แสงเทียนวูบไหวพ้อใจเจ้าดวงดอกไม้!

พุด

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=72
(หนึ่งในร้อย)
********
เทียนวูบไหวใจวูบวับรับอุษา
น้ำค้างฟ้าพร่างรินกลิ่นแก้วหอม
ลมหนาวเอยไยเชยผ่านดวงพะยอม
ฝากตรมตรอมหอมค้างกลางกลีบใจ..
ไก่แก้วขันสวรรค์ลาฟ้ามืดมิด
ดาวกระพริบหลั่งน้ำตาฤาไฉน
คิดถึงคำคิดถึงคนเคยซึ้งใจ
สะเทือนใจสะเทือนขวัญวันพรากลา..
โลกยังหมุนหมุนไปในเวิ้งฝัน
ดวงตะวันยังขึ้นลงตรงอุษา
จันทร์ดวงเดิมใจดายเดียวอดีตลา
ราวกับฟ้าสีโศกโลกสีไพล..
วันแห่งรักทวนรอยน้อยใจขวัญ
น้ำค้างสวรรค์ลอยลาฟ้าหวั่นไหว
ทุกน้ำคำซึ้งจำจดนะดวงใจ
ฝากรอยไหวในรอยหวานผ่านกาลรอ..
ปีผ่านไปรวดเร็วราวติดปีก
ยอมใจหลีกแหลกยับทำไมหนอ
คืนแห่งฝันวันแห่งรักรอเพ้อพ้อ
กลับมาขอต่อโซ่รักอักษรา..
ชีพแสนสั้นวันแสนหนาวยาวไกลนัก
โอบอ้อมรักอุ่นอ้อมใจใยเสน่หา
โลกแสนหวานดอกไม้บานรอโรยรา
น้ำตาฟ้าอย่าให้ร่วงทวงถามใจ..
ใช้หนี้รักหนี้พิสวาทในชาตินี้
ฝากใจดีใจเดียวดวงงามใส
รักนิรันดร์ฝันฝากงามนิยามใจ
กลัวไปไยหากรู้รักมิหักราน..
ฝากรักร้อยสร้อยเสน่หาท้าโลกฝัน
หลอมใจกันรจนาภาษาหวาน
ฝากโลกสวยด้วยดวงดอกไม้กลีบตระการ
เป็นหวังหวานสถิตฝันนิรันดร!!นะดวงใจ!
*******


ในราตรี..อันเงียบงันฝันยิ่งใหญ่
*ดวง*เฝ้าจ้อง..มองจันทร์เสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้า
ราวเปลือกหอยขาวพราวพรายนวล..
*ดวง*กระซิบรัก..ถึงดวงจันทร์ฝันถึงดวงใจ
แล้ว..หัวใจก็ไหวก็อ่อนก็รอนรอน..รับ
ท้องฟ้าเรื่อเรืองยามอุษาราตรี..
ดวงอาทิตย์เต้นระบำบนฟากฟ้าระยับ
ราวกำลังร่ายมนต์จุมพิต..มวลดอกไม้
ให้สยายกลีบรับเรียวแดดละออละอองอ่อนอุ่น
น้ำค้างละมุนเริ่มพร่างหายสลายลา
รอหวังหวานอีกครายามราตรีหวนมาคืนยื่นเสน่หา..


ดงดอกหญ้า..ร้องเพลงโซลโอนอ่อนไหวเอน
สรรพสัตว์เริ่มร้องก้องไพรระงม 
เตรียมออกไล่ล่าหาเหยื่อยังชีพชอบ
พรานป่า..เตรียมปีนผาเฉกกัน ฝันคนละทิศ
สิ้นไร้ใจไร้จิตมิคิดมิปรานี..
เก้งกวางชะนีสะมันน้อยจะถอยหนีไปไหนพ้นเล่าเจ้ายอดดวงใจ
หากเจ้ายังอ่อนละออต่อโลกเลวร้ายหมายขย้ำ
หากพรานใจดำ..มิปล่อยไปในไพรพงเสรี..


และ..
นี่คือโลกโศกทุกข์รุกล้ำใจ 
เต็มไปด้วยความเลือดเย็น
การไล่ล่า บ่าล้นม่านน้ำตา ผลาญพร่าใจ..
และเรา..
มวลมนุษยชาติ 
ผู้มีจิตวิญญาณเหนือกว่าสรรพสัตว์
ผู้ยังมีไฟฝัน 
มีเกสรสวรรค์พรายพร่างราวกลีบดอกไม้ในดวงตา
มีดวงใจงามกว่างาม 
รับนิยาม*น้ำใจรัก*ได้จนอิ่มเต็มเพื่อหวัง
รอเติมเต็มต่อใจพร่างพรม
รินรดหยดลงบนเนื้อใจแห้งผากของผู้ทนทุกข์ยาก
อย่ายอมหักราน ลืมหวานหว่านหวัง
มอบพลังใจพลังรักให้แก่กัน
เกื้อโลกฝันโลกจริงลบโศกสร้างสุข
ในทุกเนื้อใจไม่เลือกที่รักมักที่ชัง..


*ให้*..มิใช่*หนี
*ดี*..มิใช่รักแค่ตัวเองอิสระ
จงเปิดพันธนาการใจ..เปิดดวงตาภายในดวงที่สาม
จงสำนึกลึกล้ำรู้ค่า*คน*ค่าคำ.
สร้างพลังด้วยกุศลกรรมด้วยความดีมีน้ำใจ
มอบคืนกลับให้ทุกผู้คน ไร้กมลแคบคับ..


หวัง
วันหวาน..วันแห่งความรัก
จักสอนบทเรียนให้มวลมนุษย์
ผู้มีดวงใจพิสุทธิ์ใส
ให้มิยั้งหยุดในรัก..
มากมีน้ำใจแบ่งปันโอบเอื้อฝัน
มุ่งสรรสร้างแผ้วถางทางสู่ดี 
เพื่อโลกนี้จักรู้รักสามัคคีรวมเป็นหนึ่งเดียว
หวังหวานเกาะเกี่ยวร้อยรัด
ดำรงรักดำรงใจเป็นนิรันดร์...
ให้ฝันดีฝันไกลไปด้วยกัน
ในเส้นทางสายสวรรค์สายฝันชั่วนิจนิรันดร!
**********


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=72
หนึ่งในร้อย   
นิตยา บุญสูงเนิน : : Key Eb  
พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว
สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม
นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม 
น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี
เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี
ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง
ความ ดี คนเรานี่ ดีใด 
ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง
อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง
เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน
รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย
รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง...