ดายเดียวสู่ดินแดนนิรันดร์กับพระจันทร์สีเงินงาม..

พุด

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=420..รางวัลชีวิต
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5820
***********

ตะวันทิ้งดวง..เหนือทิวสน..ยามย่ำสนธยา
เรียวเมฆหวานล้ำ
งามเหนือคำบรรยายใดใด
ในซาบซึ้ง..ตรึงใจตรงหน้า
สีฟ้า..โศกสวย..
ม่วงพรายพรมอมชมพูเทาเทา 
อ่อนอ่อน  จางจาง  บางบาง..เบาเบา..ราวขนนกนุ่มนุ่ม
ดูนวลนวลพร่างพร่างราวร่างระบายด้วยสีน้ำ
ให้มองดูนิ่มอิ่มสีกลมกลืน
ในผืนฟ้ากว้างแทนผืนผ้าใบ..

ทั่วผืนน้ำ..ทะเล 
แปรสีเป็นเงินงาม..
ครามเคลือบม่วงอมชมพูตามโค้งฟ้าคลุมครอบ..
ฟ้างามอะคร้าวราวสายรุ้งพร่างพราว
ม่านเมฆราวเกร็ดเพชรเป็นช่อชั้น..สวรรค์บันดาล..
ไพลเอนร่างนอนเหนือเนินทราย..
ใต้ร่มไม้ใต้ทิวสนแผ่ใบสล้าง..

พังเสียงลมครางสนครวญ
เสียดสีซัดส่ายใบ
ไหวซอกแซกๆซู่ซ่าๆ..
ท้าตะวันให้ฝันไกล.แสนไกล..ในคะนึง
ฟังเสียง.คลื่นคลอทราย..เว้าวอน.อ้อนออดชายชล..
ปล่อยกมล..ว่าง..วางไว้..
ให้หาดทรายร้างไร้ยาวเหยียดสุดตา..
ให้ทะเลเหว่ว้าโค้งจรดฟ้าไกล..
ปลอบหัวใจดวงละมุนดายเดียวเดียวดาย..
ระบายเศร้าเสน่หา..
พร่างพาพรมห่มดวงใจด้วยธรรมชาติแสนดี..

แสงสีส้ม..อมก่ำฉ่ำดวงแดงราวไข่ดาวดวงโต..โผล่กลางทิวสน
ทอทอดลอดแสงพร่างโลมไล้ร่างให้มลังเมลืองราวทองทา..
แสงเรืองรอนรอน สะท้อนสายสร้อยทองโบราณรอบลำคอ
ร้อยรัดราวรูปสลักโบราณ...กับร่างหนึ่งนอนนิ่ง..งัน

ในเรียวตานั้น....
เพชรน้ำพร่างวิบวับระยับสะท้อนรับแดดละออราวรุ้ง
เป็นซึ้ง ซ่าน หวานสุข เศร้า 
ราวโลกร้างว่างเปล่าเหงาเงียบเฉียบเย็น
เป็นดื่มด่ำร่ำรสสุข
มิหวังให้ผู้ใดรับรู้..เห็น..

มีเพียงงามหัวใจสุขเร้น  เต้นแผ่วๆ..สุขล้ำ..ลำพัง
กับงามในทุกสรรพสิ่ง..รายรอบ
มองฟ้างาม น้ำจรดฟ้า
มองท่าโผผินบินสู๋ท้องนภาเวหาหาวของนกนางนวล
มองเรือน้อยค่อยค่อยลอยลำลา วิ่งฝ่ากระแสชล 
เหนือทิวคลื่น ทั่วผืนน้ำ งามระยับจับดวงใจ

จากย่ำสนธยา ตราบดวงตะวันลาลับฟ้าต่อถึงยามราตรี
ที่ดาวประจำเมืองเรืองรุ่ง 
โผล่พ้นโค้งคุ้ง
ทิวทุ่งข้าวสีทองลอมฟางหลังฤดูกาลเก็บเกี่ยว
เดือนครึ่งดวงลอยคว้างฟ้า
ราตรีคลี่ม่านหว่าน
ดวงดาราพริบพราวสุกใสนับพันดวง
บทเพลงฝันวันปีใหม่กระหึ่มก้องกังวาน
ไปกับสายลมในยามค่ำ

