-ขาดปัจจัย...ใช่ขาดดวงใจ.. ในความขาดแคลนข้าฯนี้มีที่พี่ง คือใจซึ่ง...เห็นสิ่งใด...ก็ใคร่แบ่ง อยากให้....ใครทุกคน...มีเรี่ยวแรง และกล้าแข็ง....ต่อสู้.....อยู่ทุกครา ในความขาดแคลนข้าฯนี้มีที่มั่น ยึดซึ่งสัน..ติจากใจ...ดูคล้ายบ้า เหมือนจะไร้....ความรู้สึก...ลึกระอา แต่ทว่า....เมื่อข้าฯเจ็บ....ก็โยนใจ โยนออกไป......ให้ไกลลับ......ไปกับฟ้า ไปให้ไกล.......ทั่วนภา....เกินหาได้ ประพฤติตน......ราวดั่งคน......ซึ่งไร้ใจ ไม่ฝันใฝ่......ต่อผู้ใด.....ด้วยเจ็บจำ ข้าฯอ่อนแอ.......แพ้พ่าย......ซึ่งทุกอย่าง ไม่อาจละ.......อาจวาง......ด้วยกลืนกล้ำ ไม่อาจเก็บ.....ดั่งอดทน......ให้พ้นกรรม ข้าฯจักทำ.......บาปหนา.......ทุกคราไป..... ข้าฯเห็นใคร......เหน็บใจ......อยู่ซ้ำซาก อ้อนระห่ำ ซ้ำถาก......ให้ข้าฯไหว ทำเหมือนว่า.........ข้าฯนี้........มันตืนใคร ขออภัย.........คนบนหัว........ยังกลัวกัน อย่ามาทำ........ให้ข้าฯเจ็บ....เหน็บให้ร้าว อย่ามากร้าว......เพราะจักเกรง........จะห้ำหั่น ข้าฯปรานี......ทุกเวที.......ที่จำนรรจ์ เกลือกชนชั้น........ซึ่งต่ำทราม.....ด้วยน้ำใจ ด้วยที่ตา......สองข้าฯเห็น....เป็นแต่คน ซึ่งหมองหม่น.......ทุกข์ทุกหน้า......ละโหยไห้ ด้วยสองตา........ที่ข้าฯแล.......แส่ออกไป ข้าฯมอบใจ........ให้ทุกคน......บนมรรคา ข้าฯนบไหว้......ทุกคน....บนความดี ไม่หลีกหนี......แม้นว่าชั่ว........มาหลายท่า ไม่เลี่ยงใคร.......ใช้สติ........และปัญญา ปราถนา.......ให้พ้นทุกข์........สุขทุกคน แม้นรอบกาย.......หลายแผล......ที่เสียบปาด ดั่งมีดบาด.......แทงเสียบ......น่าฉงน ทุกมีดคม.......เสียบข้าฯ.......หวังทุกข์ทน กลับกลายวน.......กรีดพิษ.......กรีดจากใจ เพราะด้วยใจ......แกร่งกร้าว......ห้าวของข้าฯ แม้นทวยเทพ.....เทวดา.....ยังล้อมใกล้ แม้นเจ้าปาด.......ข้าฯทุกครั้ง.........ไม่ยั้งใจ กระดอนกลับ.....กระเด็นไป......ให้เจ้าคืน..... ด้วยรสธรรม.......ค้ำใจ.........ให้เด่นชัด จึงยืนหยัด........ให้พวกเจ้า.........เข้ามายื่น ทิ่มแทงข้าฯ........ตามปราถนา.....ดาบปลายปืน กลับกลายคืน.......เป็นอมฤต.......ประสิทธิ์กาย ข้าฯฝากความ.......ลามสวรรค์......มั่นแผ่นดิน ฝากปลายดาบ.......ซึ่งกรีดดิน......ทิ้งความร้าย ฝากจดฟ้า......จดดิน......จดถิ่นทราย ฝากความคล้าย......ร้ายของเจ้า.......ดินเอาคืน.... . ในนามของความรัก แด่เพื่อนมนุษย์ ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
12 กุมภาพันธ์ 2547 18:23 น. - comment id 215281
อะ เพราะเหมือนเดิมนะ พี่ทิ้กิ
12 กุมภาพันธ์ 2547 18:29 น. - comment id 215284
แม้นเจ้าปาด.......ข้าฯทุกครั้ง.........ไม่ยั้งใจ กระดอนกลับ.....กระเด็นไป......ให้เจ้าคืน.....
