URL http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=92 (หนีรัก) ********* ไยม่านหมอกดวงดอกไม้พรายพลัดพราก ทิวาจากราตรีฝันสวรรค์หาย ทิ้งเพียงรอยคอยหลงฝันตราบวันตาย มนต์ดอกไม้คงมีค่าแค่ท่ารอ... ขอหนีโลกโศกทั้งปีเศร้าทั้งชาติ ลาพิสวาสสู่พงไพรไกลคำพ้อ ดวงดอกไม้ร่ายมนต์ปลอบก็เกินพอ ลาจากจอโลกฝันนิรันดร์ลวง... ในท่ามไพรใจดวงซึ้งตรึงใจนิ่ง ใจดำดิ่งทิ้งสับสนคนห่วงหวง นอนดายเดียวกลางสายธารหวานหอมทรวง น้ำตาร่วงพร่างไพรสาใจจำ... มีที่ไหนละหนอสายน้ำไหลทวนกลับ ลาเลือนลับหอมหวานธารสวรรค์ ไม่อาวรณ์อ้อนอาลัยไหวผูกพัน ไม่โศกศัลย์ไม่โศกเศร้าราวไร้ใจ... ฝากความจริงทิ้งให้ท้อพ้อเผลอคิด ฟ้าลิขิตธรรมชาติสอนอย่าอ่อนไหว ไม่ว่ารักไม่ว่าชังรานร้าวใด เพียงผ่านมาผ่านไปไยไหวรับ... ฤดูกาลฤดีใจกี่หนาวร้อน ให้ออดอ้อนให้อาลัยใจรู้ดับ ดวงดอกไม้ในดงไพรดาดดื่นนับ ไยจะภักดิ์ไยจะเพ้อเก้อบูชา.. รอวสันต์โปรยสายสยายกลีบ รอพุดจีบฝากใจซึ้งคะนึงหา เลือกดอกไหนภักดิ์พลีใจหอมบูชา รอเวลาเด็ดมาวางกลางหิ้งใจ.. หวังไม่รานหวานดอกไม้ให้ช้ำชอกนะยอดรัก อย่าเด็ดหักเด็ดหักขยี้สิ้นกลิ่นสวยใส เลือกสักดอกยอดแห่งหอมคลึงเคล้าใจ ฝากดอกใจดวงดอกรักดอกภักดิ์พลี..หนี..ระทม..เป็นนิรันดร์.. ************ คนดี..ดวงใจ.. ดวงบุกป่า..ฝ่าเส้นทางสายงามสายฝันสวรรค์หวาน แสนวิบาก สู่ผาสูงไพรกว้างทางไกลพะงันงาม.. สู่ไพรรกโตรกธารละหานห้วยงามละไมแห่งไพรฝันไพรวัลย์ ที่มีเถาวัลย์พันเกี่ยว กับเส้นทางแสนลดเลี้ยวเคี้ยวคด ให้ตื่นเต้นเร้าใจ ให้อยากไปตามหาฝันทิวาวันแสนดีแสนงาม..ด้วยกัน ที่น่าแปลกนัก..ในยามเช้า.. กับงามอะคร้าวระเรื่อฉ่ำเย็น ของม่านหมอกยังหยอกเอินเนินไศล กับปลั่งแดงแสงระวีฉาดฉายฉาน งามปานประหนึ่งเรียวไหมในม่านเมฆ ที่ค่อยๆชักรถผ่านเหลี่ยมโลกช้าช้า ออกมาทายทักขุนเขาเงื้อมงาม ยางสูงไสวพร่างเทียมเมฆเทียมฟ้า ทายทักวิหคนกกา ที่พากันร่ำร้องระงมไพรระงมใจระงมงาม ให้หัวใจดวง..แย้มหวานรอรับรอดู หยาดละออละอองน้ำค้าง..ค่อยค่อยระเหยหาย กลายเป็นสายหมอกสายเหมยสายไหมในเรียวรุ้งเรียวรัก ประดับดวงใจรักดวงใจร้าวดวงใจเศร้างาม ที่เฝ้าแหงนเงยเฝ้ารอดู... ดวงโชคดี ที่ฟ้าส่ง..น้องชายคนดีที่ดวงแสนรัก ผู้ที่แสนรู้จักทุกตารางนิ้วในผืนไพรพะงันผืนดินบ้านเกิด *เกาะสวาทหาดสวรรค์* มากำนัลมาเป็นสารถีกิติมศักดิ์ ให้มาพาดวงใจรักดวงใจร้าวไปทายทักไพรด้วยกัน. ในคิมหันต์นี้ ที่ดวงดอกไม้กำลังร่ายฟ้อน ร่อนช่อละออกลีบอ่อนอ่อนอ้อนป่าระดะดวงไสว ไปทั้งราวไพรราวป่า..เลยทีเดียว น้ำตาดวงรินริน..พร่างถวิลในใจตลอดเวลาตลอดเส้นทาง ด้วยร้างรามานานปี..หลายปี ใจดวงดายเดียว ดวงเดิมเดิมดิบดิบติดดิน..ถวิลงามเงียบ ราวย้อนรอยถอยคืนกลับคืนฝันวันเยาว์อีกคราครั้ง เรียวนัยน์ตานิ่งงันอั้นอึ้งลึกซึ้ง ยามพาพบสงบงาม..สองข้างทางร้างรกเรื้อ ที่ยังงามอะเคื้อเหลือพิสุทธิ์ไพร.. ให้ดวงใจดวง แสนไหวงามสุขล้ำ ยากกล้ำกลืนฝืนปิติใจ งามไม้ ไพร ยาง สูงใหญ่และอีกไม้นานาพรรณ ลดหลั่นละไล่ราวดงดิบ กลางเกาะมหัศจรรย์สวรรค์บันดาล.. หัวใจเด็กผู้หญิงช่างฝัน ดวงเดิม จึงเริ่มร้องไห้ ร้องไห้..ระรินสายภายในใจราวสายฝนพรำ ตอกย้ำรอยรักรอยหวานรอยกาล อดีตนานา นานเนาเนิ่น..เกินนับ..รอ.. ดวง..สะอื้นเกินรำงับดับละมุนใจ.. ท่ามกลางสายธารสายสวยใสพิสุทธิ์หวานระริน ที่ดวงกำลังแหวกว่าย ที่ยังร้างไร้ผู้คนมากมายมากมีค้นพบมาเปิดบริสุทธิ์ให้หยุดงาม ให้หัวใจดวงหวั่นหวามวิตก...ด้วยเสียดาย เสียใจ ในวันหนึ่ง วันหน้าที่ดวงคงรอท่า พึงทำใจเตรียมใจยอมรับ..กับกระแสโลก..กระแสคน ที่ไหลพร่าบ่าโหมทำลายทุกถิ่นที่มิมีเว้นวาง ให้ธรรมชาติงามธรรมดาสวยธรรมดาไพร เหลือน้อยลงน้อยลงทุกทีทุกที.. นาทีนี้.. ดวงจึงทำได้เพียง ปล่อยให้กระแสธารหวานใสปลอบร่างรานใจร้าว กับมากเรื่องราวมากมี ที่ผ่านพบจบมา ทั้งเมืองนอกเมืองหลวงเมืองลวง เมืองใจเมืองในฝันในกรุงกรง ทั้งในโลกฝันสวรรค์ปิดสวรรค์ลา.. ให้สายน้ำแสนงามแสนใสปะปนไป กับหยาดน้ำตานางไพรนางใจผู้เหว่ว้ามาตลอดชีวาชีวิต ที่สิ้นไร้ใคร..ไร้ใจ..เข้าใจไยดี..มีแต่พิพากษา ย่ำยีไร้ปรานีไร้หัวใจเมตตา ช่างน่าเศร้านัก.. ดวงดำดิ่งอิงธรรมชาติงามลำพัง หวังปลดปล่อย ถอนรักคืนหลังฝังรอยงามไว้นะที่แห่งนี้ นะที่ซึ่งสวรรค์ปรานี โอ้แหล่งที่ดวงตาสวรรค์กำลังใจดี เปิดประตูรักรับให้มาพักพิง มาโอบเอื้อให้อ้อมใจไออุ่นอ้อมจากหอมหอมหอมห้วง จากดวงดวงดอกกรุ่นกลิ่นหวานหวานหวาน พร่างพร่างพร่างพรายพรมให้ดวงดอมดมจากพวงพยอมไพร และ จากสายธารใจราวรับรู้ในนิรันดร์รัก..มิเปรียบปาน เป็นประมาณดั่งรอยต่อแห่งฝันได้ผสานสวรรค์ไพร ร้อยรักถักทอดใจพิงพัก ร่างรักระหว่างวันกับอดีตฝันอันหอมหวานผ่านกาลเวลา ที่เคยลาเลยลับ.. ให้ ร่างใจดวง..รานรักเหว่ว้า..รอมานานปี ราวกับมิเคยไยดีจะคืนหลังสู่ฝั่งฝันฝังใจ..จำ ให้..ใจดวง สุข สงบ พบหวาน เกินคำบรรยาย ในท่ามกลางแมกไม้ม่านหมอกดวงดอกไม้ ในไพรพง..ในพงไพรพะงัน ให้ดวงดอกฝันพลันแตกช่อพร่าง ราวเพชรพรายกระจายกลีบเรณูหอมห้วงในดวงใจ ราวรวงดาวพราวพร่างรัศมีไสวในรายล้อมอ้อมโอบกาแลกซี่ ที่แสนมหัศจรรย์เกินรำพันรำพึง ขอบคุณ..นะสวรรค์..นะดวงตาสวรรค์ ที่พร้อมพลีเปิดใจรับขวัญ..