ไพลไหวร่างเดินทอดน่องห่างจากเนินทราย
ดูพรายพระจันทร์ดวงเศร้าแสนหวาน
ดูแสงไฟวับแวมวะวิบกระพริบล้อนวลแสงดาว
ที่ประดับประดาไว้พร่างพราว
ตามราวกิ่งไม้และตามสุมทุมพุ่มพฤกษ์

ไพลมีความสุขที่ได้เร้นกาย..
จากงานปาร์ตี้เรียบง่ายสบายๆแบบครอบครัวใหญ่
ในทุกปี ที่มีงานเลี้ยงแสนดี คืนแสนงาม 
หลังให้โมงยามแห่งชีวีได้ทำสิ่งมงคล กราบแม่พ่อ ขอพร
และญาติมิตรพี่น้องได้ร่วมกัน แย้มยิ้มยินดี
มีคืนสามัคคีอบอุ่นเป็นสุขร่วมกัน
หลังตรากตรำแยกย้ายกัน ดำรงร่างใจทำตามหน้าที่ตน..

ไพลชอบเดินอาบน้ำค้างพร่างพรูกรูเกรียวลมหนาวกอดตระกอง
และปล่อยให้หัวใจทั้งสี่ห้อง..ว่างเปล่า...
ไพล..พยายามถอดหัวใจ ไม่รู้สึก ในทุกเรื่องราว 
ราวชาดิ่งดื่มด่ำกับดายเดียว 

ให้ทุกคืนวันผันผ่านมาลาเลยลับนับทวีเพียงกาล..
ก็แค่เพียงนิยามคืนผ่าน หวานเลย..
ให้รู้ทำใจเฉยนิ่งชินชา 
ที่เหลือก็..คือความเหว่ว้าว่างเปล่า กับเหงาเงียบที่ซ่อนซุก
ในรู้สึก..ที่ยากยิ่งอธิบาย..กับผู้ใด ด้วยนวลใจไหวละมุนนี้
ที่มองชีวีและทุกสรรพสิ่ง อย่างแผกผิด พิเศษพิสุทธิ์
มาเนานานเนิ่นเกินนับและจักเป็นนิรันดร์
ไสว สว่าง ราวสวรรค์สร้างเสก สล้างกลางใจ ในทุกงามง่าย 
คล้ายชีวีที่พอใจในวิถีติดดิน
ถวิลแต่งามเงียบเรียบง่ายไร้มายา..

ไม่ว่ารักใด ไม่อยากผูกพัน ไม่อยากยึดมั่น ถือมั่น
และไพลเพียงแวบหวั่น คิดถึงสายวสันต์
ที่เคยพรมพร่างใจในวูบวับกับหนาวเหน็บนี้
และพลันหัวใจไพล..ราวลอยละล่องท่องไปในโลกฝัน
กับบทเพลง..หวานแว่ว แผ่วพลิ้วมา...

บทเพลง..
MY HEART WILL GO ON   
 
Every night in my dream
I see you,I feel you
That is how
I know you go on
Far across the distance
and spaces between us
You have come
to show you go on
Near,far,
wherever you are
I believe that the
heart does go on
Once more,
you open the door
And youre here
in my heart,
And my heart
will go on and on
Love can touch us
one time and last
for a lifetime,
And never let go
till were gone
Love was when
I loved you,
one through time
I hold to
In my life well
always go on
Near,far,
wherever you are
I believe that the
heart does go on
Once more,
you open the door
And youre here
in my heart,
And my heart
will go on and on
Youre here,
theres nothing I fear
And I know that
my heart will go on
well stay
forever this way
You are safe
in my heart,
And my heart will
go on and on... 
******

