http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82รักข้ามขอบฟ้า ฝอยฝนหลงฤดู ละอองละเอียด อ้อยสร้อย ค่อยค่อยปรายโปรยปล่อยสายพรายพลิ้ว พร่างพรม ห่มผืนหล้า..พรายพลัด..พรากฟ้า..ยามสนธยาใกล้ค่ำ.. นกกาพากันร่ำร้องระงมโผผินบินกลับรัง..รัก.. ไพล..นอนนิ่งเงียบทายทักใบจำปี ริมหน้าต่าง ที่พากันหยุดระบัดไหวไปตามแรงลมแล้ว.. ทั้งเรียวจำปีและหัวใจดวงนี้จึงนิ่งงันพอกัน.. กับฟ้าสีงามราวภาพฝัน ยามเย็น..ยากบรรยาย... ไพล..ไม่สบายมาหลายวัน เพิ่งจะหายครั่นเนื้อครั่นตัว เย็นนี้ และมือพอมีแรงจะจรดปากการจนา นะนาทีนี้นะคะ ทุกคนดีที่รักคิดถึงในร่มรักเรือนไทย ไพล..จุดเทียนกลิ่นยูคาลิปตัส เป็นเทียนกลมแท่งใหญ่ สีน้ำเงินเข้ม ที่เพิ่งซื้อมาพร้อมกันกับเทียนกลิ่นสตรอเบอรี่สีแดง สร้างแรงฝันพลังใจให้กับใจและ ร่างที่อ้างว้างและอ่อนล้า..มานานวัน.... หนาว..จนต้องหยิบผ้าทอมือผืนโตมาคลุมไหล่ ค่อยๆ..*จุดไฟสว่างกลางดวงใจ* ที่ใกล้มอดดับให้ไฟรักรจนากลับมา.อีกคราครั้ง ในความเงียบงาม ลำพัง ที่ไพลมักชอบนอนนิ่งทิ้งตัวในความมืด มองดูม่านฟ้าราตรีสีกำมะหยี่ ค่อยค่อยคลี่ดาวพราวฟ้าตระการตาตระการใจ ที่ละดวงละดวง จน รวงดาวเรียงดวงพราวพร่างกระจ่างใส เต็มไปทั้งท้องนภาเวหาหาว เป็นความเงียบว่างร้างไร้ ที่ไพลมีใจดวงแสนสุขพร้อมพลีรับกับคืนฝันวันแสนดีนี้ ที่โลกและธรรมชาติหยิบยื่นให้อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง.. และ หอม..ม....ม...ม......หอม...... มวลดอกไม้รายรอบวิมานดินรินร่ำรสรื่นชื่นฉ่ำใจเป็นที่สุดในนาทีนี้ สมกับที่มีคนให้สมญานามวิมานไพล..บ้านของไพลไปทั้งซอยว่า *บ้านดอกไม้หอม..บ้านหอมดอกไม้* ที่ทำให้ไพลยิ้มหวานบานเบิกใจด้วยยินดีเป็นที่สุดเลยค่ะ สมกับที่ไพลเพียรทะนุถนอม ปลูกหน่อกอรักด้วยภักดิ์พลีพวงดวงดอกพะยอมมานานปี ให้ทุกนาทีแห่งชีวิตได้สนิทแนบแอบร่มเงาไม้ให้รัก พอกันกับนกกาที่มาอาศัยชายคาแห่งรักนี้ ที่มีรักให้มิรู้จบตราบจนวันผืนดินกลบหน้า.. และตราบจนกว่าจะ ถึงวันลาพรากจำจากไกลแบบไม่หวนคืนกลับ... ไพล..ขอหยุดรจนาเพียงนี้ก่อนนะคะ อยากรู้จังเลยว่า.. จะพอมีใครคิดถึงไพลบ้างละหนอละนี่ ที่ห่างหายไป.. และ ไพล..ขอไปตัดกุหลาบแดงดอกใหญ่ พร้อม.. เก็บการะเวกมาใส่ให้เต็มตะกร้า เก็บชบาส้ม..ชวนชมชมพูพริ้งพราว และจำปีงามขาวราวนวลเนื้อนางใจ กระดังงาดอกใหญ่หอมอวลร่ำ มาร้อยรัดพันผูกใจ..กำนัลไปกับสายลมในยามค่ำนะคะ และด้วยหอมหอมร่ำ..ขอวางไว้ใกล้หมอนนอนหนุน.. ฝากคำกระซิบซึ้งซึ้งถึงทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยนะคะว่า.. หัวใจหวานไหวดวงนี้ ไหวหวั่นฝันหาพาคะนึงครวญ..ค่ะ ด้วยรัก..ล้นใจ.. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82 รักข้ามขอบฟ้า ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์ อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์ ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว...