ฝัน มอบกำนัลรับรู้จิตวิญญาณไพร มอบหอมให้หัวใจลูกผู้หญิงคนนี้ ที่ยอมพลีสิ้น ราวให้รางวัล อัญมณีใจ..อัญมณีไพร.. ที่ยิ่งใหญ่..แสนซึ้งตรึงตรา...เกินหาคำมากล่าวแล้วค่ะ **************** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=92 หนีรัก ตะเกียกตะกาย หนีรักไม่พ้น เสียที ทั้งๆที่ เข็ดรัก เหลือหลาย สู้หลีกลี้หนีพ้นเพียงกาย แต่ใจไม่วาย จะคิด จะใฝ่ หนักจิตกระโจน พลัดลาหวังรัก นิจจา ล้ำลึกกว่า ห้วงเหว ไหนๆ ตอกห้วงรัก แล้วยังหายใจ ตายก็ไม่ตาย ทรมาน ทรมาน ถ้ารักสมรัก สมปรารถนา แห่งใจ รักไม่เปลี่ยนไป รักไปชั่วกาล ถ้ารักไม่หนี คงไม่หนีรัก ซมซาน คงรักกันนาน ตราบวันวอดวาย เบื่อโลกเต็มทน เพราะรักไม่พ้น รักราน ถึงตั้งหน้า มุ่งหนี รักร้าย อยากหลีกหนี ทั้งใจทั้งกาย อยากให้โลกทลาย ตายๆ เสีย ที เบื่อโลกเต็มทน เพราะรักไม่พ้น รักราน ถึงตั้งหน้า มุ่งหนี รักร้าย อยากหลีกหนี ทั้งใจทั้งกาย อยากให้โลกทลาย ตายๆ เสีย ที...
พุด 23 เม.ย. 2547 20:07 น. - ID 51977 
1120
8
0
23 เมษายน 2547 20:34 น. - comment id 253035
หน้าส่วนตัว
พะงัน... สวยงาม...ปานภาพวาด
ม่านธรรมชาติ หมอกขาว พร่างพราวยอดสน
แว่วระรินเสียง สายธารไหล อ้วยอิ่งเวียนวน
กลิ่นไอสายฝน ผสมหมอกสีหม่น ระคนด้วยแดดสีจาง
-- == -- == ---
สักวันฉันจะไป ในดินแดนที่เธอพรรณนา
ไปหยุดเวลา กับท้องนภาและธาราที่สวยใส
อิ่งแอบธรรมชาติ ซบผืนป่า ซึมซับกลิ่นไอ
...นอนนับดวงดาวที่แสนไกล กลางผืนป่าที่ไร้กาลเวลา
23 เมษายน 2547 20:34 น. - comment id 253037
เป็นคนที่ใช้ภาษาได้สวยจริงๆเลยนะคะ ชอบค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 3419 - ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม รหัส - วัน เวลา : 257330 - 23 เม.ย. 47 - 19:36
23 เมษายน 2547 20:42 น. - comment id 253044
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=632 นวลน้องนางไพร สมยศ ทัศนพันธ์ : : Key C เพลิน พิศน้องนาชาวไพร แม่เอย ช่างงามสดใส ไสล โสภาน่าปอง อยู่ กลางพงศ์พฤกไพร ห่าง ไกลคนเหลียวมอง โอ้ แม่นางเนื้อทอง พี่ เปี่ยมปองใฝ่หา นาง ฟ้าที่มาแดนดิน ไม่งาม จับใจถวิล เท่าผิน พบดวงแก้วตา หมู่ ยูงยางสูงโยน แม่ อ่อนโอนโสภา พี่ ดื่มความเมตตา จิต ผวา เพ้อครวญ สวยเอย แม่น้องนาง ในไพร ซ้ำมีดอกไม้งาม ยวนตา อยู่บนเกศา ชื่นชวน ล้ำเลอเลิศฝันใจ รัญจวน โหยใจให้หวลเคียง ประคอง แอบอิงแม่น้องนางไพร ความ รักพี่เป็นมนต์ตรา จะปลูก ความสเน่หา ไขว่ขว้า น้องแนบ แอบใจ เก็บ มาเป็นขวัญเรือน ปลอบปลุก เตือนฤทัย ว่า แม่นางน้อง ไพร ใช่ จะไร้งาม ตา...