ไพลใช้เวลาแสนดีแสนงามในยามนี้
ทบทวนกับทุกสิ่งในดวงฤดีไหวอ่อนนี้ที่แสนเข้าใจ..
ทุกชีวี..
ในโลกนี้..ที่ คิดดิ้นรนใฝ่คว้า หาความสุขภายนอก
มาลวงหลอนหลอกปลอบประโลมใจตน ตามๆกันไป
ตามใจตน  ตามเงินในกระเป๋า

เป็นสุขชั่วคราวมิยาวมิยั่งยืน..ถาวร..
มีรถหรู.. มีบ้าน หลังที่สองที่สาม 
มีสตางค์ เดินทางท่องเที่ยวเกี่ยวเก็บประสบการณ์..
มีภรรยางามหรูประทิ่นทับ
ประดับโฉมด้วยเครื่องสำอางจากต่างประเทศแสนแพง..

มีหวานหวัง..ที่ยังมีอยาก..และอยาก  
อยากมีนั่นมีนี่..ที่ก่อเกิดกิเลสให้ฤดีถวิลหาตลอดเวลา..
สนองโหยหา สุขวูบวับ  ดับ ดับ แล้วก็เกิด เกิดใหม่..
ไปตามใจอยาก มากมีกิเลส รักในวัตถุมากมี..มิรู้สิ้นรู้จบทบทวี
จนกว่าผืนดินจะกลบหน้า 
พาวกวนหลงทาง  มิวางแอกแบกหนักบนบ่า
มิพากันปลดเปลื้องตราบวันตาย..

ไพล..เบื่อเหลือที่ 
กับชีวีวนซ้ำ กับการพบเห็นทุกแห่งแหล่งที่
มากมีมากมาย การจับจ่าย แบบมอมเมา  
กับเหงาล้ำ เมื่อใจไพลคอยย้ำว่า..เบื้องหลังนั้น
ทุกครอบครัว อาจจะเป็นหนี้ 
หนีระบบเงินผ่อนไม่พ้น 
จนต้องนอนสะดุ้งผวาไปแทบทุกครัวเรือน
ผ่อนบ้าน..ผ่อนรถ..มิทันหมด ก็ผ่อนตู้เย็น คอมพิวเตอร์
เผลออีกนิดก็คิดผ่อนโทรศัพท์มือถือ..
เครื่องใช้ไฟฟ้า ตามโฆษณามอมเมาดอกเบี้ยต่ำ 
ที่กระหน่ำลดแลกแจก(และแถม..ความเครียดให้ทั่วหน้าประชาชี)

ไพล..เบื่อ การกินเกินพอดี 
ที่มีทุกหัวระแหง แย่งกันเข้าคิว
กิน กิน กิน เกินอิ่ม เกินพอเพียง
จนร่างกายเดี้ยงด้วยโรคภัย และลืมสนใจการออกกำลังกาย 
ทำร้ายตัวเองทางอ้อมวันแล้ววันเล่า..

ไพลกำลัง..ดายเดียว กับโลกนี้ที่หมุนวนตามกระแสโลกโศกรอ..
รอเวลาระเบิด..รายรอบบ้านเรารานรุก..บุกล้ำ ก้ำเกินกัน
 ด้วยความเร่าร้อน รุนแรงแฝงไปทุกถิ่นที่ทุกประเทศ

เพราะเพียรแสวงหากันเพียงสุขเปลือกภายนอกหลอกใจไปวันวัน
จนจิตวิญญาณไร้ขวัญ 
สิ้นฝันอันอ่อนโอบ เอื้ออาทร รักกันฉันท์น้องพี่
ทั่วทั้งโลกนี้ที่อยากให้เกี่ยวก้อยร้อยรัดใจเป็นหนึ่งเดียว
ไม่เกี่ยวกับศาสนา การเมือง การปกครอง 

เพียงปรองดองรู้รักสามัคคีมั่น
สานฝัน สรรสร้างโลก ให้สิ้นโศก 
มีแต่โลกอันพรายแพรวดั่งแก้ววิเศษ
ผ่องแผ้วสวยใสงาม..ด้วยนิยามแห่งคำว่ารักกัน..

