http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4721 มอบแด่คุณ..จอน..จากเมล์รัก สร้างพลังฝันพลังใจ จากน้ำใจสวยใสแสนงามยามใกล้สิ้นไฟฝันรจนานะคะ.. ***** รวงระเรี่ยเคลียหอมค้อมลมลู่ ตาลไร้คู่ยืนดายเดียวดูเปลี่ยวฝัน สาวนาคอยรอยฝนลามานานวัน รอยอดขวัญคืนเรือนรักพักพงไพร... หยาดน้ำค้างกลางเรียวราวรุ้งพร่าง ทอกระจ่าง สะท้อน แดดอ่อนใส วะวาววับพิสุทธิพร่างกลางกลีบใบ ราวเพชรใสพลิกพริ้งกลิ้งกลางรวง... อ้ายเหมือนว่าวหลงลมลอยละล่อง เมฆงามฟ่องท่องลมลิ่วลืมคนห่วง สายป่านรักดึงดวงใจลอยหลุดร่วง แรงลมลวงหลงลมลิ้นลืมดินเดิม.. ทุ่งรวงทองปองพ้อรอรับขวัญ กี่วสันต์กี่ลมหนาวกี่เศร้าเพิ่ม กี่รานร้าวกี่ดายเดียวรอเคียวเดิม รออ้ายเติมเกี่ยวกอเก็บช่อรัก... ข้าวกลางลานหวานบัวริมเรือนร้าง ลาลอมฟางขลุ่ยแขวนแรมรอนภักดิ์ เพลงเดือนเพ็ญเร้นหวานมานานนัก อ้ายลาลับหลงลืมสิ้นหอมกลิ่นรวง สาวนาพ้อขอหัวใจกำไลรัก อ้ายก็หักหัวใจธุลีร่วง มาวันนี้ใจสาวนาแหลกลาดวง หลุดลอยร่วงคืนผืนดินสิ้นวันคอย!.. ****************** สาวนาตื่นแต่ย่ำรุ่ง รับอุษา เดือนบนนภายังไม่ดับดวง ดวงดารานับพัน ยังสุกปลั่งโปรยพร กระจ่างใจ หากทว่าดวงใจ สาวนากลับหมองหม่นราวกับคนขวัญเสีย มองเรือนร้าง อ้างว้างร้างไร้ ดายเดียวเหว่ว้าน้ำตาซึม.. แสนคิดถึงอ้าย... กอราตรี ไหวกิ่งฝันรับรินร่ำหยาดละออละอองน้ำค้าง แก้วรับฝนพร่าง..หลงฤดู.. แตกช่อผลิดอกละอออวล หอมนวลพราวทุกราวกิ่งก้านกอ มิหวงช่อรอราโรยโปรยปลิดกลีบกระจาย... โมก..โศก..พิไรร่ำริมชานเรือน.. คลึงเคล้ากลีบกอช่อดวงดอกกระดังงา.. เหลืองระย้าย้อยห้อยเคลียคลอ..พ้อเคียงดิน เข็มขาว..แทงช่อกลางกอรัก..กระปุกรัก พลันพร่างพรึบ..เอาใจ.. นวลพุดซ้อนซ่อนกลิ่น ไหวไกวกลิ่นหอม แอบซ่อน..ค่อยๆคลี่มิยอมเผย.. บุหงารำเพย พร้อมลมหนาวเคล้านวลหมอก นมแมว นางแย้ม เทียนหยด สล้างสดแย้มอวดดวงดอกงาม ทิวาหวาม..ราตรีหวั่น รอรับฝันรอรับโศกโลกสีไพลกลางดวงใจของสาวนา ผู้รอท่ารักภักดี..มิยอมพ่าย..ใจ สาวนา..ไขไส้ตะเกียงอีกนิด ค่อยๆแขวนข้างเสาสูงส่อง จุดไต้วางไม้เข้าไฟก่อ รอหุงข้าวหอมหอม พันธุ์แก่นจันทร์จากแก่นใจถวายพระ สาวนาเด็ดผักบุ้งนา มาได้กำใหญ่ตั้งใจลวกกะทิ มีปลาช่อนเนื้อดีแดดเดียว ทอดแกล้มแนมน้ำพริก เอาผักกระเฉดมาเด็ด ล้างสะเด็ดน้ำ วางไว้ในกระชอนไม้ไผ่ ตำเครื่องแกงส้มไหวสะเทือนมือระวิง ตั้งใจแกงส้มแกล้มปลาช่อนกับผักยอดอ่อนงาม และไม่ถึงชั่วยาม..ทุกอย่างก็แล้วเสร็จ สาวนา..ละเรือนลงริมรั้ว ในสลัวตัดใบตองอ่อน ล้างแล้วจัดผักซ้อนทับลงไป ในถาดทองเหลืองใบงาม... ตักข้าวใส่ขันพูนพร้อม โรยหอมด้วยดอกมะลิเบ่งบาน จบขันข้าวขึ้นทูนหัว อธิษฐานแทนดวงใจ *เกิดชาติหน้าชาติใด ขอให้หัวใจลูกผ่องผุดพราวขาวนวลหอม ดั่งดวงดอกมะลิที่ถวายพระ.. ให้เมตตาลูกได้พบพระพุทธศาสนานำทาง ให้ใจว่างสะอาดสงบ พบแค่ความฉ่ำเย็นเป็นสุขสมถะ..* ราตรียังพอมีเวลา.. สาวนารีบเข็นเรือพายออกนอกเรือน เดือนพราวดวง ดาวพริบพร่าง กระจ่างใสสะท้อนสู่บึงกว้าง.. บัวสล้างตูมตั้งทั้งชูช่อเบ่งบาน เกสรหวานหวานพ้นโคลนตม รอแดดบ่มลมไหว.. เด็ดดอกไปบูชา..