http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82 มองตาก็รู้ใจ... แปลกดีนะ ที่ผมกำลังจะใช้วิธีนี้ ตัดสินใจ... ในชีวิตรัก ที่ผมคิดว่า ยาวนานพอแล้ว ที่จะเลือกหยุด หรือ ก้าวเดินต่อไปอย่างที่ไม่รู้ว่า จะจบสิ้นลง ณ. ตรงจุดใด... ผมเคยคิดว่า ชีวิตรักของผม..เหมือนฝัน.. เหมือนยามนั้น ผมนั่งเดียวดายอยู่ริมทะเล ว้าเหว่ เงียบเหงาใจ แต่ใจกลับแสนสุข เพราะบริสุทธิ์ และยังไม่ถูกพันธนาด้วยโซ่ตรวน แห่งคำว่าความรัก คำว่าคิดถึง... จู่ๆคุณปรากฏตัวขึ้นมา ก้าวช้าๆตรงมาที่ผม.. เหมือนนางฟ้าใจดีมีเมตตา ที่คงรอท่าจะ ปลอบประโลมใจ ใครสักคน ให้ชีวิตนี้มีชีวิตชีวา พาใจให้เบิกบานสนุกสนาน มีสีสัน ลืมความอ้างว้าง ดายเดียว เปลี่ยวเปล่าใจ คุณคงไม่เจตนาจะมาใช้ร้อยเล่ห์ มารยา เสน่หา เพื่อมาทำร้าย ทำลายใจผมคนซื่อ ให้ยับเยินเกินทน อย่างแน่นอน ผมรู้ดี คุณแค่หวังดี มาชี้ชวนให้ผมซึ่งมีชีวิตที่นิ่งๆ ลุกขึ้นมาลองวิ่งคว้าไขว่ ความงดงาม แห่งสรรพสิ่ง ทั้งภายนอก และภายใน ใช้ใจดวงเล็กๆดวงนี้ เรียนรู้รัก เรียนรู้โลก เรียนรู้ที่จะฝังฝากใจ ฝังฝากหวัง กำลังใจ กับใครสักคน เพื่อก้าวมาเป็นเพื่อนใจเพื่อดูแล คุณชวนผมลงเรือน้อยลำงาม ของคุณ เพื่อเที่ยวท่อง ชื่นชมความสวยงาม แห่งโลกนี้ที่กว้างใหญ่ไพศาล ที่เปรียบประมาณดั่งทะเลใจ ผมก้าวลงไป ด้วยไม่เคย ผจญภัย ด้วยบริสุทธิ์ ด้วยอยากลิ้มลองโลกแห่งความงามนั้น ที่มีคุณเป็น ดังดวงดาวนำโชค นำทาง สว่างไสว โดยมิหวั่นใจ เพราะ เคียงข้างคือคุณและคุณ มิห่างไกล และแล้ว โลกเงียบเหงาของผมนั้น พลันกลับ สวยงาม มีสีสัน เพิ่มมากขึ้นทุกวันๆ ในยามนั้นยามที่ ยังหันไปมีคุณ ดาวในดวงใจยังแย้มเยือนยิ้มงาม... มาบัดนี้...คุณกำลังจะทิ้งผมไป ให้เผชิญใจ เผชิญโลกที่ครึ่งๆกลางๆ เพียงลำพัง กับความหวังที่ริบหรี่ว่า... วันหนึ่ง..คุณจะเดินกลับมาหาผม ณ. จุดเดิม จุดที่ผมได้แต่นับวันนับคืนรอคุณ เพื่อกลับมาเริ่มต้น ปลูกต้นรักด้วยกัน และก้าวฝ่าฟันจูงมือกันและกัน ไปจนกว่า ชีวิตนี้จะหาไม่... ผมไม่ท้อ ที่จะรอ แม้พายุ คลื่นลม จะถมทับใจ ให้ผมรู้ว่า ฝั่งฝันตรงหน้านั้น ห่างไกล พร่าเลือน ออกไปทุกที มิอาจรู้ด้วยซ้ำว่า คุณที่ผมฝากฝัน ฝากใจไว้ จะยืนรอผมอยู่หรือไม่ หรือเดินจากไปกับใครอื่น ที่คุณเลือกตัดสินใจ... แม้ใจผมยังอยากสู้ แต่ผมรู้ดี ผมใกล้มาถึงทางแยกแล้ว ในไม่ช้าที่ต้องเลือกตัดสินใจ แม้ใจดวงนี้ของผมจะช้ำตรม เพราะผม ควรให้โอกาสคุณและตัวเอง กับเวลาแห่งชีวิต แห่งความสุขนี้ ที่คงมีไม่มากนัก อย่าเสียใจนะคนดี.... ถ้าผมจะใช้วิธี ........ ขอพบคุณสักครั้ง มองตาคุณ... เพื่อดูใจ เพื่อตัดใจและ เพื่อ ตัดสินใจ ให้ได้ก่อนคำว่าสายเกิน..... ผมรู้ดี เป็นวิธีเดียว ที่ผมเท่านั้นจะรู้ไปถึงใจคุณ ว่า.. จะมีผมซ่อนซึ้งอยู่หรือไม่ หรือมีแต่ความว่างเปล่า..... ไม่นาน..ผมจะกลับมา..... มองตา...ของคุณ และ....ผมสัญญา......ว่า ผมจะเดินลาจาก..ไป ............. จากชีวิตของคุณ อย่างยินดี อย่างที่ลูกผู้ชาย ควรจะเป็น ควรจะทำใจยอมรับกติกาว่า รักก็เกม ก็เกมอะไรสักอย่าง เจ็บช้ำครวญคราง ไม่นานก็หาย และ...