ไม่มีสมาธิอ่านหนังสือเลยตอนนี้ รู้บ้างไหม...คนดี ฉันกำลังเหงา ฟังเพลงเศร้าๆ..นั่งดูรูปถ่าย ที่บ่งบอกความเป็นไปของเรา หยดน้ำตากับเสียงสะอื้นเบาๆ ก็พรั่งพรูออกมา... เมื่อไหร่วันวานจะย้อนกลับ ในวันนี้เราเป็นเหมือนคนแปลกหน้า ฉันอยากได้วันเวลาเหล่านั้นคืนกลับมา ไม่ใช่...ทุกวันที่เหว่ว้ากับสายตาเย็นชาที่เธอมอง
12 มีนาคม 2547 22:38 น. - comment id 229994
โห่ พี่ ตอนพี่แต่งไม่รู้พี่รู้สึกยังไงนะแต่พอหนูอ่านจบ อืมใช่เลย เพราะจริงๆค่ะเพราะหนูก็เป็นอารมณ์เนี้ยอยู่เหมืองกัล
12 มีนาคม 2547 22:51 น. - comment id 230005
อยากให้เธอรู้ไว้ในใจนี้ อยากให้เหมือนก่อนมีที่ห่วงหา แต่เหมือนดั่งความเศร้าเร้าอุรา เธอไม่ยอมห่วงหาฉันมาเหมือนเดิม *-*กลอนเศร้าจัง*-*
13 มีนาคม 2547 10:23 น. - comment id 230155
อย่าตอกย้ำความรู้สึกให้ใจเศร้า ปล่อยความเหงาความอ้างว้างให้ห่างหาย อย่าไปยึดอย่าไปเกาะผ่อนใจให้สบาย แม้สุดท้ายปลายทางจะหมางเมิน o(^_____^)o ใช่เลย ..อารมณ์นี้เลย..
13 มีนาคม 2547 12:19 น. - comment id 230170
เศร้าจังเลยนะคับ..มาเป็นกำลังใจให้ ^_^