ละคอนรัก

พุด


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2084
(รับบทใหม่ไม่มีเธอ)
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_27257.php
(หน้าเก่างามน้ำใจให้พลัง)
*********
เขียนกลอนสดบทนี้ตอนฟ้าสาง
ในท่ามกลางแสงตะเกียงอันริบหรี่
กระท่อมต้นไม้ไหวหวามยามราตรี
ดาวใจดีเดือนเสี้ยวงามยามแย้มยล..
หอมดอกไม้เย้าสายหมอกที่หยอกล้อ
ผกาช่อรอน้ำค้างกลางเวหน
แก้วร่วงกราวพราวพื้นหอมกมล
หนาวเนื้อจนอยากพ้อต่อคนไกล..
อรุณเรื่อเจือหวานบานเบิกฟ้า
รุ้งเยือนหล้าดับฟ้าหม่นสว่างไสว
จันทร์เหว่ว้าอำลาอ้อนอาลัย
ถามอาทิตย์ไยเราสองต้องพรากกัน..
เสียงนกร้องก้องราวไพรมาคอยปลุก
ใสพิสุทธิ์ดุจดนตรีจากสวรรค์
ม่านราตรีคลี่ปิดให้ตะวัน
เพื่อสร้างฝันวันใหม่ไปตามกาล..
ละคอนโลก โบกมือรอ รับฉากใหม่
ให้เล่นไปตามบทที่ผันผ่าน
มีโศกเศร้าเคล้าคลุกสุขซึ้งซ่าน
อยากได้บทหวานหวังทั้งปี..อยู่ที่ใจ    ใครสร้างเล่าเจ้ากำกับของเจ้าเอง! 


และขอฝากความรักและคิดถึงยอดกวีที่อเมริกา...
ห่างหายให้ใจหายนับวันรอนานเนิ่นกินนับแล้วค่ะ
อักขระ อักษรศรัทธ์...
๏ ตอนเขียนกลอนบทนี้ฟ้าสีพลบ
อุณหภูมิติดลบหนาวขบเนื้อ
เมฆเปื้อนส้มชมพูช้ำแดงก่ำเจือ
ไม่มีเหลือหลงฟ้าดาราดวง๚
๏ หอมใจรักแย้มยุบลใครคนนั้น
กระแจะจันทร์ฝันกรุ่นยี่สุ่นสรวง
แตะซอกคอคล่าวอาบกำซาบทรวง
หอมกว่าปวงพเยียใดในโลกคน๚
๏ มาตุคามไกลแสนอยู่แดนลิบ
วอนเทพทิพย์นำกานท์ผ่านแห่งหน
ว่าเรียมยังหวังใฝ่หทัยดล
อยากคืนเหย้าไปเยี่ยมยลอดทนรอ๚๛ 
				
comments powered by Disqus
  • พุด

    1 กุมภาพันธ์ 2547 10:20 น. - comment id 210469

    เขียนกลอนสดบทนี้ตอนที่แดด
    มันเผาแผดโลกาเหมือนบ้าคลั่ง
    เที่ยงตรงทรงกลดไร้บดบัง
    เหงื่อพรั่งไหลพรูอยู่ชุ่มชื้น
    ใช่แค่เสโทสิ้นที่รินไหล
    น้ำจากใจไหลออกตาพาสะอื้น
    รอบกายนั้นเริงร่าว่าครึกครื้น
    งานเลี้ยงรื่นแสงสีที่เบิกบาน
    นัดสาวเจ้าเข้าวิวาห์ตอนห้าโมง
    ฟ้าก็โล่งลมก็ไล่ไม่สงสาร
    เที่ยงก็แล้วบ่ายโมงกว่า ไม่มางาน
    แขกเต็มบ้านบ่นอู้ เธออยู่ไหน  
     จาก : ม้าก้านกล้วย  
    ******************
    ขอมั่งค่ะ ขอมั่งๆ 
    
    เขียนกลอนสดบทนี้ที่ฟ้ามืด
    มันเย็นชืดดูดาวร้าวใจฉัน
    ก็ไม่อาจเขียนกลอนตอนกลางวัน
    เพื่อนๆนั้นหลับไปไยทิ้งกัน 
    
    คิดถึงพุดพัดชาล่ะ ~^_^~  
     จาก : รหัสสมาชิก : 2214 - วรรณกาญจน์ 
    *****
     เขียนกลอนสดบทนี้ฟ้าสีหมอง
    ความเศร้าครองท่วมใจในต้นหนาว
    อยากเห็นพุดผุดดอกออกสกาว
    เมื่อถึงคราวปีใหม่ใกล้มาเยือน  
     จาก : พรระวี  
    ****
     ....แว่ววิหกผกผินบินจากไม้ 
    ประดุจใจตรอมตรมระทมฝืน
    ต้องจากน้องคนงามข้ามวันคืน
    แสนขมขื่นขัดข้องใจมองตาม
    