23 เมษายน 2547 20:45 น. - comment id 253045
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=215 ไพรระกำ ทูล ทองใจ : : Key Am หริ่ง เรไรระงมร้องเร่า เสียงหริ่งกรีดกริ่งไม่เบา ทั่วลำเนาเสียงเจ้ากล่อมไพร หริ่งเจ้าร้อง เสียงก้องลอยล่องจับใจ หนึ่งระงมผสมเรไร ครวญหาใครหรือขาดคู่เชย หริ่ง เรไรระงมร้องร่ำ หรือเทียบเปรียบพี่ครวญคร่ำ สุดระกำช้ำชอกอกเอ๋ย พี่คอยน้อง สองตาไม่ละเลือนเลย เจ้าลืมคนคู่ชิดชื่นเชย จึงเฉยเมยไม่คืนกลับมา หริ่ง เรไรช่วยเตือนน้องบ้าง พี่คอยคอยคอยหานาง หนาวน้ำค้างหนาวลมโชยมา หนาวกายหนาวเหน็บ แต่ไม่เจ็บอยู่ในอุรา หนาวเพราะรักเจ้าหนีหน้า พี่เสียน้ำตา สักเท่าใด ส่ง แต่เสียงสำเนียงร้องกู่ หวังว่าถ้าเจ้าเอ็นดู โปรดจงรู้พี่เศร้าเหงาใจ กลับเถิดน้อง เสียงร้องพี่ก้องไปไกล หริ่งคร่ำครวญเหมือนชวนร้องไห้ ไม่เห็นใจหรือไรเจ้าเอย ส่ง แต่เสียงสำเนียงร้องกู่ หวังว่าถ้าเจ้าเอ็นดู โปรดจงรู้พี่เศร้าเหงาใจ กลับเถิดน้อง เสียงร้องพี่ก้องไปไกล หริ่งคร่ำครวญเหมือนชวนร้องไห้ ไม่เห็นใจหรือไรเจ้าเอย...
23 เมษายน 2547 20:45 น. - comment id 253046
สวัสดีครับ...อยากไปเที่ยวพะงันนะ ไพรพะงัน..ม่านหมอก..ดวงดอกไม้ ยลยินไห้..อยากเห็น..เป็นบุญหนา แลท่องเที่ยว ทั่วถิ่น เปรมอุรา รอจนกว่า พบกัน ฝันใฝ่เอย อยากไปจังเลยนิ....
23 เมษายน 2547 22:03 น. - comment id 253084
แฮ่ .. ไปกันแล้วไม่ชวน .. ตัวงอนเต็มท้องฟ้า ค่ะ
24 เมษายน 2547 02:12 น. - comment id 253176
555 ชอบท่อนสุดท้าย เพราะดี มาแล้วนะ พุด ....^_^....
24 เมษายน 2547 06:54 น. - comment id 253225
มาอ่านทีไร ไม่เคยผิดหวังซะทีเลยค่ะ เพราะ..ซาบซึ้ง..กินใจ อารมณ์ดีด้วยล่ะ ถึงแม่ว่ามันจะดูเศร้าและเหงาในความหมาย ชื่นชมค่ะ
24 เมษายน 2547 07:43 น. - comment id 253251
งดงาม เงียบเหงา เศร้าสร้อย ซึ้งทรวง ก็เหมือนได้นั่งรถชมวิวเฉื่อยฉิวปลิวไปกับธรรมชาติ พร้อมกับรับฟังเรื่องราวหลากหลายลีลาชีวิต อิ่มบทเพลงแต่เช้าครับ
24 เมษายน 2547 10:20 น. - comment id 253331
ปรบมือให้กับบทกลอนค่ะ ชอบค่ะ เป็นเรื่องเป็นราวดี แวะมาเยี่ยมชมผลงานนะคะ
24 เมษายน 2547 15:42 น. - comment id 253465
หอมตลบอบอวลกลิ่นดอกไม้ ดอกอะไรแดงเกือบดำกำมะหยี่ มีปลายแหลมแซมริมรั้วหน้าวัวรี เจอดอกนี้ขอไกลไม่ต้องรอ.. อิอิที่พงันไม่ทราบว่ามีอ๊ะเป่า อิอิ
24 เมษายน 2547 16:32 น. - comment id 253486
อนุรักษ์พงไพรให้โลกนี้ ยังได้มีที่ยืนรื่นใต้ร่ม ยังได้รักหักใจในบ่มลม ยังได้คมใต้คอนนอนเย็นใจ ทิกิ_tiki
22 มกราคม 2548 12:19 น. - comment id 283554
ธรรมดาของโลกนะครับคุณพุด เราห้ามอะไรไม่ได้เลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