ไม่นานวัน ผมเชื่อมั่นว่า ผมจะลืมคุณ...ให้ได้.. ในวันที่ ฟ้าปรานี ให้ผมมี..ผมได้ ทั้งดวงใจ และกาย ของผู้หญิงบางคนมาแทนที่ และวันนั้น ผมจะกล่าวคำว่า.......... ลาก่อนนะ..คนดี ผู้หญิงคนรัก คนแรก แต่มิใช่คนสุดท้าย อย่างแน่นอน กับโลกนี้ ที่ยอกย้อนผันแปร ไม่รู้จบ และระหว่างเรานั้น ชีวิตนี้จะขนานกันไป จนตราบ นานนิรันดร์.... http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82 รักข้ามขอบฟ้า ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว...
พุด 28 ม.ค. 2547 15:38 น. - ID 45534 
3661
8
0
28 มกราคม 2547 16:06 น. - comment id 208687
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4176 มาฟังเพลงนี้พร้อมกันค่ะ แด่ทุกจำเลยรัก จำเลยรัก แหวน ฐิติมา สุตสุนทร : : Key Bm เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉันใย ฉันทำ อะไรให้เธอเคืองขุ่น ปรักปรำ ฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อ นักบุญ แท้จริงคุณคือคนป่า ไม่ขอคุกเข่า เฝ้าง้องอน แม้ใจ ขาดรอนขอตายดีกว่า ไม่ขอ ร้องใครให้กรุณา ไม่ขอเศร้า โศกา หรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใครๆ เชิญคุณลงทัณฑ์ บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะ ร้องไห้ ร่ำ ไรเพราะฉันมิใช่ หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัว อย่าขังหัวใจดีกว่า อย่าขัง หัวใจให้ทรมา ให้ฉันเศร้า โศกา เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย เชิญคุณลงทัณฑ์ บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะ ร้องไห้ ร่ำ ไรเพราะฉันมิใช่ หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัว อย่าขังหัวใจดีกว่า อย่าขัง หัวใจให้ทรมา ให้ฉันเศร้า โศกา เหมือนว่าฉันเป็น เช่นดังจำเลย...
28 มกราคม 2547 16:12 น. - comment id 208692
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=133 ฆ่าฉันให้ตายดีกว่า ฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ให้ตาย ดีกว่า ใย ถึงไม่ เข่นฆ่า และไม่ ใยดี ทิ้งฉัน ขื่นขม สมใจ ผละหนี ฝากไว้ คือความ บัดสี ราคี ติดกาย ฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ให้ตาย ดีกว่า ให้ พื้นดิน กลบหน้า พอจะ หลบอาย เศร้านัก ชาตินี้ รู้ดี เมื่อสาย เจ็บรัก หักทรวง สลาย โหดร้าย สิ้นดี ไม่ ปรารถนา แล้วมารักกัน ทำไม ฉันเลว อย่างไร ฉันเลว แค่ไหน กันนี่ ถึง สลัด รัก-ไม่ ปรานี ทำเสีย ป่นปี้ เหมือนฉัน ไม่มี หัวใจ ฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ให้ตาย ดีกว่า ชีวิตนี้ ไร้ค่า จะมอง หน้าใคร ไม่รัก มาผลาญ ฉันใช่ เหล็กไหล อนิจจา ฉัน ทนไม่ไหว ต้องตาย ต้องตาย สักวัน ฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ให้ตาย ดีกว่า ชีวิตนี้ ไร้ค่า จะมอง หน้าใคร ไม่รัก มาผลาญ ฉันใช่ เหล็กไหล อนิจจา ฉัน ทนไม่ไหว ต้องตาย ต้องตาย สักวัน...
