URL http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=480 (คำมั่นสัญญา) ************* ราตรีนี้ เป็นดั่งราตรีขวัญนิรันดร์รัก.. มหัศจรรย์รักมหัศจรรย์ใจมหัศจรรย์ในจิตวิญญาณ ที่ใจดวง รอคอยมาแสนนานราวชั่วกาลกัป์ปกัลป์.. ดวง..แหงนเงยทายทักฟากฟ้างามเฉกเช่นทุกคืนค่ำ แต่น่าอัศจรรย์ใจ!.เป็นยิ่งนัก ที่ดวงกลับแลเห็นจันทร์เสี้ยวกระจ่าง.. เคียงข้างด้วยหนึ่งเดียวดาริกาสุกใส ในท่ามกลางรัศมีจันทร์ประกายทองผ่องผุดพิลาสพิไลห้อมล้อม ส่องประกายหวานหยาด ขับฟากฟ้านภากาศสว่างพราวเพริศแพร้ว ราวดวงแก้ววิเศษ..พิเศษพิสุทธิ์ลอยพร่าง มาสถิตสว่างกระจ่างใจนำทางใจไปชั่วนิจนิรันดร นะบัดนี้..และ กำลังกลายเป็นนาทีแสนตราตรึงยิ่งใหญ่ในใจดวงนวลดวงละมุน ในค่ำคืนฤดูร้อน ที่ทุกสิ่งนิ่งงันแต่เงียบงามสงบสุข ราวฟ้าดินรู้เห็นเป็นใจลิขิตชะตา และราวพระผู้มากเมตตาได้เปิดดวงตาสวรรค์ เนรมิตรฝันให้เป็นจริง..เป็นใจ สรรส่งของขวัญ.. เกินคำ *ล้ำเลอค่า* มากำนัลแด่ใจดวงร้าว ให้เลิกดายเดียว..ได้อิ่มเต็มในจิตวิญญาณเสียที ที่หลงรอหลงฝันมาเกือบชั่วชีวาชีวิต ให้มาสถิตปลอบประโลมใจ สร้างพลังใจพลังไฟฝัน..เป็นนิรันดร์รัก.. นาที..ที่ดวงได้รับถุงของขวัญสีแดง ด้วยแรงแห่งปิติใจ น้ำตาดวงพร่างไหล มิขาดสาย มือไม้ระริกรับ ค่อยๆจับค่อยๆเปิดอย่างทะนุถนอม และกลายกลับตามมาด้วยเสียงสะอื้นๆๆ เมื่อเห็นลายมือของผู้อันเป็นที่รัก รจนาภาษาธรรมดาๆ หากทว่า... มันทรงค่างามในนิยามใจนิยามจิตเสียไม่มี ที่ดวงนี้ก็ยากจะเข้าใจ.. ว่าทำไมครั้งแรกที่เห็น หัวใจดวงจึงเต้นไม่เป็นส่ำ..ถึงร่ำไห้เมื่ออ่านๆไป ทำไมจึงเป็นงามยิ่งใหญ่ในรู้สึกลึกล้ำล้ำลึก ที่นับวันนับคืนรอมานานแสนนาน ดวง..ได้รับผ้าคลุมไหล่ สีน้ำตาลอมทองหวานผ่องผุด พิลาสพิไล ที่ดวงค่อยๆคลี่คลุมไหล่ ราวคลี่คลุมใจและร่างร้าวอย่างช้าๆ ให้สมค่าสมรักรอมานานปานประหนึ่งชั่วกาลทีเดียว.. และ ทุกราตรีนับเนื่องจากราตรีนี้ไป ผ้าหอมละมุนใจจะเคลียร่างคลอใจมิเว้นว่าง ให้อกอุ่นละมุนทรวงคู่กายใจดวง ตลอดไปมิมีวันพรากลา แทนหอมห่มเหว่ว้ามายาวนานนัก..และ แม้นยามไปวัดสร้างกุศลผลบุญ ดวงคงใช้ห่มราวสไบแพร..สไบภักดิ์ แล้ว.. ยังมี*กำไลขวัญ นิรันดร์รัก * แนบมาเคียงกันในกล่องฝันกล่องใจสีแดง ที่แฝงงามมาด้วยดวงดอกกุหลาบลายทอง ที่ดวงอยากร้องพ้อขอให้แทนใจแทนภักดิ์ ประกาศก้องถึงรักแท้พิเศษพิสุทธิ์นี้ และ ทันทีที่เห็น..