20 มกราคม 2547 16:56 น. - comment id 205373
หอมมมมมม มาถึงข้างนอกเลยยยยย ทักทาย
20 มกราคม 2547 17:13 น. - comment id 205391
คิดถึงจ้า พุดไม่อยุ่ บ้านไม่มีสีสัน เล้ย
20 มกราคม 2547 17:29 น. - comment id 205403
ทิ๊กกี๊..คนดีที่แสนรัก พุด..อยากร้องไห้จังเลยนะนาทีนี้ กับกำลังใจแสนดี กับน้ำใจแสนงามของดวงใจรักพุด.. พุดรักรจนา เกินกว่าจะพรากจาก ด้วยเหตุผลใดใด.. คืนนี้พุด..จะกลับมา ใช้เวลามาอ่านงานทุกดวงใจนะคะ และด้วยหัวใจรักล้นใจ ในทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยของผองเราค่ะ คนดี... พุดพัดชา..
20 มกราคม 2547 18:32 น. - comment id 205437
หายหน้านาน หวานใจ ใฝ่คิดถึง ครวญคำนึง ถึงคนดี ที่เงียบหาย คงหยุดพัก นักฝัน วันสบาย กลับมาใหม่ อย่าหาย ห่างไกลตา มาจุดเทียน เวียนใหม่ ให้ใสส่อง พาพี่น้อง ชมแมกไม้ ไพรพฤกษา หอมดอกรัก สุดสดใส ในอุรา ชัยชนะ ขานหา กลับคืนมาเหมือนดั่งเดิม
20 มกราคม 2547 18:39 น. - comment id 205442
หอมจริงด้วย
20 มกราคม 2547 22:37 น. - comment id 205502
ขอบคุณค่ะ... สำหรับบทกลอนเพราะๆ...ซึ้งๆ...ที่คุณแต่ให้ อยากบอกว่า...ช่างไพเราะ...จนจับใจ คงหาเปรียบยากไซร้...ในโลกา... แต่งไม่เก่ง... อยากแต่งเก่ง... ทำไงหนอ... ยังคงพอ มีทางแก้ บ้างไหมหนา อยากแต่งเพราะ ฟังเสนาะ เหลือคณา สอนหนูหน่อย ได้ไหมคะ จะขอบพระคุณ...
21 มกราคม 2547 00:13 น. - comment id 205522
ภูตะวันลาพักร้อน...ไปนอนทำใจ.. อยู่หลายวัน... ได้กลิ่นอะไร....หอม ๆ ลอยมา.. อ๋อ..กลิ่นดอกไม้..หอม..ของ พุด-พัดชา.. ภูตะวัน..กลับมา...ดู....... คราวนี้...แสนอบอุ่นใจ..บทสุดท้าย..ของภูตะวันฯ ได้รับความอบอุ่นมากมาย..จนเต็มห้อง..ซึ้งใจ..จนน้ำตาไหล....... ***ยิ่งมาได้กลิ่น หมู่มวลดอกไม้... ในบ้านดอกไม้หอม..บ้านหอมดอกไม้..*** ของพุดพัดชา... ยิ่งไม่อยากหนีไปไหน...กลับมาอบอุ่นใจ...ที่บ้านเรือนไทย..ของเรา.. ------------>งดงามมากจ๊ะพุด...ทั้งหมดในนั้น..ภูตะวันก็ชอบ..ชอบเหมือนพุด..อ๋อ..เพลงนี้ก็ร้องได้..น่ะ..อยากจะร้องไห้ฟัง...จังเลย...ถ้ามีโอกาส..
21 มกราคม 2547 05:39 น. - comment id 205573
..เรน..อรุณสวัสดิ์พี่พุดพัดชา..นะคะ.. แบบ..เรน..คิดถึง..ที่สุด.... ..หายไปนานจัง... ..อย่าหายไปอีกร่า... ก็.. เรน.. คิดถึง.... บทกวี..ที่อ่อนหวาน... พี่สาว.. ที่น่ารัก... ..เป็นความรู้สึก.. ของเรน.. ..พี่หายไป... ..เรน..เหงาจัง.... อยาก ..ได้อ่านบทกวี...ที่พี่พุดเขียน... ..เรน..คิดถึง...นะคะ...
21 มกราคม 2547 10:32 น. - comment id 205676
ส่งแรงใจมาให้เพื่อนรัก..ขอให้หายเป็นปกตินะ