สำหรับ..
ไพลเพียรฝัน เพียรสร้างพลังพยายาม ให้หัวใจ สะอาด สว่าง
คิดดี พูดดี ทำดี มีความพอเพียงเพียงพอ..
และขอเลือกโลก ทางใจใสงาม..
สวดมนต์ทุกยาม 
*ให้กรรมเก่าที่ตามมาได้หมดสิ้นกันไป ไม่ขอถวิลรักผู้ใด
เพราะไพลซาบซึ้ง..คำ*ทุกข์ใดไหนเล่าเท่ารัก..
หนักดังถูกหินทับไว้ใต้หล้าโลกให้โศกครวญมิรู้จบ*

ดั่งคำตรัส..ของพระพุทธองค์.
*ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์*
ตัดรักได้ ตัดทุกข์ได้ทันที 
ทุกข์ที่เป็นดังบ่วงใจ..บ่วงดวงใจ!
เลิกไหววิโยคครวญ  โหยหา ห่วงใย 
ละล้าละลัง หมดสิ้นพลังที่จะก้าวเดิน
ไปสู่เส้นทาง แห่งความว่าง..ความสงบ
พบเส้นทางสีขาวพราวด้วยดวงดอกพุทธะ.
เก็บมาสอนตนห่มใจบ่มดวงใจ
ให้รู้ตื่น รู้เบิกบาน 
ปานประหนึ่งดอกบัวพ้นน้ำเสียที..
ให้สะอาดสวยใสเย็น
ปานประหนึ่งสายน้ำนิรันดร์ 
มีเรือสำเภาทองคำเทียบท่า
มารอรับสู่สะพานนิรันดร์ พาไปถึงฝั่งฝันพระนิพพาน..

ที่ยากยิ่งนัก.. 
มาตรแม้นตัดรัก หักอาลัย ในสรรพสิ่ง มิได้ 
อย่าได้หมายมาดเลยชั่วกัลป์กัปป์...
ให้ยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี..
******

ไพล ไม่อยากหลงวน หลงหวั่น หลงฝัน หลงรอ หลงคอย
ราวต้องคำสาปจากชาติปางก่อน
ให้ร้าวรอน พรายพลัดพรากจากรัก..แท้..
หลงพ่าย หลงแพ้ คำเว้าคำวอนอ้อนให้ติดในวัฎสงสาร
ให้หัวใจดวงหวานดวงละมุน..ครองโศก 
หนีไม่พ้นวิโยค..
โลกรักวน  ซ้ำซ้ำ ตามย้ำรอย 
ว่ายวนตามเพรงกรรมนำพา..อีกต่อไป
********

ทุกคืนค่ำในราตรีอันงามเงียบเรียบง่าย
ไพลเพียรทรุดตัวนั่งเบื้องหน้าพระพักตร์พระพุทธพระผู้พิสุทธิคุณ..
ไพลเพียร ถวายพวงมาลัยจากใจดวงละมุนงาม
พร่ำกราบกรานบอกถึงความในใจ
 ขอพรท่าน ให้กุศลบันดาล
ให้ใจไพลพบทางสว่างทางออกแสนงาม นามความว่าง ความสงบ 
พบสุขที่แท้จริง มิพักวิ่งไปขอรอจากดวงใจใคร...

ให้รู้ลบ รู้เลิก ความฝันอันงามตระการ
ที่หลงพลัดผ่านเข้ามา
หลอมดวงชีวา จิตวิญญาณตัวเอง 
ที่รอคอยมาแสนนานตราบชั่วกาลชั่วชีวิต..

ราวรอพระพรหมสรรสวรรค์ปันเศษเสี้ยวแหว่งวิ่น
ให้หัวใจสิ้นหวังได้ต่อติดเติมเต็ม..
แม้ไกลร่าง..ห่างกาลวัยวัน..
ขอเพียงจิตวิญญาณพิสุทธิ์ใสนั้น
ได้หลอมละลายกันเป็นหนึ่งเดียวบริบรูณ์..เสียที
เพียงภพนี้ชาตินี้ ..
เพียงเท่านี้เพียงแค่นี้ ก็แสนดีแสนงามแล้วนะคนดีนะดวงใจ!