12 กุมภาพันธ์ 2547 18:30 น. - comment id 215286
อ่อย โคนัน ชนกันกลางอากาศ พี่กะลังลงใหม่สวนกันพอดี
12 กุมภาพันธ์ 2547 19:01 น. - comment id 215307
อืมมมมม... ล้ำลึกพี่ท่าน
12 กุมภาพันธ์ 2547 19:08 น. - comment id 215311
จะแวะไปหาซื้อโสมมาให้ดื่มแทนได้ก๋า อิอิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2547 19:26 น. - comment id 215326
อืมมมมม... ล้ำลึกพี่ท่าน จาก : รหัสสมาชิก : 5092 - ปีกนางฟ้า รหัส - วัน เวลา : 218940 - 12 ก.พ. 47 - 19:01 ขอบคุรคะ
12 กุมภาพันธ์ 2547 19:40 น. - comment id 215333
พี่ทิ๊กกี้ ที่รัก (เหอะๆๆๆ เรียกตามพี่พุด) ที่พี่ไปเมนท์ให้ฟ่างในรอบบ่ายนั้น เป็นใครอ่า ฟ่างคุ้นๆอ่ะพี่ (แหม่ม นั่นน่ะนะ) เค้าอยู่เยอรมันใช่ป๊ะ เห็นเจพูดถึงเค้าอยู่ (ตอนช่วงที่ฟ่างปิดเทอม อะ) ช่วงนี้ฟ่างยุ่งๆไม่ค่อยจะมีเวลา ยิ่งช่วงนี้ยิ่งหนักแล้วทุกๆอย่างยังไม่ลงตัว ฟ่างต้องจัดระบบตัวเองใหม่หมด ฟ่างคงจะหายไปนาน (อาจจะแสนนาน) ยังไงฟ่างจะแบ่งเวลาไปคุยกับพี่นะคะ --ตอนนี้จิตใจคล้ายร้อนเร่า บางทีเหงา ปวดร้าว เศร้าหวั่นไหว อยากฟังธรรมคำสั่งสอน ให้ผ่อนคลาย ทุกวันนี้เลวร้าย ใจหมดแรง-- รักและคิดถึงพี่เสมอค่ะ ปล. กลอนยังไพเราะและมีความหมายเหมือนเดิม ชื่นชมพี่เสมอค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2547 19:44 น. - comment id 215338
ถึงขาดปัจจัย แต่แก้มมั่นใจ .. พี่ทิกิ ไม่ขาดน้ำใจงามๆ แน่ค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2547 20:12 น. - comment id 215349
พี่ทิ๊กกี้ ที่รัก (เหอะๆๆๆ เรียกตามพี่พุด) ที่พี่ไปเมนท์ให้ฟ่างในรอบบ่ายนั้น เป็นใครอ่า ฟ่างคุ้นๆอ่ะพี่ (แหม่ม นั่นน่ะนะ) เค้าอยู่เยอรมันใช่ป๊ะ เห็นเจพูดถึงเค้าอยู่ (ตอนช่วงที่ฟ่างปิดเทอม อะ) ช่วงนี้ฟ่างยุ่งๆไม่ค่อยจะมีเวลา ยิ่งช่วงนี้ยิ่งหนักแล้วทุกๆอย่างยังไม่ลงตัว ฟ่างต้องจัดระบบตัวเองใหม่หมด ฟ่างคงจะหายไปนาน (อาจจะแสนนาน) ยังไงฟ่างจะแบ่งเวลาไปคุยกับพี่นะคะ --ตอนนี้จิตใจคล้ายร้อนเร่า บางทีเหงา ปวดร้าว เศร้าหวั่นไหว อยากฟังธรรมคำสั่งสอน ให้ผ่อนคลาย ทุกวันนี้เลวร้าย ใจหมดแรง-- รักและคิดถึงพี่เสมอค่ะ ปล. กลอนยังไพเราะและมีความหมายเหมือนเดิม ชื่นชมพี่เสมอค่ะ จาก : น้ำตา..ไหลลงมา..เหนื่อยล้าใจ (ฟ่างค่ะ) รหัส - วัน เวลา : 218967 - 12 ก.พ. 47 - 19:40 5555 ฟ่างเอ๊ย แซวเล่น เพราะเมื่อคืนตอนชนกับฟ่างกลางอากาศพี่ก็แช้ทกับก๊วนเจ้าแหม่มเค้าอยู่น่ะแหละค่ะ อิอิ ไม่มีไรหรอก เจเค้าขี้บ่นไปงั้นและ ธรรมะอยู่ที่ใจใยค้นหา......? บอกใจว่า.......นี้ฟุ้งซ่าน......จงพล่านหาย บอกใจว่า.......นี่โทสะ..มะโหร้าย บอกใจว่า......นี่หลงไป....ไร้สติปัญญา บอกทุกครั้ง........ในอารมณ์ที่....จมพลัด บอกสะกัด.....ดับความฟุ้ง......ที่พุ่งหา บอกตัวเอง........ทันที่ใจ.....ใช้ปัญญา ดับพิษบ้า.......ที่ดวงใจ....ใช้ใจชน..... อ่านะ ให้ฟ่างทันใจเลยค่ะ ทิกิ
