เวลาหมุนเปลี่ยนผันผ่าน เนิ่นนานความคิดก็เปลี่ยนผัน การงานที่วุ่นในแต่ละวัน ทำให้ฉันวิ่งเหินโจรทะยาน ละทิ้งความสงบหลายอย่าง ก้าวย่างแก่งแย่งและแข่งขัน ความสุขลดน้อยแต่ละวัน พลิกผันให้ฟันผ่าต้องก้าวไป ชีวิตของคนเราต้องการอะไรแน่ เนื้อแท้ของความสุขอยู่ที่ไหน ก้าวช้า ช้า ชมธรรมชาติ,บ้าง จะเป็นไร จะได้มีเวลาพักสายตาและตรึกตรอง
14 มกราคม 2547 15:52 น. - comment id 202570
********** อร่อยมาก แม้จะปรุงไม่เลิศเลอแต่รสชาติประทับใจ ----
14 มกราคม 2547 17:04 น. - comment id 202618
กลอบบทนี้ ถูกใจ 100 เหตุผลมากเลยค่ะ ในหัวมีแต่งานจริง ๆ ค่ะ ทักทายด้วยหัวใจค่ะ *____________*
15 มกราคม 2547 11:26 น. - comment id 202912
ชีวิตคนเราก็เท่านี้ ความสุขใจเหลือดีที่ตรงไหน หากเรามั่วแต่ทำงานมากไป โดยไม่หาอะไรมาใส่ตัว *-*กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ*-*