    .....จากรวงรังยังห่วงกลัวร่วงหล่น
    ครั้งลมฝนโดยกายให้พรั่นขาม
    คล้ายแว่วเสียงสำเนียงร้องเรียกนาม
    แม่คนงามยามนี้...อยู่ที่ใด...
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา 
    *******
     เขียนกลอนสดบทนี้ตอนสีฟ้าหม่น
    ตะวันบนนภาหลบหนีหาย
    เมฆครื้มลมหนาวพัดรายรอบกาย
    เฝ้าคนึงลมหายใจใครบางคน
    
    หนาวกว่าหนาวยิ่งหนาวจิต
    ดวงใจคิดถึงเธอทุกแห่งหน
    หอมดอกพุดติดต้องมาระคล
    ขอให้ลมพารักส่งหาเธอ
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 1748 - idaho 
    ********
     เขียนกลอนสดบทนี้ฟ้าสีฟ้า
    พุดพัดชาพาใจให้คิดถึง
    อยากเล่นบทละคอนตอนหวานซึ้ง
    ให้เล่นถึงร้อยปียินดีรับ...!!!  
     จาก : น้ำผึ้งป่า  
    *******
     ละครรักเริ่มต้นแล้วก็จบ
    ที่ค้นพบก็มีแต่แค่ความช้ำ
    มีบทเรียนย้ำเตือนให้คอยจำ
    จบฉากละครรัก...ละครชีวิตเรา  
     จาก : รหัสสมาชิก : 3358 - ความหวังจากปลายฟ้า  
     รหัส - วัน เวลา : 107189 - 14 ม.ค. 46 - 15:49  
    
  • พุด

    1 กุมภาพันธ์ 2547 10:41 น. - comment id 210471

    คลิ๊กURLฟังเพลงรับ*บทใหม่ไม่มีเธอ*
    ดังดังนะคะหากอยากสะใจ...
    สำหรับ
    พุด..ขอลาไปรับบทพุทธมามกะ
    ที่แสนสงบใจเงียบงามใจในวัดก่อนนะคะทุกดวงใจที่แสนรัก..
    ******
      รับบทใหม่ไม่มีเธอ   
    ภัสสร บุญยเกียรติ : : Key Gm  
    หากเปรียบชีวิตเรา คือละคร
    ฉันก็อยาก จะข้ามตอน บทนี้ไป
    ตอนความรักทำ หัวใจมันจวนมลาย
    แล้วให้ใคร ช่วยช้ำใจ แทนฉันที
    เพราะว่าความจริง ชีวิตคน ใช่ละคร
    ฉันไม่อาจ หลีกความร้าวรอน ใจที่มี
    เมื่อวันหนึ่ง ถึงคิว ไม่ว่ามัน จะร้าย หรือดี
    มา ถึงบทนี้ ต้องแสดง
    จะตีบทตอนผิดหวัง
    ที่เธอหลอกลวงใจฉัน
    จะเสีย น้ำตา ให้มัน ท่วมจอ
    จะลงมือคร่ำครวญ คิดถึงเธอเสียให้พอ
    แล้วจะรอ รับบทใหม่ ให้ลืมเธอ
    
    เพราะว่าความจริงชีวิตคน ใช่ละคร
    ฉันไม่อาจหลีกความร้าวรอน ใจที่มี
    เมื่อวันหนึ่งถึงคิว ไม่ว่ามันจะร้าย หรือดี
    มา ถึงบทนี้ ต้องแสดง
    จะตีบทตอนผิดหวัง
    ที่เธอ หลอกลวง ใจฉัน
    จะเสีย น้ำตา ให้มันท่วม จอ
    จะลงมือ คร่ำครวญ คิดถึงเธอ เสียให้พอ
    แล้วจะรอ รับบทใหม่ ให้ลืม เธอ
    จะตีบทตอนผิดหวัง
    ที่เธอหลอกลวงใจฉัน
    จะเสีย น้ำตา ให้มัน ท่วมจอ
    จะลงมือ คร่ำครวญ คิดถึงเธอ เสียให้พอ
    แล้วจะรอ รับบทใหม่ ไม่มีเธอ
    แล้วจะรอ รับบทใหม่ ไม่มีเธอ... 
    
    
  • คลื่นหัวใจ

    1 กุมภาพันธ์ 2547 13:09 น. - comment id 210516

    กลอนยาวจังเลย
    
    ความหมายดีด้วย
    
    
    (ชื่อกลอนเราคล้ายกันมากเลย)
    
    ******************
    
  • คลื่นหัวใจ

    1 กุมภาพันธ์ 2547 13:09 น. - comment id 210517

    กลอนยาวจังเลย
    
    ความหมายดีด้วย
    
    
    (ชื่อกลอนเราคล้ายกันมากเลย)
    
    ******************
    
  • ข้าวปล้อง

    1 กุมภาพันธ์ 2547 17:29 น. - comment id 210639

    เพราะและสวยงามจังเลยพี่พุด
  • อัลมิตรา

    1 กุมภาพันธ์ 2547 22:02 น. - comment id 210702

    คิดถึงเขาเหมือนกันนะ ไม่ได้เจอนานแล้ว ..
  • rain..