12 กุมภาพันธ์ 2547 20:54 น. - comment id 215372
ถึงขาดปัจจัย แต่แก้มมั่นใจ .. พี่ทิกิ ไม่ขาดน้ำใจงามๆ แน่ค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 6878 - แก้ม .. ป่อง รหัส - วัน เวลา : 218972 - 12 ก.พ. 47 - 19:44 -ขอบคุ๕ค่ะ แก้ม..ป่อง เด๊ยวพี่ข้ามเว้บดูโน่นนี่อยู่ด้วยค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2547 21:10 น. - comment id 215374
เอ่อ... สวัสดีครับ คุณทิกิ ครับ
12 กุมภาพันธ์ 2547 21:42 น. - comment id 215376
เอ่อ... สวัสดีครับ คุณทิกิ ครับ จาก : กระบี่รับใช้ รหัส - วัน เวลา : 219008 - 12 ก.พ. 47 - 21:10 สวัสดีค่ะ กระบี่ฯ
12 กุมภาพันธ์ 2547 22:36 น. - comment id 215402
น้ำใจนี้มีให้ไม่มีหมด ไม่มีลดจากไปให้หวั่นไหว น้ำใจให้เพื่อเยื่อใยสายสัมพันธ์ ที่คงมั่นระหว่างกันฉันท์พี่น้อง *-*ความหมายดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
12 กุมภาพันธ์ 2547 22:41 น. - comment id 215408
น้ำใจนี้มีให้ไม่มีหมด ไม่มีลดจากไปให้หวั่นไหว น้ำใจให้เพื่อเยื่อใยสายสัมพันธ์ ที่คงมั่นระหว่างกันฉันท์พี่น้อง *-*ความหมายดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 219036 - 12 ก.พ. 47 - 22:36 ขอบคุณมากค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2547 23:29 น. - comment id 215440
ลงมาเกลือกชนชั้นที่ต่ำทราม มีคำถามตัวตนอยู่หนไหน มีหอกดาบมีพร้ามาทำร้าย แผลทั่วกายยังอยู่สู้อธรรม อิอิ อาจจะมองโลกคนละมุม อิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2547 23:31 น. - comment id 215443
แต่งดีอะ ตอนนี้เราก็อยากแต่งอะ ไม่มีอารมแต่งเลยอะ น่าเบื่อกะชีวิตเหลือเกิน
12 กุมภาพันธ์ 2547 23:51 น. - comment id 215451
ลงมาเกลือกชนชั้นที่ต่ำทราม มีคำถามตัวตนอยู่หนไหน มีหอกดาบมีพร้ามาทำร้าย แผลทั่วกายยังอยู่สู้อธรรม อิอิ อาจจะมองโลกคนละมุม อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ รหัส - วัน เวลา : 219074 - 12 ก.พ. 47 - 23:29 เกลือกชนชั้น........ซึ่งต่ำทราม.....ด้วยน้ำใจ ด้วยที่ตา......สองข้าฯเห็น....เป็นแต่คน ซึ่งหมองหม่น.......ทุกข์ทุกหน้า......ละโหยไห้ ด้วยสองตา........ที่ข้าฯแล.......แส่ออกไป ข้าฯมอบใจ........ให้ทุกคน......บนมรรคา .**ลงมาเกือกชนชั้นต่ำทรามด้วยน้ำใจ** หมายว่าอาจดุเป็นคนร่ำรวยเรียนสูงแต่ใจทรามจึงต่ำด้วยใจที่มองคนไม่เป็นคน .....เช่นว่า....บทนี้ .....เจ้าน่ะหรือคือคน ? อุ้มลูกหมาขึ้นมาเยิรยลเพราะชื่อเสียงยี่ห้อหรูหราของมันมิใช่อุ้มด้วยว่ามันช่างแสนสัตย์ซื่อปรือตาตามรักเจ้าของมิเว้นวาย..... ทิกิเขียนด้วยความรู้สึกของมนุษย์ชนธรรมดาว่า....... เมื่อเราเห็นใครคนหนึ่งซึ่งตั้งใจทำงาน รักงานของเขามาก.....เอามาลงที่นี่.....ถูกคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นกวี เป็นปราชญ์เข้ามากลั่นแกล้งเล่นงานเด็กเหล่านั้น.....อย่างไม่ไว้หน้า...เช่นให้ **นิ้วกลาง** เขาบ้าง ฯลฯ เช่นนั้น ....นี่หรือคือปัญญาชน นี่หรือคือจิตวิญญานอิสระของคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นนักกลอน ผู้ดื่มกินสุนทรียรสของวรรณศิลป์ ที่เป็นทาสรับใช้แต่สิ่งต่ำทรามใต้สะดือลงไปเท่านั่น ...! .....**ถามเถิดกวีผู้กล้าหรือจะให้ยกงานของท่านพระยาอนุมานราชธน หรือรุ่นท่านนั่นมาตอบว่า งานที่ยกระดับ...สุนทรียศาสตร์นั่นคืออะไร ทิกิยกตัวอย่างได้เลยว่า มีเด็กหนุ่มไฟแรงรุ่นใหม่อยุ่คน...ที่ไม่เคยเขียนกลอน แต่เมื่อเขียนกลอน rate X นี่เขียนอย่างถึงวิญญานจริงๆของงาน ชนิดนั่น มันไม่ได้ต่ำทรามหรือโสโครกเลย เพราะเด็กมันเป็นเด็ก วิญญานมันเด็ก มันเขียนจาก ความรู้สึกข้างในวิญญานของมัน ที่เรียกว่า Aesthetic Art ไม่ได้ดัดจริต ตามใครว่าจะเขียนให้ดูว่าข้าฯ นี่ก็ เขียนกลอนรัก กลอนใคร่ได้เหมือนกันมิใช่เลย ทิกิถามหา จิตวิญญาน ของสุนทรียรสในโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เมื่อใครคนหนึ่ง ที่ในวิญญานเค้าถ่ายทอดความรู้สึกจากใจเขาออกมา เป็นภาษา จะเด็ก จะแก่ จะหนุ่ม จะสาว จะกลางคน จะใครก็แล้วแต่ งานของเขาเมื่อมาที่ Thaipoem นี้สมควรได้รับการชื่นชม ททิกิจะแอนตี้คนที่ไปลอกกลอนชาวบ้านมาลง หรือไปยกเพลงของนักแต่งเพลงเค้ามาใส่กลอนตัวเองเฉยเลยนั่นต่างหาก วันนี้ งานชุดนี้ เขียนมาจากความรู้สึกที่ว่า คนเขียนงานมากมายที่ดี เด่น สมควรได้รับการ ดูแล ยกย่องให้เกียรติ ถูก หมิ่น เหยียด ใน เว็บไซท์หลายเว็บ ขอให้ อย่ามีที่ thaipoem.com เลย
13 กุมภาพันธ์ 2547 00:11 น. - comment id 215458
แต่งดีอะ ตอนนี้เราก็อยากแต่งอะ ไม่มีอารมแต่งเลยอะ น่าเบื่อกะชีวิตเหลือเกิน จาก : เศษทรายแก้ว รหัส - วัน เวลา : 219077 - 12 ก.พ. 47 - 23:31 .มาเขียนมา เขียนทุกสิ่งที่อยากเขียน เขียนทุกสิ่งที่อยากระบาย
13 กุมภาพันธ์ 2547 04:10 น. - comment id 215537
อย่านำสภาวะการณ์ในบางจุดบางกรณ๊ ไปรวมกับสภาวะการณ์ที่อื่นกรณีอื่น อย่าเหมารวม ใช้วิจารณญานแยกแยะ ว่าใครคนนั้นเขามีเจตนาอย่างไร เพื่อความสบายใจของใครสักคน เพื่อทำให้ความปวดร้าวของใครหายไป เพื่อปลดความทุกข์ใจ เพื่อให้กำลังใจให้ใครรู้สึกว่าตนเองมีค่าขึ้น เพื่อถ่ายทอดความเอื้อเอ็นดู เพื่อบอกถึงความรักที่มีอยู่ในใจ เพื่อขับไขความสุขที่หยิบยื่นให้อีกคนอย่างสูงค่า แต่ทั้งหมดนี้นั้น หากอีกฝ่า ย หรือฝ่ายตรงข้ามอื่นซึ่งเสียผลประโยชน์นำมาหักล้าง นำมาทอดกลางตลาดกลางลานเย้ยเยาะ คำว่ารักคำนั้นก็กลายเป็นก้อนกรวดที่คั่วในกระทะร้อนๆโยนใส่กันไป ผู้ให้ปราถนาเช่นนั่นหรือ มิได้เลย ผู้ให้ยังคงมีความยินดีใสเย็นจะให้ ดุจดังเมื่อเรามีเจตนาจะตักบาตรให้พระ บุญนั้นเกิดแล้วนับแต่เมื่อมีเจตนาความจงใจที่จะให้ ไม่ต้องตามไปดูว่าเมื่อให้ไปแล้ว เค้าจะได้รับมันจริงๆไหม เค้าดื่มกินหรือยกไปให้ใครดื่มกิน เค้าพอใจ หรือไม่พอใจ หน้าที่ของผุ้ให้ย่อมเสร็จสิ้นลงนับแต่เจตนาจะให้ ฉันใด ฉันนั้น...