แอบห่วง...ยามห่างอย่างวันนี้ ท่าทีเสแสร้งแกล้งหลบหน้า ร่องรอยเยื่อใยในสายตา เกินกว่าซ่อนใจไม่ให้รู้ คิดถึง...บางคราวยิ่งร้าวเจ็บ หน่วงเหน็บทุกคำยังย้ำอยู่ เหมือนหมิ่นน้ำใจไม่แลดู เคียงคู่หากต่างหนทางเดิน น้ำตา...ชุ่มหมอนเมื่อตอนดึก แผลลึกลุกลามยามห่างเหิน หวั่นไหวหมายข่มคมตาเมิน ใกล้เกิน...สุดคว้ามาครอบครอง ช่องว่าง...ระหว่างเราคือเท่านี้ คนดีรู้ไหมใครหม่นหมอง ทุกอย่างงดงามตามครรลอง เพียงน้อง...แค่น้องต้องเตือนใจ
19 กุมภาพันธ์ 2547 00:07 น. - comment id 218115
แต่บางครั้ง น้องคิดไป เองหรือเปล่า ที่ว่าเรา ห่างเหิน เกินรับได้ ที่บอกรัก และคิดถึง อยู่ภายใน จังหวะเต้น ของหัวใจ มันรักเธอ... คิดมากไปไม่ดีนะคะ...เป็นห่วง
19 กุมภาพันธ์ 2547 00:11 น. - comment id 218116
เก็บอักษรบางบางอย่างเสแสร้ง ไร้เรี่ยวแรงแสร้งว่าตุนาหงัน ช่างต่างวัยสุดสำแดงจะแข่งจันทร์ ด้วยเธอนั้นเหมือนพี่สาวช่างร้าวรอน ...เป็นเพียงน้องเท่านั้นที่ฉันคิด แต่จะผิดอะไรตรงไหนแม้นวัยอ่อน ก็โอบบ่ากอดไว้ด้วยอาทร จะร้าวรอนอะไรกันจงมั่นใจ ก็ปลอบโยนกันอย่างนี้แหละค่ะ คุณ 1279 ศาลาไทยไปแอบเหงาอะไรนักคะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 00:56 น. - comment id 218140
...ระหว่างทางเดินที่เกินเลี่ยง ทางเบี่ยงที่เดินเกินหลีกไหว ถึงข้างทางต้องจะหมองไป จะไม่โทษรักสักนิดเดียว แค่น้องของพี่...ที่พี่รัก ถึงจักไม่แลขอแค่เหลียว ดูน้องของพี่ที่ใจเซียว โดดเดี่ยวอ้างว้าง...บ้างพี่ชาย.... ...................สวัสดีครับ..............
19 กุมภาพันธ์ 2547 02:36 น. - comment id 218169
ช่องว่างระหว่างเราคืนนี้ เธอคนดีรู้ไหมใจห่วงหา มีเพียงกลอนวอนใจให้พี่ชาย ส่งความห่วงหามาอาทรณ์ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 08:50 น. - comment id 218207
:) เพียงน้อง แค่น้อง น้องหนูเอ๊ย ...
19 กุมภาพันธ์ 2547 09:32 น. - comment id 218218
เศร้าได้เพราะจริงๆ
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:21 น. - comment id 218319
แต่งกลอนได้ อารมณ์ สมใจนึก แต่งได้ดี จนรู้สึก เศร้าจริงหนา ศาลาไทย ยอมเยี่ยม เปี่ยมมายา ใช้ภาษา เรียบง่าย หากกินใจ
20 กุมภาพันธ์ 2547 19:04 น. - comment id 218832
งดงามตามครรลอง.... ว่าพี่น้องแต่คิดไปไกลเกินฝัน ทนเจ็บปวดรวดร้าวจาบัลย์ หักห้ามใจทุกวัน คำว่าพี่น้องนั้นไม่เคยทำใจรับมันได้เลย
23 กุมภาพันธ์ 2547 23:21 น. - comment id 220376
แค่น้อง แค่ไหน ก็ไม่รู้ ลองสู้ สักที จะดีไหม น้ำตา เปียกหมอน เพราะงอนใคร มาบอก ยอกใจ ว่าแค่น้อง แค่พี่ แค่เพื่อน ขอเตือนบ้าง หนทาง ลำบาก หากใจหมอง เศร้าโศก ว่าใคร เขาไม่มอง ย่อมต้อง ยอมแพ้ แค่นั้นเอง แค่น้อง เปลี่ยนได้ มิใช่หรือ ลองยื้อ สักหน นะคนเก่ง ใครบอก แค่น้อง ลองล้งเล้ง บรรเลง โหมโรง แล้วลงไม้