    1 กุมภาพันธ์ 2547 23:02 น. - comment id 210723

    ..เรน..ก็คิดถึง..พี่เค้า เหมือนกัน..นะคะ..
             ..แบบ..จำได้ ที่พี่เค้าแต่งกลอน..
        นกในกรง...
             ..ภาพนั้น..  ในความทรงจำ...
        บทกวีย้ำ ..
                   ..เรนจำได้...  นะคะ..
    
  • เอามาตอบให้พุดอ่านที่นี่นะ

    2 กุมภาพันธ์ 2547 01:26 น. - comment id 210765

    ทิ๊กกี๊..
    ในโลกฝัน..
    เราสามารถใส่จินตนาการได้ทุกรสชีวิต 
    รู้ไหม...
    เราโชคดีเท่าไร..ที่ยังสามารถฝัน
    และยังมีวันได้ระบายใจ ไม่ว่าจะทุกข์ใจสักประมาณใด..
    ดวงใจฝันของเราจะพาเราหลุดลอยพ้นพันธนา
    พ้นจากสภาพความน่าเวทนาในชีวิตจริงในบางสิ่งที่ยากจะอธิบายหรือไหว้วอนให้ผู้ใดรับรู้ได้
    เพื่อนรัก..
    จงหนักแน่น..
    และมั่นคงต่อเศษเสี้ยวหัวใจเราที่พระเจ้ายังเมตตามอบมาให้เราได้ลบลืมความโหดร้ายแห่งชีวิตที่สนิทเนาในใจในโลกจริงมากเรื่องราว
    ทุกบรรทัดที่เราตวัดมือลากไปคือพลังใจอันมหัสจรรย์รัก ที่น่าน้อยใจนัก แม้นผู้อันเป็นที่รักยิ่งยังไม่เคยแม้เหลียวมอง..
    ด้วยน้ำตาแห่งความเข้าใจในนาทีนะ
    
    จาก : พุด  
    รหัส - วัน เวลา : 214330 - 02 ก.พ. 47 - 01:08  
    
    พุดที่รัก
    
    ในบางครั้ง......บางขณะ.....ที่เราเป็นตัวเอง
    
    เช่นคืนนี้.......เงียบๆกะเสียงเพลงในร้าน
    กะเดินมาหารถกลับบ้านเองเงียบๆ
    มันท่าทางจะเป็นสุขในชีวิตมากกว่าจะ
    ประดิษฐ์อักษรอะไรเลย
    
    ไอ้คนมือซนอย่างเราก็อยู่ไม่สุขซะด้วย
    วันนี้ก็นั่งตัดริบบิ้นถัก macrame หาเรื่องให้
    ลืมเขียนกลอนซะ.........
    
    
    ลืม ลืม ซะ
    เขียนแล้วมันได้ไรหว่า
    แต่ก็มีเขียนอยู่ในสมุดของเมื่อคืน เมื่อวาน
    เมื่อวันก่อน เมื่อเช้า เมื่อสาย ก็ยังมีอยู่พุด
    รีบตอบเผื่อพุดอ่านก่อนนะ เดี๋ยวจะตอบต่อจ้ะ 
     
     จาก : ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน  
     รหัส - วัน เวลา : 214337 - 02 ก.พ. 47 - 01:23  
    
  • ชัยชนะ

    2 กุมภาพันธ์ 2547 05:38 น. - comment id 210800

    หนังละคร สอนใจ ในบทบาท
    ต้องเด็ดขาด กำกับ กำชับยิ่ง
    เพราะต้องสวม บทแสดง แต่งสมจริง
    ถ้าไม่นิ่ง ถ่ายทำใหม่ ได้หลายรอบ
    
    ชีวิตจริง ไม่ถอยหลัง เมื่อพลั้งพลาด
    ไม่บังอาจ ย้อนคืน ทนฝืนชอบ
    มีจุดยืน ยืดอกแอ่น รับแทนตอบ
    ขอน้อมนอบ หนี้กรรม ที่ทำมา
    
    ก็แต่งเป็นกลอนมา ว่าให้กันไม่ได้นะครับ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กุมภาพันธ์ 2547 00:03 น. - comment id 211103

    เขียนกลอนตอนดึกดึก
    ที่พึ่งนึกจะคิดเขียน
    เขียนกลอนย้อนสำเนียง
    บอกแค่เพียงว่าคิดถึงซึ้งหทัย
    
    *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน