ที่งามพร่างงามพราว ราวฟ้าดิน..สวรรค์หวาน..ประทานพรให้มา ให้รู้รักรจนารู้ระบายได้คลายใจ ได้พักพิงใจ..เอนอิงไหล่.. เกาะเกี่ยวใจ..เก็บฝันตามตะวันไปด้วยกัน ได้สรรสร้างฝันแสนดีแสนงาม ฝากไว้ ในโลกงาม โลกหล้า จนกว่าผืนพสุธาจะกลบหน้า ตราบชั่วฟ้าดิน ให้มีถวิลรักถวิลรอถวิล..ให้..มิรู้สิ้น ในน้ำใจในเยื่อใยรักซึ่งกันและกัน ฉันท์น้องพี่ ดีเสียยิ่งกว่าดี ดีเสียยิ่งกว่าใคร.. . ดวงใจ.... จงเชื่อมั่นในตัวตน แต่ละคนแต่ละดี ที่พระเจ้าจะให้งามแผกแตกต่าง อย่างพิเศษพิสุทธิ์บริสุทธิ์ยุติธรรม ต่างกันไปคนละรูปแบบ อย่ามัวมอง จ้องหาเรื่อง ไม่ประเทืองประทับใจของผู้อื่น และหยิบยื่นดาบจ้วงแทงทำร้าย และบางทีด้วยปลายปากกาที่รู้เท่ามิถึงการณ์.. จงให้อภัยมีเมตตา ยื่นมือมาฉุด..ผู้ทุกข์ทน ให้พ้นทุกข์ที่พลาดผิดถลำ จะดีเสียกว่า และหยิบยื่นน้ำใจรัก มากเมตตา รินรดน้ำใจฝันให้โอกาสเขาแก้ตัว.. เพราะ... โลกแห่งชีวาชีวิตช่างแสนสั้นเป็นยิ่งนักนะคะ และ ไม่มีรักไหนไม่แปรพรากจากลา.. ไม่มีใครกำชะตาใครได้แม้แต่ตัวตนของเราเอง จงคิดถึงความตาย และการพรายพลัดพรากจากเจ็บ ที่เป็นธรรมดาโลกธรรมดาโศกธรรมดาใจ.. ที่จะไม่มีใครหนีพ้น.. และ... รักคือการให้.. คือการวาง..คือการฝากความหวานจำ..ในทรงจำ ก็น่าจะพอเพียงเพียงพอ จงอย่าได้ท้อแท้แพ้พ่ายใจ หากใครไม่รักเรา ไม่รู้จักรู้ใจเราดีพอนะดวงใจ..นะคนดี จงสร้างพลังปลอบประโลมใจ ดวงร้าว ดวงเศร้า ดวงดายเดียว เดียวดาย ดวงระกำดวงช้ำตรม ให้แก่กันและกัน เพื่อมอบฝันพลี เกื้องามฝันงามใจทั้งในโลกฝันในโลกจริงนะคะ และสวรรค์..สวรรค์ สวรรค์ไพล สวรรค์ใจ สวรรค์ไพร ของทุกดวงใจ เพียงขอแค่เห็นงามง่ายงามนิ่งงามว่าง การใช้ชีวิตและร่างอย่างติดดินธรรมดาๆ อิงธรรมชาติ มิจำต้องพิลาสพิไล ไม่ต้องหรูแฟ่ประดับเปลือกนอก หลอกใจด้วยวัตถุมากมีมากมาย ขอเพียง.. แค่..ทุกดวงใจแสนรัก ได้พักพิงในวิมานไพรวิมานดิน รู้รักรู้ค่ารู้จักรู้จัด.. ให้ผู้อันเป็นที่รักได้อบอุ่น ในอ้อมโอบแห่งงามนิยาม*วิมานใจ...บ้านของเรา* ให้นิทราหลับฝันดี แสนสุขใจ เสียไม่มี.. และ ใจเราจะงามพร่างสว่างสะอาดสงบไม่รกเรื้อ ได้พบงามในทุกโมงยามแห่งชีวาชีวิต คนดี... เราทุกคนมีเพื่อนไพล เพื่อนใจ เพื่อนไพร ทั้งในโลกจริงโลกฝันสวรรค์สวาท ก็สามารถสร้างปรารถนาได้ สามารถสร้างหวานหวังพลังรัก หยิบยื่นให้แก่กันและกันได้ และ... เราโชคดีนัก ที่ได้เกิดมาในร่มรัก ผืนดินอุดม ในร่มธรรมพระพุทธศาสนา ที่สอนสัจจะจริงแท้แก่นแท้แน่นอนแห่งชีวิต ให้จิตวิญญาณถึงพร้อมงามพร้อม.. ให้ถนอมนวลเนื้อใจ ให้ไสวละมุนพร่าง ราวมีดวงแก้วกระจ่างใสแสนวิเศษพิเศษพิสุทธิ์ ตามรอยเบื้องพระยุคลบาทพระผู้มากล้นบริสุทธิคุณ.. และ... เรายังมีร่มฉัตรเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม เป็นดั่งจอมขวัญจอมใจไทยทั้งชาติ พระมหากษัตริย์ไทย ธ..