28 มกราคม 2547 16:23 น. - comment id 208694
อืมม์ เป็นภาวะปกติของใจที่เร่ร่อนไร้รังนะพุด อ่านแล้วก็ซึมซับอารมณ์คนเขียน แล้วแปรภาพตามอย่างไม่หยุดยั้ง พุดที่รัก...เออ ไอ้คำนี้เราก็เรียกกันแบบไร้ความหมายนะ แบบเราเรียก ฮันนี่ ไม่ได้แปลว่าฉันจะกินอันนี่นะจ๊ะ กั้ก กัก กั้ก กั้ก เรามาหัวเราะกันสักวัน เพราะเมื่อเช้าไปเขียนไดอารีไว้ให้พวกน้องๆใจใสในบ้านบางกอกไว้อ่าน เด็กๆที่กำลังเริ่มรุ่น เริ่มโต เริ่มต้องการพี่พี่ที่คอย ชี้แนะหนทางดูแลจิตใจ ไม่แปลกใจที่เค้าจะมาหา มาคุย มาชื่นชม บทกวี มาฝากกลอน ฝากรูปขนม รูปดอกไม้ไว้หน้าบ้าน มันเป็นความชื่นชมใสบริสุทธิ์ที่ทำให้จิตใจเราแช่มชื่นขึ้นมากเลยน่ะพุด ... เอ่อ ..ขอโทษที่มาเขียนเสียยาวตรงนี้ คงไม่ได้กินที่คนอื่นที่จะตอบพุดนะ..จ้ะแล้วเราค่อยคุยกันใหม่นะ พุด ฝากหน้าไดอารีให้พุดอ่านหน่อยจ้ะ http://www.bangkokcity.com/2004/member/diary04/detail.php?boid=49313 ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
28 มกราคม 2547 16:38 น. - comment id 208700
ทิ๊กกี๊ที่รัก คำว่าคนดีกับคำว่าที่รัก..นี่อะนะ พุดใช้มากว่ากี่พันครั้งแล้วมิอาจจะรู้ คนไหนที่พุดรักไม่ว่าหญิงชายไร้วรรณะ เอาไปเลยรับไปเลยจ้า พุด..รจนางานไม่ออก เบื่อ.. เลยพยายามควานคว้าหางานเก่ามาลง แทนใจแทนความคิดถึง สำหรับงานทิ๊กกี๊หมู่นี้ งามจนขี้เกียจชมแล้ว เพราะไม่รุอะไรดลจิตดลใจ ให้รจนางานดีมีสาระมากมีมากมายได้ขะไหนขนาดนี้..คิดว่าด้วยงามใจละมังนะ พุด.. เองใกล้หมดไฟแล้วมั๊ง มันอิ่มฝันอิ่มโลกย์เกินไปมองอะไร พิสดารพันลึก..นึกบอกใครไม่ได้เข้าทุกทีจ้าคนดีที่รัก
28 มกราคม 2547 22:12 น. - comment id 208797
ไฟไม่เคยมอดเชื้อ...ใกล้หรือไกลแยะไปครับ ขอแต่เหลียวแลหาบ้าง.....^_^
28 มกราคม 2547 23:17 น. - comment id 208845
แค่มองตาก็คงจะรู้ใจ แต่บางครั้งก็ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะบางครั้งสายตาที่มาประจัน อาจไม่สื่อถึงกันก็ได้นะคนดี *-*แต่งได้ดีนะค่ะ แต่เศร้าจัง ขอรักแบบโรแมนติกสักเรื่องได้ไหมค่ะ อยากอ่านนะค่ะ*-*
28 มกราคม 2547 23:20 น. - comment id 208848
มองเข้าในดวงตาเคยสวยซึ้ง แต่ตอนนี้บึ้งตึงแทบถลน ที่หัวตามีสองก้อนแทบจะหล่น สีขาวหม่นกลมรีโธ่ขี้ตา !!!! มองตาไม่ยักรู้ใจ อิอิ ตื่นใหม่ๆ ไม่อยากมองอิอิ
29 มกราคม 2547 00:20 น. - comment id 208894
แต่บางครั้งการมองตาก็ไม่ช่วยอะไรเราได้เลยนะค่ะพี่พุด
