ภาพ SAD ANGEL http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=420 (รางวัลชีวิต) ไม่ต้องการดอกไม้ใดในใจฝัน ปลูกนานวันหวั่นดวงใจไหวกิ่งถอน ไม่คิดปลูกดอกไม้ใดถอนรากรอน ดอกรักซ้อนดอกรักไหนก็ไม่เอา.. หวังที่ว่างกลางใจไม่ยึดมั่น จะดอกรักดอกฝันรอวันเฉา ร่วงราโรยปลิดกลีบเหลือเพียงเงา เนื้อใจเราเพาะดอกดีเพียงนี้พอ... อย่าหว่านกอแตกช่อรอน้ำรัก พันธนาการภักดิ์เพียงผูกพันให้ฝันพ้อ เพียงหว่านคำลำนำรักก็เกินพอ บทเรียนรอขอลบว่างกลางเนื้อใจ... ไม่ต้องการดอกไม้ใดในใจอีก จะสักอีกกี่พันดอกบอกหวามไหว เอาคืนกลับฉันไม่รับแล้วดวงใจ เพาะกอใหม่ในใจอื่นรอชื่นทรวง... ดอกคิดได้สวาทวายเหลือว่างเปล่า ดอกหลงเงาหลงฝันหลงห่วงหวง ในวันนี้ตายสิ้นซากกลางใจดวง ไม่ขอทวงขอถามความหมายใจ... เอาคืนไปดอกไม้ใดมิหมายฝัน เหลือเพียงวันปลูกดอกว่างสว่างไสว ดอกรักเธอแค่เก็บมาเพ้อรจนาใจ ไม่เสียใจไม่เสียขวัญกับวันลา..กับวันลวง! ********** บันดาลใจจากข้อความลวงตามโลก..โหล ใจมิรับ..มิจับใจ..มิต้องการ.. ใจดวงดีดวงงาม..ว่างเกินจะรับดวงดอกไม้ใด จะเหลือก็เพียงเนื้อใจ..ให้..ไร้รอรับ.. ********* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=420 รางวัลชีวิต ชัชฎาพร ลักษณาเวช : : Key B พระพุทธองค์ ท่านทรงสอนเรื่องเวรกรรม คนไหนใครทำ กรรมเคยก่อเอาไว้อย่างไร ก่อน นั้น เคยทำกรรมไว้ชาติใด ชาตินี้ต้องได้ รับกรรมที่ทำก่อนนั้น ตัวฉันคงทำ แต่กรรมซ้ำอยู่เสมอ ชาตินี้จึงเจอ เวรกรรมเก่าเข้าย้อนผูกพัน ปวด ร้าว ตรอมตรมขื่นขมอนันต์ ทำดี สารพันรางวัลที่ได้ก็คือเคราะห์กรรม โธ่ เอ๋ย พระเจ้าไม่เคยปราณี ในชาตินี้ ทำดีไม่เคยก่อกรรม หวัง ให้ ผลบุญได้น้อมนำ ล้างเวรที่เคยทำ แต่ชาติ ปาง ก่อน สิบนิ้วประนม สวดมนต์พร่ำบ่นบูชา กุศลนำมา จงนำข้าสิ้นเวรดั่งวรณ์ หากแม้ ชีวีสิ้นลับดับมรณ์ เวรกรรม ทุกชาติก่อน บรรเทาผันผ่อน อย่าตามซ้ำเลย...
14 กุมภาพันธ์ 2547 14:19 น. - comment id 216139
ไม่ต้องการดอกไม้ใดในโลกล้า แค่ต้องการเพียงอุราของเธอนั้น ที่แทนคำรักหวานซึ้งตรึงผูกพัน ฉันขอแทนดอกไม้นั้นนะคนดี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง และขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักด้วยนะค่ะ*-*
14 กุมภาพันธ์ 2547 15:09 น. - comment id 216179
-H A PP Y .....V A L E N T I N E *S ....DA Y ค่ะ พุดพัดชาเพื่อนรัก
14 กุมภาพันธ์ 2547 16:27 น. - comment id 216223
ให้มีสุขไหวหวานปานกิ่งแก้ว รักแน่แน่วสมหวังดังใจหมาย ดอกไม้แผ่กลีบหวานบานเรียงราย ครอบครองใจใสพิสุทธิ์พุดพัดชา คิดถึงมากมาย รัก..และรัก
14 กุมภาพันธ์ 2547 17:22 น. - comment id 216241
หากต้องการดอกว่างกลางหว่างจิต โอ้มิ่งมิตรคนดีศรีสมร ขอฉันเป็นอณูดอกจากภมร ที่หลบซ่อนอยู่กลางใจ..ไม่ไหวติง มาทักพี่พุดค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2547 17:44 น. - comment id 216252
แวะมาชื่นชมคับ.. ..แฮปปี้วาเลนไทน์คับพี่พุด..^_^
14 กุมภาพันธ์ 2547 18:49 น. - comment id 216292
愛是生活的本能的起源 睡龍
14 กุมภาพันธ์ 2547 21:12 น. - comment id 216335
****** แม้ใจว่าง ใช่อ้างว้างเดียวดาย แม้ไม่มีเธอ อยู่ใกล้ๆ ใช่ว่าชีวิตจะไร้ซึ่งความหมาย เพราะความห่างไกล พิสูจน์ใจในรักนิรันดร์ ขอบคุณความ ห่ า ง ที่ช่วยเป็นพยาน.. **********
14 กุมภาพันธ์ 2547 21:58 น. - comment id 216357
นำดอกบัว สวรรค์ สรรสร้างไว้ เพื่อมอบให้ แก้วตา นำพาถือ พี่คนดื้อ ไม่อยากได้ ยัดใส่มือ ด้วยเป็นสื่อ นำน้อง สู่คลองธรรม
14 กุมภาพันธ์ 2547 22:28 น. - comment id 216374
ชอบบบบ แวะมาอีกค่ะ (จริง ๆ มาอีกหลายหนแระ.. แต่ไม่ลงชื่อทุกครั้งที่มา ไม่งั้นคงเต็มห้องแน่ ๆ )
14 กุมภาพันธ์ 2547 23:23 น. - comment id 216403
อ่านงาน..พุด พัดชา...ทีไร.. สงบ..และสุขใจ..ร่มเย็น.... สุขสันต์...วาเลนไทน์จะ พุด... อวรพร....รอบสอง...รอบแรก.. อยู่ในงาน อำนวยพรรัก....ของภูฯ จ๊ะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:15 น. - comment id 216482
เพราะมาก ๆ เลยค่ะพี่พุด ให้ความหมายดีจังนะค่ะ ^-^
15 กุมภาพันธ์ 2547 11:39 น. - comment id 216548
..บทกวี ..ภาพถ่าย.. และ..บทเพลง... เศร้าจังเลยคะ ..พี่พุดพัดชา.. ยิ้ม.. ให้เรน..อีกครั้ง.. เพื่อ..ความหวัง ..กับโลก..กว้างใหญ่.. ประสบการณ์ ..ผ่าน เข้ามา ..มากมาย.. ..เรื่องร้ายๆ.. ก็เรน ..ไม่อยาก..พบเจอ.. ..อยาก..ให้ท้องฟ้า..ยิ้ม.. ดอกไม้ ..หลับพริ้ม.. .อ่อนโยน..เสมอ.. ..โอบกอด ..อย่าเฉย..กับเรนนะเออ.. เรน..แค่..เด็กเพ้อ.. ก็อยากเจอ..พี่สาว..ใจดี..นะคะ.. ..แบบ.. เรนแต่ง ..จากความรู้สึก.. ..อาจไม่..ไพเราะ.. เรน..ขอโทษด้วย..นะคะ.. คิดถึง. มากมาย.. เรน..ขอให้ ..มีความสุข..ในทุกๆวัน.. ของ..ความรัก.. นะคะ...
15 กุมภาพันธ์ 2547 12:02 น. - comment id 216558
^J^ ....... *มีผืนดิน กว้างใหญ่ ในใต้หล้า เมื่อฝนมา ชีวิตเกิด บรรเจิดใส ไม่ต้องปลูก แต่เกิดเอง ด้วยน้ำใจ ทั่วถิ่นไทย ดอกไม้งาม อร่ามตา....ฯ
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:40 น. - comment id 216620
ดอกไม้สวยรวยค่ายามฟ้าสาง พลันจืดจางเมื่อมองตรองให้เห็น หากใจว่างวางสิ้นทุกสิ่งเย็น เปรียบดั่งเช่นใจพิสุทธิ์พุดพัดชา....ฯ มาส่งมอบ..ความรัก..ให้พี่พุด..นะคะ.. บทกลอนให้แนวคิดที่ดีมากค่ะ...คิดถึงนะคะ..
20 กุมภาพันธ์ 2547 20:50 น. - comment id 218842
เมื่อมีเวลาก็มักย้อนมาอ่าน ความความในหัวใจ ....ยังมากมายและมากมี.... ดีใจที่มาอ่านครับ.... รักงานคุณพี่จากหัวใจ