ผู้ทรงงามใจงามจริยวัตรทรงธรรมนำทาง เป็นยอดเยี่ยงอย่าง เป็นแบบฉบับอันงามวิจิตรใจ ให้ดวงใจไทยทุกดวงงามใส รู้รักสามัคคี มีสุขสงบพบสมถะสันโดษ รู้พอเพียงเพียงพอขอแค่ใจสุขเงียบงาม มิหวั่นไหวหลงตามโลกอารยะไกล ที่นะบัดนี้นั้น กรุ่นไปด้วยสงครามและควันปืน..เร่าร้อน.. ไร้เยือกเย็นมิเห็นงามแล้ว และ... สำหรับเราทุกดวงใจในโลกฝันสวรรค์หวาน ที่แสนโชคดีนักที่ได้มาพานพบเพื่อนพ้องน้องพี่ นะที่นี่ นะร่มรักเรือนไทย..เรือนใจ..เรือนในฝันในใจ อันแสนวิเศษเสียไม่มี เรามีปีกฟ้าโอบรายรอบครอบคลุม ให้อ้อมอุ่นอ้อมอกอ้อมใจเอื้อไออุ่น ให้แบ่งฝันปันรัก ถักถ้อยร้อยดวงบุปผาสุมาลีสุมาลัย มีฟากฟ้า แสนกว้างใหญ่ ให้ดวงใจรักรจนาได้สลัดเลือดรักผ่านปลายปากกา จากสมองสองมือไขว่คว้า.คว้าไขว่จากพรสวรรค์พรแสวง ดั่งสลัดฝีแปรงฝากภาพงาม ดั่งสลัดเพชรพรายร่ายรักอักษรา ฝากภาษาใจจากจิตวิญญาณภายใน แต่งแต้มประดับฟากฟ้าไสว เสมือนดั่งดาวเดือนพร่างพราวเต็มราวฟ้า และ... จากทุกหยาดเลือดรัก หยดน้ำตา บทเรียนมากค่ามากคำมากความ จากจิตวิญญาณรักนักฝัน ให้ราวจับสวรรค์หวานสวรรรค์วาง ให้พบเส้นทางฝันเส้นทางใจ ให้พบงามใจงามใสงามเย็น ฝากเป็นพลีบรรณาการแด่โลกบรรณพิภพ จบหล้าโลกลบโศกราน จนกว่า... ผืนดินจะกลบหน้าแด่พสุธาที่ข้ารัก ให้จักเป็นนิรันดร์รักนิรันดร์ใจนิรันดร์จริง เป็นยอดยิ่งแห่งความภาคภูมิใจ ครั้งหนึ่งในชีวาชีวิต และ... จักสถิตเป็นนิรันดร์รักอีกนิยามหนึ่งพึงตราไว้ ให้กับชีวิตนี้ที่แสนสั้นเป็นยิ่งนักแล้ว.. นะยอดขวัญยอดดวงใจ ***************** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=19 อาลัยรัก ชรินทร์ นันทนาคร : : Key Ab ฉัน รักเธอ รักเธอ ด้วยความไหวหวั่น ว่า สัก วัน ฉัน คง ถูกทอดทิ้ง มินานเท่าไร แล้วเธอก็ไป จากฉันจริงจริง เธอ ทอด ทิ้ง ให้อาลัย อยู่กับความรัก แม้ มีปีก โผบิน ได้เหมือนนก อก จะต้อง ธ-นู เจ็บปวดนัก ฉันจะบิน มา ตาย ตรงหน้าตัก ให้ยอดรัก เช็ด เลือด และ น้ำตา แม้ มี ปีก โผบิน ได้เหมือนนก อก จะ ต้อง ธ-นู เจ็บปวดนัก ฉันจะบิน มาตาย ตรงหน้าตัก ให้ยอดรัก เช็ดเลือด และน้ำตา...
พุด 25 เม.ย. 2547 12:10 น. - ID 52056 
1279
5
0
25 เมษายน 2547 13:11 น. - comment id 253888
ทุกอักษรเหมือนเป็นเพลงบรรเลงซ้ำ คอยเตือนย้ำถึงชีวิต...ลิขิตฟ้า นิรันดร์รัก...นิรันดร์ใจ ต่างบูชา หอมห้วงขวัญสวรรค์หวานพุดพัดชา ยิ่งเอย พี่พุด...แอ็ปเปิ้ลอ่านแล้วทำให้ได้คิดอะไรมากมายหลายอย่าง ก่อนเค้ามาอ่านรู้สึกอ่อนล้า และล่องลอย เหมือนมีชีวิต แต่ไร้ซึ่งวิญญาณ และหัวใจ อยากจะฝันถึงสิ่งใดในโลกหล้า แต่ต้องหยุดพักเพราะปีกแห่งรักเป็นแผล มิอาจกลางโบกสะบัดได้ในเวหา เพียงคิด เพียงแค่คิด จะหยุดพัก มิใช่นิรันดร์ แต่จะคืนกลับมาใหม่ ในวันที่หัวใจพร้อมและกล้าแกร่ง ขอเพียง.. แค่..ทุกดวงใจแสนรัก ได้พักพิงในวิมานไพรวิมานดิน รู้รักรู้ค่ารู้จักรู้จัด.. ให้ผู้อันเป็นที่รักได้อบอุ่น ในอ้อมโอบแห่งงามนิยาม*บ้านเรา* ให้นิทราหลับฝันดี แสนสุขใจ เสียไม่มี.. และ ใจเราจะงามพร่างสว่างสะอาดสงบไม่รกเรื้อ ได้พบงามในทุกโมงยามแห่งชีวาชีวิต ขอบคุณมานะคะพี่พุด ด้วยรักและคิดถึงคะ
25 เมษายน 2547 17:04 น. - comment id 253979
มาชื่นชมผลงานค่ะ ยอดเยี่ยมเหมือนเคย ยังไม่ได้ไปดูเรื่องนี้เลย ตั้งใจไว้ว่าถ้าว่างๆจะไปดูเหมือนกัน พออ่านที่พี่บรรยายซะ อยากดูมากๆเลยอ่ะคะ
25 เมษายน 2547 19:42 น. - comment id 254059
จริงแท้เทียว...... พระเจ้ากำเนดทุกชีวิตมาเสรี...... ทุกชีวิตมีค่า มีเสรี ทุกวินาที..... อย่ากินอิ่มแต่ผู้เดียว ให้เขากินอิ่มบ้าง ... ไฉนจึงเอาเรา กฏของเรา หรือของใคร กลุ่มใด ชนชั้นใดไปตัดสินความเป็นคน..จริงหรือไม่ การแสดงออกของคน จะผิดถูก ชอบหรือชัง ให้หยั่งถึงด้วย สติ ปัญญา...และศีล เถิด นี้แหละ.. โลกจึงงดงามด้วยมนุษยธรรม ด้วยสุนทรียรสได้เสมอกัน ... เพราะกรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เป็นไป อย่ากังวล......^_^.
25 เมษายน 2547 20:25 น. - comment id 254087
หน้าส่วนตัว
..อ่อนโยน.. ในความรู้สึก ..ของเรน..มากเลยคะ..พี่พุดพัดชา ...
..ขอเรน..อ่าน ..อีกรอบ ...
คิดถึง ..พี่คน..น่ารัก ..ของเรน..นะคะ..
25 เมษายน 2547 20:39 น. - comment id 254093
คำพิพากษา ผมไม่ค่อยมีเวลาว่างไปดูหนัง ขนาดซีดียังไม่มีเวลาเปิดดู ก็ติดอยู่ที่นี่ตามที่เจอกัน คงจะลองหาหนังสืออ่านกลอน เผื่อดูหนังจะได้เข้าใจยิ่งขึ้น ให้ข้อคิดเรื่องความรักเป็นอย่างดีครับ ให้มีความรักเมตตาต่อกัน ไม่ตัดสินคนเพียงแค่ข้อกล่าวหา และอื่น ๆ อีกมากมาย ถ้าทำได้โลกนี้สดใสอย่างยิ่งครับ
25 เมษายน 2547 23:56 น. - comment id 254198
ประพันธ์ได้สุดยอดจริงๆครับ ... อ่านแล้ว ใจสงบมาก...