หน้าพระพุทธ แทนพิสุทธิ์ใจ.. สาวนาค่อยๆราพาย.. ยังจำจดคืนหวานผ่านเพ็ญเต็มดวง ที่หยาดหวานทั่วคุ้งน้ำ ทั้งทุ่งทองริมคลอง ริมบึงบัวบังใบ รินหัวใจ รินไหวหวาม ให้ทุกยามคะนึงหา วสันต์ลา ผันผ่าน ราตรีพรายพรากพลัดให้รักเราสองต้องหันเห หันห่างแรมแรมไกล.. ดั่งบทเพลงครวญ.. ข้าวคอยเคียว ผ่องศรี วรนุช : : Key Cm ได้ยินไหมพี่ เสียงนี้ คือสาวบ้านนา พร่ำเพรียกเรียกหา ตั้งตานับเวลารอคอย คอยเช้า คอยเย็น ไม่เห็นสักหน่อย ปีเคลื่อนเดือนคล้อย รักเอ๋ยจะลอยรักเอ๋ยจะลอยแรมไกล อีกเมื่อไรรักจะคืนรื่นรมย์ ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้าง คนเกี่ยว รวงข้าวคอยเคียว น้องนี้คอยเหลียวคอยนับวันรอพี่มา กลับเถิดหนาสาวบ้านนายังคอย ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้าง คนเกี่ยว รวงข้าวคอยเคียว น้องนี้คอยเหลียวคอยนับวันรอพี่มา กลับเถิดหนาสาวบ้านนายังคอย... ******** สาวนา พักใจ หักใจ พายเรือน้อยลอยลำกลับ สู่ร่มรักเรือนไทยเรือนใจ ไปสู่ร่มธรรม ในวันนี้ ที่เป็นแสนดีวันเกิดสาวนา และมาตรแม้นว่า ไร้อ้าย..ชิดใกล้กาย แต่หัวใจจิตวิญญาณสาวนาผู้บูชารัก ก็แสนสุขนักในทุกทางงามง่ายนี้ ที่แม้นแสนสิ้นไร้รักสิ้นใร้ใจสิ้นไร้ใคร ก็ยังเหลือเนื้อใจดวงดีดวงงามดวงหวานละมุนละเมียด ที่ยินดีพลีพร้อมรัก ภักดิ์พลีใจ..ยอมเลือกเดิน..
23 กุมภาพันธ์ 2547 06:06 น. - comment id 220004
คอยหน่อยนะ สาวนา รอคอยอ้าย จะรีบกลับ เร็วไว ไปปลอบขวัญ หาเงินได้ ค่าดอง ค่อยว่ากัน จะคืนหัน สู่บ้านนา หาคนดี เวียนครบรอบ วันเกิด ประเสริฐสุข พบสนุก สนาน บานเบิกชี้ หายทุกข์โศก สมหวัง บ้างซะที ชื่นชีวี ดวงดอกไม้ แตกใบงาม
23 กุมภาพันธ์ 2547 07:02 น. - comment id 220019
เรน.. อรุณสวัสดิ์..สาวบ้านนา..นะคะ.. ..เรน..ชอบ.. ..ทุกเรื่อง..ที่เป็นของพี่พุดพัดชา.. ..อ่านได้สาระ ..สื่อได้งดงาม.. ..คล้ายๆ.. เรน..ยืนอยู่ตรงนั้น.. ภาพฝัน.. ที่แสน..บริสุทธิ์.. ..ขอ..พี่คนดี.. โปรดอย่าหยุด.. เขียนจุด ประกาย..ฝัน.. วันนั้น.. ให้เรน.. ..เรน..ชอบที่จะอ่าน.. บทกวี ..บทความเรียง.. ..อยากเขียน ... แต่ตอนนี้ เรนทำได้.. แค่จด..บันทึก..ในไดฯ ..สีฟ้า..ของเรนทุกวัน.. ..เขียน..ทุกอย่าง..อย่างที่พี่..บอกเรน.. เรน..ชอบมากเลยคะ... ... กราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์.. คุ้มครอง..พี่สาว..ที่น่ารัก.. ของเรน..ด้วยนะคะ.. ...
23 กุมภาพันธ์ 2547 10:17 น. - comment id 220044
:)
23 กุมภาพันธ์ 2547 11:23 น. - comment id 220055
รวงระเรี่ยเคลียหอมค้อมลมลู่ สาวนาอยู่เดียวดายคล้ายความฝัน ที่มืดมิดใกล้ชิดปิดแสงจันทร์ เพียงเสี้ยวฝันที่สว่างกลางหทัย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:00 น. - comment id 220297
แวะมาอ่านบทกวีอันสวยงามของพี่พุดครับ เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