http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=374 http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=138 เขียนสดสดจากหยดหยาดหวานในดวงใจถึงดวงใจ ไม่พักรอขอกรีดเลือดรักรจนา..ท้าใจฝัน!มิใฝ่ค้างร้างรอเก้อค่ะ มิหมอบกระแตแพ้ใจตนตกต้นไม้ตายก่อนไต่..ค่ะ *********** ฝากดวงใจแทนอ้อมขวัญคืนวันนี้ หวังราตรีคลี่ช่อรักบานไสว น้ำผึ้งฝันสัญญารักมหัศจรรย์ใจ สองดวงใจเคลียคลอร่างมิห่างกัน... ให้โหมโรงโหมรักโหมไฟฝัน ให้สวรรค์สวาทวาบหวามหวั่น ให้คนดีรักน้องน้อยร้อยผูกพัน ให้สวรรค์เป็นใจในรักจริง... ฝากฟ้าดินสิ้นแล้วแก้วถนอม หวังหวานหอมหลอมใจในทุกสิ่ง ให้หัวใจไหวหวั่นรักกันจริง ให้งามยิ่งงามภักดิ์รักนิรันดร์... มอบโซ่ใจคล้องสายใยสายเสน่หา พรหมสร้างมาฟ้าสร้างพบลบโลกฝัน ให้ดวงใจพลีพร้อมหอมหอมรักเป็นนิรันดร์ ดั่งสร้อยสวรรค์โซ่สวาทมิคลาดคลา.. จะกี่ภพวอนขอจบเพียงชาตินี้ ให้คนดีคืนสู่ขวัญลบเหว่ว้า หว่านดอกไม้สายน้ำใจหอมธารา ให้รักข้าคืนกลับรับรอยบุญ... ขอสั่งฟ้าฝากดินสิ้นโลกหล้า หลั่งน้ำตาสวดขอพรวอนนำหนุน ให้ยอดรักพร้อมพลีภักดิ์รักหอมกรุ่น รับรอยบุญหมุนรอยแปรแพ้ใจฝันพบวันงาม...พบวันจริง..ยิ่งใหญ่รัก!ยิ่งใหญ่รอ! ******** แรงบันดาลใจจาก บทกวีน้องน้อยผู้หญิงงาม..เงาใจพี่พุด..ค่ะ ******* ห้ามโลกหยุดหมุนได้ค่อยห้ามรัก ห้ามดอกไม้ภักดิ์หยุดผลิได้ค่อยห้ามฝัน ห้ามหัวใจหยุดเต้นได้ค่อยห้ามคนรักกัน ห้ามสวรรค์ลาได้ค่อยห้ามใจ ห้ามรักได้คล้ายจันทร์สิ้นไร้แสง โลกหล้าแล้งดวงดอกไม้เลิกร่ายไหว ห้ามคงคาหยุดไหลได้ค่อยห้ามใจ ห้ามตะวันใสหยุดส่องได้ค่อยห้ามรัก ห้ามหัวใจทำไมหากหวานชื่น ลืมตาตื่นมีเธอให้เพ้อภักดิ์ ห้ามทำไมใจคนหมุนวนได้ด้วยพลังรัก ห้ามรักรักรักอยู่ไม่ได้คล้ายโลกนี้เป็นสีดำ... ห้ามควันได้ค่อยห้ามไฟจุดไม่ติด ห้ามชีวิต ขาดรักชื่น ทุกคืนค่ำ ห้ามดายเดียวเหว่ว้าร้างระกำ ห้ามโลกฝัน ใจฝัน หยุดรักได้...หากไร้เธอ!สิ้นไร้เธอ! ******** ตื่นมาตีห้า.. นกในฝันกระพือปีกปลุกใจ นกรายรอบวิมานไพล วิมานดวงวิมานดินขันคูก้องร้องระงม ลมหนาวพัดพร่างพรม น้ำค้างห่มใบไม้ระรินเฉียบค้างคลอ จุดเทียนหอมหอม หลอมห้อมห้วงใจเหงางามเงียบ หุงข้าว แต่มิได้เคล้าไม้ฟืน..