27 เมษายน 2547 08:51 น. - comment id 255069
แอ็ปเปิ้ลคะ... พี่พุดดีใจ ที่น้องได้อะไรบางสิ่ง ที่ซุกซ่อนในงาน ฝากงามจริงงามใจจากใจของพี่พุด ที่ทำให้ห้วงดวงใจน้องสงบขึ้นนะคะ รักษาใจ และอยากประโลมใจว่า กาลเวลา และทุก *บทเรียนรักแปร* จะทำให้ใจเราได้เรียนรู้รำงับดับฝันพลี ทำให้ใจเราสงบพบสุข ในเศร้าดายเดียวได้เสมอค่ะ รักตัวเองมากๆนะคะคนดี และจง เก็บหอมงามความดีความรัก ไว้ตราตรึงซึ้งใจในส่วนลึกอย่างผู้รู้ตนนะคะอย่างคนที่กมลละมัยนะคะ ด้วยห่วงใยอย่างเหลือเกินค่ะ พี่พุด ************* นางฟ้า..ที่จะมิใช่ซาตาน อย่างแน่นอนแน่ใจในใจพี่พุด... พี่พุด ซึ้งใจอย่างมากถึงมากที่สุด ในคำงามน้ำใจรักน้อง ที่ราวกับผลักดันพลังหัวใจพี่พุด ให้มีไฟอยากรจนางานงาม ไปอีกนานๆค่ะ น้องคือคนดีในดวงใจค่ะ พี่พุดขอบคุณมากกก รักและรัก ******* toneliu รักทุกคอมเมนท์ ที่เททุ่มเทใจมอบให้ค่ะ จน ใจพุดรู้สึกผิด ที่ตัวเองไม่ค่อยมีเวลาไป ขอบพระคุณ ในงานของทุกท่านทุกดวงใจ ที่เพียรมอบน้ำใจงามให้ ราวมิสายฝนพรำฉ่าเย็นมารินรด ชะโลมหลั่งมิขาดสาย ราว รู้ใจรักและให้พี่พุด ได้ยังคงมีฝันมาฝาก ด้วยรักเย็นรักงามเงียบเรียบง่ายค่ะ ซึ้งสุดๆแล้วค่ะคนดี ************ น้องเรน อย่าพรากลาไป จากใจจากงานพี่พุดนะคะ สัญญานะ นะคะ เพราะว่า น้องคือน้ำค้างกลางใจพี่พุดเสมอมา และในดวงใจทุกดวงค่ะ ที่พี่พุดหวังว่า จะเสมอไปนะคะ ระหว่างเราสองแห่งดวงใจรัก น้องน้อยคือ ผู้งามพิสุทธิใสพิลาสพิไล เป็นที่ยิ่งนักแล้ว ในร่มรักเรือนไทย เรือนใจเรือนในฝันนะแห่งนี้นะคะ และขอ ฝากคิดถึง น้องผู้หญิงไร้เงาอีกคน ที่ใจละมุนหอมพร่าง มากมีมากมายน้ำใจ ใสสวยงามคู่กัน คู่ใจคู่ใคร เคียงใจ ไปในทุกดวงใจ ในรักทุกคนด้วยนะคะ ว่าพี่พุดรอรอรอค่ะ ************** ชัยชนะ.. ขอบคุณที่ยังสม่ำเสมอนะคะ มาตรแม้นว่าจะไม่เคยได้คุยกันนานๆ ก็ยัง เข้าใจทุกสิ่งค่ะ รักน้ำใจทุกเรื่องราวยาวนานระหว่างเราค่ะ ************ พันดาว รักงานงามคุณพอกันอย่างที่สุด ทุกค่าคำที่คุณตั้งใจมอบ พุดนำไปฝันไปคิดสกิดใจ และสร้างพลังใจพลังรักรจนา มามอบแด่คุณด้วยดวงใจรัก และกำนัลรักทุกใครทุกคน ที่รักรออ่านงานพุด ด้วยเข้าใจจิตวิญญาณนะคะ ซึ้งมากก... และด้วย รักล้นใจค่ะทุกดวงใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
