๏..วิญญาณขบถ..๏

อัลมิตรา

..๏ ท่านสุภาพบุรุษและท่านสุภาพสตรี ณ ที่นี้เอ๋ย
ข้าฯขอยอมสังเวยด้วยคำประณามหยามเกียรติ์ทับถม
จงเหยียบย่ำก่นด่าจวบชีวาข้าย่อยยับดับจม
ฤๅจนกว่า..แผ่นผืนฟ้าจะล่มพสุธาแตกแยกสลาย
..๏ ท่านสุภาพบุรุษและท่านสุภาพสตรี..เท่าที่ข้าฯได้พบเห็น
ใจท่านซ่อนเร้นและอำพรางมิใสกระจ่างอย่างมิตรสหาย
เพียงสถานการณ์พลิกผันไมตรีก็สิ้นคนในถิ่นก็ออกลาย
ประดุจคอยจ้องจะทำร้ายเมื่อข้าฯพลาด..โอ้อนาถนัก
..๏ ท่านสุภาพบุรุษและท่านสุภาพสตรีที่ข้าฯพยายามเคารพ
เหตุใดเล่าจึงเลี่ยงหลบอักษรตอนข้าฯแย้งแสดงให้เห็นประจักษ์
คงเทียบค่ามิได้เลยกับเศษเสี้ยวหนึ่งซึ่งก่อนเคยมีใจภักดิ์
ข้าฯแสนจะตระหนัก..ยามถูกพวกท่านหาญหักด้วยทุรจิตริษยา
..๏ พอกันทีเถิดหนอ..ท่านสุภาพบุรุษและท่านสุภาพสตรี
นับตั้งแต่บัดนี้อันว่ากรอบที่เคยครอบรายรอบตัวข้าฯ
ขอกระชากแหกกฏเฉกกบฏด้วยจิตคิดอหังการ์
ประกาศก้องด้วยใจกล้า..มิหวั่นผู้ข่มเหง..มิเกรงภัย
..๏ เพียงหนึ่งวิญญานข้าฯ..หยัดยืนในศักดิ์ศรี
จะขอต่อสู้เท่าที่อิสตรีผู้หนึ่งพึงกระทำได้
ตอนนี้..เชิญเถิด เชิญเยาะหยันหากสิ่งนั้นทำให้ท่านสุขใจ
เพราะเกียรติยศของพวกท่านไซร้ ..หด..หาย..กระทั่งสลายกลายเป็นศูนย์ .....
 
..๏ เขียนอักษรย้อนความตามภาษา
ผูกคำมาบรรยายให้คลายหมอง
หลากคนคิดจิตพ้องต้องทำนอง
บ้างยืนจ้องเห็นแปลกผิดแผกไป ๚
..๏ เหตุใดเอยจึงเปรยว่า..ขบถ
ทุรยศประณามหยามจากไหน 
จึงประกาศโองการขานคับใจ
ฤๅเซ่นไหว้สังเวยเยาะเย้ยตน ? ๚
..๏ คำที่ท่านเสียดสีศักดิ์ศรีข้าฯ
คำก่นด่าถากถางในบางหน
คำสาปแช่งแหล่งร้ายใครบางคน
คำนี้ฤๅจักพ้นขอด้นคืน ๚
..๏ ท่านก็ชีพข้าฯก็ชีพเทียบเท่าค่า
ประกาศท้าด้วยใจหมายหยิบยื่น
ยามที่ข้าฯเซซังมิรั้งยืน
ท่านคิดขืนย่ำยีบีฑาซ้ำ ๚
..๏ วันใดที่ข้าฯด้อยแรงน้อยสู้
ความอดสูท่านให้คล้ายกระหน่ำ
ประดุจหนุนเจ็บตอกยอกใจจำ
นี่หรือการกระทำของผู้ดี ๚
..๏ เมื่อข้าฯก้าวขึ้นมากล้าอีกครั้ง
ลืมความหลังท่านทำย้ำบัดสี
ให้รู้เถิดยากลบเลือนสิ่งเตือนมี
คำบ่งชี้คือ ขบถ กฏพวกท่าน ๚ะ๛