ชิงช้าเมฆ ****************** อาทิตย์ลาลับเหลี่ยมทางสันเขา ฟ้าสีเทาเข้มครามยามเปลี่ยนสี เหลืองส้มทองส่องรุ้งหวานระวี จันทร์ราตรีโผล่ทิวไม้ทายทักไพร.. ไล่ยามพลบหลบหายชายคาเมฆ สวรรค์เสกแสงดาวพราวฟ้าใส ริมลำธารบ้านกลางป่าก่อกองไฟ ลอยพลิ้วไหวเหนือไผ่กอรอเก้งมา.. จั๊กจั่นเสียดสีปีกกรีดร่ำร้อง กบเขียดก้องลองเสียงเถียงซ้ายขวา เบ่งคอพองร้องประชันกับไก่นา อาณาเขตข้าขอจับจองร้องระงม.. นกทึดทือเสียงครือครือคนชรา บ่างราวบ้าร้องโหยหวนชวนขื่นขม ยามราตรีเงียบสงัดลมพร่างพรม ทิวไม้ตรมระทมท้อรอพัดไกว นกเค้าแมวลิงลมตากลมโตเป็นพิเศษ ไว้เตือนเหตุเภทภัยไวเคลื่อนไหว สัตว์กลางคืนตื่นทำงานผลัดเปลี่ยนไป ดอกไม้ไพรไหวก้านกอรอรอรอ หยาดน้ำค้างพร่างพรมลมลูบไล้ แสงจันทร์ฉายคลายเศร้าคอยเฝ้าขอ ไกวชิงช้าเมฆเสกรวงดาวพราวสร้อยคอ คล้องขวัญรอขอเกี่ยวใจไปนิรันดร์...
1 กุมภาพันธ์ 2547 14:55 น. - comment id 210554
ให้ซาบซึ้งในบรรยากาศ ที่สาวบ้านา นำมากล่าวขาน ปัจจุบันเสียงสัตว์ต่าง ๆ ร้องแทบไม่ค่อยได้ยิน เลบครับ นับวันจะเลือนหายไป เมื่อความเจริญมาถึง เสียงเพรียกจากไพรค่อยถูกกลืนตามไปด้วย การที่รัฐบาลให้นำอาวุธเถื่อนส่งคืนหลวง ถ้าทำได้จริง ๆ ธรรมชาติ อาจกลับมาเยือนถิ่นบ้านนอกคอกนาอีกครั้ง เดี๋ยวนี้เริ่มมีเสียงนกร้อง และบินให้เห็นตามลำห้วย ธรรมชาติน่าจะเป็นเพื่อนที่ให้ความสุขใจแก่มนุษย์มากที่สุด แต่คนมักมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวจนเกินไป (ขอแซวก่อนจาก) ที่ว่าจะขอเกี่ยวใจ ก็เกี่ยวมันคมนะครับ ชัยชนะคงไม่ยอมแน่ กลัวจะบาด (เขาก็ไม่ได้ซักหน่อยว่าจะเกี่ยวใจเธอ)
2 กุมภาพันธ์ 2547 00:26 น. - comment id 210744
ในตัวตนและความเป็นธรรมชาตินั้นไม่ว่าจะมองในแง่ใดก็งดงามอยู่เสมอๆ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เว้นเสียแต่เราห่างเหินธรรมชาติ เราเลยมองไม่เห็นคุณค่าเหล่านี้ ท่านพุทธทาส กล่าวย้ำไว้เสมอว่า ให้เราฟังเสียงธรรมชาติพูดบ้าง ปล่อยให้จิตเราว่าง แล้วเราจะได้ยินเสียงนี้ พี่พุดได้ยินเสียงธรรมชาติพูดมั้ย ? เวลาสาวบ้านนานำเสนองาน ถึงแม้จะงานชนิดใดก็ทำต้องทำให้อมยิ้มได้เสมอครับ เพราะว่าชอบชื่อนี้จริงๆ สาวบ้านนา สาวบ้านนา สาวบ้านนา
2 กุมภาพันธ์ 2547 00:35 น. - comment id 210747
ชัยชนะ ชนะใจ..ซึ้งใจจังค่ะสั้นๆชัดเจน ***** ลำน้ำน่าน อย่ายึดมั่นถือมั่นอะไรเลยค่ะ จะชื่อไหนๆก็แค่ชื่อนั่นแหละ เหมือนคำกล่าว*ชื่อนั้นสำคัญไฉน* สำคัญที่ความจริงใจมากกว่า.. ว่าจริงไหม..
2 กุมภาพันธ์ 2547 02:18 น. - comment id 210774
อ่านแล้วซึ้งมากพุด
2 กุมภาพันธ์ 2547 23:54 น. - comment id 211097
อาทิตย์ลาลับเหลี่ยมทางสันเขา มองเป็นเงาพระจันทร์มั่นมาหา ดูสวยเด่นเห็นตอนค่ำงามจับตา และส่องแสงลงมาช่างน่าชม *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆเลยค่ะ*-*