เมื่อเขามีเจตนาจะเอ่ยคำว่า ฉันพอใจใน....สิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักในสิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักที่เธอได้ทำสิ่งที่ดีนะ ฉันรักเพราะเธอช่างเป็นคนดี ได้ทำสิ่งที่ดีนะ คำนั้นย่อมยังคงสูงค่าอยู่เช่นเดิม ยังเป็นสัจจธรรมอยู่เช่นนั่น ส่วนใครจะนำไปลงกระทะร้อนคั่วสาดกันนั้น ก็กรรมของแต่ละคน แต่ผู้ส่งให้ คงมิปราถนาจะคิดเช่นนั่น ดินสอสีฟ้า plara81@hotmail.com พึงรับธรรมข้อการให้วาจาสุภาษิต พึงรับธรรมข้อการให้วาจายกย่องชมเชย พีงรับธรรมข้อการให้วาจาอันเป็นที่รักต่อกัน เพราะนั่นเป็นบุญที่เขาให้แก่เธอมา อย่าได้นำบุญนั้นไปแปลงเป็นบาป ด้วยไปคิดว่ามันช่างแสนร้ายที่เขาไปให้คนใดใครต่อใครไม่ได้ให้ฉันคนเดียว เขาจะให้ใคร ก็เรื่องของเขา แต่เมื่อเขาเจตนาจะให้เรา นั่นก็เป็นความงามที่สุดของชีวิต ที่เราควรนำมาพินิจพิจารณาในมิตรภาพอันหอมหวานที่ให้ต่อกันนะคะ พี่ว่าจะตอบนิดเดียว แต่เห็นชื่อคุณคือน้องในบางกอกซีตี้ด้วย จึงตอบยาวเลยนะคะ นำมาตอบไว้ที่นี่ด้วยอิงเรื่องเดียวกันมา
13 กุมภาพันธ์ 2547 12:21 น. - comment id 215600
อะไรกันเนี่ย แล้วใครจะแต่งอะไรมันเกี่ยวกับใคร อย่างไร ที่ไหน อะนะ งง... คือแบบอยากมีส่วนร่วมอะนะ...แต่ไม่รู้มันเกิดมาจากจุดไหน... ถ้าทุกข์มันเกิดจากจุดไหนฉันใด... ก็จงไปดับที่จุดนั้นฉันนั้น อามิต..
13 กุมภาพันธ์ 2547 14:27 น. - comment id 215639
อะไรกันเนี่ย แล้วใครจะแต่งอะไรมันเกี่ยวกับใคร อย่างไร ที่ไหน อะนะ งง... คือแบบอยากมีส่วนร่วมอะนะ...แต่ไม่รู้มันเกิดมาจากจุดไหน... ถ้าทุกข์มันเกิดจากจุดไหนฉันใด... ก็จงไปดับที่จุดนั้นฉันนั้น อามิต.. จาก : รหัสสมาชิก : 2997 - รุ้งสวรรค์ รหัส - วัน เวลา : 219237 - 13 ก.พ. 47 - 12:21 : : ความคิดเห็นของคุณ : : เฮอ...รุ้งสวรรค์ ช่วยไปดู บทกวีทุกบททิกิ แล้วยำมาให้ดูหน่อยดิ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยว่า ทิกิ มันผิดกฏสวรรค์ กฎมนุษย์ข้อไหนไปบ้าง แต่ที่รุ้ๆนะเนี่ย มันไปแทงตา แทงใจ ขี้อิจฉาใครเค้าเข้าก็ไม่รู้ ละเฮ้อ... เวง...กำ...มันมีจริงนะอิอิ อย่าล้อเล่นกะมานมากนะ เฮ้อ...
13 กุมภาพันธ์ 2547 14:47 น. - comment id 215651
http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew13&topic=1114
8 มีนาคม 2547 18:30 น. - comment id 227117
อือมมม ก้อโอเคนะ