หอมปะทุ ไม่มีน้ำข้าว... มีแต่น้ำตาดาวน้ำตาดวง ห่วงฟ้ารินร่ำ..ค้างคาบนเรียวหญ้า..ใบจำปี ดวงดารายังสุกปลั่ง เดือนยังมิดับลับลา ฟ้าสีกำมะหยี่ยังมืดมน พอกับกมลคนมองหมอง ฟังบทเพลงอดีตก้อง พรางร้องไห้เงียบเงียบคิดถึงอนาคต กำสรดเศร้า ดายเดียว..รอรับ โลกหมุนกลับหมุนไกลฝากทรงจำ ตอกย้ำว่า.. ไม่เคยมีอะไรแน่นอน จะอาวรณ์สิ่งใดไปทำไมเล่าเจ้าคนดี..ไม่ว่าวันนี้วันหน้า จงทำเวลานาทีตรงหน้าเจ้า ให้สมบูรณ์ที่สุดดีที่สุด..แล้วกัน.. คิดถึงลั่นทมสะพรั่งถิ่นหน้าพระลาน .. กับวันวานยังหวานอยู่ และสองข้างทาง เคียงทางเดินคู่...สู่วัดพระแก้ว.. ร้าวราน... คิดถึงงามเงียบสงบเย็นในร่มใจในร่มธรรม ดื่มด่ำพร่ำภาวนาสวดมนต์... เพียรวอนไหว้ กลางกมลกระจ่างสว่างพ้อขอพร... แม้นลูกร้าวรอนร้าวร่าง..อ้างว้าง..สักเพียงใด อย่าให้หัวใจลูกหมดศรัทธา กล้าทำความดี มีน้ำใจแด่เพื่อนมนุษย์ผู้ยังทุกข์ทนมากหน้า อย่าล้า อย่าพ่าย..ถอดใจ ด้วยความเบื่อ..วายวุ่นจนสุดทน อยากหลีกร่างห่างไกลกมล สังคมคนผู้วกวนเวียนว่าย มากมายมากมี แข่งกันดี..แย่งกันอยาก..มิหยุดคนคนคน!!! ...... ไม่ว่าบทเพลงใดบทกวีใคร จงใช้ใจดวงใสดวงงาม ร่างรสพจน์พร่างพรมเพียงดับเย็น.. หัวใจรู้สึกบอบช้ำ รู้สึกแผกผิดคิดแตกต่าง กลางสายชลวนกลางใจคร่ำ กับกรรมเก่าของเราของเขาของใคร ไม่มีไฟฝันใกล้ถอดใจพ่ายร่ายรจนา เหว่ว้ากับอารมณ์เบื่อๆอยากๆนี้ ที่ยากจะอธิบายให้เข้าใจ... สิ่งที่ซ่อนอยู่ *บ้านภายใน*.. อันแสนเงียบงามสงบสุข อยากเพียงฝันซุกตัวเงียบ แค่แอบมองจ้องดูธรรมดาคนธรรมชาติงาม ธรรมดาใจสมถะ.. ไร้ทะเยอทะยานไขว่คว้า แม้จะหวังฝันฝากงานงามง่ายร่ายรจนา.. ตราไว้ในผืนดิน ก็มิถวิลอยากฝากชื่อ..ขอไร้ตัวตน... **** นี่คือกมลดายเดียวดวงเดิม...ไร้ใจ ที่ไม่แม้อยากบอกให้ใครรับรู้สู้เก็บงำ กลืนกล้ำ เต้นไปตามบทละครลวง..โลก โศกสะเทือนทับ..ดับ..และวาง..ว่าง ***** ขอโทษนะคนดี....... ที่ตื่นเช้ามา มองเวลาผิดพลาด มาพร่ำคำพรรณนา นาทีใจ..จริงแท้... ยามอุษาสางฟ้ากำลังกระจ่างใส ***** ขอบคุณ..ในน้ำใจ...ตามโลก.. มอบโศกเพลง...เพิ่ม เติมใจเศร้าตลอดมา..หวังว่าคงมิใช่ตลอดไปเป็นนิรันดร์!
พุด 18 ก.พ. 2547 11:02 น. - ID 46984 
797
7
0
18 กุมภาพันธ์ 2547 11:24 น. - comment id 217804
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=138 ที่รัก แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key Dm นานแล้วพี่หลงพะวงมิหน่าย นานแล้วที่หมาย จะได้ภิรมย์ นานแล้วพี่รักคอยจักชื่นชม นาน แล้ว รักเพียงลมลม ตรมเช้า ค่ำ ที่รักนะรักเพราะใจมิกล้า ที่ช้านะช้า มิกล้าเผยคำ ที่คิดนะคิด กลัวอกจะช้ำ เอ่ย คำแล้วเจ้าจะทำให้ช้ำใจ อย่าเหมือนน้ำค้างพราวพร่างใบพฤกษ์ พอยามดึกเหมือนดังจะดื่ม กิน ได้ พอ รุ่งสางก็จางหายไป รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี ที่รักนะรักเพราะเทพเสริมส่ง ที่หลงนะหลง เพราะเจ้า แสนดี ที่หวงนะหวง เพราะสวยอย่างนี้ กลัว ใครเขามาแย่งพี่ ไป เอย อย่าเหมือนน้ำค้าง พราวพร่าง ใบพฤกษ์ พอยามดึกเหมือนดังจะดื่ม กิน ได้ พอ รุ่งสางก็จางหายไป รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี ที่รักนะรักเพราะเทพ เสริมส่ง ที่หลงนะหลง เพราะเจ้าแสนดี ที่หวงนะหวง เพราะสวย อย่างนี้ กลัว ใครเขามาแย่งพี่ ไป เอย...
18 กุมภาพันธ์ 2547 11:44 น. - comment id 217807
ตัวจริงคุณพุด คงหวานไม่น้อยกว่างานที่เขียนแน่ๆเลยค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 12:44 น. - comment id 217831
มาอ่านพุดด้วยชื่นชมค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 16:10 น. - comment id 217902
ตัวจริงพุด..เหรอคะ ชอบ ดายเดียวลำพัง เศร้าทั้งปี ยู้ยี๊กวนคนเก่งค่ะ และ กมลชอบงามเงียบเรียบง่าย สมถะ รักธรรมชาติป่าดงพงไพรมาก บางวันก็ตลกสดชื่นชีวีมีสีสัน บางฝันก็คล้ายสับสนฝันฝันฝัน.. ไม่ยอมตื่นรับโลกจริง เอาแค่นี้นะคะ กระบวนท่าอื่นๆต้องใช้เวลาพิสูจน์เองค่ะ รักนะคะ และขอบคุณทิ๊กกี๊นะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 19:47 น. - comment id 218005
แวะมาอ่านเมดเล่รวมเรื่อง ๓ รส รสแรกและสองกลมกลืนกันดีครับ ประเภทแต่งกลอนออดอ้อนแบบนี้ ผมว่าพุดไม่เป็นสองรองใครนะครับ มารสสาม ผสมผสานผเสปนเปกัน ธรรมชาติ ความเศร้า ภาวนา ฝากฟ้าวอนลำน้ำ ขออย่าได้น้ำตานะครับ ให้น้ำใจไหลมาเทมาหาพุดคนดีนะครับ
18 กุมภาพันธ์ 2547 21:05 น. - comment id 218028
ห้ามต้นไม้ไร้ดอกผล ค่อยมาห้ามคนอย่างฉัน ไม่ให้รักภักดีกัน กับเธอนั้นนะคนดี *-*กลอนไพเราะทุกบทเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 00:43 น. - comment id 218134
เมื่อศิลปินทั้งหลายลงมือวอนฟ้าฝากชล ร้อยทั้งร้อยที่บทกวีนั้นงดงามและสื่อความหมาย ในเชิงรักละมุนละไม แต่ในหลายคราวฟ้าก็มิได้ปราณี แต่กลับลิขิตให้ในบางสิ่งบางอย่าง มีทั้งชอบและไม่ชอบ บางคราวฟ้าและน้ำดีใจ ร่วมอวยชัย สมหวังในที่สุด
19 กุมภาพันธ์ 2547 23:20 น. - comment id 218519
更長 騙子 怎樣宏偉你是 ！ 睡龍
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
