นานนาน..ผ่านไปไร้สาระ วิวัฒน์อารยะไร้ความหมาย พร่ำเพรียกเรียกเร้าเอาเป็นเอาตาย สุดท้ายบ่ายหน้าเข้าฆ่าฟัน นานนาน..ผ่านวันมันสับสน ป่าเถื่อนเกลื่อนกล่นคนตัวสั่น สันดานหยาบช้าสารพัน โรมรันพันทั่วตัวมนุษย์ คัมภีร์นี้วาดศาสนา นักปราชญ์ศาสดาสรรค์พิสุทธิ์ เป็นธรรม์จรรโลงโลกมนุษย์ กลับเป็นอาวุธมนุษย์ชั่ว เอ่ยกลั่นปั่นปลุกทุกสาวก หยิบยกชั่วดีสีสลัว ตีความตามเช่นเห็นแก่ตัว สงครามลามทั่วด้วยศรัทธา เทพีนี้มีเสรีภาพ สัญลักษณ์ปลื้มปลาบคนเมืองฟ้า ยิ่งใหญ่องอาจประกาศศักดา ศรัทธาจริงไหมใครจะเชื่อ แทรกแซงแบ่งขั้วเอาตัวว่า เสรีเบลอพร่าเป็นหน้าเสือ เสรีไม่มีมาจุนเจือ เสรีมีเผื่อเพียงเมืองตน นานนาน..ผ่านความสงครามเกิด กำเนิดเปิดฟ้าน่าสับสน ไร้รูปไร้แบบแต่แยบยล เชื้อโรคปะปนบนอาวุธ นานนาน..ผ่านไปใจมันฝ่อ ไยโลกบ้าบอไร้ที่สุด จากแดนทะเลทรายสยายยุทธ์ ถึงจุดยุติคงวิบัติ
15 ตุลาคม 2544 09:15 น. - comment id 14922
ระบายถึงสงครามได้เยี่ยมมาก.....ตอนนี้คำว่าเสรีภาพคืออะไร ไม่เข้าใจทำไมต้องเกิดสงครามลุกลามขนาดนี้
15 ตุลาคม 2544 09:20 น. - comment id 14927
เขียนได้ดีมากครับ บรรยายความมืดบอดทางปัญญา ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้นำ .... ซึ่งตีความสิ่งต่าง ๆ เพื่อผลประโยชน์ของตนและพวกพ้อง
16 ตุลาคม 2544 01:46 น. - comment id 14961
อืม....การเอาชนะคะคานกันด้วยการอ้าง ศาสนา//เสรีภาพ.....มาประกอบการโดยไม่อยู่ในขอบเขตที่ควรจะเป็นคงไม่ทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นได้....// ตะวันใช้ภาษากลอนสื่อออกมาได้อย่างถึงพริกถึงขิงเลย...
16 ตุลาคม 2544 05:22 น. - comment id 15006
คมทั้งคำ ทั้งความคิด
16 ตุลาคม 2544 10:38 น. - comment id 15033
อื้ม....ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วก็สะท้อนในหัวอกนะ โลกนี้มันบ้าบอจริงๆด้วย
16 ตุลาคม 2544 11:20 น. - comment id 15036
อ่านหมดแล้วค่ะ.. Cool...
16 ตุลาคม 2544 17:07 น. - comment id 15053
บรรยายได้เห็นถึงจินตนาการเลยครับ
16 ตุลาคม 2544 23:15 น. - comment id 15074
อ่านแล้วหดหู่ นะคะ แต่ชีวิต ก็คือชีวิต
17 ตุลาคม 2544 09:49 น. - comment id 15132
เยี่ยมอีกตามเคย