29 มกราคม 2547 00:46 น. - comment id 208916
เหะๆ ชอบจังขอรับพี่พุด อ่านเรื่องที่พี่พุดเขียนทุกเรื่องเลพินตลอด ^^ เรื่องนี้ดูเศร้าๆนิดๆ แหะๆแต่เติมพลังใจได้อย่างดีเลยขอรับ โฮะๆๆ
29 มกราคม 2547 01:53 น. - comment id 208953
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6401 หญิงเดียวในใจ พันกร บุณยะจินดา : : Key G ชาย คนหนึ่ง กับใจ ดวงหนึ่ง ที่ต้องทนเดียว ดาย และ อ่อนล้า ยังเคย นอน หลับไป กับน้ำตา วันเวลา ทำลาย หัวใจ ฉัน นั้นคือ เรื่อง ราว ก่อนที่ เธอจะเดิน เข้ามา ใจดวง หนึ่ง จากหญิง คนหนึ่ง เข้ามาทำให้ ใจ ที่อ่อน ล้า ไม่ต้อง ทน กับวัน ที่แล้วมา กำลังใจ จากเธอ นั้นมี ค่า รักที่ ให้ มา สมบูรณ์ยิ่งกว่า ที่ฉันเคย พบ โฮ่ โฮโฮ้ จะเป็น หญิงเดียว ในดวงใจ เก็บความ รัก ฉัน ไว้ที่เธอ ถ้าลม หายใจ ที่ฉันมี ต้องให้ใคร คนคนนั้น ก็ต้องเป็น เธอ ต้องเป็นเธอ ต้องเป็นเธอ ต้องเป็นเธอ ใจดวง หนึ่ง จากหญิง คนหนึ่ง เข้ามาทำ ให้ใจ ที่อ่อน ล้า ไม่ต้อง ทน กับวัน ที่แล้วมา กำลังใจ จากเธอ นั้นมี ค่า รักที่ ให้ มา สมบูรณ์ยิ่งกว่า ที่ฉันเคย พบ โฮ่ โฮโฮ้ จะเป็น หญิงเดียว ในดวงใจ เก็บความ รัก ฉัน ไว้ที่เธอ ถ้าลม หายใจ ที่ฉันมี ต้องให้ใคร คนคนนั้น ก็ต้องเป็น เธอ ทุกทุกสิ่ง ที่ ฉันมี ทุกทุกอย่าง เกิดจาก รักเธอ ฉันจะอยู่ แหละทำ เพื่อเธอ ทุก ทุกวินา ที จะเป็น หญิงเดียว ในดวงใจ เก็บความ รัก ฉัน ไว้ที่เธอ ถ้าลม หายใจ ที่ฉันมี ต้องให้ใคร เย๊ เย คนคนนั้น ก็ต้องเป็น เธอ เฮ้อ เฮอ เฮ่อ...
29 มกราคม 2547 07:26 น. - comment id 208993
ชัยชนะวันนี้ตื่นสาย ต้องรีบไปแล้วครับ วันนี้คงไม่ว่างทั้งวัน ไว้ตอนค่ำจะกลับมา.. มองตาใหม่อีกครั้งนะครับ
29 มกราคม 2547 18:12 น. - comment id 209197
อ่านชื่อเรื่องนึกถึงบทเพลงหนึ่ง ที่เขานิยมใช้รำวง ..ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน หรือสึกเสียวซ่านหัวใจ ให้รักฉันก็รัก ให้หลงฉันก็หลง ฉันจึงอดโค้งเธอมิดได้ เธอนั้นงามวิไล เธอนั้นงามวิไล เหมือนดอกไม้ที่เธอถือมา รำวงเป็นไหมครับ ชัยชนะแวะมาโค้ง ผมเห็นด้วยครับ ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ แต่ทว่าดวงตาอาจแอบซ่อนเร้นความนัยไว้ มีเพียงเจ้าของดวงตาเท่านั้นที่รู้ อ่านเรื่องค่อนข้างเศร้านะครับ ใครคงไม่อยากเป็นคนแรก ถ้าเลือกได้คงอยากเป็นคนสุดท้าย ของใครซักคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