ดวงจับจูบจับจูบนิ่งงันด้วยน้ำตาและน้ำตา ที่ยังคงพร่างรินไม่ขาดสาย... ดั่งสายธารหวานหอมมาหลอมละลายใจในบัดดล และ คนดี... ดวงทำพิธีอธิษฐานใจ อธิษฐานจินต์ด้วยจิตวิญญาณรัก ดวงวางกำไลแสนรักใส่พานทองใบเล็ก ให้หอมล้อมรอบด้วยดวงดอกไม้รายรอบบ้าน ที่กำลังระรินหวานผลิบานคลี่แย้มราวรอรับขวัญ มีเข็มขาว.. ที่ยังพราวหยาดน้ำค้าง แทนหอมงามดวงใจใครเล่ารู้นี้ ทั้งสองดวงชีวาชีวีของสองเรา อย่างผู้เพียรรู้ค่าชีวิตเพียรลิขิตชะตา น้อมนำมาบันดาลคำบันดาลใจ แทนสมองที่สวยใสสะอาดสว่างสงบ รอพบว่างทางแห่งงามยิ่งกว่าและยิ่งกว่า.. และ ให้รักร้อยถ้อยอักษรา ฝากภาษางามมากนิยามใจนิยามจิต.. อย่างเฉียบคม แม้นจะฝากระทมแทนบทเรียนเพียรสอนใจฝากจำ เล็บมือนาง.. แทนบางอย่างบางสิ่งจากเนื้อดินเดียวกัน ที่เราพันผูกมากันมาชาติปางก่อน หวังเกาะเกี่ยวกระหวัดรัดร้อยใจ ยามไกลห่างอย่าร้างครวญ..อย่าร้างลา. . ดวงดอกพุด..ซ้อน.. ที่เพิ่งอวดช่ออรชรละอออ่อน มิพักช่อนใจซ่อนรัก แทนคำจงรัก แทนคำว่าพุด..พิสุทธิค่า..เกินกว่าใครคำนึงรู้ ชวนชม.. หวังมิตรมตรอมตาม ได้งามได้ชมชื่นก็ชื่นก็ฉ่ำใจแล้วถึงไหนไหนในยามนี้ ลีลาวดี.. ดอกไม้ที่หลากสีงามเศร้า หากซ่อนเสน่หาอวลมาทุกอณูนึกให้นึกรักนึกสงสาร ราวอยากปกป้องปองขวัญ ให้สวรรค์หวาน ชั่วกาลนิรันดร์เลิกฝันระทมดายเดียวเหว่ว้า.. และมะลิลามะลิซ้อน แทนคำออดอ้อน แทนอ้อมแขนอ้อมใจหวังมิพรากลาไกลในคะนึง แม้นมิถึงฝันคว้าไขว่ ก็จะเป็นไรไปนะ..หลับตาฝันฝันเอา..ก็ได้จะเป็นไรมี ดวงใจ.. ดวง..น้อมนำพานทอง ที่ล้อม*กำไลรักกำไลขวัญนิรันดร์รัก*ด้วยดวงดอกไม้ ทั้งสิ้นทั้งหมดที่กล่าวรจจนามานี้ด้วยใจดวงดีดวงหอมงาม วางลงตรงเบื้องหน้าพระพักตร์พระพุทธผู้พิสุทธิคุณ ที่ดวงรู้ว่าการุณย์ และประทานพรด้วยเมตตาดวงด้วยห่วงใย.. ดวงก้มลงกราบพร้อมคำมั่นสัญญา ลูกสัญญาจักดำรงร่างอย่างงามพร้อมหอมงาม อย่างเหนือโลก แม้นจะยังพบโศกสุขเฉกเช่นปุถุชนคนเดินดินธรรมดาๆ ที่ยังเวียนว่ายหนีไม่พ้นเพรงกรรม.. ที่ตามติดมาแต่หนหลังแต่ชาติปางก่อน ลูกก็จะเพียรรำงับ รู้ดับรู้ทันเท่า..ด้วยธรรมะ ธรรมชาติ ลูกจะยอมพลีฝันพลีร่างสร้างหอมงามด้วยคุณธรรม เพียรสร้างงามให้น้ำใจรักกับทุกผู้ ผู้รายล้อมด้วยหอมห้วงแห่งดวงใจนี้ ที่มิเคยคิดมีพิษภัย ต่อเพื่อนมนุษย์ผู้ใด ผู้ที่ไซร้..ก็ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น และลูกขออธิษฐานใจ ไม่ใช้วาจา ปากกาทิ่มแทงจาบจ้วงใคร ในโลกบรรณพิภพ มาตรแม้นลูกยังไม่รู้จักรู้ใจ ไม่พิพากษาใคร เพียงให้น้ำใจอภัยเมตตา.. และ หวังเพียรสร้างค่างานงาม เคียงหวานเคียงใจดั่งหยาดลำธารใสระริน ชื่นฉ่ำร่ำเย็น..ดับโลกเร่าร้อนด้วยฟอนไฟ ที่โหมกระหน่ำมาทุกทิศทาง ลูกจะเพียรพยายามวางอุเบกขา และมองเข้ามาภายในตัวตน สร้างงามใจบ้านภายในให้เงียบงามแสนสงบสุข.. ลูกวอนขอ เพียงแค่มีจิตวิญญาณดวงดีดวงไพรดวงแจ่มใสสวยงาม ได้ฝากนิยามรักธรรมชาติธรรมะธรรมดาๆ แด่ทุกดวงใจที่สวยใสงามพอกัน ที่ยังมีฝันมีหวังหวานรอ และ คนดี.. ด้วยน้ำตาแห่งปิติปลาบปลื้มภูมิใจ จากดวงใจผู้หญิงบ้านป่าบ้านนา ผู้มิเคยหลงลืมตน ผู้ยังคงมีกมลละเมียดละไม รู้ค่างามจิตงามใจ ผู้ยังคงมีนวลเนื้อใจ ดวงละมุนเหว่ว้า ขอ จูบลา..กำไลรักกำไลขวัญ ด้วยพร่างน้ำตาเต็มตื้นตัน..เต็มห้องหัวใจ ก่อนนิทราหลับฝันดีนะคะ และ ด้วยผ้าห่มหอมผืนนี้ ที่ให้ความรู้สึกดีดีกรุ่นกลิ่นรัก ดั่งสไบรักสไบฝันตราบวันพรากลา.. และทั้งหมดทั้งสิ้นแห่งจารใจรจนา คือคำมั่นสัญญา...ระหว่างใจของสองเรา...นะคนดีนะยอดดวงใจ.. ********** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=480 คำมั่นสัญญา ..พิ้งค์ แพนเตอร์ ถึง ม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร ไม่ สิ้นสุด ความรัก สมัครสมาน แม้ อยู่ใน ใต้หล้า สุธาธาร ขอ พบพาน พิศวาส ไม่คลาดครา แม้น เนื้อเย็น เป็นห้วง มหรรณพ พี่ ขอพบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา แม้ เป็นบัว ตัวพี่ เป็นภุมรา เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง แม้ เป็นถ้ำ อำไพ ใคร่เป็นหงษ์ จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง ขอ ติดตาม ทรามสงวน นวลละออง เป็น คู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป แม้ เป็นถ้ำ อำไพ ใคร่เป็นหงษ์ จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง ขอ ติดตาม ทรามสงวน นวลละออง เป็น คู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป...
24 เมษายน 2547 08:52 น. - comment id 253269
ไม่มีคำมั่น... ไม่มีสัญญา..... ว่างเมื่อไหร่..ตะวันก็มา...ดูพุดรจนา... อยู่ร่ำไป... ยาว..ดี....คงสไตล์..ไว้ได้.. อย่างน่าชื่นชม.. ดอกไม้ในพาน..ก็เยอะ.. ขอสักดอก..สักชื่อ..ไปดอมดม.. ที่บ้านตะวันรอน..บ้างได้ไหม.. คิดถึงจ้า..พุด..
24 เมษายน 2547 09:39 น. - comment id 253290
วาสนาเราคงน้อยต้องถอยหลบ รอดินกลบหน้าเสียก่อนคงหายเหงา ชาตินี้เค้า......ไม่สนใจ......ให้รักเรา ได้แต่เฝ้ารอชาติหน้า..........ถ้าบุญมี
24 เมษายน 2547 09:51 น. - comment id 253296
สไบแพร ชรินทร์ นันทนาคร : : Key F สไบน้องแทนกาย หอมมิวายคลายกลุ้ม หอมกระถินกลิ่นปทุม ดั่งไฟรุมสุมทรวงห่วงหา สไบเจ้าเอ๋ยแทนกาย หอมมิวายคลายพร่า ทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา ปวดอุราเพราะเจ้าของสไบ รักคนที่เขาไม่รักเรา จึงต้องเศร้าเคล้าแต่สไบ แสนสุดระทมใจ โอ้สไบขอให้เจ้าเป็นพยาน อกข้านี้คงต้องร้าวราน ทรมานทุกวันคืน แม้ชีวิตจะขมขื่น ข้าทนฝืนยอมรักเพียงสไบแพร อกข้านี้คงต้องร้าวราน ทรมานทุกวันคืน แม้ชีวิตจะขมขื่น ข้าทนฝืนยอมรักเพียงสไบแพร... http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1463
24 เมษายน 2547 09:55 น. - comment id 253298
อยู่ที่บ้านชัยชนะอากาศร้อนมาก ดูรูปเปิดพัดลมไปด้วยยังไม่หายร้อนเลยครับ กำไลผมคิดว่าเป็นเรื่องจริง เพราะเคยผ่านตามาบ้างจากผลงานพุด ก็ขาประจำกัน ไม่ค่อยได้พลาด ที่พูดเกียวพันพาดพิงถึงกำไล เคยอ่านเจอ และพุดคงจัดส่งมอบนำไปให้คนดีในดวงใจใครบางคน งานนี้ผมไม่ได้ข้องเกี่ยวประเดี๋ยวพลอยเข้าใจกันผิด ผมประเภทถ้าตอบให้ใครแล้ว ถ้าเขาออกผลงานมาถ้าคุ้นเคยกัน ไม่พลาดตอบให้ทุกผลงาน ถ้าเห็นผมไม่ไม่ตอบแสดงว่ามีสิ่งปรกติบางอย่างเกิดขึ้น แต่ไม่ทิ้งกันอย่างแน่นอน อาจไปตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง ก็เขียนนอกเรื่องซะมากมาย บางอย่างก็คงจะได้เริ่มอธิบายให้ใครฟัง เพื่อความสบายใจของเราทั้งสองคนครับ
24 เมษายน 2547 10:07 น. - comment id 253302
โหยว ๆสุดยอดค่ะ พี่ แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ
24 เมษายน 2547 10:50 น. - comment id 253350
อืมม พักนี้มีอะไรให้วูบไหวอารมณ์หนุ่มให้รุ่มร้อนจังจังเลยนะ...ยามแวะมา บ้านนี้.. ไม่รู้เพราะอะไร....^_^
24 เมษายน 2547 12:00 น. - comment id 253379
โห้ยย.. แบบเรน..เม้นท์..ม่ายถูกด้วยดิ..อิอิอิ.. ..แบบ..ตอนนี้..เรน..ตาโต..เท่าไข่..นะคะ..
24 เมษายน 2547 20:08 น. - comment id 253588
ร้อยเรียงงานได้ไพเราะมากครับ อ่านแล้วช่างสะท้านถึงตัวเอง เมื่อได้ของที่ถูกใจแล้วมักขาสติ แต่ดวงยังสามารถควบคุมได้ ถือว่าสุดยอด ติดตามและคลั่งไคล้ผลงานมาตั้งแต่อ่านแล้วครับ
24 เมษายน 2547 22:31 น. - comment id 253664
พี่พุดค่ะ นางฟ้าเคิดว่า..ภาษารักเป็นภาษาที่งดงามที่สุดและบางครั้งมันไม่สามารถจับต้องได้ แต่.. ทุกครั้งที่มาอ่านบทประพันธ์ของพี่ พี่พุดได้ถ่ายทอดความรักออกมาเป็นภาษาที่งดงามมาก เหมือนท่วงทำนองของบทเพลงที่ไพเราะที่สุด ชืนชมค่ะ เพราะมากๆ ในท่ามกลางรัศมีจันทร์ประกายทองผ่องผุดพิลาสพิไลห้อมล้อม ส่องประกายหวานหยาด ขับฟากฟ้านภากาศสว่างพราวเพริศแพร้ว ราวดวงแก้ววิเศษ..พิเศษพิสุทธิ์ลอยพร่าง มาสถิตสว่างกระจ่างใจนำทางใจไปชั่วนิจนิรันดร โดยเฉพาะท่อนนี้ เมื่อได้อ่านไปเหมือนกับได้ยินเสียงเพลงหวานๆคลออยู่ด้วย ไพเราะมากค่ะ
25 เมษายน 2547 00:00 น. - comment id 253688
ภาษางาม จากดวงใจงาม มาโบกโบยความวาบหวานและพลิ้วไหว ไปตามอารมณ์ตามลำดับ และกลับสู่คำมั่นสัญญาด้วยความหอมหวานอีกครั้ง มาอ่านงานสวยงามจากความตั้งใจของน้องพุดค่ะ
22 มกราคม 2548 12:23 น. - comment id 283555
อ่านแล้วไม่รู้ครับว่าเรื่องจริงหรืออิงนิยาย.. ภาษารจนางามมากครับ